Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 389 ความน่าจะเป็น - novel-lucky

ตอนที่ 389 ความน่าจะเป็น

โดย

[ขอแสดงความยินดีด้วยที่ทำภารกิจสำเร็จ!]

[รายละเอียด: แนะนำให้ศิษย์ทำ’ข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์’ได้สำเร็จ]

[ลูกศิษย์: เวร่า ฮาร์ดี้ ฉินเยว่ ผลงาน: เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ประเภทประสบการณ์: คณิตศาสตร์]

[ผลการประเมินขั้นสุดท้าย: S+]

[รางวัลภารกิจ: แต้มประสบการณ์หนึ่งแสนสี่หมื่นแต้ม แต้มทั่วไปห้าร้อยแต้ม ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ (ขยะห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ตัวอย่างเช่นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์พิมพ์เขียวสิบห้าเปอร์เซ็นต์พิเศษสิบเปอร์เซ็นต์)]

อันที่จริงคุณค่าทางวิชาการของข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์น้อยกว่าข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝด

อย่างไรก็ตามข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์แก้ได้ยากกว่าข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดมากนัก

แน่นอน นั่นเป็นก่อนที่’วิธีสร้างองค์ประกอบกรุป’ถูกสร้างขึ้น

ตอนที่ลู่โจวกำลังศึกษาข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝด เขาใช้วิธีทอพอโลยีรวมกับตะแกรงใหญ่ เขาได้พัฒนาวิธีสร้างองค์ประกอบกรุปขึ้นตอนที่เขาศึกษาข้อคาดการณ์ของปอลิญัก

เมื่อเวร่าแก้ข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์ ทฤษฎีวิธีสร้างองค์ประกอบกรุปก็สมบูรณ์แล้ว

ดังนั้นความยากของข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์จึงลดลงมาอย่างมาก

หลังเครื่องมือทางคณิตศาสตร์ถูกสร้าง การใช้เครื่องมือมาแก้ปัญหาปัญหาจึงง่ายมาก

ดังนั้นจึงมีคนมากมายที่ศึกษาวิธีสร้างองค์ประกอบกรุป ถ้าเวร่าไม่ได้แก้ข้อคาดการณ์ของคอลลาทซ์ มันก็เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้นที่จะมีคนแก้ได้

แต่แน่นอนมันไม่ได้ศึกษาง่ายๆ

ลู่โจวมองดูรางวัลประสบการณ์แล้วเปิดหน้าต่างข้อมูลขึ้นมา

“ระบบ เป็นแผงคุณสมบัติ!”

แสงสีฟ้ากะพริบวาบ แผงคุณสมบัติก็เด้งขึ้นมา

[A. คณิตศาสตร์: ระดับ 6 (144,000/600,000)

B. ฟิสิกส์: ระดับ 4 (33,215/200,000)

C. ชีวาเคมี: ระดับ 3 (24,000/100,000)

D. วิศวกรรม: ระดับ 2 (0/50,000)

E. วัสดุศาสตร์: ระดับ 4 (14,000/200,000)

F. วิทยาการพลังงาน: ระดับ 2 (0/50,000)

G. วิทยาการสารสนเทศ: ระดับ 1 (3,000/10,000)

แต้มทั่วไป : 3,475 (ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ)]

แต้มประสบการณ์หนึ่งแสนสี่หมื่นแต้มฟังดูเยอะ แต่เทียบกับตัวเลขที่ต้องใช้เพิ่มระดับหกแสนแต้ม มันไม่ได้มากเลย

การเพิ่มระดับ หกที่ผ่านมาก็ยากมากแล้ว การแก้ปัญหารางวัลมิลเลนเนียมอาจเป็นวิธีเดียวที่ลู่โจวจะเพิ่มระดับไปถึงระดับเจ็ด

ส่วนระดับเกินกว่าเจ็ดนั้น…

ลู่โจวแค่หวังว่าตอนนี้แต้มประสบการณ์ที่ต้องใช้จะเป็นตัวเลขที่ไม่เหลวไหลเกินไป

ลู่โจวปิดแผงคุณสมบัติแล้วดูปุ่มเสี่ยงโชค

ถัดไปเป็นการเสี่ยงโชคที่น่าสนุกและตื่นเต้น

อย่างไรก็ตามระบบอาจเล่นงานเขาและมอบของแปลกๆ ให้เขาอีกก็ได้…

ลู่โจวมองวงล้อแล้วกดปุ่มเสี่ยงโชค

ถ้าเป็นแบบนี้ ถ้าเขาไม่ได้คาดหวัง ต่อให้เขาได้โค้ก เขาก็คงไม่ผิดหวังใช่มั้ย?

วงล้อเริ่มหมุน

[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับรางวัล ‘พิเศษ’!]

เมื่อเห็นข้อความบรรทัดนี้ ลู่โจวก็เลิกคิ้วขึ้น

เชี่ย?

ความเป็นไปได้สิบเปอร์เซ็นต์ฉันยังจะได้อีกเหรอ?

อย่างไรก็ตามลู่โจวไม่ได้มีความสุขเพราะได้รางวัลพิเศษ กลับกันหัวใจของเขาแทบเต้นทะลุออกจากอก เขาพูดอยู่ในใจ

ขอให้มันไม่ใช่’ขอบคุณที่อุดหนุน’ ขอให้ไม่ใช่’ขอบคุณที่อุดหนุน’…

[ได้รับ: ช่วงเวลาแห่งการเกิดบันดาลใจ (ระยะเวลาเจ็ดสิบสองชั่วโมง ไม่สามารถหยุดกลางคันได้)]

ลู่โจวใจเย็นลง

มีประกายความสุขอยู่ในแววตา

เชี่ย?

ช่วงเวลาแห่งการเกิดแรงบันดาลใจในตำนาน!

ลู่โจวเคยใช้’ช่วงเวลาแห่งการเกิดแรงบันดาลใจ’มาก่อน เขาตระหนักดีถึงความยอดเยี่ยมในการเข้าสู่สภาวะเกิดแรงบันดาลใจ

ถ้าตอนนี้เขามีปัญหายากๆ เขาจะเริ่มช่วงเวลาแห่งการเกิดแรงบันดาลใจและเข้าสู่โลกอันแสนอัศจรรย์

ลู่โจวสูดหายใจลึกๆ และเตรียมใจตัวเอง

การเสี่ยงโชคเสร็จแล้ว ถัดไปก็เป็นการเลือกภารกิจ

เนื่องจากเขาได้รับการประเมิน S+ ภารกิจถัดไปคือภารกิจรางวัล ดังนั้นเขาจึงรู้สึกคาดหวัง

ลู่โจวจิ้มไปที่แผงภารกิจ

[เปิดใช้งานภารกิจรางวัล! (ยกเลิกได้ตลอดเวลาโดยไม่เสียแต้มทั่วไป)

คำอธิบาย : การเรียนเป็นหน้าที่ของแต่ละบุคคล วิทยาศาสตร์เป็นหน้าที่ของชุมชน การรวมวิทยาศาสตร์เข้ากับอารยธรรมเป็นหน้าที่ของสังคม ในขณะที่ได้รับการยอมรับในชุมชนวิชาการ โฮสต์ควรพยายามกระจายอิทธิพลนอกเหนือโลกวิชาการ

สิ่งที่ต้องทำ : ได้รับประกาศนียบัตรจากหน่วยงานประดับประเทศ

รางวัล : 1-??? แต้มประสบการณ์อิสระ ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ (???)]

ลู่โจวอ่านภารกิจแล้วอึ้ง จากนั้นเขาก็ยิ้มแล้วส่ายหน้า

สมกับเป็นภารกิจรางวัล…

งานประชุมรางวัลวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติจะเริ่มวันที่ 8 มกรา

ภารกิจนี้ย่อมมีไว้เพื่อเขา

…

หลังลู่โจวรับภารกิจ เขาก็ออกจากมิติของระบบ สติของเขากลับมาที่เตาผิงอันอบอุ่น

เขากำลังจะไปเข้านอน แต่แล้วเขาก็พลันสังเกตเห็นว่าโทรศัพท์เขามีสายที่ไม่ได้รับเจ็ดสาย

“ฮัลโหล”

“รุ่นน้องตัวน้อย…นายยุ่งอยู่ไหม?”

ลู่โจวไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกว่ามีความไม่พอใจเล็กน้อยอยู่เบื้องหลังคำว่า’รุ่นน้องตัวน้อย’

ลู่โจวไม่อยากเถียงเรื่องชื่อเล่นของตัวเอง เขาจึงกระแอมแล้วอธิบาย “เมื่อกี้ผมปาร์ตี้คริสต์มาสมา ผมพึ่งถึงบ้าน ขอโทษนะที่ไม่ได้รับสาย”

เฉินยู่ซานถาม “นายมีเดทเหรอ?”

ลู่โจว “…”

เธอจงใจถามใช่ไหม?

เธอจงใจแน่ๆ…

เมื่อเห็นลู่โจวเงียบไป เฉินยู่ซานรู้สึกดีใจ เธอหัวเราะเบาๆ จากนั้นเธอก็เปลี่ยนเรื่องถาม “งั้นรุ่นน้องตัวน้อย นายจะกลับมาตอนตรุษจีนไหม?”

“คุณ…ก็กลับเหรอ?”

“ใช่ ในที่สุดฉันก็มีวันหยุดสักที ฉันต้องกลับแน่นอนอยู่แล้ว!”

ลู่โจวประหลาดใจ “อาจารย์ที่ปรึกษาของคุณไม่ให้งานช่วงวันหยุดเหรอ?”

ลู่โจวจำได้ว่าเฉินยู่ซานเคยบ่นเรื่องอาจารย์ที่ปรึกษา บอกว่าอาจารย์ที่ปรึกษาเธอใช้งานเยี่ยงทาส

ดูเหมือน…ดวงอาทิตย์จะขึ้นทางทิศตะวันตกนะ?

เมื่อเฉินยู่ซานได้ยินน้ำเสียงแปลกใจของลู่โจว เธอจึงกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “นั่นแหละเป็นสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ อาจารย์ที่ปรึกษาให้เกียรติฉัน เธอกระทั่งใส่ชื่อฉันลงบนวิทยานิพนธ์…แน่นอน แม้ว่าฉันจะเป็นคนเขียนวิทยานิพนธ์ก็ตาม”

เมื่อลู่โจวได้ยินว่าสหายของตนเป็นอิสระจากอาจารย์ที่ปรึกษาที่ชั่วร้ายแล้ว เขาจึงมีความสุขกับเธออย่างจริงใจ

นอกจากหลัวเหวินเซวียน เธอเป็นเพื่อนที่แท้จริงของเขาคนเดียวในอเมริกา

เฉินยู่ซานกล่าว “เรามาพูดเรื่องอื่นกันเถอะ ที่ฉันโทรมาหานายเพราะฉันจะถามว่านายซื้อตั๋วกลับยัง?”

ลู่โจว “ผมซื้อนานแล้ว”

เฉินยู่ซาน “นายบินวันไหน?”

ลู่โจวกล่าว “ดูแป๊บ”

ลู่โจวเปิดดูเมลจากสายการบินแล้วอ่านข้อมูลเที่ยวบิน

“AC75…สนามบินนานาชาติฟิลาเดลเฟีย บินวันที่ 28”

เมื่อเฉินยู่ซานได้ยินเลขเที่ยวบินของลู่โจว ดวงตาคู่สวยของเธอก็เปล่งประกาย

“บังเอิญมากเลย! ฉันก็บินเที่ยวนี้พอดี! ตีสามใช่ไหม?”

จริงดิ?

ลู่โจวประหลาดใจกับเรื่องบังเอิญที่เป็นไปได้ต่ำนี้