Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1655 ลิฟต์สร้างเสร็จแล้ว
- Home
- Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ
- ตอนที่ 1655 ลิฟต์สร้างเสร็จแล้ว
หลังจากที่เที่ยวบินของเวร่าเพิ่งเดินทางออกจากสถานีอวกาศเทียนโจ ทีมผู้เชี่ยวชาญของคณะกรรมการการก่อสร้างลิฟต์อวกาศได้มาถึงบริเวณสถานีอวกาศเนอร์วานา
ขดวงทรงแกนที่ชี้ไปทางโลกถูกเชื่อมโดยรางขนาดหนาและแขนขดวงทรงโค้งเชื่อมกับอีกฝั่งได้เริ่มหมุนช้าๆ จากแรงขับเคลื่อนของพลังงานนิวเคลียร์
จากระยะไกล สถานีอวกาศทั้งหมดดูเหมือนว่าวที่โบยบินอยู่เหนือดาวเคราะห์สีฟ้า
ศาสตราจารย์เกอฮ่วยจือที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างเจ้ามองจุดสว่างสีเงินขาว ซึ่งสิ่งนั้นคือเทียนโจ เขามีสีหน้าตราตรึงใจ
หลังจากใช้ความคิดสักพัก เขาก็พูดออกมา
“สถานีอวกาศแห่งนี้ได้ปฏิบัติการมานานกว่าครึ่งศตวรรษ มันถึงเวลาที่ต้องเกษียณแล้ว”
“ใช่ มันหมดยุคแล้ว”
นักวิชาการจูไห่ฉิงยืนอยู่ข้างศาสตราจารย์เกอฮ่วยจือมองดูยานบินออกไปจากสถานีอวกาศ เขาพูดด้วยอารมณ์ที่เต็มเปี่ยม “ผมเกรงว่าฉากนี้จะมีให้เห็นแค่ในสารคดีในอนาคต”
เมื่อวานนี้ในขณะที่สื่อรายงานความก้าวหน้าด้านงานวิจัยเรื่องการใช้งานในด้านพลเมืองของเทคโนโลยีความเร็วกว่าแสง หอคอยที่เชื่อมต่อท้องฟ้ากับโลกได้สำเร็จขั้นตอนการสร้างครั้งสุดท้าย
เมื่อลิฟต์เรดวู้ดและหอคอยเผิงไหลได้เชื่อมต่อกันอย่างคงที่ มนุษยชาติได้ก้าวสู่ยุคใหม่
พวกเขาจะเป็นคนกลุ่มแรกที่ได้นำเสนอยุคใหม่นี้
“อีกนานแค่ไหนกว่าการทดลงจะเริ่มขึ้น?”
“อีกประมาณ 30 นาทีครับ” ทีมงานที่ยืนอยู่ข้างผู้เชี่ยวชาญสองคนเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “รางลิฟต์ขนย้ายถูกติดตั้งแล้ว และช่างเทคนิคกำลังตรวจรางเป็นครั้งสุดท้าย”
“ส่วนนี้ของงานเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด” ศาสตราจารย์เกอฮ่วยจือพูดกับทีมงานด้วยน้ำเสียงจริงจัง “โดยเฉพาะอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยบนลิฟต์ ห้ามทำผิดพลาดเลย ถึงแม้ว่าไม่มีใครอยู่บนลิฟต์ขนย้าย เอาให้แน่ใจว่าไม่มีปัญหาความปลอดภัย!”
ทีมงานยืนตัวตรงและตอบอย่างขึงขัง “ครับ ท่าน!”
ในอีกฝั่งหนึ่งที่หอสังเกตการณ์วงโคจรดวงดาวซึ่งห่างไปไม่ไกลจากสถานีอวกาศเนอร์วานา ที่นี่มีกล้องความคมชัดสูงกว่า 20 ตัว และกล้องถูกเพ่งไปที่ทุกส่วนของลิฟต์อวกาศครอบคลุมทุกส่วน
ภายในห้องควบคุมของสถานีสังเกตการณ์ นักวิจัยฟิลด์และผู้ช่วยจอห์นนี่ตั้งใจมองภาพบนหน้าจอโฮโลแกรม เส้นที่แหลมคมของลิฟต์ดูเหมือนแทบจะหลุดออกมาจากจอ
ผ่านไปประมาณ 5 นาที ฟิลด์รีบพิจารณาและพูดว่า
“พวกเขากำลังจะเริ่มทดลองใช้ลิฟต์”
“ทดลองใช้?” จอห์นนี่รู้สึกอึ้ง หน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลระหว่างที่เขาถามขึ้น “แต่… ทำไมเราถึงไม่ได้รับข่าวที่นี่ล่ะ?”
“คุณโง่หรือไง?” ฟิลด์พูดต่อด้วยความโกรธ “คนพาน-เอเชียนพวกนั้นไม่ใช่ลูกจ้างของเรา ทำไมพวกนั้นควรจะต้องรายงานสิ่งที่ทำอยู่ให้คุณทราบล่ะ? และถึงพวกนั้นจะแจ้งเรื่องให้เราทราบ เราจำเป็นต้องติดตามเขาจากตรงนี้เหรอ?”
หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก จอห์นนี่ถูนิ้วอย่างกระวนกระวายและพูดว่า
“เราควรทำอย่างไรดี?”
“เราควรทำอย่างไรดี? ถามหน่วยงานอวกาศสิ เรารับผิดชอบแค่การสังเกตการณ์ ไม่ใช่ช่วยพวกเขาแก้ไขปัญหา ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเหมือนกัน” ฟิลด์พูดขึ้นระหว่างที่จ้องมองหลอดสีเงินที่เชื่อมต่อท้องฟ้ากับโลกมนุษย์ ถึงเขาจะรู้สึกรำคาญใจ แต่เขาก็ยังมีความริษยาอยู่ด้วย
ในเวลาไม่ถึงหนึ่งปีพวกเขาสร้างสถานีอวกาศ เมืองที่ลอยเหนือท้องทะเล และทุกส่วนของลิฟต์…
พวกคนเอเชียทำแบบนี้ได้อย่างไร?
“ผมส่งรายงานไปแล้ว… ยังไม่มีการตอบกลับมาเลย” เมื่อเห็นว่าช่องทางสื่อสารเงียบสนิท จอห์นนี่หันไปมองฟิลด์ “ทำอะไรต่อดี?”
ฟิลด์ไม่ได้คิดจะตอบชายคนนี้ เขาจ้องดูลิฟต์อวกาศและตอบไปสั้นๆ
“เดี๋ยว!”
ถึงแม้ว่าเขาเป็นคู่แข่งของพวกเขา…
ในฐานะวิศวกรเขาไม่อยากพลาดช่วงเวลาประวัติศาสตร์นี้
เขาไม่อยากพลาดแม้แต่วินาทีเดียว!
ในเวลาเดียวกันที่ดาวอังคารซึ่งห่างออกไปสามหน่วยดาราศาสตร์ ลู่โจวและคนอื่นยืนอยู่ในห้องประชุม พวกเขาก็สนใจกลับช่วงเวลาประวัติศาสตร์นี้
ถึงแม้ว่าจะมีการล่าช้าเกือบ 20 นาที ในฐานะหัวหน้าที่ปรึกษา สิ่งนี้ไม่ได้ส่งผลต่อความสนใจของเขาต่อโปรเจกต์
ในอาคารสำนักงานใหญ่ของอีสต์เอเชียเฮฟวีอันดัสตรีย์สาขาดาวอังคาร ลู่โจวได้รับการอนุญาตส่งสัญญาณถ่ายทอดสดผ่านสำนักงานใหญ่และยืมห้องประชุมจากสาขาดาวอังคารเพื่อดูการถ่ายทอดสดแบบเรียลไทม์
นอกจากเขาแล้วยังมีหวังเผิงและประธานจงแห่งเอไอไอบีสาขาดาวอังคาร
เมื่อเขาดูรางยาว 36,000 กิโลเมตรในหน้าจอโฮโลแกรม เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
หวังเผิงพูดว่า “สิ่งนี้เป็นปาฏิหาริย์ของประวัติศาสตร์วิศวกรรมของมนุษย์อย่างแน่นอน… ก่อนหน้านี้ ผมไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเราจะสร้างลิฟต์ไปสู่ท้องฟ้าได้”
“ทำไปทีละอย่าง ผมไม่คิดว่ามันจะเร็วแบบนี้เหมือนกัน” ลู่โจวที่ยืนอยู่ข้างเขา ยิ้มและพูดต่อด้วยเสียงเบา “จนกว่าผมค้นพบมัน”
หวังเผิงถาม “มัน?”
“ใช่แล้ว” ลู่โจวพยักหน้า เขาพูดต่อพร้อมรอยยิ้มมั่นใจ “วัสดุสุดยอดที่สามารถเชื่อมท้องฟ้ากับโลกได้”
ในการถ่ายทอดสดที่หน้าจอโฮโลแกรม ทีมงานที่ยืนอยู่ในหอคอยกลางของเผิงไหลใช้อุปกรณ์วิศวกรรมขนาดใหญ่เพื่อนำลิฟต์ขนย้ายขนาดใหญ่เข้าสู่กรอบบูสเตอร์ จากนั้นพวกมันเชื่อมเข้ากับทั้งสองด้านของรางที่ยาวและหนา
“ทุกหน่วย เริ่มการตรวจสอบ!”
“ครับ!”
หวังเผิงมองดูวิดีโอที่หน้าจอโฮโลแกรม เขามีสีหน้าตื่นเต้นชัดเจน และเขาก็อดใจไม่ไหวที่จะกำมือแน่น
“ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ…”
ลู่โจวมองดูหวังเผิงที่ตื่นเต้นออกนอกหน้า เขายิ้มและพูดด้วยเสียงผ่อนคลาย
“ผมเคยโกหกมาก่อนด้วยเหรอ?”
จงจื้ออวี่ยืนข้างสองคนนี้ ซ่งเขาถูกเชิญให้มาร่วมชมการถ่ายทอดสดของการทดลองใช้ลิฟต์อวกาศ และเขาเองก็มีสีหน้าที่ช็อคและตื่นเต้น
ผ่านไปสักพักเขาก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า
“ประชาชนเมืองเทียนกงได้เจอเรื่องดีโดยไม่รู้ตัว ถึงแม้ว่าพวกเขามีนายกเทศมนตรีที่เลวร้าย การค้าขายทางอวกาศของทั้งระบบสุริยะจะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดหลังจากการแข่งขันของลิฟต์อวกาศ”
“ฮ่าฮ่า อาจจะเป็นไปได้” ลู่โจวยิ้มให้และพูดว่า “แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือเราได้เข้าสู่ยุคใหม่แล้ว”
บนหน้าจอถ่ายทอดสด การตรวจสอบอุปกรณ์ได้เสร็จสมบูรณ์ และการทดสอบจะเริ่มในอีกเวลาไม่ถึง 10 นาที
ลู่โจวซึ่งยืนไขว้หลังมีท่าทีเหมือนว่านึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขาเดินไปที่ประตูด้านหลังเขา
จงจื้ออวี่หันไปมองเขาด้วยความอยากรู้
“เหลือเวลาอีก 10 นาที คุณจะไม่ดูจนจบเหรอ?”
ลู่โจวยิ้มเบาๆ และไม่ได้หันกลับมามอง เขาพูดตอบด้วยท่าทีชวนฉงนใจ “ไม่จำเป็นครับ ผมดูมันไปแล้ว”
จงจื้ออวี่ “…?”
ลู่โจวเดินออกจากห้องและเดินไปทางลิฟต์โดยไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม
……………………………………………