Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1366 โครงสร้างทางธรณีวิทยาที่ผิดปกติ

เสียงยางลั่นดังเอี๊ยดเหนือกรวดทราย

บนทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดของดาวอังคารมีรถแลนด์โรเวอร์ค่อยๆ เคลื่อนตัวไปตามลมและทรายที่ลอยอยู่ในอากาศ

เขตไร้ชีวิตนี้ไม่ถูกรบกวนมาเป็นเวลานานแล้ว นอกจากยานสำรวจทุกภูมิประเทศที่ควบคุมโดยเอไอแล้วยังมีจุลินทรีย์เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่ยังคงหลงเหลืออยู่

เวลาดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลย

ในดินแดนที่ตายแล้วเช่นนี้กรวดทุกก้อนถูกแกะสลักด้วยความรกร้าง

อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นวันพิเศษสำหรับดาวเคราะห์ที่ตายแล้วนี้อย่างแน่นอน

จากเสียงคำรามของเครื่องยนต์ตกลงมาในบรรยากาศบางๆ ขณะที่วัตถุรูปวงแหวนสีเงินขาวค่อยๆ ร่อนลงมาจากท้องฟ้า เปลวไฟหนาสี่ดวงกำลังลุกไหม้ที่ส่วนหน้าพัดไปทางทรายสีแดงบนพื้นผิวทำให้เกิดพายุทรายขนาดเล็ก

ราวกับว่ามันได้ยินการเคลื่อนที่จากท้องฟ้า รถสำรวจทุกพื้นที่คันนี้หันมุมกล้องและมองอย่าง ‘สับสน’ ไปในอากาศ

มันบันทึกฉากที่น่าตื่นเต้นเอาไว้

เช่นเดียวกับดาวหางที่กระทบพื้นผิว เมื่อวงแหวนกระทบพื้นเปลวเพลิงก็ดับลงทันที ทรายเป็นลูกคลื่นและฝุ่นละอองพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าเหมือนน้ำตกและดึงออกไปในเมฆที่ขุ่นมัว

[ข้อมูลถูกเก็บรวบรวม… การประมวลผลล่วงหน้า]

[การตั้งค่าเสร็จสมบูรณ์]

มีข้อความที่กะพริบบนหน้าจอ รถแลนด์โรเวอร์หมดความสนใจในวงแหวนสีขาวเงินนี้แล้วและยังคงเคลื่อนที่ไปตามเส้นทางเดิม คนขับได้กำหนดเส้นทางสำรวจภูมิประเทศและทรัพยากรธรรมชาติของดาวอังคารเอาไว้

มันทำแบบนี้มาหลายปีแล้วและจะทำต่อไปจนกว่าเครื่องจะเสียหายหรือแบตเตอรี่หมด มันไม่มีความอยากรู้ในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งเล็กน้อย

แคปซูลอาณานิคมไม่ได้สนใจ ‘เพื่อนร่วมงาน’ ที่มายังดาวอังคารก่อนหน้านี้มากสักเท่าไหร่ หลังจากลงจอด แคปซูลอาณานิคมก็เริ่มวางกำลังทันที

แท่งโลหะผสมยาวสี่หรือห้าเมตรพุ่งตรงไปที่พื้น ซึ่งยึดแคปซูลอาณานิคมไว้บนพื้นอย่างแน่นหนา

ทันทีหลังจากนั้นเปลือกโลหะสีขาวเงินก็ขยายออกไปด้านนอกในสี่ทิศทางเหมือนกับโดนัทที่พองตัว มันกำลังขยายพื้นที่เพาะปลูกที่ดูคล้ายกับถุงลมนิรภัยในรถยนต์

การปรับใช้เป็นไปได้อย่างราบรื่นมาก

ราวกับเคยปฏิบัติมานับไม่ถ้วนที่พวกเขาทำในทะเลทราย

เหลียงโย่วเฉิงยืนอยู่ในห้องสื่อสารของแคปซูลอาณานิคม เขาเชื่อมต่อกับยานที่ลอยอยู่ในวงโคจรผ่านคอนโซล จากนั้นจึงรายงานสถานการณ์ปัจจุบันโดยสังเขป

“นี่คือด่านหน้าของอาณานิคมดาวอังคาร เราลงจอดเรียบร้อยแล้ว

“สภาพอากาศและสิ่งแวดล้อมที่นี่แย่กว่าที่เราคิด แต่โชคดีที่ทุกอย่างราบรื่น… แคปซูลอาณานิคมถูกนำมาใช้แล้ว การติดตั้งมีความเสถียรจนถึงตอนนี้และดูเหมือนว่าไม่มีความผิดปกติใดๆ ”

“หลังจากพักระยะสั้น เราจะเริ่มงานของวันนี้ทันที”

หลังจากเสร็จสิ้นรายงานการทำงานอย่างกระชับและรวดเร็วที่สุด เหลี่ยงโย่วเฉิงได้ส่งการบรรยายสรุปนี้ไปยังจุดปล่อยยานอวกาศจินหลิงและอัปเดตในบันทึกภารกิจของซูฟู

ต่อไปก็จะมีกิจวัตรต่างๆ เช่น การเดินออกจากห้องโดยสาร ปักธง และถ่ายรูป

ในขณะที่พิธีการตามปกติเหล่านี้กำลังดำเนินอยู่ รถแลนด์โรเวอร์สี่ล้อที่ดูเหมือนรถออฟโรดค่อยๆ ขับออกจากโรงรถนอกห้องกันชน มันถูกขับเคลื่อนโดยนักธรณีวิทยาดาวเคราะห์ด็อกเตอร์แฟน และมันเคลื่อนที่ไปตามวิถีทางตรงในทะเลที่เป็นกรวด

จุดหมายของเขาคือ ‘แหล่งน้ำ’ ห่างจากแคปซูลอาณานิคมประมาณเจ็ดจุดสองกิโลเมตร

มีชั้นน้ำแข็งใต้ดินลึกอีกยี่สิบเมตรใต้ผิวน้ำที่ตั้งอยู่กลางแอ่งขนาดเล็ก ตามการประมาณการของสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงแล้วมันน่าจะสำรองของอยู่ที่ประมาณร้อยห้าสิบถึงสี่ร้อยล้านลูกบาศก์เมตร

แม้ว่าอ่างเก็บน้ำหลายแห่งบนโลกจะมีขนาดใหญ่กว่ามากเมื่อเทียบกับแหล่งน้ำบนดวงจันทร์ แต่แหล่งสำรองนี้เป็นตัวแทนของ ‘แผ่นดินใหญ่และทรัพยากร’ บนดาวอังคาร

สำหรับด่านหน้าอาณานิคมแล้วทรัพยากรน้ำเป็นสิ่งแรกที่ต้องได้รับ แหล่งน้ำจืดและออกซิเจนเป็นความต้องการวัสดุพื้นฐานที่สุดสำหรับการทำงานของระบบนิเวศเทียมทั้งหมด

ตามด้วยทรัพยากรหมุนเวียนเช่นพลังงานแสงอาทิตย์และพลังงานลม

แม้ว่าบรรยากาศที่บางและขุ่นบนดาวอังคารจะทำให้พลังงานแสงอาทิตย์และพลังงานลมใช้น้อยลง แต่การเก็บพลังงานในพื้นที่นั้นดีกว่าการใช้พลังงานนิวเคลียร์ราคาแพงพวกนั้น

อย่างไรก็ตามเทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชันที่ใช้กับสถานีอวกาศและยานอวกาศยังคงแตกต่างจากในเครื่องปฏิกรณ์ปังกู่เล็กน้อย

หลังเป็นแมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์เชิงบวกซึ่งปล่อยพลังงานคล้ายกับดาวฤกษ์ โซ่ทุกเส้นตั้งแต่การจุดระเบิดไปจนถึงการปล่อยความร้อนได้รับการออกแบบตามสภาพท้องถิ่นและต้องการวิศวกรหลายร้อยคนเพื่อรักษาการทำงานที่มั่นคงของอุปกรณ์เอาไว้

ในขณะเดียวกันตอนแรกก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าอุปกรณ์ฟิวชั่นพัลซิ่งตามปรากฏการณ์โซโนลูมิเนสเซนซ์ในโลหะเหลว

แม้ว่าอุปกรณ์นี้จะมีขนาดเล็กกว่ายักษ์ใหญ่อย่างผานกู่และซีเหอนับไม่ถ้วน แต่ประสิทธิภาพการใช้พลังงาน พลังงานทั้งหมด และต้นทุนต่อหน่วยของไฟฟ้านั้นต่ำกว่ามาก

และนี่คือเหตุผลหนึ่งที่แม้ว่าปราสาทจันทราจะติดตั้งแบตเตอรี่ฟิวชัน แต่ก็ยังมีแผงโซลาร์เซลล์ที่มีพื้นที่ผิวใหญ่กว่าตัวหลักหลายเท่า

สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงกำลังค้นคว้าวิธีสร้างรุ่นง่ายๆ ของอุปกรณ์จุดระเบิดแม่เหล็กรุ่นแรกบนดวงจันทร์เพื่อขับเคลื่อนเครื่องชนอนุภาค ILHCRC และ ‘อุปกรณ์ทดลองกำลังสูง’ อื่นๆ ที่สถานีวิจัยวิทยาศาสตร์ทางจันทรคติ เช่นเดียวกับการวิจัยเทคโนโลยีฮีเลียมไตรฟิวชั่นรุ่นที่สองเพื่อเพิ่มผลผลิตในเขตเศรษฐกิจพิเศษก่วงฮั่น

หลังจากการพัฒนามาหลายปี ความต้องการพลังงานบนดวงจันทร์ก็เพิ่มขึ้น ดังนั้นการพึ่งพาแผงโซลาร์เซลล์และสถานีเก็บพลังงานเพียงอย่างเดียวจึงไม่เพียงพอสำหรับการนั้น

และเมื่อถึงสถานีวิจัยวิทยาศาสตร์ดาวอังคารที่กำลังจะมีขึ้น…

พวกเขาอาจจะลืมไปเลยว่ามีแหล่งจ่ายพลังงานระดับสูงในเร็วๆ นี้อยู่

รถแลนด์โรเวอร์หยุดลงที่ใจกลางแอ่ง ฟ่านตงก้าวลงจากรถแลนด์โรเวอร์และวางเครื่องเจาะแบบเคลื่อนที่ไว้ด้านหลังรถแลนด์โรเวอร์ เขาวัดข้อมูลการก่อตัวด้วยคลื่นไหวสะเทือน จากนั้นจึงเริ่มเก็บตัวอย่างหินหลายก้อนที่ระดับความลึกสิบและยี่สิบเมตร

“การสุ่มตัวอย่างหินเสร็จสมบูรณ์แล้ว”

หลังจากเสียงดังต่อเนื่องไม่นานเสียงกัปตันเหลียงก็ออกมาจากช่องทางการสื่อสาร

“เป็นไงบ้าง?”

“ไม่น่าเชื่อ… ฉันหมายถึงดีอย่างไม่น่าเชื่อ” ฟ่านตงมองไปที่แท็บเล็ตในมือของเขา เขายืนพิงอุปกรณ์เจาะเคลื่อนที่ด้านหลังรถแลนด์โรเวอร์ด้วยใบหน้าแปลกๆ เขากล่าวว่า “ข้อมูลที่จัดทำโดยสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงนั้นแม่นยำมาก ฉันอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าพวกเขาแอบมาที่ดาวอังคารมาก่อนหรือเปล่า… พวกเขารวบรวมข้อมูลที่ถูกต้องได้ขนาดนี้ได้ไง?”

เหลียงโย่วเฉิงไม่แน่ใจกับเรื่องทั้งหมดแต่เขาไม่สนใจรายละเอียดเล็กๆ เหล่านี้ สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงเป็นสถาบันวิจัยชั้นนำของโลก ดังนั้นพวกเขาจึงมีวิธีการของตนเองอย่างชัดเจน

นอกจากนี้พวกเขามีนักวิชาการลู่อีกด้วย

อะไรก็ตามที่ไม่น่าเชื่อก็สมเหตุสมผลเมื่อเผชิญหน้ากับชายคนนั้น

“บางทีข้อมูลอาจถูกรวบรวมจากซากปรักหักพังของนิวเวอร์จิเนีย ดูเหมือนจะนานมาแล้ว… แต่ใครจะไปสนล่ะ เนื่องจากข้อมูลมีความถูกต้อง เราจึงไม่ต้องกังวลเรื่องแหล่งน้ำจืดในอีกสามปีข้างหน้า”

มีแหล่งน้ำจืดสำรองมากกว่าร้อยล้านลูกบาศก์เมตร

อย่าว่าแต่สามปีเลย แม้ว่าประชากรของพวกมันจะเพิ่มเป็นสิบเท่า แต่น้ำก็สามารถอยู่ได้นานถึงสามร้อยปี

แคปซูลอาณานิคมเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ความต้องการใช้ทรัพยากรภายนอกมีน้อย หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดีพวกเขาจะสามารถบรรลุถึงการหมุนเวียนของแหล่งน้ำภายในอย่างสมบูรณ์ แต่ก็จะหมายถึงการใช้พลังงานมากกว่ามากด้วย

“มีอะไรอีกไหม?”

“เอ่อ… มีอีกอย่างที่ฉันต้องรายงานนาย”

ด้วยความตื่นเต้นในน้ำเสียงของเขาฟ่านตงกล่าวต่อว่า “ตอนที่ฉันทำการทดสอบคลื่นไหวสะเทือน ฉันพบ… รอยร้าวขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ ที่นี่”

“รอยแยกแผ่นดินไหวเหรอ?” เหลียงขมวดคิ้ว “นายแน่ใจเหรอ? เหมือนแยกแผ่นดินไหวใช่ไหม?”

“ฉันแน่ใจ! ใช่แล้ว โครงสร้างความผิดปกติแบบนั้นสามารถเกิดขึ้นได้จากแผ่นดินไหวตามธรรมชาติเท่านั้น เนื่องจากภูมิประเทศค่อนข้างต่ำจึงไม่ถูกลมและทรายฝัง! อย่างไรก็ตามมันน่าแปลกที่ตามข้อมูลที่ฉันได้เรียนรู้ในบทความการกระทำทางธรณีวิทยาของดาวอังคารน่าจะหยุดไปเมื่อหลายพันล้านปีก่อนแล้ว ตามโครงสร้างทางธรณีวิทยาประเภทนี้มักพบในบริเวณที่มีการเคลื่อนตัวของเพลทแอกทีฟ… ซึ่งถือว่าผิดปกติมาก ฉันขอไปดูหน่อยได้ไหม?”

ธรณีวิทยาของดาวเคราะห์เป็นวิชาเอกของเขา

ดังนั้นความตื่นเต้นในใจของเขาในขณะนี้ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้อีกต่อไป

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงรอยร้าวเล็กน้อยๆ แต่การค้นพบของมันสามารถเปลี่ยนความเข้าใจของอารยธรรมมนุษย์เกี่ยวกับดาวอังคารได้เลยทีเดียว! ในฐานะนักวิชาการแล้วจะมีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่านี้อีกไหม

เมื่อเทียบกับความตื่นเต้นของด็อกเตอร์ฟ่าน เหลียงโย่วเฉิงนั้นสงบนิ่งกว่ามาก

หลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ปฏิเสธข้อเสนอที่เสี่ยงนี้ไป

“กลับมาก่อน วันนี้ภารกิจของนายจบลงแล้ว มันดีกว่าที่จะไม่รับภารกิจเพิ่มเติม”

ฟ่านตง “ฉันรับรองว่าไม่มีอันตรายอย่างแน่นอน! ความลึกของมันอยู่ที่ประมาณสิบเมตร ฉันสามารถปีนขึ้นไปได้แม้ไม่มีเชือกนิรภัย… ฉันจะผูกเชือกไว้รอบเอว สบายใจได้”

“กลับมาเดี๋ยวนี้ นี่เป็นคำสั่ง” เหลียงโย่วเฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ถ่ายภาพสิ่งที่นายค้นพบและบันทึกไว้ในบันทึกการทำงานวันนี้พอ พรุ่งนี้ฉันจะให้หมิงเหวินเจ๋อตามนายไป”

จากนั้นก็เงียบไป และในที่สุดก็มีเสียงถอนหายใจเบาๆ จากช่องทางการสื่อสาร

“โอเค… คุณพูดถูก”

ฟ่านตงมองอย่างไม่เต็มใจที่รอยร้าวที่อยู่ข้างหลังเขาแท้ๆ เขาส่ายหัวแล้วโยนเครื่องมือกลับเข้าไปในรถแลนด์โรเวอร์ จากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องนักบินของรถแลนด์โรเวอร์

ภายในห้องสื่อสาร เมื่อเหลียงโย่วเฉิงได้เห็นสัญญาณบอกตำแหน่งเคลื่อนที่บนหน้าจอ เขาก็โล่งใจ

การยืนยันแหล่งน้ำจืดเป็นงานสุดท้ายสำหรับวันนี้

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีและเขาไม่ต้องการเกิดอุบัติเหตุขึ้น

แต่เมื่อกล่าวไปแล้ว เขาก็อยากรู้เกี่ยวกับ ‘รอยแยกแผ่นดินไหว’ ที่ไม่ควรอยู่ที่นั่นด้วย

เขาตัดสินใจว่าหลังจากที่ฟ่านตงกลับมาแล้ว เขาจะรายงานสถานการณ์ไปยังศูนย์บัญชาการภาคพื้นดิน ซึ่งทางนักวิจัยบนโลกจะสามารถตัดสินใจได้ว่าควรจะดำเนินการสอบสวนเพิ่มเติมหรือไม่…