Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 1667 กองพลังงานปฏิสสาร

ลีโอนาร์ดและเฟอเรนต่างมีอารมณ์ซับซ้อนที่มีทั้งความตื่นเต้นและความกังวล ทั้งสองเดินตามลู่โจวไปสถานที่ทดลองข้างนอกเมืองเทียนกง

มีอาคารทรงหลอดที่ครอบคลุมพื้นที่ประมาณหนึ่งพันตารางเมตร หลังจากเข้าอาคารไปพวกเขาเห็นอุปกรณ์ที่คล้ายหอคอยสูงยืนตระหง่านอยู่ตรงกลางพื้นที่โดยมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณสิบหรือยี่สิบเมตร

อุปกรณ์วิศวกรรมขนาดใหญ่ที่วิศวกรคุมอยู่ตั้งอยู่ข้างโครงสร้างคล้ายหอคอย มันกำลังต่อเติมหอคอยนี้โดยใช้แขนกลที่ยาวและใหญ่

เมื่อลีโอนาร์ดเงยหน้ามองหอคอย เขากลืนน้ำลายและพูดด้วยความชื่นชม

“สิ่งนี้คือ…กองพลังงานปฏิสสารที่คุณพูดถึงเหรอ?”

“ไม่ใช่ครับ” ลู่โจวให้คำตอบที่คาดไม่ถึง “มันเป็นแค่เตาปฏิกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองที่ติดตั้งอาเรย์ที่ปล่อยเลเซอร์”

“เตาปฏิกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สอง? งั้นกองพลังงานปฏิสสารที่คุณพูดถึง…”

“เกินความสามารถเรา” ลู่โจวยิ้มให้และชี้ที่ด้านบนของหัวตัวเอง เขาพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ “ผมไม่มีวันสร้างเตาปฏิกรณ์บนพื้น มันทั้งไม่สะดวกและไม่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม”

หลังจากฟังที่ลู่โจวพูด ลีโอนาร์ดและเฟอเรนมีสีหน้าสับสนทั้งคู่

ถึงพวกเขาเป็นนักโบราณคดี พวกเขาก็มีความรู้เรื่องวิทยาศาสตร์พื้นฐาน แต่คำอธิบายของลู่โจวยังทำให้พวกเขางงได้

ในที่สุดเฟอเรนมองลู่โจวด้วยความไม่เข้าใจและพูดกระซิบในใจ “กองพลังงานปฏิสสารเกี่ยวข้องอะไรกับเตาปฏิกรณ์รุ่นที่สองไหม?”

“ปฏิสสารไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้เอง และเชื้อเพลิงสำหรับพลังงานฟิวชั่นรุ่นที่สองเป็นสารที่มีอยู่ตามธรรมชาติ ดังนั้นปฏิสสารถูกใช้เป็นที่กักเก็บพลังงานความหนาแน่นสูง ในขณะที่พลังงานฟิวชั่นเป็นสิ่งที่สร้างพลังงานขึ้นมา… ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณเห็นอยู่ในตอนนี้”

ระหว่างที่เขาพูด เจ้าหน้าที่ฝึกงานในเสื้อโค้ทสีขาวเดินมาหาลู่โจวพร้อมแท็ปเลตในมือ

“ศาสตราจารย์ จากคำสั่งของคุณ วิศวกรของเราได้ตรวจหอคอยพลังงานอีกครั้งและยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดปกติครับ”

“ดีแล้ว”

ลู่โจวยิ้มและพยักหน้าให้พนักงานฝึกงาน เขารับแท็ปเลตมาแล้วป้อนรหัสผ่านด้วยนิ้วชี้

จากนั้นไฟสัญญาณบนพื้นผิวโครงสร้างหอคอยเริ่มสว่างขึ้น และอุปกรณ์วิศวกรรมที่ล้อมอยู่เริ่มเคลื่อนย้ายออก

สนามแม่เหล็กขนาดใหญ่ค่อยๆ โอบล้อมทั้งพื้นที่ ลีโอนาร์ดรู้สึกแปลกใจที่แว่น AR ที่เขาใส่ดูเหมือนจะพัง ในขณะที่มันแสดงภาพบิดเบี้ยว

“ไม่ต้องห่วง สนามแม่เหล็กที่ออกมาจากเตาปฏิกรณ์นั้นอยู่ภายในลิมิตความปลอดภัย” ลู่โจวยิ้มและมองศาสตราจารย์ลีโอนาร์ดกับเฟอเรนซึ่งสีหน้ากังวลกันมาก เขาพูดต่อ “ถ้าคุณอยากออกไปก่อนและรอดูผลข้างนอกก็ไม่เป็นไรนะครับ”

พวกเขาได้ยินเจตนาดีของลู่โจว แต่ทั้งลีโอนาร์ดกับเฟอเรนไม่พูดอะไรตอบไป

แม้ว่าสาขาที่พวกเขาวิจัยไม่เกี่ยวข้องกับปฏิสสาร มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่จะได้เห็นจุดกำเนิดของเทคโนโลยีที่ยอดเยี่ยม

เมื่อเห็นว่าสองคนนี้ไม่พูดอะไรตอบ ลู่โจวก็ได้หันกลับไปมองทีมงานที่ยืนอยู่ข้างเขาและออกคำสั่ง

“เพิ่มลิมิตของประตูพลังงานไปที่ 90% และเปิดใช้งานอาเรย์ปล่อยเลเซอร์!”

“ได้ครับ!”

หลังจากออกคำสั่ง ทีมงานที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานก็มุ่งทำงานทันที

แท่งพลังงานที่ตั้งอยู่ตรงกลางก็ค่อยๆ ผลิตพลังงานไฟฟ้ามากขึ้น โดยส่งเสียงกระแสไฟฟ้าออกมา

ลีโอนาร์ดรู้สึกได้ว่าพลังงานนิวเคลียร์ที่ถูกบีบอัดในหอคอยกำลังท่วมท้นและรวมตัวที่ส่วนบน จากการควบคุมโดยสนามพลังงานขนาดใหญ่ อุณหภูมิของสิ่งแวดล้อมโดยรอบดูเหมือนจะเพิ่มสูงขึ้น

ลู่โจวเงยหน้ามองหอคอย สีหน้าของเขาค่อยๆ เปลี่ยนไป จากความตื่นเต้นไปเป็นความบ้าคลั่ง

“เหมือนกับผลที่คำนวณไว้…”

ลีโอนาร์ดได้ยินที่ลู่โจวพูดเลือนราง เขาอ้าปากเตรียมจะพูด แต่ก่อนที่เขาจะได้ถามออกไป เขาเห็นว่าจู่ๆ ลู่โจวขึ้นเสียงและตะโกนออกมาเสียงดัง

“เปิดโดม! เริ่มเทียบเลเซอร์!”

ทีมงานที่นั่งตรงแผงควบคุมตอบสนองคำสั่งของลู่โจว

เขาพูดเสียงดังที่ตื่นเต้นเหมือนกัน

“การเทียบเสร็จสิ้น ตัวรับและตัวส่งโฟกัสสำเร็จ!”

“ทุกอย่างพร้อมแล้ว”

ลู่โจวออกคำสั่งทันทีโดยไม่ลังเล

“อิกนิชั่น!”

เลเซอร์ถูกปล่อยออกจากส่วนบนของหอคอยทันทีราวกับหอกทะลุฟ้า แล้วรีบทะยานไปสู่ท้องฟ้ากว้างใหญ่

พลังจำนวนมากที่ถูกปะทุขึ้นบนพื้นผิวดาวอังคารกลายเป็นคลื่น

ในขณะเดียวกันเมื่อฟิวชั่นอิกนิชั่นเกิดขึ้น หอกเลเซอร์ที่พุ่งสู่อวกาศก็ชนกับตัวรับของกองพลังงานปฏิสสารที่ลอยอยู่ในวงโคจร

แสงสัญญาณสีเขียวด้านบนกองพลังงานปฏิสสารสว่างขึ้น พลังงานนิวเคลียร์จำนวนมากถูกแปลงเป็นพลังงานแสง จากนั้นพลังงานแสงถูกแปลงเป็นพลังงานความร้อน ท้ายที่สุด มันถูกกักเก็บเป็นพลังงานหลายประเภทในกองพลังงานดาวเทียม

ดาวเทียมสีดำสนิทสว่างขึ้นเล็กน้อยโดยพลังงานที่ไม่ทราบแน่ชัด

วิศวกรรมที่ยืนอยู่ตรงอู่จอดยานอีสต์เอเชียเฮฟวีอินดัสตรีส์มองดูภาพนี้จากระยะไกล พวกเขาตาเบิกกว้างและมองดูดาวเทียมส่องประกายด้วยความช็อก

“เวรเอ๊ย?! สิ่งนั้น… คืออะไร?”

“มันน่าจะเป็นกองพลังงานปฏิสสารของนักวิชาการลู่…”

“เขาเริ่มวิจัยปฏิสสารตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เขาเพิ่งเริ่มไม่นาน… ผมจำได้ว่าน่าจะเดือนก่อนหรือสองเดือนก่อนหน้า”

หน่วยรักษาความปลอดภัยที่ท่ายานอวกาศนิวเวอร์จิเนียร์ได้สังเกตการณ์ฉากเดียวกัน

พวกเขาไม่ได้โฟกัสที่ดาวเทียมแต่กลับเป็นเลเซอร์ที่ยิงจากพื้นดินไปยังอวกาศ

ระหว่างที่แสงเลเซอร์ยิ่งทะลุชั้นบรรยากาศบาง มันได้กลายเป็นลำแสงตรงและหนา

พวกเขาไม่อาจคิดถึงหายนะที่เลวร้ายถ้าเกิดลำแสงส่องไปที่ยานอวกาศหรือท่าจอดยาน…

“ดูเหมือนว่าน้ำในร่างกายคุณจะระเหยทันที ถ้าโดนลำแสงเลเซอร์ยิงใส่…”

เมื่อเจฟฟรีส์ซึ่งเป็นกัปตันหน่วยรักษาความปลอดภัยได้ยินการพูดคุยข้างๆ เขา เขาตัวสั่นเทาและสบถเสียงเบา

“หุบปาก! ระบบสุริยะรวมเป็นหนึ่งและพวกเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธมิตรมนุษย์! ให้พวกโจรสลัดอวกาศกังวลเกี่ยวกับอาวุธนี้แล้วกัน…”

ระหว่างที่เขากำลังพูด เจฟฟรีส์ตัดสินใจว่าเขาจะรอหาโอกาสที่จะเอาตัวเองออกจากพวกบ้าคลั่งนี้

สหพันธ์สัมพันธมิตรมนุษย์เป็นกองกำลังไร้เทียมทาน…

หลังการรวมตัวกัน ศัตรูที่สำคัญที่สุดคือโจรสลัดอวกาศที่ออกล่าในแถบดาวเคราะห์น้อยและทะเลทรายดาวอังคาร…

ระหว่างที่คนกำลังพูดคุยกันเรื่องดาวเทียมส่องแสงด้วยทฤษฎีทั้งหลาย มีความเปลี่ยนแปลงประหลาดเกิดขึ้น

จากการแทรกแซงของพลังงานแม่เหล็กมหาศาล อุปกรณ์หลายอย่างของยานอวกาศโดยรอบถูกรบกวน

แต่มันเกิดขึ้นแค่หนึ่งวินาที

ลำแสงเลเซอร์จากพื้นดินไปสู่อวกาศหายไปกะทันหัน ดาวเทียมที่มีประกายสีเงินก็กลับไปเป็นสีดำสนิทในทันที

วิศวกรบนสถานีอวกาศแลกเปลี่ยนสีหน้าประหลาดใจกัน สีหน้าของพวกเขาตัวไปด้วยความงุนงง

แค่นั้นเหรอ?

การทดลองสำเร็จหรือล้มเหลวนะ?

พวกเขาไม่รู้ อย่างน้อยก็ในตอนนี้

เพราะว่าพวกเขาที่อยู่ในวงโคจรอยู่ห่างไกลจากนักวิชาการลู่และทีมนักวิจัย

เมื่อเลเซอร์ถูกปิด ผู้คนที่สถานีปล่อยเลเซอร์ที่ภาคพื้นดินร่วมกันเฉลิมฉลอง…

ลู่โจวกำหมัดแน่นในขณะที่ความตื่นเต้นเปี่ยมล้นในใจ

กองพลังงานปฏิสสารถูกจุดติดสำเร็จ!

แอนตี้โปรตอนที่ถูกกักในสนามพลังงานแม่เหล็กนุ่มนวลและคงที่เหมือนไฮโดรเจนบริสุทธิ์

ตราบใดที่แมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์ยังไม่หายไป มันจะอยู่ในสภาพคงที่ตลอดไป

และในแง่ความหนาแน่นของพลังงาน…

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันสูงถึง 1000MW/g หรืออาจจะมากกว่านั้น…