Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 371 แค่ลงมือทำ

การหาวัสดุตัวนำยวดยิ่งจากวัสดุนาโนคาร์บอนเป็นแนวคิดแปลกใหม่

แม้ว่าจะมีคนเคยวิจัยหัวข้อนี้มาก่อน แต่ไม่มีใครได้ผลลัพธ์ที่สำคัญเลย

ดังนั้นลู่โจวจึงไม่แน่ใจเรื่องนี้เช่นกัน

อย่างไรก็ตามเนื่องจากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เริ่มจากการคาดเดา ลู่โจวจึงตัดสินใจลงมือทำไปเลย

หลังกำหนดทิศทางวิจัย ลู่โจวก็โทรไปเล่าให้ซารอทฟัง

ซารอทถามด้วยแววตาเบิกกว้าง “วัสดุตัวนำยวดยิ่ง? ทำไมคุณถึงอยากศึกษาเรื่องนี้ล่ะ?”

ลู่โจวกล่าว “ฉันคิดว่ามันน่าสนใจ ไม่ว่างั้นเหรอ?”

ซารอท “ไม่ ฉันหมายถึงในด้านนี้ไม่มีการวิจัยอะไรเลย เราต้องเริ่มจากศูนย์”

ลู่โจว “…”

“ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้มากที่เราจะต้องใช้เวลานานกว่าจะได้ผลการวิจัยที่คุ้มค่ากับการจดสิทธิบัตร” ซารอทอดพูดไม่ได้ “ทำไมเราไม่วิจัยแบตเตอรี่ต่อล่ะ? อุตสาหกรรมกำลังรอวัสดุ HCS-2 รุ่นปรับปรุงอยู่”

ลู่โจวหัวเราะ

“อุตสาหกรรมไม่รอวัสดุ HCS-2 รุ่นปรับปรุงแน่นอน มันใช้เวลาพอควรเลยกว่าจะปรับแก้ HCS-2 ได้”

“ส่วนสิทธิบัตร ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ฉันไม่ใช้สิทธิบัตรเป็นมาตรฐานการประเมินผล แค่ทำวิจัยของคุณไปก็พอ”

ซารอทยักไหล่ “โอเค ถ้าคุณไม่กลัวขาดทุนก็ไม่เป็นไร”

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจแรงจูงใจของเจ้านาย ตราบใดที่มีคนยินดีจ่ายเงินให้เขาทำการทดลอง เขายังไงก็ได้

ซารอทกล่าว “อันที่จริงถ้าคุณไม่สนใจเรื่องสิทธิบัตร เราไปร่วมมือกับทีมวิจัยอื่นได้ มันจะช่วยร่นเวลาวิจัย ฉันรู้จักทีมวิจัยสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ที่ทำเรื่องนี้อยู่ เราไปทำกับพวกเขาไหม?”

ลู่โจวถาม “ทีมชื่ออะไร?”

ซารอท “ทีมโปรเจกต์วิจัยพาโบล เจริลโล-เฮอร์เรโรพวกเขามีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมกราฟีน”

ลู่โจวถาม “คนอย่างพวกเขาจะอยากร่วมมือกับเราเหรอ?”

“ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนขอความร่วมมือ ถ้าเป็นฉัน พวกเขาอาจปฏิเสธ” ซารอทยักไหล่ “แต่ถ้าเป็นผู้ชนะรางวัลฮอฟแมน ผู้สร้างแบบจำลองเชิงทฤษฎีของโครงสร้างพื้นผิวสัมผัสเคมีไฟฟ้า และผู้นำด้านวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณเป็นคนขอ ฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะไม่ปฏิเสธ”

เอิ่ม…

ลู่โจวรู้สึกว่า แม้คำพูดของซารอทจะแปลกไปนิด แต่มันก็สมเหตุสมผล

“ก็ได้ ฉันจะติดต่อหาพวกเขา”

ลู่โจววางสาย จากนั้นเขาก็เปิดโน้ตบุ๊คแล้วค้นหาข้อมูลทีมวิจัยพาโบลเจริลโล-เฮอร์เรโรโดยใช้ฐานข้อมูลของพรินซ์ตัน

ชุมชนวิชาการไม่ได้ใหญ่นัก ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่ค้นหาว่าใครกำลังวิจัยเรื่องอะไร ลู่โจวแค่ต้องหาวิทยานิพนธ์ล่าสุดของพวกเขาก็พอแล้ว

ลู่โจวพบข้อมูลที่เกี่ยวข้องอย่างรวดเร็ว

สิบปีก่อน ทีมวิจัยนี้ได้วิจัยตัวนำยวดยิ่งของกราฟีน

ในปี 2007 พวกเขาได้ตีพิมพ์’กระแสตัวนำยิ่งยวดสองขั้วในกราฟีน’ในวารสารเนเจอร์ ในปี 2014 พวกเขาก็ได้ตีพิมพ์’ภาวะควอนตัมสปินฮอลล์’ในวารสารเนเจอร์อีกครั้ง วิทยานิพนธ์ล่าสุดส่วนใหญ่เกี่ยวกับ’เฟร์โรแมกเนติกและรอยต่อแบบเฮ็กเทอโรของแวนเดอร์วาลส์คริสตัล’ ทั้งหมดล้วนเป็นหัวข้อที่น่าสนใจ

ลู่โจวพิมพ์ที่อยู่อีเมลของผู้เขียนวิทยานิพนธ์แล้วพบบล็อกของพาโบล เฮอร์เรโรบนกูเกิ้ลอย่างรวดเร็ว

เป็นไปตามที่ซารอทกล่าว พวกเขากำลังวิจัยหัวข้อที่น่าสนใจอย่าง ตัวนำยวดยิ่งของกราฟีนที่อุณหภูมิต่ำ

พวกเขาสามารถเสนอแนวคิดใหม่ของการศึกษาวัสดุตัวนำยวดยิ่ง

“โลกวัสดุศาสตร์มีอัจฉริยะมากมาย”

ลู่โจวเปิดอีเมลแล้วเริ่มพิมพ์

[…สวัสดีครับ ศาสตราจารย์พาโบล เฮอร์ริโร

ผมศาสตราจารย์ลู่โจวจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน หลังจากได้อ่านวิทยานิพนธ์ของคุณบนเนเจอร์ ผมก็เริ่มสนใจทิศทางวิจัยของคุณมาก ผมอยากร่วมมือกับคุณวิจัยตัวนำยวดยิ่งกราฟีน คุณคิดเห็นอย่างไร?]

ลู่โจวเอนตัวพิงเก้าอี้แล้วรอสักครู่

เขารู้ว่าคนส่วนใหญ่เช็กและตอบเมลตอนเช้า

ศาสตราจารย์พาโบล เฮอร์ริโรน่าจะกำลังนั่งอ่านอีเมลอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

ลู่โจวคิดถูก

ภายในห้านาที เขาก็ได้รับอีเมลตอบกลับมา

อีเมลมีเพียงหนึ่งบรรทัดเท่านั้น

[ผมไม่มีความเห็นอื่น คุณมีแผนการร่วมมือที่เจาะจงกว่านี้ไหม?]

ลู่โจวยิ้มแล้วเริ่มพิมพ์อีกครั้ง

[แน่นอน…]

…

ลู่โจวทำข้อตกลงร่วมมือได้เร็วกว่าที่คาดคิดไว้

สำหรับโปรเจกต์ที่มีโอกาสจดสิทธิบัตรได้ต่ำเช่นนี้ ศาสตราจารย์ส่วนใหญ่จะเต็มใจร่วมมือกับทีมวิจัยอื่น

จากข้อตกลง ลู่โจวจะส่งนักวิจัยไปช่วยพวกเขาด้วยวิธีการทางวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ นอกจากนี้เพื่อแลกเปลี่ยนการวิจัยกัน พวกเขาจะส่งนักวิจัยมาให้ลู่โจวด้วย

ทั้งสองฝ่ายจะศึกษาหัวข้อของวัสดุตัวนำยวดยิ่งคาร์บอนนาโนสองมิติ วิทยานิพนธ์จะลงนามของทั้งสองฝ่ายร่วมกัน

เมื่อเทียบกับเจอริก คอนนี่ที่ทำงานกับลู่โจวมาระยะหนึ่งแล้วเหมาะกับงานนี้มากกว่า

ลู่โจวไปหาคอนนี่แล้วกล่าว “ฉันอยากให้คุณไปบอสตัน”

คอนนี่กำลังทำการทดลองอยู่ เมื่อเขาได้ยินลู่โจวพูด เขาก็หยุดมือแล้วเอ่ยถาม “บอสตัน? ทำไมเหรอครับ?”

ลู่โจวกล่าว “ฉันได้ติดต่อกับทีมวิจัยพาโบล เจริโร-เฮอร์เรโรของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ เรากำลังวิจัยร่วมกันเรื่องตัวนำยวดยิ่งของวัสดุนาโนคาร์บอน ฉันอยากให้คุณไปที่นู่นระยะหนึ่ง มันอาจใช้เวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน แน่นอนฉันจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด มันขัดกับตารางงานของคุณไหม?”

“ไม่ครับ ไม่มีปัญหา” คอนนี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เชื่อมือผมได้เลย…ผมจะไปตอนไหนครับ?”

การไปเยี่ยมชมแลกเปลี่ยนความรู้เป็นโอกาสอันดีที่จะสร้างเส้นสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาไม่ต้องออกค่าใช้จ่ายเอง

โอกาสแบบนี้ นักศึกษาทุกคนย่อมไม่อยากพลาดกันทั้งนั้น

ลู่โจวพยักหน้า

“คุณไปเตรียมตัวได้เลย คุณต้องออกเดินทางในสามวัน!”

………………………………….