Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1412 พนันกับอนาคต

ลำแสงส่องออกมาจากถ้ำใต้พื้นดินที่ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตร

คนเดินด้วยก้าวที่หนักหน่วงขณะกำลังดึงห้องเครื่องด้วยเชือก

ห้องกบดานที่ติดตั้งในยานอวกาศมีวัตถุประสงค์เพื่อเอาชีวิตรอด มันมีโมดูลจ่ายพลังงานส่วนตัวและไม่จำเป็นต้องใช้ไฟฟ้าจากภายนอก แม้ว่านายพลเรนฮาร์ทจะไม่มีอาหารหรือเครื่องใช้ในยานอวกาศเลยก็ตาม แต่สิ่งอำนวยความสะดวกและเครื่องมือในยานอวกาศยังคงอยู่ในสภาพเดิม

ไม่อย่างนั้น มันคงเป็นหายนะ

“ตรงนี้น่าจะไกลพอแล้ว”

ลู่โจวถอดอุปกรณ์ระบุพิกัดออกจากชุดอวกาศและติดตั้งใต้ห้องเครื่องแทน

มนุษย์สามารถอยู่ในห้องสุญญากาศได้นานเพียง 30 วินาที

ตั้งแต่สิบวินาทีขึ้นไป ผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังจะบวมขึ้น หลังจากที่ผ่านไปสิบห้าวินาที พวกเขาจะเริ่มหมดสติ แต่จากที่ดาวอังคารไม่ใช่พื้นที่สุญญากาศทั้งหมด ดังนั้นจึงยังมีความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้เขาน่าจะอยู่ได้นานอีกเล็กน้อย

แต่เพื่อความปลอดภัย เขาควรทำทุกอย่างให้เสร็จภายในสิบวินาที

ก่อนที่จะถอดชุดอวกาศ ลู่โจวฉีดเชื้อแบคทีเรีย X-0172 เข้าไปในตัว

นักบินอวกาศทุกคนจะต้องติดอุปกรณ์เหล่านี้ไว้กับตัว ทำให้พวกเขาสามารถอยู่ในสภาพแวดล้อมสุดโต่งได้เพื่อลดออกซิเจนและการใช้พลังงานเพื่อพวกเขาจะได้มีเวลาในการเอาชีวิตรอด

ลู่โจวรอยาออกฤทธิ์เงียบๆ เขานั่งใกล้ๆ ห้องเครื่องที่เปิดอยู่

“จริงๆ แล้วมีอยู่อย่างหนึ่งที่ผมอยากถามคุณมาตลอด”

“ว่ามาเลย”

“ผมถามเลยก็แล้วกัน คุณคืออะไรกันแน่”

หลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น ช่องทางสื่อสารเงียบไปสักพัก

เรนฮาร์ทตอบหลังจากที่เวลาผ่านไปประมาณสิบวินาที

“น่าจะเป็นชิ้นส่วนความทรงจำ”

“…ชิ้นส่วนความทรงจำเหรอ”

“เห็นได้ชัดว่าตราบใดที่คุณคัดลอกความทรงจำของใครสักคน คุณสามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้”

สีหน้าแห่งความประหลาดใจปรากฏบนหน้าลู่โจว

“เป็นไปได้ด้วยเหรอครับ”

“สำหรับบางคนนะได้”

ลู่โจวรู้ว่าเขากำลังพูดถึงใคร

มันคืออารยธรรมที่ส่งควาร์กสตาร์เข้าไปเตือนจักรวาลทั้งหมด และตอนที่ภัยธรรมชาติเกิดขึ้น พวกเขานำตัวผู้ลี้ภัยที่หนีเข้าไปในศูนย์กลางกาแล็กซีเข้ามายังอารยธรรมวอยด์

ลู่โจวเงียบไปสักพักและถาม “คุณรู้ไหมว่าภัยธรรมชาติคืออะไร”

“ผมไม่รู้ แม้แต่ผู้สังเกตการณ์เองก็ไม่ปริปากเรื่องภัยธรรมชาติ บางทีพวกเขาอาจจะคิดว่าวิธีนี้คือวิธีที่ดีที่สุดที่จะรอดจากภัยธรรมชาติได้ แต่ผมแนะนำว่าคุณอย่าไปคิดเรื่องนั้นเยอะเลย คิดเรื่องที่ตอนนี้คุณจะรอดออกไปได้อย่างไรดีกว่า”

น้ำเสียงของเขามีความเห็นใจซ่อนอยู่

รวมไปถึงความเย็นชาด้วย

ลู่โจวยิ้มยิงฟัน

“คุณดูเหมือนไม่อยากให้ผมมีชีวิตรอดเลยนะ”

“ไม่ต้อง” เรนฮาร์ทตอบเบาๆ “จริงๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นคุณหรืออารยธรรมมนุษย์ ชีวิตของคุณหรือการตายของคุณก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับผม เหตุผลที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อทำตามสัญญา”

“ทันทีที่ผมเดินทางมาถึงศูนย์กลางกาแล็กซี ชะตากรรมของผมก็ไม่ใช่ของผมอีกต่อไป ทุกอย่างที่ผมมีถูกผูกเข้ากับวอยด์ ผมพร้อมจะทำตามสัญญา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมต้องการให้คนอื่นมาเห็นใจผม”

ลู่โจว “ในอีกแง่หนึ่ง มันไม่สำคัญอะไรกับคุณเหรอ”

“น่าจะเป็นแบบนั้น เพราะอารยธรรมของผมก็ถูกทำลายไปแล้วอยู่ดี”

ช่องทางสื่อสารเงียบไปสักพัก

หลังจากที่เงียบไปอย่างยาวนาน ลู่โจวสูดลมหายใจเข้าและหลับตา

“…ผมเสียใจด้วยนะกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ แต่ผมยังไม่อยากให้คุณยอมแพ้”

เขากลืนน้ำลายแล้วพูดต่อ “ยังมีคนที่กำลังรอผมอยู่บนโลก”

เสียงถอนหายใจเบาๆ ดังขึ้น

“แล้วทำไมคุณถึงเลือกเส้นทางนี้ล่ะ ผมให้โอกาสคุณได้เลือกแล้วนะ”

“ก็เพราะอารยธรรมของผมยังไม่ถูกทำลาย” ลู่โจวมองไปที่กระท่อมที่อยู่ใกล้ๆ เขา เขาพูดต่อ “ผมอยากทำอะไรบางอย่างก่อนภัยธรรมชาติจะมาถึง”

เสียงนั้นพูด “นั่นคือเหตุผลจริงๆ เหรอ”

เสียงนั้นเงียบไปสักพัก

“ก็ได้

“ผมรับคำท้าของคุณ

“อย่างไรเสียผมก็ไม่มีอะไรต้องทำอยู่แล้ว ถ้าคุณทำสำเร็จ ผมจะไปกับคุณตลอดชีวิตของคุณ…”

…

24 ชั่วโมงผ่านไปหลังจากเกิดเหตุการณ์พังทลายของเดอะเกตส์ออฟเฮลล์

การอัปเดตล่าสุดจากทางเว็บไซต์หลักของออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารยังคงเป็นรูปของรถสำรวจที่ถูกถ่ายโดยทีมการทูตอารยธรรมเมื่อวาน ก่อนที่พวกเขาจะออกจากสถานีฐานดาวอังคาร

ภัยพิบัติรุนแรงเกิดขึ้นมาแล้ว 24 ชั่วโมง แต่จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีการอัปเดตใดๆ

แม้แต่คนทั่วไปที่ไม่รู้อะไรเลยก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารยังคงเงียบ จุดปล่อยยานจินหลิงปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ การที่ผู้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ปิดปากเงียบยิ่งทำให้ข่าวลือต่างๆ แพร่ไปทั่ว

บางคนบอกว่าการพูดคุยกับมนุษย์ต่างดาวเกิดความผิดพลาดส่งผลให้มนุษย์ต่างดาวออกอาวุธและระเบิดเดอะเกตส์ออฟเฮลล์บนดาวอังคารเพื่อเป็นสัญญาณเตือนต่ออารยธรรมมนุษย์

บางคนก็บอกว่าที่นั่นไม่มีอารยธรรมนอกโลก แต่ตอนที่ทีมภารกิจทางการทูตเดินทางเข้าสู่ซากปรักหักพัง พวกเขาเจอกับดักที่อารยธรรมดาวอังคารหลงเหลือไว้

หอดูดาวดาราศาสตร์หลักของโลกประกาศปรากฏการณ์แผ่นดินไหวที่พบบนพื้นผิวดาวอังคาร ยานคิวริโอซิตีของนาซายังยืนยันข้อมูลนี้ผ่านอุปกรณ์ตรวจจับคลื่นไหวสะเทือน

หลังจากที่ข่าวนี้ถูกประกาศออกไป โลกทั้งใบเกิดความโกลาหล

เพราะความกดดันจากคนภายนอก ทำให้ออฟฟิศการเดินทางบนดาวอังคารรู้ว่าพวกเขาคงปิดบังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนดาวอังคารไม่ได้อีกแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็จัดการแถลงข่าวเพื่อเปิดเผยสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

การหลงเหลืออยู่ของอารยธรรมดาวอังคารได้รับการยืนยัน

ไม่มีเบาะแสของอารยธรรมนอกโลก

อีกอย่างแผ่นดินไหวขนาด 9.5 เกิดใกล้ๆ กับภูเขา

คนสองคนจากภารกิจทางการทูตหายตัวไป

รวมไปถึง…

ลู่โจว!

…

อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิก

สำนักงานใหญ่นาซา

ผู้อำนวยการคาร์สันที่นั่งอยู่ในออฟฟิศจนดึกกำลังดูการถ่ายทอดสดการแถลงข่าว เขาระเบิดหัวเราะออกมาตอนที่เห็นรายชื่อของผู้สูญหาย

“ฮ่าฮ่า! พระเจ้าทรงโปรดอเมริกา!”

แต่ทันใดนั้นเองดวงตาของเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า เสียงหัวเราะของเขากลายเป็นเสียงไอที่รุนแรง

เจ้าหน้าที่และผู้ช่วยที่อยู่ใกล้เขารีบลุกจากโต๊ะด้วยความตกใจและเข้ามาล้อมเขาไว้

“เร็ว! เรียกรถพยาบาลหน่อย”

“บ้าเอ๊ย! เขาไม่หายใจแล้ว!”

“ใครก็ได้ ทำ CPR ให้เขาหน่อย”

“เปลหาม! นำเปลหามเข้ามา”

ผู้อำนวยการคาร์สันนอนอยู่บนเปลหาม ในที่สุดเขาถูกนำไปที่รถฉุกเฉิน ฉากนี้ถูกถ่ายโดยนักข่าวคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ตรงทางเข้าสำนักงานใหญ่นาซา

ในช่วงเช้าตรู่ ข่าวที่ผู้อำนวยการคาร์สันถูกส่งตัวเข้าห้องไอซียูกลายเป็นพาดหัวข่าวของวารสารวอลสตรีท

ผู้ช่วยที่อยู่ในออฟฟิศเดียวกันบอกว่าผู้อำนวยการคาร์สันเศร้ามากหลังจากได้ยินข่าวเรื่องการตายของลู่โจวจนเป็นลมไป

คนที่คุ้นเคยกับเรื่องนี้เผยว่าในระหว่างที่ผู้อำนวยการคาร์สันเดินทางไปประเทศจีน ทั้งคู่มีความสัมพันธ์อันดีกันที่จินหลิง พวกเขาสร้างมิตรภาพที่ดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

คาร์สันนอนอยู่ในห้องไอซียู ชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย แม้ว่าข่าวลือเรื่องของเขาจะแพร่ไปทั่ว แต่เขาก็ไม่สามารถให้สัมภาษณ์หรืออธิบายอะไรได้

แต่ก็นั่นแหละ ถ้าหากเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว เขาคงให้นักข่าวรู้ไม่ได้ว่าเขาเป็นลมไปเพราะเขามีความสุขมากๆ

วงการวิทยาศาสตร์ไม่มีคำว่าเชื้อชาติ

ไม่ว่าพวกเขาจะเกลียดชายที่พาวงการวิชาการจีนสู่แนวหน้าของโลกขนาดไหน แต่หลังจากที่รู้ข่าวการตายของเขา ทางรัฐบาลจากทั่วโลกก็แสดงความเสียใจต่อประเทศจีนและจินหลิง

ในวันนี้อารยธรรมมนุษย์ได้สูญเสียนักวิชาการที่สำคัญไป

คนทั้งโลกพากันโศกเศร้า…