Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 279 สี่ร้อยล้านเหรียญสหรัฐ

เดือนธันวาคมมาถึงในพริบตา งานประชุมเอ็มอาร์เอสที่ยาวถึงสิบสองวันก็จบลง

ลู่โจวได้รับเชิญจากผู้จัดงานให้นำเสนอรางวัลโปสเตอร์ยอดเยี่ยม

เนื่องจากงานประชุมนี้มีหกสิบสามหัวข้อ และแต่ละหัวข้อก็ไม่อาจเปรียบเทียบกันได้อย่างเป็นธรรม ดังนั้นรางวัลจึงมีหกสิบสามรางวัล

ปกติแล้ว นักวิชาการรุ่นใหม่จะมีส่วนร่วมกับเวทีนำเสนอโปสเตอร์ นักวิชาการที่มีชื่อเสียงจะรับผิดชอบการมอบรางวัล

ลู่โจวรับผิดชอบกับการมอบรางวัลโปสเตอร์ยอดเยี่ยมในสาขาวัสดุโฟโตวอลเทอิกและอุปกรณ์โฟโตวอลเทอิก ผู้ชนะคือนักศึกษาปริญญาโทหวังเฉิน จากมหาวิทยาลัยไค และอาจารย์ที่ปรึกษา สวีลี่จวิน

แม้ว่ามหาวิทยาลัยไคจะไม่โด่งดัง แต่สาขาวัสดุศาสตร์เป็นชั้นนำ โดยเฉพาะสาขาวัสดุโฟโตวอลเทอิก

ภายใต้คำแนะนำของศาสตราจารน์สวี หวังเฉินใช้วิธีสะสมอย่างต่อเนื่องเพื่อสังเคราะห์ฟิล์ม CH3NH3PbCl3 ที่มีความเป็นผลึกที่ดีและได้รับฟิล์ม CH3NH3PbCl3 ประเภท coplanar insert แบบที่มองเห็นได้ด้วยเครื่องตรวจจับรังสีอัลตราไวโอเลต

แม้ว่าผลการวิจัยจะไม่เพียงพอให้ผู้เชี่ยวชาญสัมภาษณ์ แต่มันเป็นโปสเตอร์ที่ดีที่สุดในหมู่นักวิชาการรุ่นใหม่อย่างไม่ต้องสงสัย

ดังนั้นผลงานของเธอจึงชนะใจผู้ตัดสิน และโดดเด่นท่ามกลางโปสเตอร์อื่นมากมาย

บนโพเดียม ศาสตราจารย์สวีลี่จวินจับมือกับลู่โจว

จากนั้นศาสตราจารย์เฒ่าก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ขอแสดงความยินดีด้วย! หลังจากงานประชุมฤดูใบไม้ร่วงเอ็มอาร์เอสนี้ คุณจะเป็นผู้นำในสาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ!”

“ไม่มีทาง” ลู่โจวจับมือศาสตราจารย์เฒ่า จากนั้นเขาก็ยิ้ม “ผมเป็นแค่ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ ผมยังต้องทำความเข้าใจเชิงลึกสาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณและสร้างความสำเร็จ”

ทั้งสองปล่อยมือกันหลังแลกเปลี่ยนกันสั้นๆ

จากนั้นลู่โจวก็หันไปรับประกาศนียบัตรและของที่ระลึกจากเจ้าหน้าที่งานประชุม จากนั้นเขาก็ส่งมอบให้กับผู้ชนะหวังเฉินและจับมือกับเธอ

นักศึกษาปริญญาโทสาวจับมือกับลู่โจวอย่างตื่นเต้น “เทพลู่ คุณไม่มีแผนสอนวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณที่พรินซ์ตันเหรอ?”

ลู่โจวอึ้ง

ทำไมฉันถึงคิดว่าเธอ…

ดูคุ้นๆ?

ลู่โจวค่อยๆมองเธอ ในที่สุดเขาก็จำได้ว่าเขาได้พบกับเธอที่นอกห้องบรรยาย

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เปลี่ยนคำตอบ

“อนาคตไม่แน่ แต่ช่วงสั้นๆนี้ผมไม่มีแผนจะสอน”

หญิงสาวกล่าว “งั้น…ฉันจะไปสมัครสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์”

ลู่โจวกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตุ้น “ครับ ดีเลย”

หญิงสาวปริญญาโท “…”

หลังพิธีมอบรางวัล ในที่สุดงานประชุมก็จบลง

ลู่โจวทำธุระนานสองอาทิตย์เสร็จแล้วและกลับไปยังวิทยาเขตพรินซ์ตัน

ในขณะเดียวกันก็มีข่าวดีจากสำนักงาน AM

บริษัทในเกาะเคย์แมนจดทะเบียนเรียบร้อยแล้ว มันชื่อ’สตาร์สกายเทคโนโลยีคอปอเรชั่นจำกัด’ตามคำขอของลู่โจว ธุรกิจหลักคือบริการด้านทรัพย์สินทางปัญญาและลงทุนในต่างประเทศ โลโก้คือวงแหวนโมบิอุสสามห่วงร้อยเข้าด้วยกัน

และลู่โจวก็ได้ก่อตั้งบริษัทข้ามชาติด้วยประการฉะนี้…

บริษัทนี้ค่อนข้างต่างจากบริษัทอื่น มันมีเงินอยู่ในบัญชีแค่หนึ่งแสนเหรียญเท่านั้น แถมยังไม่มีสำนักงาน ลู่โจวยังอยู่ในขั้นตอนว่าจ้างเจ้าหน้าที่จัดการสิทธิบัตร พันธมิตรทางธุรกิจเดียวที่พวกเขามีก็คือบริษัทบัญชี

อย่างไรก็ตามสถานการณ์นี้จบลงหลังงานประชุมเอ็มอาร์เอสผ่านไปสองสัปดาห์

ไม่นาน สตาร์สกายเทคโนโลยีก็ต้อนรับลูกค้ารายแรกอย่างรวดเร็ว

มันเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่ทำธุรกรรมถึงสี่ร้อยล้านเหรียญสหรัฐ

“ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเร็วขนาดนี้ ผมคิดว่าจะเป็นหลังคริสต์มาสซะอีก” ลู่โจวกล่าว เขาอยู่ในโรงแรมที่ฟิลาเดลเฟีย เมื่อเขาอ่านสัญญาที่ได้รับมอบจากกรินเบิร์ก เขาก็ถาม “มีเพียงสำเนาเดียว?”

กรินเบิร์กกล่าว “ของขวัญคริสต์มาสก็ต้องเตรียมก่อนคริสต์มาส นอกจากนี้ฉบับที่อยู่ในมือของคุณเป็นเพียงฉบับร่าง ผมส่งเป็นไฟล์อิเล็กทรอนิกส์ไปในเมลคุณแล้ว ผมเดาว่าคุณคงไม่เซ็นโดยไม่อ่าน ผมเลยปริ้นต์มาแค่ฉบับเดียว”

แน่นอน ไม่มีใครโง่ขนาดนั้น

ลู่โจวอ่านสัญญาอย่างละเอียด จากนั้นเขาก็ส่งให้ทนายจาก AM ที่นั่งอยู่ข้างๆ

การอ่านของแบบนี้มันเสียเวลา เอาไปให้ผู้เชี่ยวชาญอ่านดีกว่า เนื่องจากทนายจากยูมิคอร์ก็อยู่ด้วยเช่นกัน ทนายทั้งสองจึงหารือกันได้เอง

นี่เป็นขั้นตอนสุดท้ายของการมอบสิทธิ์ในสิทธิบัตร ดังนั้นกรินเบิร์กจึงไม่ได้เร่งรีบ อย่างไรก็ตามนั่งเฉยๆมันน่าเบื่อมาก เขาจึงเริ่มคุยกับลู่โจวเรื่องอนาคตของแบตเตอรี่ลิเธียม

เนื่องจากปัญหาลิเธียมเดนไดรต์ถูกแก้ไขแล้ว อุตสาหกรรมอย่างโทรศัพท์มือถือและรถยนต์ไฟฟ้าจึงเริ่มวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่อย่างรวดเร็ว ผู้ผลิตแบตเตอรี่ใหญ่ๆรายอื่นก็กำลังเร่งวิจัยแบตเตอรี่ลิเธียมเช่นกัน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้สร้างแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ และลงเอยด้วยแบตเตอรี่ Li-MoS2 แต่มันก็ยังเปลี่ยนทั้งอุตสาหกรรมและเพิ่มความหนาแน่นของแบตเตอรี่ได้หลายเท่า

บริษัทเอ็นอีซีได้ซื้อสิทธิบัตรแบตเตอรี่ Li-MoS2 ด้วยราคาสูงเมื่อหลายปีก่อน แต่มันก็หมดอายุไปแล้ว บริษัทแบตเตอรี่รายใหญ่เกือบทุกบริษัทก็พร้อมมาทำตามกระแส

ในตลาดใหญ่แบบนี้ สำหรับยูมิคอร์แล้ว การได้รับใบอนุญาตสิทธิบัตรโดยเร็วที่สุดเป็นสิ่งสำคัญ

เพราะงั้นยูมิคอร์จึงเร่งรีบ

พวกเขาเกลียดความคิดเล่นแง่ พวกเขาจึงไม่ได้เล่นแง่ในสัญญา

ทนายจาก AM ใช้เวลาทั้งวันในการตรวจสอบสัญญา หลังถกเถียงกันเล็กน้อย ทนายจากยูมิคอร์ก็ยืนยันการแก้ไขสัญญา

แม้ลู่โจวจะรู้ว่าเขาคงไม่เข้าใจอะไรเลย แต่เขาก็ยังอ่านสัญญาครั้งสุดท้ายตั้งแต่ต้นยันจบ จากนั้นเขาก็หยิบปากกาแล้วเซ็นชื่อลงไป

จากนี้ไป ยูมิคอร์จะได้รับใบอนุญาตเอกสิทธิ์ของเทคโนโลยีฟิล์มพีดีเอ็มเอสนอกประเทศจีนเป็นเวลาสี่ปีรวมไปถึงสิทธิ์ในสิทธิบัตรรองจากสตาร์สกายเทคโนโลยี

สตาร์สกายเทคโนโลยีจะไม่มอบใบอนุญาตสิทธิบัตรนี้ให้แก่บุคคลที่สาม และครึ่งหนึ่งของรายได้จากเทคโนโลยีนี้จะถูกมอบให้กับสตาร์สกายเทคโนโลยี

ส่วนยูมิคอร์จะใช้ทีมกฎหมายที่ยอดเยี่ยมไปทำอะไรกับบริษัทคู่แข่ง มันก็ไม่ใช่ธุระของลู่โจวแล้ว

เหตุผลที่ทำไมเขาถึงเซ็นสัญญามอบอำนาจเต็มให้กับยูมิคอร์ก็เพราะ เขาไม่อยากเสียเวลาเจรจาและฟ้องร้องจากบริษัทอื่น

ถ้ามีคนใช้สิทธิบัตรของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต ยูมิคอร์จะโกรธมากกว่าเขาเสียอีก ยูมิคอร์จะจัดการคู่แข่งที่ละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

นอกจากนี้ลู่โจวยังจะได้รับเงินชดเชยครึ่งหนึ่งจากการฟ้องร้อง

กรินเบิร์กมองสัญญาที่เหมือนกันสองชุดที่อยู่บนโต๊ะ ในที่สุดเขาก็มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า

ด้วยความช่วยเหลือของสัญญานี้ ยูมิคอร์จะมีข้อได้เปรียบในอุตสาหกรรมแบตเตอรี่ลิเธียมอย่างมาก

สำหรับตัวเขาแล้ว นี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีเยี่ยม

กรินเบิร์กเก็บสัญญาของเขาแล้วยื่นมือไปจับมือกับลู่โจว

“ร่วมมืออย่างมีความสุข”

ลู่โจวจับมือกรินเบิร์กด้วยรอยยิ้ม

“ร่วมมืออย่างมีความสุข”

…………………………………