Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1411 ตัวเลือกเชิงวิวัฒนาการ

มันไม่ได้ช่วยสถานการณ์ตอนนี้ของฉันเหรอ

“แต่อย่างน้อยก็บอกผม…”

เรนฮาร์ทไม่อยากเถียงกับลู่โจว เขาจึงพูดอย่างใจเย็น “ด้านในยานอวกาศคือห้องสมุดทดลองที่ที่เก็บยาสามหลอดอยู่ ผู้สังเกตการณ์ขอให้ผมนำมันมาที่นี่และส่งมอบมันให้กับผู้ที่ถูกเลือกพร้อมกับยานอวกาศนี้”

ลู่โจว “ขอผมดูหน่อย”

“ไปยังห้องบัฟเฟอร์ความดันและตรงไปตามทางเดิน ผมจะบอกคุณเองว่าต้องหยุดตอนไหน”

ลู่โจวเดินทางมาถึงประตูของห้องสมุดทดลองภายใต้คำแนะนำของนายพลเรนฮาร์ท ในขณะที่เขากำลังหาที่จับหรือที่เปิดปิดประตูโลหะ ประตูก็เปิดเอง

ลู่โจวพูดอย่างละอายใจ “ผมไม่คิดว่าที่นี่จะมีไฟฟ้าด้วย…”

“…”

ไม่มีเสียงตอบรับจากช่องทางสื่อสาร หลังจากที่ลู่โจวกระแอมเขาก็เลิกสนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เขามองไปรอบๆ ห้องพร้อมไฟฉายในมือและเห็นตู้โลหะสีเงินขาวอยู่ตรงมุมห้อง เขารีบเดินเข้าไปทันที

มันน่าจะเป็น…

ลู่โจวเอื้อมมือไปสัมผัสมัน

ดูเหมือนว่ากล่องโลหะสีเงินจะจางหายไปในทันที และกลายเป็นกล่องใสเหมือนแก้ว

สีหน้าแห่งความประหลาดใจปรากฏบนหน้าลู่โจว

“มันคืออะไร…”

“วัสดุสองเฟส แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น คุณเห็นยาทั้งสามหลอดที่อยู่ในตู้แช่หรือเปล่า ที่มีสีแดง เขียว และม่วง คุณสามารถเลือกไปได้หนึ่งหลอด”

ลู่โจวมองหลอดทดลองทั้งสามที่มีสีที่แตกต่างกันขณะที่ถามต่อ “แล้วยาแต่ละหลอดใช้เพื่ออะไร”

“สีแดงมีชื่อว่า ‘ตื่นตัว’ มันจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการจับคู่ของโปรตอนและอิเล็กตรอนบนเยื่อหุ้มชั้นในของเซลล์ไมโทคอนเดรียในร่างกายจากระดับทางพันธุกรรมรวมไปถึงระดับการเคลื่อนไหวของการจับคู่โปรตีน ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาของระบบเผาผลาญและสมรรถภาพทางกาย ร่างกายของคุณจะแข็งแรงและมีสุขภาพที่ดีขึ้น”

“สีเขียวก็คือผู้พิทักษ์ มันจะเปลี่ยนแปลงดีเอ็นเอเทโลเมียร์ของคุณในระดับทางพันธุกรรมทำให้คุณเกือบมีชีวิตที่ไม่สิ้นสุด”

“ส่วนสีม่วง…มันไม่มีชื่อหรอกนะ แต่จากที่ผู้สังเกตการณ์เคยบอก มันน่าจะมีลักษณะคล้ายๆ กับพลังจิต”

ลู่โจวอึ้งไปเล็กน้อย เขาขมวดคิ้ว

“พลังจิตเหรอ”

นายพลเรนฮาร์ทยิ้มเบาๆ และพูดต่อ “ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ มันน่าจะแตกต่างจากพลังงานวิเศษที่คุณรู้จักเล็กน้อย ถ้าจะให้อธิบายชัดๆ ก็คงยากมาก หลังจากที่ผมเดินทางมาถึงศูนย์กลาง ผมได้เรียนรู้ว่ายังมีกลุ่มอารยธรรมปีศาจที่สื่อสารผ่านจิตสำนึกสากลและทำการค้ากับอารยธรรมวอยด์”

ปีศาจ…

พวกเขาก็แค่สื่อสารในวิธีที่แตกต่างออกไป แล้วมันจะเป็นปีศาจได้ยังไง

ลู่โจว “คุณกำลังจะบอกว่าถ้าผมฉีดยาสีม่วงเข้าไป ผมจะไม่มีความสามารถในการเคลื่อนที่หรือทำลายดาวเคราะห์ด้วยหมัดเดียวเหรอ”

“ดูเหมือนว่าคุณยังหลักแหลมอยู่นะ” เรนฮาร์ทยิ้มเบาๆ และพูด “มันสามารถเปลี่ยนคุณจากสิ่งมีชีวิตมิติต่ำเป็นสิ่งมีชีวิตมิติสูง จากมดเป็นยักษ์ ประโยชน์สูงสุดของมันคือคุณจะสามารถพูดคุยกับปีศาจของวอยด์ได้…พอได้แล้ว เร็วเข้า”

ลู่โจวจ้องไปที่หลอดทดลองทั้งสามหลอดตรงหน้า

“มนุษย์ใช้มันได้เหรอ”

“ในทางทฤษฎีแล้วสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดสามารถใช้ได้”

“แปลว่าเราเป็นญาติกันเหรอ”

“ชู่ว์”

อะไรกัน…

ชายคนนี้หัวเราะเยาะฉันอย่างนั้นเลย

ช่างมันเถอะ ฉันจะแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินก็แล้วกัน

“ผมเลือกได้แค่อันเดียวใช่ไหม”

“ถ้าคุณอยากให้มันได้ผม คุณก็ควรเอาความโลภของตัวเองออกไปก่อนนะ”

เขาตัดสีแดงออกไปเลยในตอนนี้ ลู่โจวไม่ได้ต้องการจะเป็นซูเปอร์แมน ข้อได้เปรียบของมนุษย์ไม่ใช่กล้ามเนื้อของพวกเขา แต่เป็นสมอง ส่วนยาสีเขียวและสีม่วง เขาไม่รู้ว่าต้องเลือกอันไหน

พลังทางจิตใจ…

มีชีวิตอมตะ…

อย่างแรกหมายถึงเขาจะสามารถเปิดประตูไปสู่โลกใหม่ ส่วนอย่างที่สองคือเขาจะมีเวลาที่ไม่สิ้นสุดในการทำวิจัยที่เขาหลงใหล

มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะปฏิเสธชีวิตที่เป็นนิรันดร์

ในที่สุดลู่โจวก็ตัดสินใจได้ เขาสูดลมหายใจเข้าและถามคำถามสุดท้ายที่อยู่ในใจ “อีกอย่างมันมีผลข้างเคียงอะไรไหม”

“มันก็มีผลข้างเคียงอยู่บ้างนะ มันน่าจะทำให้ภาวะสืบพันธุ์ของคุณอ่อนแอลง”

ลู่โจวที่กำลังจะตัดสินใจ รู้สึกประหลาด

“เดี๋ยว อะไรนะ! อะไรวะเนี่ย! มีผลข้างเคียงอะไรแบบนั้นด้วยเหรอ”

“บางทีมันอาจจะแตกต่างจากสิ่งที่คุณคิดเล็กน้อย คุณเคยได้ยินการแบ่งแยกของการสืบพันธุ์ไหม”

ลู่โจวพยักหน้าอย่างประหม่า

“อ่า ทำไมเหรอ”

“การเปลี่ยนแปลงรหัสพันธุกรรมเป็นเรื่องที่ยากที่จะเข้าใจ ขนาดพวกเราเองยังไม่สามารถเข้าใจเทคโนโลยีนี้ได้อย่างถ่องแท้เลย”

หลังจากที่เงียบไป นายพลเรนฮาร์ทพูดต่อ “พูดชัดๆ ก็คือถ้าคุณใช้ยาสีแดงและสีเขียว คุณและสายพันธุ์ของคุณจะมีความคล้ายคลึงกันทางพันธุกรรม แต่ไม่ได้เหมือนกันทุกอย่าง โอกาสในการขยายพันธุ์ระหว่างสายพันธุ์ที่แตกต่างกันก็มีน้อยกว่า คุณสามารถใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการแก้ปัญหาเรื่องนี้”

วิธีการทางวิทยาศาสตร์…

อย่างการทำเด็กหลอดแก้วเหรอ

เรนฮาร์ทเห็นความลังเลผ่านสีหน้าของลู่โจว เขาพูดเย้าแหย่ “คุณจะใช้มันหรือเปล่า ถ้าคุณกังวล คุณเลือกที่จะให้คนอื่นก็ได้นะ”

“ผมจะทำเอง…”

นี่คือโอกาสในชีวิต

ในทางตรงกันข้าม การสืบพันธุ์ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญอะไรขนาดนั้น

ในกรณีที่แย่ที่สุด…

เขาก็จะต้องใช้เวลามากขึ้นในการพยายามสืบพันธุ์

ลู่โจวสูดลมหายใจเข้า เขาตัดสินใจแล้ว เขาเอื้อมมือออกไปและเลือกปุ่มที่อยู่บนตู้แช่เย็น

หลอดสีเขียวเข้มค่อยๆ ร่วงลงมาในถังทดลอง

มีเสียงหัวเราะดังออกมาจากช่องทางสื่อสาร

“คุณเลือกผู้พิทักษ์สินะ”

ลู่โจว “มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า”

“เปล่าหรอก ถ้าเป็นผมก็คงเลือกแบบนั้นเหมือนกัน พลังของกล้ามเนื้อเป็นเพียงแค่ภาระ และเวลาคือศัตรูเดียวของทุกปัญหา แม้ว่าคุณจะยังตามหลังในเรื่องเทคโนโลยีอยู่ แต่ศีลธรรมของคุณก็คล้ายกับของพวกเรา บางทีนั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่ผู้สังเกตการณ์ส่งผมมาที่นี่”

ลู่โจวไม่ได้ตอบโต้กับคำเย้ยหยันของเรนฮาร์ท จริงๆ แล้วตอนที่เลือกเขาก็ลังเลว่าอาจจะเลือกยาสีม่วง

แต่เขาได้เลือกแล้ว

“จะเกิดอะไรขึ้นกับยาที่เหลือ”

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คุณจะเอากลับไปด้วยก็ได้ หรือจะทิ้งไว้ที่นี่ก็ได้ แต่ผมแนะนำให้คุณทำลายมัน การดัดแปลงพันธุกรรมเป็นศิลปะที่ทันสมัย ไม่ใช่พันธุกรรมทุกพันธุกรรมจะสามารถเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการดัดแปลงประดิษฐ์ การหลอมละลายที่ผิดพลาดจะทำให้เกิดการเสื่อมทางพันธุกรรมที่ร้ายแรง”

“ถ้าคุณตั้งใจว่าจะใช้ยาที่เหลือกับคนอื่นล่ะก็ ผมแนะนำให้คุณล้มเลิกความคิดนั้นเสีย เพราะคุณกำลังวางระเบิดเวลาในโครโมโซมของอารยธรรมของคุณ”

เขาพูดเกินจริงไปหรือเปล่านะ

ลู่โจวยอมรับว่าเขาอยากนำยาที่เหลือกลับไปด้วย

แต่ดูไม่เหมือนว่านายพลเรนฮาร์ทกำลังล้อเล่นอยู่ เขาจึงหยุดคิดเรื่องนี้ไปก่อน

ลู่โจวเหลือบมามองหลอดทดลองที่อยู่ในมือ เขามองไปที่ของเหลวสีเขียวเข้มด้านในภาชนะใสและถาม “ผมควรใช้มันอย่างไร”

“ดื่มเข้าไปเลย”

หลังจากที่เปิดฝาพลาสติกที่เชื่อมต่อกับถุงน้ำ ลู่โจววางหลอดลงไปในภาชนะวางหลอดทดลอง

มันคือตัวกระทำปฏิกิริยาที่ถูกจัดเก็บในตู้แช่เย็นมานานหลายพันปี แม้ว่าสภาพของมันยังเหมือนเดิมเพราะสภาพแวดล้อมที่เย็นจัดและเศษปริภูมิสี่มิติ ลู่โจวก็ยังต้องสูดลมหายใจเข้าก่อนที่จะฝืนกลืนของเหลวนั่นลงคอ

ของเหลวหนืดเย็นไหลลงไปในหลอดอาหารของเขา ตอนที่คอของเขารู้สึกปวดแสบปวดร้อน ลู่โจวเริ่มไอออกมาอย่างรุนแรง

แต่โชคยังดีที่ความเจ็บปวดเกิดขึ้นไม่นาน หลังจากนั้นไม่นานความรู้สึกที่แผดเผากลับกลายเป็นกระแสน้ำอุ่นที่ไหลผ่านช่องอกและชำระล้างเซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเขา

มีเสียงหัวเราะดังขึ้นจากช่องทางสื่อสาร

“ยินดีด้วย ผู้ที่ถูกเลือก ตอนนี้คุณคือบุคคลที่มีกรรมพันธุ์ผู้พิทักษ์ ถ้าคุณไม่สามารถรอดออกไปได้ ผมขอแนะนำให้คุณหาวิธีเก็บเมล็ดไว้สำหรับคนที่จะมาที่นี่ในอนาคต ถ้าผมพูดถูก ระดับออกซิเจนตอนนี้ของคุณก็น่าจะต่ำมากแล้ว”

ลู่โจว “ยานอวกาศลำนี้ไม่มีถังออกซิเจนเหรอ”

“คุณคิดว่าที่นี่จะมีของแบบนั้นเหรอ” เสียงนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ตอนที่มันมาจากคาลานเอ็มไพร์ มันไม่ได้พาสิ่งมีชีวิตมาด้วย แล้วผมจะเตรียมถังออกซิเจนไว้เพื่ออะไร”

ลู่โจวจำได้

การถูกส่งมายังศูนย์กลางกาแล็กซีเป็นเพียงแค่ความทรงจำ

นายพลเรนฮาร์ทที่เขาเห็นในวอยด์เมมโมรี่ได้ตายไปตั้งแต่การโจมตีของทหารเอ็มไพร์

“ผมเข้าใจแล้ว…นั่นคือปัญหา”

เรนฮาร์ทพูดช้าๆ

“คุณต้องการเวลาไหม ใช้ตู้ตัวอย่างที่อยู่ข้างๆ คุณในการเก็บเมล็ด”

“ไม่ ผมจะต้องไม่ตาย”

หลังจากที่ออกจากห้องสมุดทดลองแล้ว ลู่โจวด้านสำรวจยานอวกาศทั้งหมด

นายพลเรนฮาร์ทยังคงทนอยู่เพราะสัญญาที่เขาทำไว้กับอารยธรรมผู้สังเกตการณ์ และเขาอธิบายการใช้งานและสิ่งอำนวยความสะดวกของแต่ละห้องให้ลู่โจวฟัง

ภายในห้องที่ติดกับห้องเครื่อง ในที่สุดลู่โจวก็หยุดเดินและพบกับสิ่งที่เขากำลังตามหาอยู่

เขามองไปยังสี่เหลี่ยมด้านขนานที่อยู่ตรงหน้าเขาที่มีรูปทรงเหมือนตู้แช่ รอยยิ้มแห่งความโล่งใจปรากฏอยู่บนหน้าของเขา

เขาเคยเห็นสิ่งนี้ในเศษปริภูมิสี่มิติ

เขาได้รับสัญญาณคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากถ้ำผ่านเศษปริภูมิสี่มิติ เขายังได้ยินข้อคาดการณ์ของศาสตราจารย์เวอร์นัลเกี่ยวกับลูกบาศก์ที่ถูกตากแดดตากฝนจนเป็นหิน

ถ้าเขาคิดถูกก็แปลว่าตู้สำหรับหลับชั่วคราวที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้คือเทคโนโลยีร่างกายหยุดทำงานชั่วคราวของอารยธรรมชาวดาวอังคารและต้นแบบของตู้สำหรับหลับชั่วคราวที่แสดงในถ้ำนั่น!

“นายพลเรนฮาร์ท”

“…อะไร”

“มาพนันกัน”

“พนันเรื่องอะไร”

ลู่โจวสูดลมหายใจเข้าและพูดช้าๆ “มาพนันกันว่าผมจะรอดออกไปจากที่นี่ได้หรือเปล่า”