Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 172 งานประชุมการวิจัยเพื่อพัฒนานิวเคลียร์แห่งยุโรป

ปลายเดือน งานประชุมวิจัยนิวเคลียร์ยุโรปก็ถูกจัดขึ้นตามกำหนดในห้องประชุมที่ใหญ่ที่สุดของตึก R1

ศาสตราจารย์หรูมาถึงแต่เช้า เขามองดูนาฬิกาก่อนจะหันไปมองเหยียนซินเจวี๋ย “ลู่โจวอยู่ไหน?”

เหยียนซินเจวี๋ยสับสนเช่นกัน เขาส่ายหน้าแล้วกล่าว “ผมไม่เจอเขาเหมือนกัน”

เขาไปเคาะห้องลู่โจวตั้งแต่เช้า แต่ก็ไม่มีใครอยู่ในห้อง เหยียนซินเจวี๋ยไม่รู้ว่าลู่โจวไปไหน

งานประชุมกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

ศาสตราจารย์เกาจากมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่นั่งอยู่ข้างศาสตราจารย์หรู เมื่อเขาเห็นที่นั่งว่างๆ เขาก็ถาม “เฒ่าหรู ทำไมศิษย์คุณไม่มาล่ะ?”

ศาสตราจารย์หรูส่ายหน้า “ฉันไม่รู้ว่าเด็กคนนี้ไปทำอะไรทั้งวัน ช่างเถอะ…”

ไม่นานห้องประชุมก็เงียบเสียงลง หัวหน้า CERN ลินน์ อีแวนส์ ก้าวขึ้นไปบนโพเดียมแล้วกล่าวเปิดงาน

“ขอขอบคุณทีมการร่วมมือจากสถาบันและแล็บต่างๆ จากทั่วโลกที่สนับสนุนการทดลองนี้ หลังจากวิจัยอย่างไม่หยุดหย่อนมาทั้งปี ในที่สุดเราก็ค้นพบเพนตาควาร์ก Pc+ การค้นพบของเราไม่ได้อธิบายทุกอย่าง แต่โชคดีที่แบบจำลองมาตรฐานได้คาดการณ์การมีอยู่ของมันอีกครั้ง…”

“…คุณสมบัติทางกายภาพของอนุภาค Pc+ เสร็จสมบูรณ์แล้วโดยกลุ่มการร่วมมือการวิจัยระหว่างประเทศ LHCb ขอเชิญผู้รับผิดชอบของแต่ละกลุ่มขึ้นมาบนเวทีเพื่อนำเสนอ”

ผู้ชมปรบมือ อีแวนส์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะมอบไมโครโฟนให้หัวหน้ากลุ่มวิจัย LHCb

ศาสตราจารย์เกาลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ เขาพยักหน้าให้ศาสตราจารย์หรูก่อนจะเดินไปตามทางเดินระหว่างที่นั่งเพื่อไปหลังเวทีของห้องประชุม

ศาสตราจารย์เกาเป็นหัวหน้ากลุ่มวิจัยประเทศจีน เขาจะพูดในนามของประเทศจีนและรายงานการวิเคราะห์ฟูลสเปกสตรัม

เมื่อศาสตราจารย์เกามาถึงหลังเวทีของห้องประชุม จู่ๆ เขาก็ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเห็นเขา เพราะอีกฝ่ายลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวทักทายเขา

“ศาสตราจารย์เกา สวัสดีครับ!”

“สวัสดี เธอคือ…”

“ผมลู่โจวครับ!”

ลู่โจวกล่าวทักทายศาสตราจารย์เกาด้วยรอยยิ้ม

แม้ว่าในใจเขาจะรู้สึกกังวลเล็กน้อย แต่เขาก็ควบคุมอารมณ์ไว้และไม่เผยท่าทีกังวลเลย

เขากังวลเพราะนี่มันแตกต่างจากงานประชุมพรินซ์ตันโดยสิ้นเชิง นักฟิสิกส์เชิงทฤษฎีชั้นนำของโลกนั่งอยู่ในห้องประชุมนี้เกือบครึ่ง บางคนก็ถึงขั้นได้รางวัลโนเบลด้วยซ้ำ

นอกจากนี้ลู่โจวยังมาที่นี่ด้วยวัตถุประสงค์อื่น

“ลู่โจว…เธอเป็นศิษย์ของศาสตราจารย์หรู?” ศาสตราจารย์เกาหยวนผิงกล่าว แต่ทันใดนั้นเขาก็ถามด้วยความประหลาดใจ “เธอมาที่นี่ทำไม?”

ลู่โจวยิ้มแล้วถอนหายใจ “เรื่องมันยาว…”

เขากำลังจะอธิบายเรื่องของเขาอย่างละเอียด แต่แล้วจู่ๆ พนักงาน CERN ก็เดินเข้ามา

“เกาหยวนผิงมายังครับ?”

“มาแล้ว” เกาหยวนผิงกล่าวแล้วพยักหน้า

พนักงานกล่าวด้วยความเคารพ “ถึงตาของคุณแล้วครับ มากับผม”

“ตกลง พาฉันไปเลย”

พนักงานพยักหน้า ศาสตราจารย์เกามองลู่โจวด้วยสีหน้าแปลกๆ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้พูดอะไรเลยและเดินตามพนักงานไป

…

บนเวที ศาสตราจารย์รายงานผลงานการวิเคราะห์ฟูลสเปกตรัมและตอบคำถามนักข่าวหลายข้อ

จากนั้น เขาก็เดินกลับไปจุดพักผ่อนหลังเวทีแล้วจะคุยกับลู่โจว แต่เขาก็หาลู่โจวไม่พบ

“แปลกมาก…”

ศาสตราจารย์เกาสับสน จากนั้นเขาก็เดินกลับห้องประชุมแล้วนั่งลงที่นั่งเดิม

จากนั้นเขาก็หันไปมองศาสตราจารย์หรูแล้วกระซิบ “ลองเดาซิว่าฉันเพิ่งไปเจอใครมาที่หลังเวที”

ศาสตราจารย์หรูมองเขาด้วยความมึนงง “ใคร?”

เกาหยวนผิงยิ้ม “ศิษย์ของคุณ”

ศาสตราจารย์หรูมองไปอีกข้างแล้วเห็นเหยียนซินเจวี๋ยยังนั่งอยู่ตรงนี้ จากนั้นเขาก็หันกลับไปมองศาสตราจารย์เกาแล้วถาม “คุณพูดถึง…ลู่โจว?”

“ใช่” ศาสตราจารย์เกากล่าวพร้อมกับพยักหน้า

ศาสตราจารย์หรูถาม “ทำไมเขาถึงไปอยู่นู่นล่ะ?”

ศาสตราจารย์เกาส่ายหน้า “ฉันคิดว่ามันแปลกเหมือนกัน ฉันกำลังจะถามเขาเลย แต่เขาก็หายไปแล้ว”

ศาสตราจารย์หรูเลิกคิ้ว เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ไม่นานเขาก็เลิกสนใจ เพราะงานประชุมจะเข้าสู่ขั้นตอนต่อไปแล้ว

รายงานการวิเคราะห์ฟูลสเปกตรัมของอนุภาค Pc+ จบแล้ว ถัดไปคือการรายงานผลการวิจัยการทดลอง LHC ต่างๆ

คนส่วนใหญ่บนเวทีเป็นนักวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการทดลอง และคนส่วนใหญ่ก็มาจาก CERN และแล็บต่างๆ ของ LHC

ท้ายที่สุดข้อมูลการทดลองก็เป็นของอนุภาคจำเพาะ แต่ไม่ใช่ว่าข้อมูลทั้งหมดจะเป็นเรื่องของอนุภาค การชนกันของลำแสงโปรตอนแบบสุ่มนั้นจะเกิดการค้นพบใหม่ๆที่น่าสนใจ

แต่การค้นพบก็มีทั้งมีประโยชน์และไร้ประโยชน์ มันต้องมีการอภิปรายกันโดยนักฟิสิกส์เชิงทฤษฎีก่อนจะตัดสินใจได้

อาจพูดได้ว่าช่วงครึ่งหลังของการประชุมเป็นส่วนที่น่าสนใจที่สุด

ถ้าหากค้นพบการค้นพบที่มีค่ามากกว่า CERN ก็อาจเปลี่ยนทิศทางการทดลองของ LHC ด้วยซ้ำ

ศาสตราจารย์หรูหยิบสมุดเล่มเล็กๆ ออกมาเตรียมจด

ทันใดนั้นเขาก็อึ้ง

มันไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นที่อึ้ง

เหยียนซินเจวี๋ยกับศาสตราจารย์เกาก็ช็อกเช่นกัน

คนบนเวทีไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก…

ศิษย์ของเขาเอง…

ลู่โจว

.             …

อีกฝั่งของงานประชุม แฟรงก์ วิลกเซคและปิเตอร์ ฮิกส์นั่งอยู่ด้วยกันและคุยกันถึงเนื้อหาของรายงาน

“คุณคิดว่าการค้นพบล่าสุดของ LHCb จะได้รับรางวัลโนเบลไหม?”

ปิเตอร์ ฮิกส์ได้ยินคำถามของเพื่อนเก่าแล้วส่ายหน้า “ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นผลการวิจัยที่มีค่าที่สุดในปีนี้ แต่มันอาจไม่พอที่จะได้รับรางวัลโนเบล เหรียญของปีนี้ควรเป็นของการทดลองการแกว่งกวัดของนิวทริโน คุณอยากเดิมพันไหม?”

“ฮ่าๆ ไม่ล่ะ” แฟรงก์กล่าวเมื่อได้ยินคำว่าเดิมพัน เขากระแอมอย่างกระอักกระอ่วน “ช่วงนี้ฉันเลิกเดิมพันแล้ว”

“ฉันไม่เชื่อ คุณเลิกแล้ว? เกิดอะไรขึ้น?” ปิเตอร์ ฮิกส์ถามขณะมองสหายเก่า เขารู้สึกประหลาดใจ ฮิกส์ไม่ได้เข้าทวิต เขาเลยไม่ได้อัปเดตข่าวปัจจุบันเท่าไหร่

“ไม่มีอะไร มันแค่เรื่องเล็กน้อย อย่าพูดถึงมันเลย” แฟรงก์กล่าว เขากระแอมแล้วเปลี่ยนเรื่อง “มาสนใจรายงานถัดไปดีกว่า เพราะมันเป็นอีเว้นท์หลัก”

ปิเตอร์ ฮิกส์ถามด้วยความสงสัย “โอ้ มีอะไรที่คุ้มค่าแก่การรอคอยด้วยเหรอ?”

“แน่นอน ฉันมั่นใจเลยว่าคุณต้องตกใจกับการค้นพบนี้แน่” แฟรงก์กล่าว เขายิ้มแล้วกล่าวต่อ “ฉันเดิมพันร้อยเหรียญ”

………………………………..