Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 253 เพราะความหล่อ

หลังโพสต์ไปสามนาที ก็มีคนคอมเมนต์เต็มไปหมด

[โนเบล?]

[รางวัลคลาฟอร์ด รางวัลโนเบลขนาดเล็กในตำนาน! มันออกโดยราชบัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน รางวัลส่วนใหญ่จะเป็นของสาขาที่รางวัลโนเบลไม่ครอบคลุม ไม่เคยมีนักวิชาการชาวจีนที่เคยได้รับรางวัลมาก่อน…กราบเทพลู่]

[ผมยังทำการบ้านคณิตวิเคราะห์อยู่เลย ผมอยากร้องไห้]

[เทพลู่! คุณยังมีแจกรางวัลอีกไหม? คุณช่วยวิทยานิพนธ์ของผมหน่อยได้ไหม? ผมเขียนชื่อคุณลงในผู้เขียนร่วมของวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกผมได้นะ? ได้โปรด!]

[คนที่บอกว่าลู่โจวไม่แสร้งถ่อมตน…ออกมา! ฉันจะทุบแก!]

[เรื่องที่น่าเศร้าที่สุดก็คือ ฉันอายุเท่าคุณ แต่ยังอยู่ปริญญาตรีอยู่เลย (ร้องไห้)(ร้องไห้)]

ลู่โจวอ่านคอมเมนต์ของแฟนคลับแล้วยิ้ม

เป็นไปตามคาด การแบ่งปันความสุขให้คนอื่นเป็นเรื่องที่ดี

ลู่โจวรู้สึกพึงพอใจ เขาวางโทรศัพท์ไว้โต๊ะข้างเตียงแล้วเอาหัวมุดหมอน

เช้าวันต่อมา ธงชาติสวีเดน จีน อเมริกาและนิวซีแลนด์กำลังโบกสะบัดอยู่หน้าประตูราชบัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน

มีแถวยาวเหยียดตั้งแต่สองชั่วโมงก่อนการบรรยายจะเริ่ม ทันทีที่ประตูเปิด ห้องประชุมก็เต็มไปด้วยผู้คนหลายพันคนในเวลาไม่ถึงสิบนาที

ลู่โจวที่อยู่ในชุดสูทขึ้นเวทีเป็นคนแรก เขาเริ่มบรรยายหนึ่งชั่วโมงเกี่ยวกับการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคของเขา

เนื้อหาการบรรยายคล้ายกับที่เขาบรรยายที่พรินซ์ตัน ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือจำนวนผู้ชมอยู่คนละระดับกันเลย

ท้ายที่สุดแล้วห้องบรรยาย 1 ของสถาบันขั้นสูงพรินซ์ตันก็ไม่อาจเทียบได้กับห้องประชุมที่บรรจุคนได้หลายพันคน

ลู่โจวกวาดสายตาไปทั่วห้องประชุม ไม่เพียงแต่จะมีหลายพันคนกำลังนั่งอยู่ที่นี่เท่านั้น แต่ยังมีหลายคนยืนอยู่แถวหลังสุดอีกด้วย

เขากระแอมแล้วรับไมโครโฟนก่อนจะพูด “ผมจะพยายามบรรยายให้สั้นๆและใช้เวลาในส่วนถามตอบให้มากขึ้น”

“เกี่ยวกับข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัค ผมต้องเริ่มจากวิธีสร้างองค์ประกอบกรุป…”

…

หลังบรรยายและแลกเปลี่ยนทางวิชาการ การบรรยายวันที่สามก็จบลง ส่วนสุดท้ายของพิธีฉลองรางวัลคลอฟอร์ดจบลงแล้ว

อย่างไรก็ตามงานประชุมนี้ ลู่โจวมีส่วนร่วมไม่สูงนัก

นอกจากพรีเซนต์ของตัวเองกับการบรรยายคณิตศาสตร์สองครั้ง เขาก็ไปฟังบรรยายดาราศาสตร์สองครั้งและฟิสิกส์ดาราศาสตร์อีกหนึ่งครั้ง

ลู่โจวไม่มีความรู้เรื่องดาราศาสตร์เลย เขาเข้าใจในส่วนของฟิสิกส์เชิงทฤษฎีเท่านั้น

อย่างไรก็ตามศาสตราจารย์โรเจอร์ แบรนฟอร์ด ผู้ชนะรางวัลสาขาดาราศาสตร์ก็รู้เช่นกันว่าสาขาวิจัยของเขานั้นไม่เป็นที่นิยม เขาจึงอธิบายของตนเองในภาษาที่เข้าใจได้ง่ายเพื่อให้ผู้ชมเข้าใจ

ลู่โจวใช้เวลาที่เหลือไปเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ในสต็อกโฮล์ม

ตลอดหกเดือนมานี้ เขาแทบไม่ได้พักเลย ตอนนี้ในที่สุดเขาก็ได้พัก ถ้าไม่ใช้ให้คุ้ม มันคงน่าเสียดายแย่

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่า ด้วยโรงแรมห้าดาวที่เขาพักอยู่ฟรีๆ การมาสต็อกโฮล์มครั้งนี้จึงเกือบสมบูรณ์แบบ

สามวันหลังงานประชุม ผู้จัดงานก็เลือกรางวัลผู้บรรยายดีเด่นและรางวัลวิทยานิพนธ์ดีเด่น

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการบรรยายข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคสะดุดตาและโดดเด่นที่สุด

อย่างไรก็ตามรางวัลประเภทนี้ย่อมไม่มอบให้ลู่โจวหรือนักวิชาการที่ได้รับเชิญ

เพราะยังไงเสียคนอื่นก็ควรได้รับรางวัลบ้าง

ดังนั้นตอนที่ลู่โจวยืนอยู่บนเวที เขาจึงไม่ได้รับรางวัล

ลู่โจวถือประกาศนียบัตรและเช็คเงินหนึ่งแสนโครนา ราวหนึ่งหมื่นเหรียญ จากนั้นเขาก็ส่งมอบให้กับนักคณิตศาสตร์จากบลาซิลเป็นการยอมรับการบรรยายที่โดดเด่น

แม้ลู่โจวจะรู้สึกว่านักวิชาการคนนี้น่าจะแก่กว่าเขาไปมาก แต่ลู่โจวก็รู้สึกแปลกๆ ที่มอบเกียรตินี้ให้อีกฝ่าย จากนั้นเขาก็จำได้ว่านักคณิตศาสตร์ทุกคนที่อายุน้อยกว่าสี่สิบปีจะถือเป็นนักคณิตศาสตร์รุ่นใหม่ เขาจึงเมินสถานการณ์แปลกๆ นี้ไป

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าผู้ชนะรางวัลไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย

ชาวบลาซิลคนนี้ไม่ได้รู้สึกไม่พอใจที่รับรางวัลจากคนที่เด็กกว่า เขาจับมือกับลู่โจวด้วยความตื่นเต้นไปพักใหญ่กว่าจะปล่อยมือ

…

ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะสั้น

งานประชุมจบลงในวันที่สี่ของทริปมาสต็อกโฮล์มของลู่โจว มันถึงเวลาบอกลาเมืองที่สวยงามเมืองนี้แล้ว

ตอนกลางคืน นักวิชาการสเตฟานขับรถมาส่งลู่โจวที่สนามบินสต็อกโฮล์มด้วยตัวเอง

“ห้องของคุณยังเหลืออีกสองวัน คุณไม่อยากอยู่อีกสักหน่อยหรือ?”

ลู่โจวยิ้ม “ไว้ครั้งหน้าครับ คนในประเทศบ้านเกิดกำลังรอผมอยู่”

สเตฟานกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ครั้งหน้าถ้าคุณกลับมา อย่าลืมโทรหาผมนะ”

ลู่โจว “ครับ”

ลู่โจวลากกระเป๋าเข้าสนามบินและดูข้อมูลเที่ยวบิน ยังมีเวลาอีกชั่วโมงก่อนเครื่องจะออก ดังนั้นเขาจึงไปหาที่นั่ง

ที่เก้าอี้ตรงข้ามเขา มีผู้หญิงจีนอายุราวสามสิบกว่า เธอกำลังอุ้มเด็กน้อยที่กำลังหัดพูด

เด็กน้อยในอ้อมแขนเธอมองไปรอบๆ แล้วจู่ๆ ก็สบตาเข้ากับลู่โจว

“แม่ พี่ใหญ่คนนี้ดูเหมือนคนในหนังสือเลย!”

เด็กคนนี้น่ารักมาก

ลู่โจวยิ้มแล้วเอามือล้วงกระเป๋าสะพาย จากนั้นเขาก็หยิบเอาเหรียญทองที่ทำจากช็อกโกแลตออกมา

เหรียญทองช็อกโกแลตที่นักฟิสิกส์ใช้เป็น’เหรียญ’เดิมพนันในงานเลี้ยงอาหารค่ำรางวัลโนเบล

รางวัลคลอฟอร์ดคล้ายกับรางวัลโนเบล มันมีเหรียญทองเช่นกัน มันมีบรรจุภัณฑ์แตกต่างกัน แต่ลู่โจวบอกไม่ได้เลยว่ารสชาติมันต่างกันอย่างไร

เขาไม่ได้มอบช็อกโกแลตให้ในทันที

แม่ลูบหลังเด็กผู้หญิงตัวน้อยแล้วเอ่ย “ลูกเรียกผิดแล้ว เขาแก่กว่ามาก เรียกเขาว่าคุณลุงสิ!”

เด็กน้อยเอียงคอ “คุณลุง?”

“ดีมาก เด็กดี! และนั่นเรียกว่านิตยสารไม่ใช่หนังสือ…”

รอยยิ้มของลู่โจวค่อยๆ หายไป เขายัดช็อกโกแลตกลับเข้าใส่ในกระเป๋า

บัดซบ!

ฉันไม่ให้แล้ว!

อย่างไรก็ตามคำพูดที่ไม่ได้เจตนาของเด็กน้อยทำให้เขารู้สึกสนใจ

หลังจากคนแม่จากไป ลู่โจวจึงเดินไปหยิบนิตยสารจากร้านใกล้ๆ

เขาไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นรูปตัวเองบนปก รูปดูหล่อไม่เบาเลย

ฉากหลังเหมือนเป็นตอนเขากำลังบรรยาย…อย่างไรก็ตามเขาจำไม่ได้เลยว่าเขาถ่ายรูปไปตอนไหน

“[บุคคล]?”

ลู่โจวรู้สึกสนใจ จากนั้นเขาก็พลิกดูนิตยสาร

ไวล์สก็เคยอยู่ในนิตยสารนี้เช่นกัน แม้ว่านิตยสารนี้จะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์ แต่เขาก็รู้สึกสนใจเหมือนกันว่าผู้คนจะพูดถึงเขายังไง

เมื่อลู่โจวอ่านประโยคนี้ เขาก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาฉับพลัน

น่าอายเกินไปไหม…

[25 บุคคลที่มีเสน่ห์ที่สุดของปี 2016]

ในบรรดายี่สิบห้าคน มีนักกีฬา นักร้อง แพทย์ ตำรวจและแม้แต่เจ้าหญิง…แต่มีศาสตราจารย์เพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือเขา

แม้เขาจะไม่รู้ว่าคำว่าเสน่ห์จะแปลว่าหล่อไหม แต่ลู่โจวคิดว่ามันน่าจะใช่

ไม่สิ มันต้องใช่แน่นอน!

ไม่งั้นทำไมเขาถึงขึ้นปกล่ะ? ทำไมไม่ใช่คนอื่น!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความคิดเขาสมเหตุสมผล!

………………………………….