Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 278 บริษัทนอกอาณาเขต

ในอดีต ลู่โจวก็มีแผนคล้ายๆกัน แต่เขาไม่ค่อยว่าง

คำพูดของเดวิดทำให้เขานึกได้ สรรพากรจะเก็บเงินอย่างน้อยหนึ่งร้อยล้านเหรียญจากเงินรายได้สี่ร้อยล้านเหรียญของเขา

ลู่โจวคงอยากตายถ้ามีคนเอาเงินหนึ่งร้อยล้านเหรียญของเขาไปโดยไม่มีเหตุผล

สถานการณ์เช่นนี้ เกาะเคย์แมนเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องสงสัย

บนเกาะ มีเพียงภาษีเรียบง่ายไม่กี่อย่างเท่านั้นอย่าง ภาษีนำเข้า ภาษีอุตสาหกรรม ภาษีจดทะเบียนการค้า สำหรับบริษัทที่จดทะเบียนบนเกาะ รัฐบาลไม่เพียงแต่จะไม่เก็บภาษีการค้าเท่านั้น เกาะจะไม่ตรวจสอบบัญชีของบริษัทด้วยซ้ำ นอกจากค่าธรรมเนียมใบอนุญาตรายปี บริษัทไม่ต้องจ่ายอะไรเลย

มีหลายบริษัทที่ก่อตั้งบนเกาะเคย์แมน อย่าง ไมโครซอฟต์ กูเกิล BAT [1]แม้ว่าค่าธรรมเนียมใบอนุญาตจะไม่แพงนัก แต่มันก็กลายเป็นรายได้หลักของรัฐบาลเกาะเคย์แมน

จากที่เดวิดบอก นิวยอร์กมีสำนักงานพิเศษที่สามารถจัดการการลงทะเบียนบริษัทนอกอาณาเขตรวมไปถึงบริการจัดการบัญชี

ลู่โจวสามารถมี’บริษัทข้ามชาติ’ได้โดยไม่ต้องก้าวเท้าลงบนหมู่เกาะแคริบเบียนเล็กๆ แห่งนี้

หลังงานเลี้ยงอาหารค่ำเอ็มอาร์เอสจบลง ลู่โจวก็กลับเข้าห้อง

“ฉันเปิดบริษัทนอกประเทศได้ตอนนี้เลยเหรอ?” ลู่โจวดูนามบัตรที่เดวิดให้ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร

จากที่เดวิดบอก บริษัท’AM’แห่งนี้มีชื่อเสียงมากในสาขาวัสดุศาสตร์ ส่วนใหญ่จะให้บริการมหาลัยใหญ่ๆและบริษัทเทคโนโลยี นอกจากนี้มันยังช่วยจดทะเบียนบริษัทนอกอาณาเขตและบริการที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินทางปัญญา

โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาสามารถแก้ปัญหาของลู่โจวได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เขาโทรติดอย่างรวดเร็ว เสียงหญิงสาวดังผ่านโทรศัพท์มา

“สวัสดีค่ะท่าน นี่คือสำนักงาน AM ท่านมาติดต่อเรื่องอะไรคะ?”

ลู่โจวระบุว่าเขาต้องการบริษัทจัดการสิทธิบัตรนอกอาณาเขตเพื่อร่วมมือกับบริษัทต่างประเทศในการอนุญาตสิทธิ์ทรัพย์สินทางปัญญาและวางแผนจัดการภาษี

หญิงสาวคนนี้รู้ทันทีว่าลู่โจวหมายถึงอะไร หลังรู้ว่าลู่โจวจริงจัง น้ำเสียงของเธอจึงเริ่มจริงจังด้วย

“…ดิฉันขอทราบได้ไหมว่าท่านคาดการณ์ขอบเขตธุรกรรมเท่าไหร่? ยกตัวอย่าง ผลกำไรรายปีมากหรือน้อยกว่าหนึ่งล้านเหรียญสหรัฐ?”

ลู่โจวคิดเล็กน้อย

“…อาจมากกว่าร้อยล้านเหรียญ”

ปลายสายเงียบไปสามวิ

“ท่านคะ?”

ลู่โจว “หืม?”

“ขอโทษค่ะ ดิฉันได้ยินไม่ชัด ท่านบอกว่า…”

ลู่โจว “อาจมากกว่าร้อยล้านเหรียญสหรัฐ มีปัญหาอะไรไหม?”

มีความปั่นป่วนเล็กน้อยผ่านทางโทรศัพท์ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้า และเสียงพลิกเอกสาร

จากนั้นสายก็ถูกโอนไปหาคนอื่น

“สวัสดีครับ ผมวูล์ฟ วิต ผมจะให้คำปรึกษาอย่างเต็มรูปแบบแก่ท่าน ผมขอถามได้ไหมว่าท่านชื่ออะไร?”

เสียงอีกฝ่ายฟังดูกระตือรือร้นมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ลู่โจว”

“ครับ มิสเตอร์ลู่โจว” วูล์ฟกล่าวและกรอกข้อมูลลูกค้าอย่างรวดเร็ว “นี่คือข้อตกลง ถ้าท่านต้องการจัดตั้งบริษัทจัดการสิทธิบัตรด้วยเงินจำนวนมาก แม้ว่าเกาะเคย์แมนจะไม่ตรวจสอบบัญชีบริษัทด้วยตนเอง ธนาคารจะให้ท่านทำรายการเดินบัญชีทางธุรกิจของบริษัท”

ลู่โจวขมวดคิ้ว “มันซับซ้อนไหม?”

“ไม่ ไม่ซับซ้อนเลย เรามอบทางเลือกให้ท่านได้สามทาง”

เขาเริ่มอธิบายทางเลือกทั้งสาม และลู่โจวก็เริ่มปวดหัว

“ส่งทางเลือกมั้งสามมาในเมลฉัน แนบราคามาด้วย ฉันจะติดต่อหาคุณเอง ฉันไม่อยากคุยเรื่องนี้ผ่านโทรศัพท์”

วูล์ฟกล่าวอย่างรวดเร็ว “ครับท่าน อีเมลของท่านคือ…”

ลู่โจวให้อีเมลอีกฝ่ายแล้ววางสาย

…

บริษัทที่เดวิด ชอว์แนะนำมีประสิทธิภาพมาก

เว้นแต่ตัวแทนชื่อวูล์ฟจะพูดพล่ามไม่หยุด มันก็ไม่มีอะไรบ่นแล้ว

เนื่องจากธุรกิจของพวกเขามีศูนย์กลางอยู่ที่ทรัพย์สินทางปัญญา ฐานลูกค้าของพวกเขาส่วนใหญ่จึงเป็นมหาลัยและสถาบันวิจัย หลัง AM ได้ชื่อของลู่โจว พวกเขาก็พบข้อมูลปูมหลังของเขาอย่างรวดเร็ว

หลังวูล์ฟพบว่าลู่โจวเป็นผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง เขาก็ให้ความสนใจกับลู่โจวอย่างเต็มที่ วูล์ฟใช้เวลาทั้งคืนเพื่อเขียนทางเลือกทั้งสามแล้วส่งไปทางเมลของลู่โจว

เมื่อลู่โจวตื่นมาตอนเช้า เขาก็พบเมลนอนอยู่ในกล่องขาเข้า

มันมีทั้งหมดสิบสองหน้า มันมีข้อเสนอทั้งสามและใบเสนอราคาของแต่ละข้อเสนอ นอกจากนี้ยังมีแม่แบบสัญญาตัวแทน

จากข้อเสนอที่ AM มอบให้ ลู่โจวต้องจ่ายเงินห้าแสนเหรียญสหรัฐเป็นค่าบริการเพื่อรับบริษัทสิทธิบัตรที่มีโครงสร้างดี AM ยังมอบการสนับสนุนทางกฎหมายให้ด้วยเป็นเวลาสองปี

ในอเมริกา ตราบใดที่มีเงิน คุณจะทำอะไรก็ได้

วูล์ฟพิจารณาถึงปัญหาทั้งหมดที่ลู่โจวไม่เคยคิดด้วยซ้ำ

ลู่โจวไม่ลังเลเลย เขาเลือกตัวเลือกที่ยุ่งยากน้อยที่สุดจากทั้งสามข้อ

เนื่องจากเขายังไม่ได้ใช้เงินรางวัลคลอฟอร์ด แถมยังมีเงินเดือนของพรินซ์ตัน เขาจึงมีปัญญาจ่ายเงินครึ่งล้านโดยไม่มีปัญหา

ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่ต้องจ่ายเงินในครั้งเดียว เขาสามารถจ่ายเงินที่เหลือหลังโปรเจกต์เสร็จ

เวลานั้น เงินสองสามแสนเหรียญไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลย

หลัง AM ได้รับเงินโอนสองแสนเหรียญสหรัฐ วูล์ฟก็เดินทางมาบอสตันทันที

แม้ว่าสัญญาจะไม่จำเป็นต้องลงนามด้วยตนเอง แต่วูล์ฟอยากแสดงความจริงใจต่อลูกค้า เขาจึงนำสัญญาและผู้ช่วยมาด้วย

ลู่โจวเห็นวูล์ฟอยู่นอกโรงแรม วูล์ฟเดินมาและจับมือเขาอย่างอบอุ่น

“ท่านต้องเป็นลู่โจวแน่เลย ผมเป็นตัวแทนรับผิดชอบเคสของท่าน…นี่เป็นนามบัตรของผม”

หลังจับมือกับลู่โจว วูล์ฟก็พูดต่อ “ถ้าท่านยังไม่ได้ทานอะไร เราทานไปด้วยคุยไปด้วยเถอะ ผมรู้จักร้านกาแฟใกล้ๆ อยู่ร้านหนึ่ง แซนด์วิชทูน่าของพวกเขาอร่อยมาก”

ลู่โจวรับนามบัตรแล้วกล่าว “คุณมาที่นี่บ่อยไหม?”

วูล์ฟกล่าว “แน่นอน ผมมีลูกค้าหลายคนอยู่บอสตัน ผมมาที่นี่มากกว่าสิบครั้ง”

หลังคุยได้สักพัก ทั้งสองก็ไม่ได้อยู่หน้าโรงแรมนานนัก พวกเขาไปหาคาเฟ่เงียบๆที่อยู่ใกล้ๆและเริ่มคุยกันถึงรายละเอียดเฉพาะของบริษัทจัดการสิทธิบัตร

จากเนื้อหาของสัญญา…

AM จะช่วยเขาก่อตั้งบริษัทจัดการสิทธิบัตรในสองอาทิตย์

จากนั้นลู่โจวก็ต้องจ่ายเงินที่เหลือก่อนมกราปีหน้า

มันไม่มีที่ให้เล่นตุกติกกับสัญญาเช่นนี้ และสำนักงานที่เป็นทางการก็ไม่อยากทำลายความน่าเชื่อถือ ลู่โจวจึงตรวจสอบกฎการร่วมมือสั้นๆแล้วเซ็นสัญญา

วูล์ฟคุยอย่างเป็นมืออาชีพ

“พวกเราสังเกตว่าความร่วมมือของท่านกับบริษัทยูมิคอร์ของเบลเยียมยังอยู่ในขั้นตอนหนังสือแสดงเจตจำนง เราต้องบอกท่านก่อนว่าบริษัทเคมียักษ์ใหญ่เช่นนี้ พวกเขาจะมีทีมกฎหมายที่มีเล่ห์เหลี่ยม ดังนั้นพวกเขาอาจซ่อนกับดักอยู่ในสัญญา…”

วูล์ฟกระแอมแล้วพูดต่อ “เพื่อกำจัดอันตรายที่ซุกซ่อนอยู่ ผมขอแนะนำท่านอย่างจริงใจให้เลือกทีมกฎหมายของเราเพื่อช่วยท่านเซ็นสัญญา ทีมกฎหมายของเราเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านทรัพย์สินทางปัญญา…”

ลู่โจววางปากกาลงแล้วกล่าว “เรื่องแล้วเรื่องเล่า คุณพระ ช่วยฉันจัดการบริษัทจัดการสิทธิบัตรก่อน จากนั้นเราค่อยคุยเรื่องอื่นกัน”

วูล์ฟยิ้มอย่างมั่นใจ

“มั่นใจได้เลยครับท่าน ความสามารถทางธุรกิจของ AM จะทำให้ท่านพึงพอใจแน่นอน ไม่ว่ามันจะเป็นบริการด้านกฎหมายหรือบัญชี!”

………………………………….

[1] BAT คือ บริษัทยักษ์ใหญ่ 3 บริษัทของจีน ไปตู้ อาลีบาบา เทนเซนต์