Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 178 กลับจินหลิง

ในยุคอินเทอร์เน็ต ไม่มีอะไรที่เป็นส่วนตัว

ภายในสองวัน ข่าวนี้ก็สะพัดไปทั่วประเทศ

[ช็อก! คนที่พบอนุภาคพลังงานแรงสูงที่จริงแล้วคือเขา?]

[ลู่โจว: ที่จริงผมเป็นนักฟิสิกส์]

[เขาขว้างระเบิดฟิสิกส์อนุภาคพลังงานสูงใส่การสร้างแบบจำลองมาตรฐาน!]

[…]

อย่างไรก็ตามลู่โจวยังอยู่บนเครื่องกำลังกลับบ้าน โทรศัพท์เขาปิดเครื่องไว้ เขากำลังหลับอยู่ตรงที่นั่งของตน เขาไม่รู้เลยว่าเขากลายเป็นกระแสอีกครั้งแล้ว

อันที่จริงต่อให้เขารู้ เขาก็ไม่คิดอะไรมากนัก

ท้ายที่สุดแล้วนี่ก็เทียบไม่ได้กับการมีโอกาสได้รับรางวัลโนเบลเลย

ต่อให้ CERN ค้นพบบางอย่างที่น่าสนใจในขอบเขตพลังงานที่ 750 GeV ลู่โจวก็อาจไม่ได้รางวัลอะไรด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คิดว่าตัวเองจะได้รับรางวัลอะไรจากเรื่องนี้เลย

ถามว่าทำไมงั้นเหรอ?

นี่เป็นส่วนหนึ่งของกฎการมอบรางวัลโนเบล

ตามหลักการมอบรางวัลโนเบล รางวัลจะไม่ถูกมอบให้ผู้ค้นพบอนุภาค ไม่ให้นักวิจัยที่ดำเนินเครื่องชนอนุภาคแฮดรอน พวกเขาจะมอบให้ผู้นำเสนอหรือผู้เขียนทฤษฎีที่สมบูรณ์มากกว่า

จากจุดยืนของนักวิชาการ แม้ว่าผลงานสองชิ้นแรกจะสำคัญ แต่มันก็ไม่ที่สุด

ในทางกลับกัน ผลงานชิ้นสุดท้ายต่างหากที่สำคัญที่สุด

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมรางวัลโนเบลปี 2013 ถึงถูกมอบให้กับกลไกฮิกส์ และทฤษฎีฮิกส์โบซอนก็มีชื่อทั้งปิเตอร์ ฮิกส์และฟรองซัว อองแกลร์ ทฤษฎีนี้ถูกเสนอในปี 1960 ส่วนนักวิจัย CERN ที่เข้าร่วมการทดลอง แม้ว่าทุกคนจะมีส่วนร่วม แต่รางวัลโนเบลก็ไม่อาจมอบให้ทั้งองค์กร ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะแบ่งรางวัลกัน

อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือนิวทริโนออสซิเลชั่นที่พบในเครื่องปฏิกรณ์ดาย่าเบย์ในประเทศจีน มันได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบลปี 2015 อย่างไรก็ตามผู้ได้รับการเสนอชื่อคือศาสตราจารย์ทาคาชิประเทศญี่ปุ่นและศาสตราจารย์อาร์เธอร์ แมคโดนัลด์ประเทศแคนาดา

บางคนก็อาจถามว่า ทำไมไม่สร้างอนุภาคขึ้นมามั่วๆแล้วใส่รายละเอียดคุณสมบัติทางกายภาพเข้าไปเยอะๆล่ะ? จากนั้นเราก็แค่รอเวลาจนกว่าจะมีคนอื่นมาค้นพบ พอถึงตอนนั้นเราก็จะได้รางวัล

ทางทฤษฎีมันเป็นไปได้

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมถึงมีวิทยานิพนธ์ฟิสิกส์เชิงทฤษฎีถูกส่งมามากมายอย่างฉับพลันหลังจากเปิดเผยข้อมูล 750 GeV ผู้คนมากมายกำลังเดิมพันกับทฤษฎีนี้

อย่างไรก็ตามความเป็นไปได้ที่จะได้รับรางวัลโนเบลจากเรื่องนี้นั้นต่ำมาก

ทฤษฎีใหม่หรือแบบจำลองฟิสิกส์ใหม่ อย่างน้อยก็ต้องมีทฤษฎีและตรรกะในตัวของมันเอง เช่นเดียวกับทฤษฎีซุปเปอร์สตริง แม้ว่าในสาขาฟิสิกส์เชิงทฤษฎีมันจะถูกลดความสำคัญลงอย่างมาก แต่ก็ไม่มีปลอมแปลงทฤษฎีได้

ถ้าเราหาตรรกะในตัวของมันเองไม่ได้ แม้ว่าเราจะพบอนุภาคฮิกส์ หรืออ้างว่าพบคลื่นแรงโน้มถ่วง เราก็จะไม่ได้รับการยอมรับจากโลกวิชาการ

นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลเช่นกันว่าทำไมคนทั่วไปถึงไม่มีทางได้รับรางวัลโนเบล พวกเขาส่งวิทยานิพนธ์ได้ แต่พวกเขาไม่เข้าใจตรรกะและสูตรที่อยู่เบื้องหลัง

ถ้าอนุภาคนี้พบว่าเป็นอนุภาคสมมาตรยิ่งยวด งั้นรางวัลโนเบลก็อาจถูกมอบให้แก่กงหงเฉิง เขาเป็นคนเสนออนุภาคสมมาตรยิ่งยวดในปี 1966 ส่วนลู่โจว เป็นไปได้ไหมที่เขาจะได้รับรางวัล?

แน่นอนว่ามันเป็นไปได้

ไม่ใช่แค่ลู่โจว แต่แฟรงก์ วิลกเซคก็มีโอกาสเช่นกัน

การปรับปรุงไม่ใช่แค่การสังเกตเท่านั้น แต่มันยังรวมถึงวิทยานิพนธ์ด้วย

ยกตัวอย่าง ถ้าสัญญาณ 750 GeV เป็นอนุภาคสมมาตรยิ่งยวดจริง เรื่องนี้ก็จะทำลายความรู้ในปัจจุบันของแบบจำลองมาตรฐานเลยทีเดียว จากนั้นก็อาจจะมี’แบบจำลองลู่’หรือ’แบบจำลองวิลกเซค’เพื่ออธิบายอนุภาคนี้แทน

อย่างไรก็ตามนี่มันแตกต่างจากการพิสูจน์ข้อคาดการณ์คณิตศาสตร์อย่างมาก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่คนๆ หนึ่งจะทำสำเร็จ

ด้วยเหตุนี้ วันก่อนแฟรงก์จึงชวนลู่โจวไปแก้ปัญหานี้ด้วยกัน

ทั้งสองตกลงกันว่าจะสื่อสารกันผ่านทางอีเมลและทำทฤษฎีนี้ร่วมกัน

งานหลักของการสร้างทฤษฎีนี้จะเป็นหน้าที่ของแฟรงก์และนักศึกษาปริญญาเอกของเขา ส่วนลู่โจว เขาจะรับผิดชอบในการคำนวณเป็นหลัก

เนื่องจากลู่โจวได้แสดงความสามารถทางคณิตศาสตร์ที่งานประชุมวิจัยนิวเคลียร์ยุโรป แฟรงก์ วิลกเเซคจึงตัดสินใจเชิญเขา

แน่นอนว่างานนี้จะกินเวลาของลู่โจวไปมาก อย่างไรก็ตามถ้าเขาได้รางวัลโนเบล มันก็คุ้มค่า

แม้ว่ามันจะเป็นแค่โอกาสได้รับรางวัลโนเบลก็ตามที…

…

ลู่โจวขึ้นเครื่องตอนมืด และตอนเครื่องลง มันก็เป็นช่วงมืดอยู่ดี

เครื่องบินเคลื่อนผ่านท้องฟ้าอันมืดมิดและค่อยๆลงจอดบนรันเวย์อย่างช้าๆ

แม้ว่าศาสตราจารย์หรูเสินเจียนจะบอกลู่โจวแล้วว่าเหยียนซินเจวี๋ยจะมารับเขา แต่ลู่โจวไม่อยากรบกวนเหยียนซินเจวี๋ย เขาจึงไม่ได้ติดต่ออีกฝ่ายไป

ลู่โจวลากกระเป๋าเดินทางแล้วเดินออกไปข้างนอก ขณะที่เขาจะเรียกแท็กซี่ เขาก็เห็นคนกำลังโบกมือให้

เมื่อเขาเห็นหน้าคนๆนั้น เขาก็ช็อก

เหยียนซินเจวี๋ย?

เหยียนซินเจวี๋ยลากกระเป๋าลู่โจวมาไว้ในรถ พอเขานั่งตรงที่นั่งคนขับ เขาก็กล่าว “นายมัวทำอะไรอยู่ในสนามบิน? ฉันรอนายตั้งแต่สี่ทุ่ม กว่าฉันจะเจอนายเนี่ย”

“ขอโทษครับ เครื่องดีเลย์…แล้วรุ่นพี่รู้เที่ยวบินผมได้ไง?”

“เกรเยอร์บอกฉัน” เหยียนซินเจวี๋ยกล่าวขณะจับพวงมาลัย “นายกลับมหาลัยเลยไหม?”

ลู่โจวยิ้มแล้วกล่าว “ครับ ขอบคุณครับ”

“ไม่เป็นไร พวกเราเพื่อนกันหนิ นี่แค่การช่วยเหลือเล็กๆ น้อย” เหยียนซินเจวี๋ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ลู่โจว นายนำพาเกียรติยศมาให้ทีม LHCb ประเทศจีน! ฉันไม่เคยเห็นศาสตราจารย์หรูโม้เรื่องใครมากขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ก็ชื่นชมนาย”

เมื่อลู่โจวจินตนาการถึงเหตุการณ์นั้น เขาก็รู้สึกอยากหัวเราะ พูดตามตรง เขาไม่ได้แปลกใจเลย

เขามีโอกาสเข้าชิงรางวัลโนเบล เรื่องแบบนี้จึงเป็นเรื่องปกติ

เหยียนซินเจวี๋ย “จะว่าไป นายไม่อยากเรียนขับรถเหรอ?”

ลู่โจวคิดครู่หนึ่ง “ไว้ผมว่างผมจะเรียน ตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องขับรถ”

รุ่นพี่เหยียนกล่าว “ไม่จำเป็นยังไง? ถ้านายจะเดินทางไปไหนมาไหน รถมีประโยชน์มาก จากรางวัลต่างๆ นายคงมีเงินเยอะแล้ว อย่าบอกนะว่าใช้ไปหมดแล้ว?”

ลู่โจวยิ้ม “ผมเก็บไว้ซื้อบ้าน”

เหยียนซินเจวี๋ยถอนหายใจ “คิดจะซื้อบ้านตั้งแต่อายุเท่านี้ ไม่เลวเลย นี่ต้องเป็นเพราะศาสตราจารย์หรูแน่ เขาสอนนายดี”

ลู่โจวถาม “รุ่นพี่มีบ้านไหม?”

จู่ๆ เหยียนซินเจวี๋ยก็มีสีหน้าแปลกๆ “หวังว่าฉันจะเก็บเงินดาวน์บ้านได้สิ้นปีนี้นะ ฉันอยากซื้อบ้านที่ปักกิ่ง แต่มันยากมาก…นายคิดว่าฉันรวยตั้งแต่ตอนไหนกัน?”

ตอนที่คุณผลาญเงินในสวิส…

ลู่โจวจำได้ว่าเงินที่เขาใช้ไปทั้งหมดเป็นเงินของศาสตราจารย์หรู บางทีเหยียนซินเจวี๋ยอาจไม่รวยก็ได้

ลู่โจว “มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

เหยียนซินเจวี๋ยถอนหายใจ “วิจัยฟิสิกส์เชิงทฤษฎีก็แบบนี้แหละ ไม่ใช่ว่านายทำโปรเจกต์กับศาสตราจารย์หลี่เหรอ? ทำไมนายไม่ไปฟิสิกส์เชิงวัสดุล่ะ? ทำไมนายไม่ไปฟิสิกส์พลังงานล่ะ?”

ลู่โจวไม่รู้จะตอบคำถามนี้ยังไง เขาบอกไม่ได้ว่ามันเป็นเพราะภารกิจของระบบ

แน่นอนแม้ว่าจะไม่มีภารกิจของระบบ เขาก็ยังสนใจในฟิสิกส์ของอนุภาค ไม่งั้นเขาคงไม่เลือกฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์หรอก

ลู่โจวตอบด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ “บางทีผมแค่ชอบวิทยาศาสตร์ล่ะมั้ง?”

เหยียนซินเจวี๋ยพูดไม่ออก

ลู่โจวกำลังสงสัยว่าคำตอบเขามันฟังดูปลอมเกินไปไหม แต่จู่ๆ เหยียนซินเจวี๋ยก็ถอนหายใจ “บางที นี่อาจเป็นเหตุผลที่ฉันไม่เก่งเท่านาย…”

ลู่โจว “…?”

ฟังจากน้ำเสียง…

เขาเชื่อฉันด้วยเหรอ?!

………………………………..