Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 217 กลับมหาวิทยาลัย
วันที่สองหลังคริสต์มาส ใกล้ๆ สนามบินนานาชาติซานฟรานซิสโก
เมื่อเถาเจ๋อเซวียนส่งลู่โจวที่สนามบิน เขาก็กล่าว “ขอให้เดินทางปลอดภัย”
ลู่โจวยกกระเป๋าเดินทางจากท้ายรถ “ขอบคุณครับ ถ้าว่างอย่าลืมมาจีนล่ะครับ”
“แน่นอน!”
สองวันที่ผ่านมา ลู่โจวได้แลกเปลี่ยนปัญหาคณิตศาสตร์กับอัจฉริยะผู้นี้ แม้ว่าพวกเขาจะมีช่องว่างอายุยี่สิบปี แต่พวกเขาก็เข้ากันได้ดีอย่างคาดไม่ถึง เถาเจ๋อเซวียนเป็นคนเสนอมาส่งลู่โจวที่สนามบิน และลู่โจวก็ยอมรับอย่างรวดเร็ว
มันยังไม่ถึงเวลาขึ้นเครื่อง ดังนั้นลู่โจวจึงอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่ที่เทอร์มินอล มันเป็นหนังสือพิมพ์ของเดลิเมล
ทันใดนั้นเองก็มีพาดหัวข่าวหนึ่งดึงดูดความสนใจเขา
[ข้อคาดการณ์ของรีมัน ปัญหาคณิตศาสตร์ที่รบกวนโลกคณิตศาสตร์มานับร้อยปี ถูกศาสตราจารย์อีนอช จากมหาวิทยาลัยอโด อีคิติ ประเทศไนจีเรียพิสูจน์แล้ว!]
ลู่โจว “???”
เชี่ย!
ฉันไม่รู้เรื่องนี้ได้ไง?
ลู่โจวเข้าเว็บไซต์ arXiv เพื่อตรวจสอบว่ามันยังอยู่ในขั้นตอนพิชญพิจารณ์อยู่ไหม
เขาก็พบวิทยานิพนธ์นี้ใน arXiv อย่างรวดเร็ว
ก่อนที่ลู่โจวจะได้อ่านวิทยานิพนธ์ เขาก็หมดความสนใจแล้ว เพราะวิทยานิพนธ์ถูกจัดหมวดหมู่เป็นคณิตศาสตร์ทั่วไป
arXiv ได้จัดหมวดหมู่คณิตศาสตร์ทั่วไปให้กับคนทั่วไปที่อยากเข้าถึงคณิตศาสตร์ วิทยานิพนธ์ที่ถูกโยนเข้ามาในหมวดหมู่นี้ย่อมไม่มีค่านัก
ลู่โจว “…”
ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมเดลิเมลถึงถูกไป่ตู้บล็อค
นักข่าวตะวันตกจำเป็นต้องตรวจสอบความจริงของแหล่งที่มาอย่างหนัก
ข้อคาดการณ์ของรีมันไม่ใช่แค่ทฤษฎีบทที่มีรางวัลล้านเหรียญดอลล่าเท่านั้น การพิสูจน์ข้อคาดการณ์ก็หมายความว่าทฤษฎีแยกย่อยอีกนับพันจะถูกพิสูจน์ด้วย
ยกตัวอย่าง ชาวสวีเดนที่ชื่อโคชเสนอนิพจน์ที่แม่นยำมากกว่าของทฤษฎีจำนวนเฉพาะคู่แฝดซึ่งอิงมาจากข้อคาดการณ์ของรีมัน ทฤษฎีของเขาคือ π(x)=Lix+O(√ x·lnx)
ถ้าข้อคาดการณ์ของรีมันถูกพิสูจน์ว่าเป็นความจริง งั้นทฤษฎีของเขาจะได้รับการพิสูจน์เช่นกัน
ถ้าข้อคาดการณ์ของรีมันถูกพิสูจน์ว่าผิด งั้นสูตรที่คล้ายกันนับพันก็จะถูกล้มล้างไปพร้อมกัน
อิทธิพลของเรื่องนี้ไม่อาจจินตนาการได้
ลู่โจวอ่านวิทยานิพนธ์แบบผ่านๆแล้วปิดเว็บไซต์
วิทยานิพนธ์ใช้คณิตศาสตร์มูลฐานเพื่อ’พิสูจน์’ข้อคาดการณ์ของรีมัน ดังนั้นมันจึงเป็นการเสียเวลาโดยสูญเปล่า
ลู่โจวอาจเดาได้แล้วว่าทำไมสถาบันเคลย์ถึงไม่สนใจชายคนนี้
ทุกประเทศมีปัญหา’ความถูกต้องทางการเมือง’
บางทีสักวันหนึ่งเขาอาจท้าทายมงกุฎแห่งคณิตศาสตร์ ข้อคาดการณ์ของรีมัน เช่นกัน แต่ตอนนี้เขามีปัญหาอย่างหนึ่ง ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคกับความร่วมมือกับศาสตราจารย์แฟรงก์กินเวลาเขาไปหมดเลย…
…
หลังบินมาสิบชั่วโมง และหลังจากเปลี่ยนเครื่อง ในที่สุดลู่โจวก็ลากกระเป๋าออกจากสนามบิน
ครั้งนี้มหาวิทยาลัยจินหลิงไม่ได้ส่งทีมต้อนรับ บางทีคณบดีหลู่เห็นถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นในครั้งก่อน อย่างไรก็ตามฝูงชนที่สนามบินก็ไม่ใช่น้อยๆ เช่นกัน
มีรถเมอร์ซิเดสเบนซ์หลายคันจอดอยู่หน้าทางเข้าสนามบิน ลู่โจวไม่รู้เลยว่ามหาวิทยาลัยจะรวยขนาดนี้
เมื่อคนที่เดินผ่านไปมาเห็นรถเมอร์ซิเดสเบนซ์ พวกเขาก็คิดว่ามีดาราดังมา พวกเขาจึงถ่ายรูปกัน
คณบดีฉินก้าวลงจากรถแล้วจับมือกับลู่โจว
“ขอแสดงความยินดีด้วยลู่โจว!”
ลู่โจวจับมือคณบดีฉินแล้วกล่าวอย่างสุภาพ “คณบดีฉิน คุณสุภาพเกินไปแล้ว”
คณบดีฉินยิ้ม “เธอหมายความว่าไง? เธอเป็นอันดับหนึ่งในสาขาทฤษฎีจำนวนของประเทศ! รับวีรบุรุษกลับบ้านต้องทำแบบนี้อยู่แล้ว! เลิกยืนรออยู่ข้างนอกแล้วเข้ามาในรถเถอะ”
เนื่องจากมีรถมารับแล้ว ลู่โจวจึงไม่ปฏิเสธ เขาขึ้นไปนั่งรถคันเดียวกับคณบดีฉิน
มหาวิทยาลัยรู้ว่าลู่โจวย้ายออกจากหอพักแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงจองโรงแรมไว้ใกล้ๆ
เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยก็ช่วยเขาลากกระเป๋า
นักข่าวสายวิทยาศาสตร์จาก CCTV อยากมาสัมภาษณ์เขา
ปกติลู่โจวจะปฏิเสธการสัมภาษณ์ อย่างไรก็ตามเมื่อเขาคิดถึงเช็คล้านหยวน เขาก็ยอมรับการสัมภาษณ์
ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยจินหลิงดีมาเสมอ แต่มันก็ล้าหลังกว่ามหาวิทยาลัยออโรร่าและมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ เหตุผลก็คือไม่มีศิษย์เก่าที่มีชื่อเสียงอยู่ที่มหาวิทยาลัยจินหลิงเลย
หลังลู่โจวโด่งดัง จำนวนผู้ที่มาสมัครสาขาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยจินหลิงก็เพิ่มขึ้นสองเท่า แม้แต่ความนิยมของสาขาอื่นๆ ก็เพิ่มขึ้น และในที่สุดมหาวิทยาลัยจินหลิงก็ได้สัมผัสกับผลกระทบของชื่อเสียง
มันเห็นได้ล่วงหน้าเลยว่า เด็กนักเรียนจำนวนมากจะลงทะเบียนเรียนในวิทยาเขตที่งดงามนี้ และกระโดดลงไปในสระน้ำแห่งคณิตศาสตร์
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ลู่โจวก็พอใจมาก
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็อาศัยอยู่ที่นี่มาสามปีแล้ว เขาหวังว่ามหาวิทยาลัยเขาจะดียิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ
หลังสัมภาษณ์ ลู่โจวก็กลับโรงแรมแล้วผล็อยหลับไปทันที
เขาหลับจนถึงเที่ยง พอเขาตื่น เขาก็ล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะไปทานมื้อเที่ยงที่ห้องอาหาร จากนั้นเขาก็ไปหอประชุมของมหาวิทยาลัย
คณบดีฉินและอาจารย์ใหญ่สวี่อยู่ที่ห้องประชุมแล้ว
“นักศึกษาลู่โจว” อาจารย์ใหญ่สวี่เจี้ยนกล่าว เขาจับมือลู่โจวแล้วยิ้ม “เธอเพิ่งกลับมาจากอเมริกาใช่ไหม? เธอต้องเหนื่อยมากแน่!”
ลู่โจวยังไม่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยจินหลิง ดังนั้นเขายังนับได้ว่าเป็นนักศึกษา
สาเหตุหลักเป็นเพราะอาจารย์ใหญ่สวี่ไม่รู้เรียกเขาว่าไง
จะเรียกชื่อเขาตรงๆ ก็รู้สึกจริงจังไปหน่อย เพราะลู่โจวยังไม่ได้เริ่มปริญญาเอก
“ไม่ครับไม่ ผมไม่เหนื่อยเลย” ลู่โจวกล่าว “ถ้ามหาวิทยาลัยต้องการผม ผมก็ต้องมาแน่นอน!”
คณบดีฉินกล่าว “คราวนี้ CCTV จะมาถ่ายงานมอบรางวัลบุคคลยอดเยี่ยมแห่งปี! เธอมีสุนทรพจน์รึยัง?”
“CCTV?” ลู่โจวถาม เขารู้สึกประหลาดใจ
ตอนแรกเขาคิดว่าอย่างมาก มันก็คงออกแค่โทรทัศน์ท้องถิ่น
ท้ายที่สุดแล้วมหาวิทยาลัยจินหลิงก็ไม่ใช่มหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ แม้ว่ารางวัลประจำปีจะมีความสำคัญ แต่ก็มีมหาวิทยาลัยที่แข็งแกร่งกว่ามหาวิทยาลัยจินหลิงอยู่มาก
“เรื่องมันยาว ส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอ” อาจารย์ใหญ่สวี่กล่าว “ประเทศของเราให้ความสนใจกับวิทยาศาสตร์มากขึ้นเรื่อยๆ การลงทุนก็ใหญ่ขึ้น เราต้องการเด็กรุ่นใหม่มาเป็นแบบอย่างให้กับนักวิชาการรุ่นใหม่ทุกคน แล้วสุนทรพจน์ของเธอเป็นไงบ้าง? เธอต้องการความช่วยเหลือไหม?”
ลู่โจวไม่ได้เตรียมสุนทรพจน์เลย
เพราะยังไงเสียเขาก็ไม่รู้สึกกดดันอะไรจากรางวัลเล็กๆ นี้เลย เขาแค่อยากด้นสดแล้วคิดว่าเขาเอาสุนทรพจน์ก่อนหน้านี้ที่รางวัลโคลมาอ้างอิงได้
แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะถูกจับได้ว่าไม่ได้เตรียมมา?
“ผมจำได้” ลู่โจวกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ฮ่าๆ เอาล่ะ” อาจารย์สวี่กล่าว เขายิ้มแล้วมองดูลู่โจวอย่างจริงจัง “ทำให้ดี ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเธอแล้ว!”
เพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจ ลู่โจวจึงกล่าว “ครับ ผมจะทำงานนี้ให้สำเร็จ!”
……………………