Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 282 ยกย่องตัวเองเป็นแนวหน้า

เมื่อลู่โจวรู้สึกถึงความอบอุ่นและความเปียกชื้นบนหน้าผาก เขาก็ลืมตาด้วยความงุนงงและสบเข้ากับดวงตาใสแป๋วคู่หนึ่ง

และเวร่าก็มองหน้าคนอื่นไม่เก่งเหมือนเคย สีหน้าเธอดูลุกลนเล็กน้อย เธอเบือนหน้าหนีอย่างรวดเร็ว

ลู่โจวสังเกตเห็นว่าเขากำลังนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นโดยมีผ้าห่มคลุมตัวอยู่ บนหน้าผากเขายังมีความอบอุ่นหลงเหลืออยู่ เขารู้ว่าเวร่าคงคอยดูแลเขาทั้งคืน

เมื่อเขาจำได้ว่าเขาถูกสาวน้อยมอมเหล้า เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้

น่าอายเหลือเกิน!

ท้องฟ้าด้านนอกสว่างจ้าแล้ว

ลู่โจวส่ายหน้าด้วยความงุนงงก่อนจะลุกออกจากโซฟา

เขามองไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น เขาเห็นว่าโต๊ะถูกทำความสะอาดแล้ว เว้นแต่ฮาร์ดี้ที่นอนไม่ได้สติอยู่บนโต๊ะ เห็นได้ชัดว่าสาวน้อยคงแบกเขาไม่ไหว เวร่าจึงปล่อยให้เขานอนอยู่ตรงนั้น

ในทางกลับกันฉินเยว่กำลังนอนอยู่บนโซฟา เขานอนกรนเสียงดัง ท่าหลับน่าเกลียดมาก

ทั้งสองหลับสบายมาก แต่พอพวกเขาตื่น พวกเขาอาจรู้สึกปวดเมื่อยตามตัว

ส่วนลู่โจว นอกจากคอเคล็ด เขารู้สึกโอเคดี

ท้ายที่สุดแล้วตัวแทนพันธุกรรมได้ปรับปรุงระบบเผาผลาญให้เขา แม้มันจะไม่ได้ทำให้เขาคอแข็งขึ้นมากนัก แต่มันก็ยังช่วยเพิ่มระยะเวลาฟื้นตัวจากอาการเมาค้าง

พูดตามตรง ลู่โจวเริ่มรู้สึกถึงผลของยาหลังจากมาอยู่พรินซ์ตันมาสักพักแล้ว

ในพรินซ์ตัน จำนวนเส้นผมจะผกผันไปกับจำนวนความสำเร็จ เอ็ดเวิร์ด วิตเตนหัวล้านไปครึ่งหนึ่ง ส่วนเดอลีงย์หัวล้านไปหมดหัวแล้ว

ทุกครั้งที่เหล่าศาสตราจารย์เห็นลู่โจว ทุกคนก็ถามเขาว่าทำไมผมเขาถึงไม่ร่วงบ้างเลย

ลู่โจวก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน เขาได้แต่บอกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของ’พลังลึกลับจากตะวันออก’

“กี่โมงแล้ว?”

“มันเพิ่งหกโมง คุณจะหลับอีกหน่อยก็ได้” เวร่ากระซิบเสียงเบา จากนั้นเธอก็กล่าวเสริม “ฉันอยากอุ้มคุณขึ้นข้างบน แต่คุณหนักเกินไป”

ลู่โจว “ไม่เป็นไร โซฟาก็สบายเหมือนกัน…ละก็ ขอบคุณที่ช่วยทำความสะอาดเมื่อคืน”

“ด้วยความยินดี” เวร่าส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มบางๆ จากนั้นเธอก็กล่าว “ฉันต่างหากที่ควรเป็นคนขอบคุณ”

ลู่โจวไม่เข้าใจเหตุผลของคำขอบคุณนี้ เวร่าก็ไม่ได้อธิบายอะไรเช่นกัน กลับกันเธอเดินเข้าไปเตรียมอาหารในครัว

…

ทักษะทำอาหารของเวร่าไม่เลวเลย ลู่โจวบอกได้ว่าเธอเป็นเหมือนเขา มีความสามารถในการทำอาหาร

เวร่าเป็นอิสระ เอาใจใส่ ไม่บ่น และขอบคุณสำหรับเรื่องเล็กน้อย…ปัญหาเดียวก็คือเธอไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง

เวร่าถามลู่โจวถึงสามครั้งว่าแซนด์วิช นมกับไข่ขยี้ที่เธอทำ’อร่อย’ไหม?

อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญนัก ความมั่นใจสร้างขึ้นได้ผ่านความสำเร็จ ลู่โจวเชื่อว่าเขาสามารถสอนเธอให้กลายเป็นนักวิชาการที่มีคุณภาพ

หลังลู่โจวเพลิดเพลินกับอาหารของศิษย์ เขาก็ออกไปวิ่งข้างนอกสองสามรอบ

เมื่อลู่โจวกลับมาพร้อมกับเนื้อตัวโชกเหงื่อ เขาก็โยนเสื้อผ้ากลิ่นเหล้าหึ่งลงเครื่องซักผ้าแล้วไปอาบน้ำ จากนั้นเขาก็เดินกลับไปปลุกฮาร์ดี้กับฉิวเยว่ในห้องนั่งเล่น

ฉินเยว่เป็นเด็กดี เมื่อเขาเห็นโต๊ะสะอาดสะอ้าน เขาก็ขอโทษลู่โจวด้วยหน้าแดงเถือก

มันเป็นเรื่องของมารยาทที่จะทำความสะอาดหลังงานปาร์ตี้ ไม่ว่าจะเป็นศิษย์หรือแขกก็ตาม ฉินเยว่ตระหนักถึงความผิดพลาดทันที

อย่างไรก็ตามลู่โจวไม่ได้ใจแคบ ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ปล่อยให้เวร่าเก็บกวาดทุกอย่าง เขาจึงไม่มีสิทธิ์ไปโกรธฉินเยว่

อย่างไรก็ตามมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่รู้สึกผิดเลย

ฮาร์ดี้ขยี้ตาและมองดูเวลาก่อนจะโพล่งถาม “เพิ่งแปดโมงไม่ใช่เหรอ?”

ลู่โจวกลอกตามองบน “กลับไปนอนที่หอพักไป!”

ฮาร์ดี้กล่าวราวกับว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ “ผมไม่อยากอยู่หอ ผมเช่าหออยู่ข้างนอกกับแฟน…เธอกลับไปแคนาดาแล้ว”

ลู่โจว “…”

นายพยายามพูดเรื่องอะไร?

กำลังโชว์ออฟเหรอ?

เมื่อเห็นว่าเด็กคนนี้ยังกึ่งหลับกึ่งตื่น ลู่โจวก็ปล่อยเรื่องนี้ไป

…

หลังศิษย์ทั้งสามจากไป ลู่โจวก็นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่กว้างขวางและมองดูเตาผิงสุดโปรด เขามีความสุขอย่างอธิบายไม่ได้

จู่ๆเขาก็ตระหนักว่าเขายังไม่ได้แบ่งปันความสุขนี้ให้กับแฟนคลับเลย

ลู่โจวยิ้ม

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วหามุมดีๆ แถวเตาผิงที่แสดงให้เห็นห้องนั่งเล่นอันกว้างขวาง จากนั้นเขาก็กดถ่ายรูป

อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังจะโพสต์บนเว่ยป๋อ เขาก็พลันเห็นการแจ้งเตือนจำนวนมากจากคนที่แท็กชื่อเขา

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังได้รับข้อความส่วนตัวมากมายจากผู้หญิงที่ไม่รู้จัก

ลู่โจวอึ้ง เขาไม่ได้โพสต์รูป แต่ไปหน้าเพจการค้นหาที่มาแรงแทน

บนหน้าติดอันดับห้าการค้นหาที่มาแรง เขาก็เห็นคำว่า [สี่ร้อยล้านเหรียญสหรัฐ]

เขาคลิกเข้าไปอ่าน

[ช็อก! ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ชื่อดังแก้ปัญหาแบตเตอรี่ที่สร้างปัญหาให้อุตสาหกรรมมากว่าสิบปีได้สำเร็จ และได้รับค่าสิทธิบัตรสี่ร้อยล้านเหรียญสหรัฐ!]

ลู่โจวข้ามโพสต์ที่พูดเกินจริงแล้วอ่านส่วนความคิดเห็น

[สี่ร้อยล้านเหรียญสหรัฐ…เชี่ย มันเท่ากับสองพันล้านหยวนใช่ไหม? สิทธิบัตรอะไรถึงมีค่าขนาดนั้นเนี่ย?]

[สิทธิบัตรแบตเตอรี่ลิเธียม…มันเรียกว่าลิเธียมเดนไดรต์หรืออะไรสักอย่างนี่แหละ ไม่ว่ายังไง บริษัทโทรศัพท์มือถือจะสามารถอัปเกรดแบตเตอรี่เป็นรุ่นต่อไปได้ด้วยเทคโนโลยีนี้]

[เทพลู่ โพสต์อะไรหน่อย! ถ่ายรูปดอกเบี้ยรายวันให้ดูหน่อย!]

[คุณยังไม่มีแฟนสาวใช่ไหม? แฟนหนุ่มเป็นไง? คุณคิดว่าผมดูดีไหม?]

[อ่า แม้ว่าเทพลู่จะไม่เคยโพสต์รูปตัวเอง แต่ฉันคิดว่า เขาต้องเป็นหนุ่มหล่อสวมแว่น]

นี่มัน…น่าอายมาก

ลู่โจวอดยิ้มให้กับช่องความคิดเห็นไม่ได้

นอกจากความจริงคือเขาไม่ได้สวมแว่น เขาก็ตรงกับคำอธิบายมาก

ลู่โจวเห็นว่าไม่มีใครกดไลค์ความคิดเห็นนี้ เขาจึงกดไลค์แรกให้

ภายในไม่กี่นาที ความคิดเห็นใหม่ก็เด้งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

[ฉันคลิกเข้าไปดู’คนที่กดไลค์เร็วๆ นี้’แล้วคิดว่าเป็นตัวปลอม แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเป็นลู่โจวตัวจริง!]

[เทพลู่ไม่ได้โพสต์อะไรมานานแล้ว แต่หลังเห็นไลค์นี้ ฉันก็พอใจแล้ว]

[ฉันไม่เคยเห็นคนมั่นหน้าแบบนี้มาก่อน…แต่ฉันติดตาม”

[มั่นหน้า]

[มั่นหน้า]

[…]

ความคิดเห็นเด้งขึ้นมาหลายร้อยความคิดเห็น

ผู้โพสต์ตัวน้อยรู้สึกเซอร์ไพรส์กับการกระทำของลู่โจว เขาเขียนโพสต์อีกโพสต์ทันที เขายังกระทั่งถ่ายภาพ’กดไลค์’ของลู่โจวอีกด้วย

[ว้าว! ตื่นเต้นมาก! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเทพลู่จะอ่านหน้าเพจผมด้วย! ปีหน้าผมสอบผ่านแน่นอน!]

ลู่โจว “???”

………………………………..