Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 189 ต่างจากที่คิดไว้?

เมื่อเห็นว่าหวงกวงหมิงจะเลี้ยงข้าวเขา ลู่โจวจึงช่วยอย่างมีความสุข

เมื่อเขาเรียนคลาสตอนบ่ายเสร็จ เขาก็เดินตรงไปยังออฟฟิศศาสตราจารย์หลิว เขาทักทายศาสตราจารย์แล้วพูดถึงคำขอร้องของตนเอง

“โอ้ เรื่องนี้นี่เอง” ศาสตราจารย์หลิวกล่าวตามคำขอของลู่โจว เขายิ้ม “ง่ายมาก ฉันจะให้เขาเข้าคลาส เขียนชื่อเพื่อนเธอมา เดี๋ยวฉันจะไปเพิ่มชื่อเขาให้ที่ฝ่ายวิชาการ”

สำหรับเขาแล้ว นี่เป็นคำขอที่ง่ายดายยิ่ง

ลู่โจวไม่ได้ตระหนักเลยว่าศาสตราจารย์หลิวไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาเป็นนักศึกษาแล้ว แต่เป็นนักวิชาการหนุ่มที่มีศักยภาพ พูดอีกอย่างก็คือเป็นเพื่อนร่วมงานที่คู่ควร

มันเป็นในอีกสองปีหรือมากกว่านี้ เมื่อลู่โจวกลับมาจากพรินซ์ตัน เขาจะกลายเป็นศาสตราจารย์ที่หนุ่มที่สุดของมหาวิทยาลัยจินหลิง

ไม่ต้องพูดถึง ลู่โจวยังเป็นทั้งนักวิจัยของ CERN และศิษย์ของศาสตราจารย์หรู แถมเขายังกำลังจะได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงเหรียญฟิลด์ส…เด็กคนนี้มีชื่อเสียงในโลกวิชาการของในประเทศ

อย่างไรก็ตามเด็กคนนี้ไม่ได้ตระหนักถึงเลย

บางทีนั่นอาจเป็นหนึ่งในจุดแข็งของเขา ความถ่อมตน

มีคนไม่มากนักที่บรรลุความสำเร็จมากมายด้วยวัยเท่านี้ แม้หลิวเซี่ยงผิงจะเคยเห็นมาบ้าง แต่ก็มีเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้น แถมพวกเขายังมีชื่อเสียงแค่ช่วงแรกๆ พอนานเข้าพวกเขาก็เริ่มเงียบหายไป

นี่เป็นเพราะอัจฉริยะมากความสามารถที่อายุน้อยมักจะหลงระเริงกับชื่อเสียงแล้วหยุดความหมั่นเพียร

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องโม้โอ้อวดและความทระนงที่เพิ่มขึ้น…

นี่เป็นเหตุผลที่ศาสตราจารย์หลิวรู้สึกสนใจเรื่องของลู่โจว

ถ้าคนอื่นประสบความสำเร็จอย่างลู่โจว คนๆนั้นโม้โอ้อวดไปได้ทั้งชีวิตแล้ว

อย่างไรก็ตามเด็กคนนี้แตกต่างกัน

เขารู้สึกตื่นเต้นมาก หลังหมดความตื่นเต้น เขาก็สงบใจลงและไม่ได้สนอะไรมากนัก

หลังเขาได้รางวัล Higher Education Society Cup ศาสตราจารย์หลิวก็รู้สึกแปลกๆ ว่าลู่โจวต่างจากนักศึกษาคนอื่น

บางที…นี่เป็นศักยภาพของผู้ยิ่งใหญ่?

หลิวเซี่ยงผิงตกใจกับความคิดตัวเองและมันก็ไม่ชัดเจนนักว่าความคิดนี้มาจากไหน

หลายปีมานี้เขาสอนนักศึกษาไปนับไม่ถ้วน แต่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาคิดแบบนี้ได้

ลู่โจวยิ้ม “ขอบคุณครับศาสตราจารย์”

“ด้วยความยินดี” หลิวเซี่ยงผิงกล่าวและส่ายหน้า จากนั้นเขาก็ถาม “เอ้อ เธอไปปักกิ่งตอนเดือนตุลาใช่ไหม?”

ลู่โจวไม่รู้ว่าทำไมศาสตราจารย์หลิวถึงถามเขาแบบนี้ แต่เขาก็ยังพยักหน้าแล้วกล่าว “ครับ…ศาสตราจารย์หรูพาผมไป”

ศาสตราจารย์หลิวถามด้วยความสงสัย “โอ้ ศาสตราจารย์หรูพูดว่าไงบ้าง?”

ลู่โจว “เขาไม่ได้บอกผม…เขาบอกว่าจะพาผมไปเยี่ยมศาสตราจารย์ชิวเฉิงถง ทำไมเหรอครับ?”

“ไม่มีอะไร นั่นก็ดีแล้ว” หลิวเซี่ยงผิงกล่าว เขาเห็นว่าลู่โจวเหมือนไม่รู้อะไร เขาจึงยิ้มแล้วตบบ่าลู่โจว “งั้นฉันต้องขอแสดงความยินดีกับเธอล่วงหน้า”

ลู่โจว “…?”

ขอแสดงความยินดี?

แสดงความยินดีเรื่อง?

ลู่โจวรู้สึกสับสน เขาไม่รู้ว่าชายชราพูดเรื่องอะไร

อย่างไรก็ตามศาสตราจารย์หลิวก็ไม่บอกเขาอีกว่าทำไม เขาได้แต่กล่าวว่า “ถ้าอาจารย์เผยให้เธอ มันก็น่าเบื่อแย่สิ ถ้าอยากรู้ก็ไปถามเฒ่าหรูเอง”

เมื่อลู่โจวเห็นรอยยิ้มศาสตราจารย์หรู เขาก็พูดไม่ออก เขาไม่ชอบเลยตอนที่มีคนมาทำให้เขาค้างคาเนี่ย

เขารู้สึกจนปัญญา

…

การศึกษาข้อคาดการณ์ของปอลิญักมาถึงคอขวดแล้ว ลู่โจวอ่านเอกสารเป็นปึกๆ แต่ถึงกระนั้นเขาก็หาวิธีที่มีประสิทธิภาพไม่ได้

ช่วงนี้ใน Arxiv มีวิทยานิพนธ์ที่น่าสนใจมากมาย บางคนก็อ้างอิงจากวิทยานิพนธ์ในคณิตศาสตร์ประจำปี แล้วพูดถึงวิธีพิสูจน์ข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดของเขา คนๆนี้พยายามพิชิตข้อคาดการณ์ของปอลิญักและพูดถึงบนอินเทอร์เน็ต

ลู่โจวรู้สึกว่าบางมุมมองก็น่าสนใจ แต่มันขาดอะไรไปบางอย่าง

เขาคิดไว้ว่าจะหยุดพักจากข้อคาดการณ์นี้สักสองสามวัน ทันใดนั้นก็มีอีเมลจาก CERN ปรากฏอยู่ในกล่องขาเข้าของเขา

[ลู่: ผลวิจัยล่าสุดของ CERN น่าตื่นเต้นมาก ลักษณะสูงสุดของ 750 GeV ระดับความไว้วางใจบนเครื่องตรวจจับ ATLAS และ CMS คือหนึ่งจุดเก้าซิกม่าและสองจุดหนึ่งซิกม่าตามลำดับ ฉันเชื่อว่าด้วยการสะสมการชนกันของอนุภาค เราจะพบความลับที่ซ่อนอยู่แน่นอน ความลับเบื้องหลังลักษณะสูงสุดของโซนพลังงานนี้…ดังนั้นเราอาจต้องทำงานมากขึ้น

ฉันกำลังดูการทดลองเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนอย่างใกล้ชิด ฉันจะอัปเดตการค้นพบใหม่ๆ ให้

นอกจากนี้จากข้อมูลล่าสุดที่รวบรวมโดย LHC ฉันคาดการณ์ว่าอนุภาคนี้อาจมีปริศนาชิ้นสุดท้ายในแบบจำลองมาตรฐาน ปริศนาชิ้นนี้เกินกว่าความคาดหมายอนุภาคสมมาตรยิ่งยวด

ถ้านี่เป็นความจริง งั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่างานของเราที่นี่จะมีอิทธิพล

เกี่ยวกับทฤษฎีสมมาตรยิ่งยวด ความคืบหน้าปัจจุบันของฉันกับศิษย์มาถึงช่วงสำคัญแล้ว ในการศึกษาสัญญาณช่วงพลังงาน 750 GeV มีข้อมูลที่น่าสนใจบางอย่างปรากฏบนเครื่องตรวจจับหลายตัว

ไม่ว่าเธอจะมีความสามารถในการประมวลข้อมูลนี้หรือไม่ ฉันก็หวังว่าเธอจะตอบเมลให้เร็วที่สุด เพราะยังไงเสียก็มีคนมากมายที่้จ้องสัญญาณของโซนพลังงานนี้ เราต้องแข่งกับเวลา

นอกจากนี้ฉันไม่ได้สงสัยในจรรยาบรรณของเธอ แต่ฉันต้องเตือนให้เก็บเนื้อหาอีเมลนี้เป็นความลับ ถ้ามีคนทำให้เธอลำบากใจ โปรดแจ้งให้ฉันทราบด้วย]

เนื่องจากนี่เป็นเมลทำงาน ชายชราจึงใช้คำอย่างกระชับ

ลู่โจวย่อมไม่ปฏิเสธชายชรา

เขาพิมพ์ตอบ […ผมจะพยายามประมวลข้อมูลนี้โดยเร็ว มันน่าจะใช้เวลาสามวันเท่านั้น ส่วนความกังวลของคุณ ผมรับประกันเลยว่าผมจะรักษาความลับนี้]

ลู่โจวย่อมไม่ปล่อยให้บุคคลที่สามมาเห็นข้อมูลนี้

มันไม่เพียงแต่เป็นเรื่องชื่อเสียงทางวิชาการเท่านั้น แต่เป็นเรื่องอุปนิสัยด้วย

ลู่โจวกดส่งก่อนจะดึงโน้ตบุ๊คออกจากลิ้นชัก เขาปัดฝุ่นเล็กน้อยแล้วเสียบปลั๊ก

ไฟล์ที่ถูกบีบอัดในอีเมลมีขนาดเล็ก ส่วนใหญ่เป็นไฟล์ภาพและแผนภูมิ

เมื่อเขาแตกไฟล์เสร็จ เขาก็เปิดไฟล์ข้อความ จากนั้นเขาก็อ่านเนื้อหาภายใน

ทันใดนั้นเขาก็เลิกคิ้วขึ้น

ทำไมมันถึงให้ความรู้สึกเหมือน…

แตกต่างที่ฉันคิดไว้ล่ะ?

………………………………….