Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1429 กลับมาจากนรก

[ยินดีด้วยโฮสต์ที่ทำภารกิจในตำนาน ‘ดำดิ่งลงไปในนรก’ สำเร็จ!]

[คำอธิบาย เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้นำภารกิจนี้มามอบให้แก่คุณ ไม่ว่าคุณจะทำภารกิจหรือไม่นั้นก็เป็นการตัดสินใจของคุณ]

[ข้อกำหนด เห็นและค้นพบของขวัญจากวอยด์ ทำให้มันเห็นแสงอีกครั้ง]

[รางวัล กรรมพันธุ์ผู้พิทักษ์ บัตรภารกิจตำนาน]

เดิมทีลู่โจวคิดว่าไหนๆ ก็เป็นภารกิจตำนาน รางวัลที่ได้ก็น่าจะยิ่งใหญ่หน่อย

แต่ระบบให้รางวัลที่เขาเคยได้มาแล้ว

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังไม่ได้รางวัลอะไรเลยหลังจากแก้ข้อคาดการณ์ ABC

ตอนที่ลู่โจวเห็นรายการรางวัล เขาตกตะลึง

หน้าต่างของภารกิจค่อยๆ จางหายไป ไฟสีเขียวและสีทองกะพริบขึ้นในช่องรายการพร้อมๆ กัน แล้วเปลี่ยนเป็นของสองสิ่งที่แตกต่างกัน

หนึ่งในนั้นคือบัตรภารกิจตำนานที่ลู่โจวเคยเห็นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

ส่วนของอย่างที่สองคือพันธุกรรมผู้พิทักษ์ที่เขาเคยใช้แล้ว

[กรรมพันธุ์ผู้พิทักษ์ คุณคือวิวัฒนาการสุดท้ายของชีวิต คุณคือผู้พิทักษ์ระดับสูงสุด เผ่าพันธุ์ของคุณกำลังรอคุณอยู่ คุณรู้ดีว่าการตัดสินใจของคุณจะนำพาอนาคตที่สดใสสู่อารยธรรมของคุณ]

ข้อความสีฟ้าปรากฏขึ้นบนแถบรายการ ทันใดนั้นหลังจากที่เขาอ่านข้อความนี้ ยาสีเขียวเข้มกลายเป็นแสงสว่างและหายไปต่อหน้าต่อตา…

“ฉันคิดว่าฉันจะได้อีกสักขวดเสียอีก…”

แต่ลู่โจวยังคิดว่ามันเป็นความคิดที่โลภ

เขายื่นนิ้วชี้ไปที่รายการและค่อยๆ คิดเรื่องรางวัลภารกิจทีหลัง เขาเลือกบัตรภารกิจสีทองสว่าง

หลังจากนั้นไม่นาน แสงสีทองค่อยๆ จางลงเผยให้เห็นแผงโฮโลแกรมตรงหน้า

[เริ่มภารกิจตำนาน กลับมาจากนรก]

[คำอธิบาย ความรู้ที่มีอยู่อาจล้าสมัยเนื่องจากความเปลี่ยนแปลงของเวลา แต่จิตใจที่กล้าหาญยังคงเหมือนเดิม คุณผ่านการทดสอบที่ยากที่สุดแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่คุณจะต้องบอกคนของคุณว่าคุณได้กลับมาจากนรก]

[ข้อกำหนด ทำให้คนเชื่อว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ รางวัลของภารกิจนี้จะขึ้นอยู่กับจำนวนคนที่จำตัวตนของคุณได้ และขึ้นอยู่กับเวลาที่คุณใช้ในการทำภารกิจให้สำเร็จ]

[รางวัล:???]

ตอนที่ลู่โจวเห็นภารกิจนี้ เขาเงียบไป

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องบ่นเรื่องอะไร

จริงๆ แล้วเขาตั้งใจจะใช้ชื่อลู่ไอมาสักพักแล้ว

อย่างน้อยๆ เขาก็จะรอจนกว่าจะสามารถปรับตัวให้กับสังคมแล้ว แล้วหลังจากนั้นก็เลือกเวลาที่เหมาะสมในการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงในวิธีที่เหมาะสมที่สุด

แต่ดูเหมือนว่าระบบจะไม่ได้ต้องการให้เขารอ

“เปิดเผยตัวตนต่อสาธารณะ…ยากไปหน่อยนะ นี่ฉันต้องติดต่อสื่อในท้องที่ก่อนหรือเปล่า”

จะมีใครเชื่อเรื่องไร้สาระนี่หรือเปล่านะ

ลังเลตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว หลังจากที่อ่านข้อกำหนดภารกิจ ลู่โจวก็กำลังจะออกจากพื้นที่ระบบ

แต่เขามองไปที่บันทึกภารกิจ

เขาอ่านออกเสียง

“…จุดจบของการเกิดใหม่ การเริ่มต้นของทุกสิ่ง”

นั่นคือคำอธิบายภารกิจของ ‘ดำดิ่งลงไปในนรก’

และยังเป็นการเริ่มต้นของภารกิจห่วงโซ่บนดาวอังคาร

จู่ๆ ลู่โจวก็รู้สึกเป็นกังวลใจในหัวใจ

ผมรู้สึกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นถูกกำหนดโดยโชคชะตา…

…

หลังจากที่ออกจากพื้นที่ระบบแล้ว ลู่โจวที่เอนหัวไปบนหมอนและเตรียมตัวจะนอนพัก ตอนนี้เขาไม่อยากนึกถึงเรื่องภารกิจระบบ

แต่จู่ๆ เก้าอี้ก็เกิดแรงสั่นสะเทือนจนเกือบทำให้เขาตกเก้าอี้

โชคยังดีที่เขารัดเข็มขัดอยู่ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังตกใจอยู่ดี

เราชนอะไรหรือเปล่า

ลู่โจวมองไปข้างๆ แต่ไม่เห็นสีหน้าประหลาดใจบนใบหน้าของผู้โดยสารคนอื่นเลย

บางทียานอวกาศอาจกำลังเพิ่มความเร็วกะทันหัน…

แต่ความสบายบนยานอวกาศโลกอนาคตนี้แย่มากๆ …

ลู่โจวกำลังจะเลิกคิดเรื่องนี้และหลับตา แต่จู่ๆ ก็เกิดเสียงเตือนที่น่ากลัวดังมาจากห้องโดยสารเฟิร์สคลาส

ตอนนี้ คนที่นั่งในห้องโดยสารเริ่มกังวลกันแล้ว

ทุกคนมีสีหน้าที่ไม่มั่นใจ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่รู้สิ เราชนอะไรหรือเปล่า”

“แม่…ยานอวกาศเสียเหรอครับ”

“อย่าพูดไร้สาระ! ก็แค่ปัญหาเล็กๆ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่บนเครื่องบินก็จะจัดการทุกอย่าง”

ผู้โดยสารที่อยู่รอบๆ พวกเขาพากันถกเถียงกันเรื่องนี้ขณะที่ต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าประหลาดใจ

แม่ลูบหลังของลูกและฮัมเพลงเพื่อปลอบโยนลูกที่กำลังร้องไห้

จู่ๆ เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

เสียงปังดังมาจากประตูที่เชื่อมระหว่างเฟิร์สคลาสและชั้นประหยัด

ไม่มีใครแสดงท่าทีใดๆ

หลังจากนั้นเสียงบางอย่างก็ดังขึ้นอีกครั้ง ประตูโลหะที่ดูแข็งแรง ถูกเตะออกจนเปิด!

ชายสวมเสื้อเกราะเอ็กโซสเกลเลตันพร้อมปืนไรเฟิลในมือ ก้าวเข้ามาในห้องเครื่อง เขาชำเลืองมองผู้โดยสารในห้องเครื่องด้วยความโกรธเกรี้ยวและตะคอกเสียงดัง “วางมือไว้บนหัว!”

“ฉันจะไม่พูดอีกรอบนะ!”

ชายคนนั้นเหนี่ยวไกในมือและยิงขู่ไปทางเพดานสองนัด

ไฟสองดวงแตก เศษกระจกร่วงลงมาใส่หัวของผู้โดยสารแถวหน้า คนมากมายตกใจกลับขณะที่พวกเขากรีดร้อง

ลู่โจวสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขา ศาสตราจารย์ลีโอนาร์ดที่นั่งข้างๆ เขาปีนขึ้นมาจากเก้าอี้

“อยากตายหรือไง ก้มลงไป…”

ลู่โจวไม่ได้พูดอะไร ลีโอนาร์ดรู้สึกกลัวมากๆ เขาเอื้อมมือออกไปดึงแขนเสื้อของลู่โจว

หลังจากที่ลังเลอยู่สักพักลู่โจวก็ทำตามคำสั่ง

ทันทีที่เขาสบตากับชายคนนั้น เขาสัมผัสได้ทันทีว่าการเดินทางครั้งนี้จบไม่สวยแน่ๆ …