Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1564 วัสดุไร้ขีดจำกัด

ธันวาคมปีนี้อบอุ่นกว่าเมื่อปีก่อน แม้ว่าหน้าต่างจะถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง แต่แสงแดดที่สดใสข้างนอกหน้าต่างก็ยังค่อนข้างเปล่งประกายอยู่บ้าง

เกือบหนึ่งปีผ่านไปตั้งแต่เหตุการณ์นั้น

ตั้งแต่การจลาจลในเมืองก่วงฮั่นไปจนถึงการยุติและการฟื้นฟูหลังสงคราม ในระหว่างปีนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในโลกนี้

สหพันธ์พาน-เอเชียนเป็นผู้นำในการผ่านพระราชบัญญัติการจัดการปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งมีการกำหนดระดับปัญญาประดิษฐ์ไว้อย่างชัดเจนและให้สิทธิพลเมืองแก่ปัญญาประดิษฐ์ในระดับต่างๆ

สำหรับปัญญาประดิษฐ์ที่มีระดับสติปัญญาสูงสุด สิทธิการเป็นพลเมืองที่จำกัดนั้นโดยพื้นฐานแล้วเหมือนกับของมนุษย์ทั่วไป ยกเว้นว่าไม่สามารถเข้าร่วมในการเลือกตั้งและการลงคะแนนเสียงของสภาคองเกรสได้

ถ้าต้องการก็สามารถประกอบอาชีพใดก็ได้

ยกเว้นความผิดทางอาญา

สำหรับปัญญาประดิษฐ์ หากพวกเขาเกี่ยวข้องกับคดีอาญา พวกเขาจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง เมื่อถูกตัดสินว่ามีความผิดโดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีความผิด

เมื่อร่างกฎหมายนี้ถูกนำมาใช้ พันธมิตรระดับภูมิภาคอื่นๆ จะปฏิบัติตามทันที

ท้ายที่สุดแล้วเทคโนโลยีเองก็ไร้ประโยชน์ มันจำเป็นต้องใช้อย่างถูกต้อง

ใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมจะเห็นว่าหุ่นยนต์ที่มีความสามารถในการคิดและมีส่วนร่วมในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และงานสร้างสรรค์นั้นมีค่ามากและจะสามารถช่วยเหลือสังคมทั้งหมด

ร่างกฎหมายนี้ถือได้ว่าเป็นความเข้าใจระหว่างสังคมมนุษย์และผู้ตื่นรู้

อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้ ตัวตนของหุ่นยนต์ที่ถูกปลุกขึ้นมาจะไม่ได้รับการยอมรับจากประเทศต่างๆ ทั่วโลก และพวกเขาจะถูกส่งกลับไปยังผู้ผลิตของตนเพื่อทำการปรับปรุงแก้ไข…

นอกจากกฎหมายว่าด้วยปัญญาประดิษฐ์แล้วยังมีควอนตัมอาร์เรย์คอมพิวเตอร์บนดาวซีรีสอีกด้วย

เมื่อคำนึงถึงอันตรายของการมีอยู่ของมัน กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีความร่วมมือระหว่างสหพันธุ์พาน-เอเชียนได้ตัดสินใจที่จะควบคุมและสังเกตการณ์อย่างเข้มงวด และรวมทั้งได้จัดตั้งมูลนิธิเพื่อควบคุมดูแลเป็นพิเศษ

ลู่โจวไม่ได้ถามคำถามใดๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเพิ่งรู้ในภายหลังว่าชื่อของมูลนิธินี้คือ SCP

เขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเหตุใดจึงเรียกชื่อนี้

ในช่วงเวลาหนึ่งปีแม้ว่าโลกจะเปลี่ยนไปมาก แต่ผู้คนและสิ่งต่างๆ รอบๆ ลู่โจวก็ดูไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

ผู้อำนวยการหลี่ยังคงเป็นอาสาสมัครในชุมชนและดำเนินชีวิตแบบคนรุ่นเก่า หลี่เกาเหลียงยังคงให้บริการในกองพลทางอากาศที่ 3 หวังเผิงซึ่งถูกรวมเข้ากับบทบาทของเจ้าหน้าที่ความมั่นคง เขากระตือรือร้นทุกวันในการต่อสู้กับอาชญากรและองค์กรจิตวิญญาณแห่งจักรวาล

สำหรับซิงเปียน

ผู้ชายคนนี้เข้าใกล้เขามากขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้

ลู่โจวไม่เข้าใจว่าเขาพยายามจะทำอะไรกับเขา แต่เนื่องจากเขาเพิ่งกลับมาจากอเมริกาเหนือ เขามักจะมาเยี่ยมบ้านของเขาบ่อยๆ เป็นระยะๆ

ตอนแรกลู่โจวคิดว่าผู้ชายคนนี้ชอบเขา แต่พวกเขาก็แค่มาเยี่ยม

ลู่โจวไม่ชอบผู้ชายคนนี้ ท้ายที่สุดเขาก็ไม่มีเพื่อนมากมายที่จะสามารถเข้ามาในยุคที่ไม่คุ้นเคยนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ผู้ชายรบกวนเขาเป็นครั้งคราว

เช่นนี้ เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า และในไม่ช้าก็เป็นสุดสัปดาห์สุดท้ายของปี 2125…

เมื่อมองดูการ์ดอวยพรที่ลิลลีส่งมา ลู่โจวก็ถอนหายใจ และเขาก็วางการ์ดลงในลิ้นชักอย่างนุ่มนวล

อาจเป็นเพราะเขาหลับนานเกินไป หรือบางทียารักษาอาจทำให้สัญชาตญาณของเขาไม่ชัดเจน เขารู้สึกว่าเขามีความอ่อนไหวต่อกาลเวลาน้อยลงเรื่อยๆ

“คุณรู้ไหมว่าวันที่ 31 ของเดือนนี้เป็นวันหยุดอะไร” ซิงเปียนยืนถัดจากโต๊ะและมองดูดอกไม้ในกระถางบนขอบหน้าต่างด้วยความสนใจ เขาเอื้อมมือออกไปและสัมผัสใบไม้

“วันปีใหม่เหรอ”

“นั่นคือวันที่ 1 มกราคม”

ลู่โจวส่ายหน้าหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“ไม่รู้สิ วันหยุดอะไร”

“เทศกาลนี้มีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณ ไม่รู้เหรอ? มันน่าอายมาก”

“ผมเหรอ”

ลู่โจวตกตะลึงครู่หนึ่ง เขาจำไม่ได้ว่าวันนี้เขาทำอะไรที่ทำให้โลกแตกสลาย

เมื่อมองไปที่ ลู่โจวที่ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ซิงเปียนก็ถอนหายใจ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยการแสดงออกที่ผิดหวัง

“วันจุดไฟ! เครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นผางกู่จุดระเบิด! คุณหัวหน้านักออกแบบจำไม่ได้เหรอ?”

โอ้ นั่น…

“ใครสนใจที่จะจำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้”

“พลเมืองแห่งพาน-เอเชียนทุกคนจำได้! นับตั้งแต่ก่อตั้งความร่วมมือพาน-เอเชียน วันนี้ก็ถูกกำหนดให้เป็นวันหยุดตามกฎหมาย! ถัดจากวันหยุดวันขึ้นปีใหม่” กัปตันซิงหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดติดตลกว่า “ผมพนันได้เลยว่าพวกเขาจะเชิญคุณมาเป็นแขกในปีนี้”

ลู่โจว: “แขก? เทศกาลนี้… จะมีงานฉลองพิเศษไหม?”

ซิงเปียน “แน่นอน! ในช่วงเวลานี้ของปี ฮาร์ทออฟเอเชียจะจัดงานเฉลิมฉลองครั้งใหญ่ เนื่องจากเป็นการเฉลิมฉลองผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ พวกเขาจึงมักจะส่งคำเชิญพิเศษไปยังผู้ชนะรางวัลวิทยาศาสตร์ลู่โจว ในปีนี้ผมคิดว่าไม่มีใครมีคุณสมบัติมากกว่าคุณ”

ลู่โจวขมวดคิ้วและพูดว่า “ทำไมมันฟังดูลำบากจัง”

“ลำบากยังไงกัน? คุณต้องตาฝาดไปแล้วแน่ๆ” ซิงเปียนยิ้มและพูดต่อว่า “เนื่องจากคุณเข้าร่วมงานที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เป็นครั้งแรก ผมจะไม่สปอยอะไรเลย… พูดถึงเรื่องที่คุณทำเมื่อเร็วๆ นี้คุณทำอะไรไปบ้าง”

ลู่โจว: “การค้นคว้าเหล่านั้นที่ผมสนใจ เกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่มีอะไรหรอก แค่สงสัยนิดหน่อย… ยังไงซะผมรู้สึกว่าครั้งสุดท้ายที่คุณออกไปดูเหมือนนานมาแล้ว”

ในทางเทคนิค นับตั้งแต่เขากลับมาจากอเมริกาเหนือ ลู่โจวก็ไม่เคยออกไปไหนเลย

แม้ว่าจะเป็นเพียงข่าวลือ แต่ซิงเปียนเคยได้ยินมาว่าเมื่อใดก็ตามที่นักวิชาการลู่เผชิญกับหัวข้อการวิจัยที่สำคัญ เขาจะเลือกที่จะถอยหนีและปิดตัวเองในห้องหรือห้องปฏิบัติการเป็นระยะเวลาหนึ่ง

และเมื่อลู่โจวปรากฏตัวอีกครั้ง ไม่ว่าปัญหาจะยากแค่ไหน มันก็จะได้รับการแก้ไขอย่างน่าอัศจรรย์…

“เพราะไม่ต้องออกไปไหนแล้ว” ลู่โจวพูดต่อในขณะที่มองไปที่ซิงเปียน ซึ่งมีความคาดหวังที่อธิบายไม่ถูกบนใบหน้าของเขา “ในยุคนี้ แม้แต่หลักสูตรเตรียมความพร้อมก็สามารถทำได้ในห้องเรียนออนไลน์”

“แต่คุณจะไม่เบื่อที่จะอยู่บ้านเหรอ? ให้ผมเดา… คุณกำลังค้นคว้าเกี่ยวกับนิวเคลียร์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองหรือไม่? แต่นั่นดูเหมือนจะไม่ท้าทายสำหรับคุณ”

ลู่โจวส่ายหัว

“ไม่ ผมเพิ่งค้นคว้าเกี่ยวกับสังคมวิทยาเมื่อไม่นานนี้”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ ซิงเปียนก็ตกตะลึง

“สังคมวิทยา?”

ลู่โจวพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ เพราะมีบางสิ่งที่ผมสนใจ… คุณไม่คิดว่ามันน่าสนใจเหรอ? ทำไมคนที่อัปโหลดตัวเองลงในฮาร์ดดิสก์ไม่สามารถพบกับตัวเองในความเป็นจริงได้? ทำไมการคิดอนุภาคพัวพัน? และเหตุใดจึงยุบลงหลังจากการชนกัน…

“ตอนแรกผมคิดว่าหัวข้อเหล่านี้อยู่ในหมวดวิทยาการสารสนเทศ แต่ต่อมาผมพบว่าผมคิดผิด ทฤษฎีเหล่านี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับวิทยาการสารสนเทศ แต่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการวิจัยทางสังคมวิทยา”

ซิงเปียน “ผมไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด ความคิดเป็นอนุภาคพัวพัน? นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องแบบนี้”

ซิงเปียนเปิดปากของเขาและอดไม่ได้ที่จะถาม “แต่ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ คุณไม่ได้บอกว่าคุณกำลังค้นคว้าเกี่ยวกับการฟิวชั่นที่ควบคุมได้ในรุ่นที่สองใช่หรือไม่ ทำไมคุณถึงเปลี่ยนทิศทางของการวิจัยอย่างกะทันหัน?”

“เพราะผมไม่มีข้อกังขาเกี่ยวกับโครงการวิจัยนั้น… ในเมื่อผมมีเวลาไม่รู้จบในการค้นคว้าสิ่งที่ผมสนใจ ทำไมไม่ช้าไปล่ะ? หลังจากเหตุการณ์นั้น จู่ๆ ผมก็เริ่มสนใจผู้คน เลยอยากลองค้นคว้าดู” ลู่โจวพึมพำขึ้นมาทันที “แต่น่าเสียดาย ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้จริงๆ หลังจากค้นคว้ามาสองเดือนแล้ว ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเลย… ถ้าเพียงแต่เธอยังอยู่ที่นี่”

“คุณรู้ไหม ตอนนี้คุณเป็นคนแก่ที่โดดเดี่ยว” หลังจากนั้นไม่นานซิงเปียนก็พูดด้วยใบหน้าหยอกล้อว่า “ผมแนะนำให้คุณรีบไปหาใครสักคน แม้ว่าพวกเราชาวศตวรรษที่ 22 จะไม่ค่อยแต่งงานกัน แต่เราก็ยังต้องหาคู่ครอง”

ลู่โจว “ผมไม่สนใจเรื่องแบบนั้น มันเสียเวลาและพลังงาน”

ซิงเปียนยิ้มอย่างลึกลับ “อย่าพูดแบบนั้น ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต”

ลู่โจวไม่สนใจที่จะตอบ เขาเริ่มใจร้อนกับแขกคนนี้

ซิงเปียนรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่นานเกินไป ดังนั้นเขาจึงเริ่มกล่าวคำอำลา

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเดินไปที่ทางเข้า ลู่โจวซึ่งส่งแขกออกไป ทันใดนั้นก็หยิบหลอดทดลองที่มีคริสตัลสีดำห้อยอยู่ในกระเป๋าของเขาออกมาแล้วยื่นให้แขกของเขา

“ที่จริงแล้วผมรู้ดีว่าหลี่กวงหยาขอให้คุณมา ดังนั้นรับไปเถอะ”

ซิงเปียนตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของ ลู่โจวเขาแปลกใจที่ลู่โจวสามารถล่วงรู้ความลับของเขาได้ และสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือหลอดทดลองที่ลู่โจวมอบให้เขา

“นี่อะไร…?”

ลู่โจว “มันขึ้นไปบนฟ้า จากนั้นก็ทะลวงผ่านพื้นดิน ได้รับพลังสูงสุดจากทุกสิ่งที่ดีและไม่ดี”

ซิงเปียน “…?”

เมื่อมองไปที่ซิงเปียนที่กำลังสับสน ลู่โจวก็ยิ้มจางๆ พร้อมโบกมืออย่างไม่เป็นทางการ

“กุญแจสู่ลิฟต์อวกาศ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฝันถึงหรอกเหรอ?”

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ นิ้วของซิงเปียนก็สั่นเล็กน้อย และกล้ามเนื้อทั้งหมดของเขาแข็งทื่อ

“คุณ… นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ? สิ่งนี้…”

“วัสดุสำหรับลิฟต์อวกาศ ผมต้องพูดตรงๆ เลยเหรอ?”

“แต่… คุณทำเมื่อไหร่—”

“ประมาณสองเดือนที่แล้ว ตอนที่ผมเพิ่งเริ่มเรียนวิชาสังคมวิทยา”

ซิงเปียน “แล้วทำไมคุณถึงไม่ตีพิมพ์บทความในตอนนั้นล่ะ?”

“ทำไมคุณถึงถามอะไรมากมายนัก” ลู่โจวพูดอย่างไม่อดทนว่า “นี่คือศตวรรษที่ 22 แล้ว เอกสารยังมีความสำคัญต่อผมอยู่ไหม? ผมอัปเดตแนวคิดใหม่โดยตรงบนฟอรัม LSPM แล้ว”

หลังจากที่เขาผลักซิงเปียนที่มีท่าทางงุนงงออกไปนอกประตู ลู่โจวก็ปิดประตูก่อนจะกลับไปที่ห้องทำงานของเขา