Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1656 วิศวกรรมเลเวล 10
- Home
- Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ
- ตอนที่ 1656 วิศวกรรมเลเวล 10
[ขอแสดงความยินดีด้วย โฮสต์ สำหรับการทำภารกิจสำเร็จ!]
[คำอธิบาย: ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้สำเร็จ เชื่อมต่อโลกกับท้องฟ้า]
[รางวัล: วิศวกรรมเลเวล 10 บัตรภารกิจระดับตำนานสีทอง]
ลู่โจวที่ยืนอยู่ในระบบสีขาวบริสุทธิ์มองดูตัวอักษรบนหน้าจอโฮโลแกรม เขาเผลอกลั้นลมหายใจ
คะแนนประสบการณ์ 8 ล้านคะแนน!
นี่น่าจะเป็นคะแนนประสบการณ์ที่เข้าได้มามากที่สุดในหนึ่งภารกิจ แม้แต่รางวัลวิศวกรรมเลเวล 10 ก็ดูไม่สำคัญไปเลย
“ระบบใจดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เมื่อได้เห็นความร่ำรวยกะทันหันแบบนี้ ลู่โจวใช้เวลานานเพื่อทำให้ตัวเองตื่นเต้นน้อยลง เขาเปิดแผงคุณลักษณะพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึก
เมื่อเขาเห็นตัวเลขบนแถบ เขาก็นิ่งไปชั่วครู่
ชีวเคมีและวิทยาศาสตร์พลังงานอยู่ที่เลเวล8… การเพิ่มเลเวลจะเพิ่มไปแค่ 6 ล้าน
ฉันสามารถเพิ่มเลเวลสองสาขาไปถึงเลเวล 9 แล้วจะมีคะแนนเหลือ 2 ล้านใช่ไหม?
“2 ล้านที่เหลือพิเศษหมายความว่า…? นี่เป็นความผิดพลาด?”
สัญชาตญาณของเขาบอกว่าระบบที่มาจากอารยธรรมที่เหนือกว่าคงไม่ทำผิดพลาดในระดับพื้นฐานแบบนี้
หลังจากที่เขาลูบคางตัวเอง ลู่โจวจ้องมองแผงโฮโลแกรมอยู่สักพัก แต่เขาก็คิดหาสาเหตุไม่ได้
“ช่างมัน ฉันจะไม่สนใจมันในตอนนี้”
เขาส่ายหัวและตัดสินใจว่าจะพักเรื่องนี้เอาไว้ก่อน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มีคะแนนพิเศษอีก 2 ล้านแต้มดีกว่าไม่มีอะไรเหลือ ไม่ว่ามันจะถูกใช้ไปหรือไม่
ลู่โจวยื่นนิ้วใช้ไปเลือกปุ่มบวกที่อยู่ข้างการแสดงผลเลเวล และเลื่อนขั้นวิทยาศาสตร์พลังงานและชีวเคมีไปเลเวล 9
หลังจากจัดแจงคะแนนประสบการณ์เสร็จแล้ว แผงคุณลักษณะที่อัปเดตก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาในไม่ช้า
[
A. คณิตศาสตร์: ระดับ 10
B. ฟิสิกส์: ระดับ 10
C. ชีวเคมี: เลเวล 9 (0/???)
D. วิศวกรรมศาสตร์: เลเวล 10
E. วัสดุศาสตร์: เลเวล 10
F. วิทยาศาสตร์พลังงาน: เลเวล 9 (0/???)
G. วิทยาการสารสนเทศ: เลเวล 9 (0/???)
]
[แต้มทั่วไป: 158,335]
“คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ วิศวกรรม และวัสดุศาสตร์ต่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว… ตอนนี้เหลือแค่ชีวเคมี วิทยาศาสตร์พลังงาน และวิทยาการสารสนเทศ
เหลือภารกิจเลื่อนขั้นสามภารกิจ ฉันสงสัยว่าภารกิจต่อไปจะเป็นอะไร”
เมื่อเขาดูบัตรภารกิจสีทองในช่องเก็บของ ลู่โจวสูดหายใจเข้าลึกและชี้นิ้วชี้ไปที่มัน
แสงสีทองกระจายออกเหมือนดาวบนท้องฟ้า และวนเวียนรอบนิ้วชี้ก่อนที่จะไหลเวียนไปผสานกับร่างของเขา
แผงภารกิจเรืองแสงก็ปรากฏต่อหน้าลู่โจว
[ภารกิจเลื่อนขั้น: พลังงานสูงสุด]
[คำอธิบาย: หอคอยที่เชื่อมต่อท้องฟ้ากับโลกถูกสร้างขึ้นแล้ว และความฝันในตำนานถูกไขว่คว้ามาโดยปัญญาแห่งมนุษยชาติในที่สุด ก่อนที่คุณจะมุ่งหน้าไปยังที่อันห่างไกลไปอีก คุณจำเป็นต้องมีพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุด…]
[การวิจัย: พัฒนาแบตเตอรี่พลังงานหนาแน่นสูงด้วยความหนาแน่นพลังงานที่มากกว่า 1,000 MW/g]
[รางวัล: วิทยาศาสตร์พลังงานเลเวล 10 และ???]
เมื่อลู่โจวเห็นความต้องการของภารกิจนี้ครั้งแรก เขาคิดว่าเขามองพลาดไป
เขาต้องขยี้ตาถึงจะรู้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรพลาดไป มันเป็นหน่วย MW/g จริงๆ
“1,000 MW/g คืออะไรวะเนี่ย?!”
ลู่โจวรู้สึกงุนงงเมื่อเห็นความต้องการเหล่านี้ เขากุมหัวด้วยความช็อก
จากที่เขารู้ มันดูเหมือนว่าสิ่งนี้เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้เงื่อนไขนี้สำเร็จได้
แต่ลืมเรื่องการประยุกต์ในชีวิตจริงไปเลย มันเป็นเรื่องยากที่จะหา ‘สิ่งนี้’ ตามธรรมชาติ
“ไอ้ระบบนี่ให้ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้กับฉัน…”
…
ณ สำนักงานใหญ่สหการพาน-เอเชียน
ภายในออฟฟิศประธาน
เอกสารลับที่จากดาวอังคารถูกนำมาส่งที่นี่โดยเหว่ยซง ซึ่งเป็นเลขาของออฟฟิศประธาน
ในสถานการณ์ปกติ เอกสารลับจะไม่ถูกเก็บไว้เป็นเอกสารกระดาษ
แต่เมื่อระดับความลับสูงถึงระดับหนึ่ง เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เอกสารถูกแฮ็กเกอร์ขโมยไป ไฟล์จะถูกส่งไปถึงมือประธานเองด้วยรูปแบบกระดาษ
ถ้าเอกสารหลุดรั่วออกไป พวกเขาจะรู้ทันทีว่าใครเป็นคนทำเอกสารหลุดออกไป
มันจึงชัดเจนว่าสหการพาน-เอเชียนเคร่งครัดกับเรื่องนี้มากแค่ไหน
หลี่กวงหยารับเอกสารจากเหว่ยซงและอ่านดูไฟล์ข้อมูล เขาบรรจงอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ยิ่งเข้าอ่านมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีสีหน้าตกใจมากเท่านั้น
เขาวางไฟล์ในมือลง จากนั้นเงยหน้ามองเหว่ยซงและถามขึ้นด้วยสีหน้าขรึม “กลุ่มผู้เชี่ยวชาญแนะนำอย่างไรบ้าง?”
เหว่ยซงยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ไม่มีคำแนะนำครับ”
“ไม่มีคำแนะนำ?”
“ใช่ครับ…” เหว่ยซงพยักหน้าและพูดต่อด้วยสีหน้าที่ยากเกินจะคาดเดา “ในแง่ของเทคโนโลยีความเร็วกว่าแสง เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญคนเดียวในโลก”
มีคนจำนวนมากที่วิจัยทฤษฎีไฮเปอร์สเปซ แต่คนเดียวที่สามารถไขกุญแจสู่ช่องทางนี้ได้คือลู่โจว
เหว่ยซงยังคงจำความอับอายบนหน้าของผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องได้ เมื่อเขาจัดสัมมนาด้านเทคนิคเพื่อหารือเรื่องช่องทางไฮเปอร์สเปซ
หลังจากหยิกแสกหน้าตัวเอง หลี่กวงหยายกมือปิดหน้าตัวเองและสูดลมหายใจเข้าลึก
เวลาผ่านไปนาน เขาได้พูดขึ้นต่อ
“อนุมัติแผนนี้…”
“โอเคครับ”
เหว่ยซงพยักหน้าและกำลังจะหันหลังแล้วเดินกลับไป แต่ก่อนที่เขาก้าวเท้า หลี่กวงหยาหยุดเขาอีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อน”
เหว่ยซงหันไปมองประธานและพูดว่า
“มีอะไรอีกหรือครับ ท่าน?”
“จำไว้นะ” หลี่กวงหยาพูดด้วยเสียงเคร่งครัดในขณะที่มองหน้าเหว่ยซง “สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ
ทุ่มเททรัพยากรทุกอย่างเมื่อมันจำเป็นและสร้างมันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โดยไม่ให้ส่งผลต่อคุณภาพ!”
เหว่ยซงยืนตัวตรงและพูดอย่างแข็งขัน “ครับ ท่าน!”
ประตูออฟฟิศปิดลง
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าห่างไกลออกไปเรื่อยๆ หลี่กวงหยานั่งเอนหลังที่เก้าอี้ เขาหยิบเอกสารขึ้นมาอ่านอีกครั้ง และมองดูพาดหัวเป็นเวลานาน
“สตาร์เกตส์…”
มันฟังดูเหมือนคอนเซ็ปต์ในจินตนาการ
แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแผนที่น่าสนใจมาก
จากคำบรรยายของลู่โจวในเอกสารฉบับนี้ เพื่อเป็นการรักษาช่องทางความเร็วกว่าแสงระหว่างโลกและดาวอังคาร ต้องใช้ ‘นาฬิกาอนุภาคซี’ เพียงแค่สองตัวเท่านั้น จากการสั่นที่ความถี่เดียวกัน พวกเขาสามารถเปิดช่องทางไฮเปอร์สเปซที่คงที่ได้
หลี่กวงหยาไม่ได้เข้าใจช่องทางไฮเปอร์สเปซและฟิสิกส์ซับซ้อน และเขาก็ไม่ค่อยเข้าใจการสั่นของนาฬิกาอนุภาคซี แต่เขารู้อยู่หนึ่งเรื่อง
ซึ่งนั่นคือเมื่อช่องทางความเร็วสูงระหว่างระบบดวงจันทร์-โลกและดาวอังคารเสร็จสิ้น และช่องทางความเร็วสูงอยู่ในมือของสหการพาน-เอเชียน ลืมเรื่องการทำให้เมืองเทียนกงอยู่ภายใต้อำนาจโดยตรงไปได้เลย ระบบสุริยะก็จะอยู่ในมือพวกเขา
สำหรับดาวอังคาร ซึ่งเป็นแถบดาวเคราะห์น้อยหรือยูโรป้าที่ยังไม่ได้พัฒนา
สมบัติที่ไม่มีสิ้นสุดเหล่านั้นก็จะอยู่ในกำมือพวกเขาเช่นกัน
…………………………………………………………………