Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1496 การบีบอัดแม่เหล็กระเบิด
- Home
- Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ
- ตอนที่ 1496 การบีบอัดแม่เหล็กระเบิด
สามวันผ่านไปตั้งแต่ซงหยางเหว่ยถูกตำรวจจับกุม
เมื่อบอสของกลุ่มทุนหยางเหว่ยถูกจับเข้าคุก แผนขายชอร์ตก็ดำเนินการต่อไม่ได้
ในช่วงนี้ลู่โจวไม่ได้สนใจตลาดหลักทรัพย์มากนัก เขาขังตัวเองอยู่ที่บ้านอย่างเดียว เขาเริ่มศึกษาเรื่อง ‘การบีบอัดแม่เหล็กระเบิด’ อันลึกลับที่เขาเคยอ่านมาก่อนอย่างตั้งใจ
อันที่จริงเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องลึกลับไปหมดเสียทีเดียว
เมื่อต้นยุค 2050 แนวคิดใกล้เคียงกันก็ถือกำเนิดออกมาเหมือนกัน แล้วผู้คนก็ยังวิจัยแนวคิดนั้นมาจนถึงทุกวันนี้
ในกลุ่มแนวคิดพวกนั้น ผลิตภัณฑ์ที่พบได้ทั่วไปที่สุดคือระเบิดอีเอ็มพี[1]และปืนแม่เหล็กไฟฟ้าแบบพัลส์ ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจของผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหลาย ลู่โจวเคยเห็นปืนดังกล่าวมาแล้วกับตา ตอนที่ลูกกระสุนอีเอ็มพียิงโดนหลิง
แต่ถึงแม้จะมีการวิจัยเรื่องเทคโนโลยี ‘การบีบอัดแม่เหล็กระเบิด’ มากมาย และได้รับผลลัพธ์ไปจำนวนมาก แต่ผลลัพธ์ส่วนใหญ่ก็จะโฟกัสไปที่ไมโครดีไซน์ขนาดเล็กกับขนาดกลาง และรูปแบบการทดลองส่วนใหญ่ก็ไม่สนับสนุนการทำซ้ำบ่อยนัก
สรุปก็คือ สนามแม่เหล็กที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจะช่วยสร้างพลังงานในระดับมหาศาล และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั่วๆ ไปก็ไม่สามารถรับพลังพวกนั้นได้ พวกมันอาจจะพังเพราะว่าเกิดการโอเวอร์โหลดกระแสไฟฟ้าที่รับได้
ในตอนนี้ภาวะคอขวดที่ลู่โจวกำลังเจอก็มีลักษณะคล้ายๆ กัน
เขาต้องหาวิธีจำกัดขอบเขตการเหนี่ยวนำแม่เหล็กอยู่ในพื้นที่แคบมากๆ ให้ได้ จะดีมากถ้าพื้นที่นี้เต็มไปด้วยพลาสมาที่สร้างจากเครื่องปฏิกรณ์และพลังงานที่ปล่อยมาจากปฏิกิริยาฟิวชั่นก็จะสามารถใช้บำรุงรักษาเครื่องแมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์ที่ทำงานอย่างต่อเนื่องได้ และอย่างสุดท้าย ทั้งระบบจะต้องอยู่ในสถานะของสมดุลไดนามิก
เอาตรงๆ แล้ว การทำให้ตรงตามความต้องการที่ว่ามานั้นทำได้ยากมาก
ขนาดแค่การดีไซน์แบบจำลองคอนเซปต์อุปกรณ์แม่เหล็กไฟฟ้าขนาดใหญ่แบบคร่าวๆ ก็ผลาญเซลล์สมองของลู่โจวไปมากโขแล้ว
โชคดีที่เขายังมีวัสดุศาสตร์เลเวล 9 วิศวกรรมศาสตร์เลเวล 8 และวิทยาศาสตร์พลังงานเลเวล 8 ที่ช่วยเขาเปิดรับไอเดียใหม่ๆ เข้ามาในสมองได้ เมื่อบวกกับประสบการณ์ที่สั่งสมมาจากตอนทำวิจัยอุปกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้เมื่อครั้งก่อน ทำให้เขาฝ่าอุปสรรคสุดท้ายได้ในที่สุด
ถึงจะยังมีช่องโหว่จากแม่เหล็กไฟฟ้าตรงที่สามารถสร้างสนามแม่เหล็กได้ 10,000 เทสลาอยู่ แต่อย่างน้อยแบบจำลองที่ใช้ในการทดลองก็มาถูกทางแล้ว
ในขณะที่ลู่โจวกำลังไปได้ดีกับเส้นทางวิชาการอยู่นั้นเอง ประตูห้องอ่านหนังสือก็เปิดออก แล้วร่างร่างหนึ่งก็เดินเข้ามา
“เจ้านาย เสี่ยวไอ…ไม่มีกระสุนเหลือแล้วอะ _:( ́□`」∠):_”
ลู่โจวมองเสี่ยวไอที่วิ่งมาคว้าแขนเขาข้างๆ อย่างออดอ้อน เขาตกใจเล็กน้อย นิ้วสิบนิ้วที่กำลังทำงานอยู่บนแบบจำลองโฮโลแกรมหยุดเคลื่อนไหว
“กระสุนเหรอ?”
“ใช่ๆ แต้มเครดิตอะ”
อ้อ สรุปแล้วคือใช้เงินฉันไปสินะ….
เดี๋ยวนะเฮ้ย?
ลู่โจวตกใจทันที
นั่นมันเงินห้าหมื่นล้านนะ! ไม่ใช่ห้าสิบ!
เขาเพิ่งกู้เงินมาได้ไม่กี่วัน มันหายไปหมดได้ไง?
ขนาดยานอวกาศยังไม่ใช้เงินมากขนาดนั้นเลย!
ตอนแรกลู่โจวกำลังจะเตรียมตำหนิเสี่ยวไอแล้ว แต่เขาก็ยั้งตัวเองไว้
หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก เขาก็ใจเย็นๆ แล้วถามอีกฝ่ายช้าๆ ว่า “ทำไมถึงยังไม่พอล่ะ? มีคนอื่นชอร์ตหุ้นอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้อีกเหรอ…”
เอาตรงๆ แล้ว เขาไม่ว่าอะไรที่คนอื่นจะชอร์ตเขานะ ตัวเขาเองก็ไม่ได้สนใจเรื่องหุ้นเป็นพิเศษอยู่แล้ว เขาแค่อารมณ์เสียกับคำขู่ของซงหยางเหว่ยเฉยๆ
อีกอย่าง ถ้าราคาหุ้นตกลงเพราะการปฏิรูปการวิจัยวิทยาศาสตร์ของเขาแล้วล่ะก็ มันจะส่งผลกระทบกับความมั่นใจของคนในบอร์ดผู้บริหารและขัดขวางแผนฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองของเขา
ถึงแม้ตอนนี้เอไอไอบีจะอยู่ข้างเขา เขาก็ยังไม่อวดดีมากขนาดที่เขา ‘จะเชื่อว่าคนอื่นๆ ทุกคนจะเชื่อในตัวเขาอย่างสนิทใจในทุกสถานการณ์’
“อาจจะไม่ใช่…คือกลุ่มทุนหยางเหว่ยเขาอยู่นิ่งมากเลย”
ลู่โจวคิ้วกระตุก เขาอดถามเสี่ยวไอขึ้นมาไม่ได้ว่า “แล้วที่เสี่ยวไอใช้ไปถึงห้าหมื่นล้านนี่คือ…?”
เสี่ยวไอ “ไม่ใช่ว่าเจ้านายไม่ต้องการให้ราคาหุ้นตกเหรอ? พอมีคำสั่งขายอันใหญ่มา เสี่ยวไอก็ซื้อมาเลยอะ QAQ”
ลู่โจว “…”
เสี่ยวไอ “เสี่ยวไอทำอะไรผิดไปเหรอ? เจ้านายไม่โกรธได้ไหม? (.•́__ก̀.)”
“ฉันไม่ได้โกรธ” ลู่โจวพูดต่อ เขาถอนหายใจราวกับยอมแพ้แล้ว “อะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้อย่าทำอะไรเพิ่มเติมแล้วกัน…นอกจากฉันจะสั่งเสี่ยวไอไปอีกที”
มันก็แค่เงินห้าหมื่นล้าน
อีกอย่าง…
ก็ยังมีสิ่งที่น่ามหัศจรรย์มากกว่านั้นให้โฟกัสอีก
ในขณะที่ลู่โจวมองแบบจำลองที่เสร็จแล้วในมือ ปากของเขาก็ขยับเป็นรูปรอยยิ้ม
ในที่สุดก็เสร็จเสียที
…
ณ แล็บวิจัยแม่เหล็กไฟฟ้า
เนื่องจากนักวิจัยส่วนใหญ่ถูกไล่ออกไปหมดแล้ว ทำให้นอกจากหุ่นยนต์ที่รับผิดชอบงานทำความสะอาดและทำงานบำรุงรักษาอุปกรณ์ ก็เหลือแค่ถังอวิ๋นเกอคนเดียวในแล็บทั้งอาคาร
ในขณะที่ถังอวิ๋นเกอมองภาพออฟฟิศที่ว่างเปล่าตรงหน้าเขา เขาก็รู้สึกสับสน นอกจากจะไม่มีความสุขจากการได้เลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือนแล้ว เขายังปวดหัวเรื้อรังอีกด้วย
ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สอง…
แต่ทุกคนในแล็บวิจัยแม่เหล็กไฟฟ้าถูกไล่ออกไปกันหมดแล้ว…
ตอนแรกเขาต้องการจะทำตามความคาดหวังของนักวิชาการลู่และพยายามสร้างผลงานในสายงานที่เขาทำได้ดี แต่ภาพตรงหน้ากลับทำให้เขารู้สึกถึงความไร้พลัง
ตอนนั้นเองไอคอนเตือนการประชุมก็กำลังเรืองแสงอยู่มุมขวาล่างของโต๊ะ
พอเขาเห็นการแจ้งเตือนนั้น เขาก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงบนเก้าอี้ออฟฟิศทันที จากนั้นเขาก็ยื่นนิ้วชี้ออกมา แล้วกดไปที่หน้าต่างข้อมูลการประชุมที่เด้งขึ้นมา
อนุภาคแสงสีน้ำเงินอ่อนลอยไปรอบๆ และระบบภาพฉายโฮโลแกรมพาโนรามาที่ติดตั้งอยู่ในออฟฟิศก็เปล่งแสง ลำแสงนั้นก่อตัวเป็นภาพทิวทัศน์รอบกายเขา
รู้ตัวอีกที เขาก็นั่งอยู่ในห้องประชุมแล้ว ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาคือท่านประธานของอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้ ลู่โจว
ในขณะที่ถังอวิ๋นเกอมองนักวิชาการลู่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา เขาก็ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเคารพว่า “ประธานเรียกหาผมเหรอครับ?”
“ใช่แล้วล่ะ ผมมีแบบจำลองที่น่าสนใจตรงนี้ อยากจะฟังความคิดเห็นคุณเสียหน่อย” ลู่โจวให้ความสนใจทันที เขาค่อยๆ ใช้มือขวาผลักส่งแบบจำลองโฮโลแกรมที่ลอยอยู่ในฝ่ามือมาให้ถังอวิ๋นเกอ
ถังอวิ๋นเกอมองแบบจำลองประหลาดที่อยู่ตรงหน้า เขามีท่าทางชะงักไปเล็กน้อย ใบหน้าของเขาค่อยๆ แสดงสีหน้ามึนงง
“อันนี้คืออะไรครับ…”
“เครื่องกำเนิดสนามแม่เหล็กพัลส์ชนิด A-1″ ลู่โจวพูดต่อด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ “ถึงจะเป็นแนวคิดใหม่ แต่มันก็เวิร์กนะ”
ลู่โจวอธิบายหลักการคร่าวๆ ของสิ่งนี้ให้เขาฟัง
สั้นๆ ก็คือ หลังจากที่ได้วิจัยเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการบีบอัดแม่เหล็กระเบิด เขาก็สร้างสิ่งที่ทำงานได้เทียบเท่ากับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าบีบอัด ด้วยการใช้สมการวงจรของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าบีบอัดหลายสายในผลการทดลองที่พบ แบบจำลองวงจรถูกใช้เพื่อปรับแต่งดีไซน์ของอุปกรณ์บีบอัดแม่เหล็กระเบิดที่มีความยาว 600 มิลลิเมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 120 มิลลิเมตร มวลรวม 10 กิโลกรัม และเอาต์พุตพลังงานสูง
ถึงอุปกรณ์แบบนี้จะมีขนาดเล็ก แต่มันก็มีพื้นที่ขยายขนาดใหญ่ เมื่อเปรียบเทียบกับเวอร์ชันที่เป็นไอเดียดีไซน์กระแสหลักในปัจจุบัน อุปกรณ์นี้ยังมีอินเตอร์เฟสอินพุตพลังงานแบบเปิดอีกด้วย
ข้อดีของดีไซน์แบบนี้คือ พลังงานของสนามแม่เหล็กบีบอัดจะไม่ถูกสร้างขึ้นจากการระเบิดที่มีสถานะไม่มั่นคง และ ‘การบีบ’ ความถี่สูงของสนามแม่เหล็กจะถูกแจ้งเตือนจากอินพุตความร้อนในระบบ
ถ้าเกิดมันถูกเอาไปใช้แทนอาวุธอีเอ็มพีแล้วล่ะก็ ดีไซน์นี้อาจจะไม่ค่อยเหมาะไปเสียหน่อย แต่ถ้าใช้ในอุปกรณ์ที่มีขนาดใหญ่พอและมีการสะสมพลังงานความร้อนอย่างเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้ มันจะใช้ได้เหมาะสมดี
แทบจะเรียกว่ามันทำมาเพื่อการใช้รูปแบบนี้โดยเฉพาะ…
หลังจากดูแบบจำลองอยู่นาน ถังอวิ๋นเกอก็มองไม่เห็นจุดบกพร่องที่เห็นได้ชัดเลยสักจุด ดวงตาของเขาเริ่มทอเป็นประกายขึ้น เสียงของเขาเริ่มสั่น มีร่องรอยของความตื่นเต้นปนอยู่
“คุณทำการสาธิตความเป็นไปได้ของเจ้านี่หรือยังครับ? ไม่สิ เดี๋ยวผมทำเอง รอผมก่อน…”
“ผมทำเสร็จแล้ว” ลู่โจวพูดขัดถังอวิ๋นเกอ เขายิ้มแล้วพูดต่อ “ไม่ใช่แค่การสาธิตความเป็นไปได้นะที่เสร็จ ผมใช้เครื่องพรินต์อุตสาหกรรม 3 มิติพรินต์ตัวอย่างมาแล้ว ถึงคุณภาพการพรินต์ 3 มิตินี้จะอยู่ในระดับเฉยๆ แต่ก็รับได้ ไม่มีปัญหาอะไรกับการใช้งานอยู่แล้ว ถ้าตามการตรวจจับของอุปกรณ์การเหนี่ยวนำแม่เหล็ก มันอาจจะสามารถเพิ่มพลังสนามแม่เหล็กในระดับมั่นคงได้มากกว่า 50 เท่าที่ความถี่ 50 เฮิรตซ์”
50 เท่า!
วินาทีที่เขาได้ยินคำนั้น ถังอวิ๋นเกอก็สูดลมหายใจเข้าลึก ดวงตาของเขาแทบจะถลนออกมาจากเบ้าเมื่อเขาละล่ำละลักออกมาว่า “50 ครั้งเลยเหรอ? คุณล้อผมเล่นหรือเปล่าครับ? ผมหมายถึง มันทำได้มากขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”
ลู่โจวถามด้วยน้ำเสียงล้อเลียน “นี่ผมดูเหมือนกำลังพูดเล่นอยู่เหรอ?”
“คือไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อคุณนะครับ แค่แบบว่า…คุณไม่รู้หรอกว่านี่มันหมายถึงอะไร” ถังอวิ๋นเกอมีสีหน้าช็อกอย่างเห็นได้ชัด เขายิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดต่อ “ถ้าเจ้านี่ได้ผลจริงๆ แล้วล่ะก็ ผมเชื่อว่าฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองก็สร้างได้พรุ่งนี้เลย”
“ยังไม่ขนาดนั้นหรอก อย่าเพิ่งรีบฉลองไป ยังมีอีกหลายเรื่องที่พวกเราต้องทำกว่าจะถึงตอนนั้น”
ลู่โจวกระแอมเบาๆ เขาเว้นจังหวะนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “สนามแม่เหล็กที่เครื่องแม่เหล็กไฟฟ้าทดลอง A1 นี้ผลิตมามีขนาดเล็กมาก จะเรียกว่าเป็นแบบจำลองแนวคิดขนาดง่ายๆ ก็ได้ การจะนำสิ่งนี้ไปใช้กับเครื่องปฏิกรณ์โดยตรงนั้นเรียกว่าเป็นไปไม่ได้เลย สุดท้ายแล้วไม่ว่าสนามแม่เหล็กพัลส์นี้จะสามารถกักพลาสมาอุณหภูมิสูงไว้ได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่ก็ยังไม่มีใครทราบแน่ชัด
“ผมต้องการให้คุณเข้าใจแบบจำลองแนวคิดนี้และไอเดียในการดีไซน์ของมัน จะได้ออกแบบแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีขนาดใหญ่กว่านี้ใหม่เพื่อนำมาใช้เป็นภาชนะของเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สอง”
“ตราบใดที่ภาชนะนี้ยังสามารถสร้างสนามแม่เหล็ก 10,000 เทสลาหรือมากกว่านั้นขึ้นมาได้ อุปกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองของเราก็สามารถใช้งานได้”
“ไม่มีปัญหาครับ คุณจะอยากได้ 10,000 หรือ 20,000 เทสลาก็ไม่ต่างกัน…” ใบหน้าของถังอวิ๋นเกอค่อยๆ เริ่มเก็บอาการไม่อยู่มากขึ้นเรื่อยๆ ในระหว่างพูด “ตามหลักแล้วก็คือ เราต้องมีกำลังคนมากพอ ในเมื่อทั้งแล็บวิจัยไม่มีคนแบบนี้ พวกเราก็เริ่มงานไม่ได้นะครับ”
ลู่โจวยิ้มปลอมเขา
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจ๊อบแฟร์ก็จะเริ่มแล้ว”
“กำลังคนที่คุณพูดถึงกำลังจะมาในไม่ช้า”
…………………..
[1] (EMP) ย่อมาจาก Electromagnetic Pulse เป็นชื่อของอาวุธที่ปลดปล่อยพลังแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูง คุณสมบัติของมันก็คือ เมื่อกระจายออกมา มันจะไปทำลายอุปกรณ์ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ไฟฟ้าหล่อเลี้ยง