Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 454 ไม่คิดจะเผยแพร่ต่อสาธารณะจริงๆ เหรอ? (รีไรท์)

ในช่วงต้นปี ทีมของพาโบล เจริลโล-เฮอร์เรโรได้ประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่งเกี่ยวกับโครงการตัวนำยิ่งยวดของกราฟีน ซึ่งเป็นการเปิดแพลตฟอร์มใหม่สำหรับการวิจัยด้านตัวนำยิ่งยวด

นั่นคือเมื่อใดก็ตามที่มุมซ้อนทับของกราฟีนทั้งสองเข้าใกล้หนึ่งร้อยเอ็ดเคลวิน โครงสร้างแถบอิเล็กทรอนิกส์จะมีการกระจายตัวเป็นศูนย์ ซึ่งทำให้แถบเปลี่ยนเป็นฉนวนม็อททันที

ผลการวิจัยนี้ก่อให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก

คนส่วนใหญ่ไม่คิดว่าการนำไฟฟ้ายิ่งยวดหนึ่งร้อยเอ็ดเคลวินเป็นสิ่งที่คู่ควร อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง โครงการนี้ก็เต็มไปด้วยศักยภาพ

หากต้องการทราบเหตุผล มันจำเป็นต้องชี้แจงแนวคิดพื้นฐาน ซึ่งก็คืออุณหภูมิการเปลี่ยนแปลงของตัวนำยิ่งยวดเป็นสัดส่วนที่เป็นบวกกับความเข้มข้นของตัวนำ

ดังนั้น ในทางทฤษฎี ตราบใดที่ความเข้มข้นของตัวพาประจุเพิ่มขึ้น ขีดจำกัดบนของอุณหภูมิวัสดุตัวนำยิ่งยวดก็อาจเพิ่มขึ้นได้เช่นกัน

ตัวอย่างเช่น กราฟีนมีความเข้มข้นของตัวพาประจุเพียง 10^11 เซ็นติเมตร ^-2 และอุณหภูมิการเปลี่ยนแปลง 1 เคลวิน

ในทางตรงกันข้าม อุณหภูมิการเปลี่ยนตัวนำยิ่งยวดของทองแดงออกไซด์อยู่ที่ประมาณ 100 เคลวิน ในขณะที่ความเข้มข้นของตัวพาประจุวัสดุชั้นเดียวอยู่ที่ 10^14 เซนติเมตร ^-2

แม้ว่าใครจะไม่เข้าใจเคมี แต่ก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงความเหนือกว่าของวัสดุกราฟีนเมื่อเทียบกับวัสดุทองแดงออกไซด์แบบดั้งเดิมในด้านวัสดุตัวนำยิ่งยวดได้

และยังมีหลายวิธีในการเพิ่มความเข้มข้นของตัวพาประจุในกราฟีน สารกึ่งตัวนำสามารถแยกได้เป็นชนิด N และ P วัสดุสารกึ่งตัวนำยังสามารถแบ่งออกเป็นสารกึ่งตัวนำโมเลกุลขนาดเล็ก ไม่ว่าจะเป็นสารกึ่งตัวนำโลหะการเติมตาข่ายและอีกมากมาย

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้กราฟีนได้เปรียบ

แผ่นอะตอมของวัสดุสองมิติสามารถซ้อนกัน และรวมกันได้หลายวิธีเพื่อสร้างโครงสร้างใหม่ โครงสร้างใหม่เหล่านี้มักมีคุณสมบัติใหม่ ซึ่งหมายความว่ามีความเป็นไปได้ที่จะไม่มีทางสิ้นสุด

ข้อเสียคือมันแพงมาก

อย่างไรก็ตาม นักวิจัยทางวิทยาศาสตร์มักไม่ต้องคิดถึงค่าใช้จ่าย

วิธีตัดค่าใช้จ่าย? ผลิตเพื่อผลกำไร… สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่อุตสาหกรรมต้องพิจารณา

อย่างไรก็ตามในครั้งนี้ ลู่โจวหวังเป็นอย่างยิ่งว่าอุตสาหกรรมจะรีบเร่ง และหาทางสร้างผลงานวิจัยของเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เพราะระบบไม่ได้ให้เวลากับเขามากนัก

เขาต้องสร้างต้นแบบนิวเคลียร์ฟิวชัน DEMO ก่อนปี 2025 ดังนั้น วัสดุตัวนำยิ่งยวดจึงเป็นสิ่งจำเป็น

มันไม่เหมือนกับว่าเขาสามารถสร้างอุปกรณ์ฟิวชันกักขังสนามไฟฟ้าแม่เหล็กที่มีขนาดใหญ่เท่าเครื่องชนอนุภาคแฮดรอน เขาต้องการวัสดุตัวนำยิ่งยวดมากขึ้นอีก…

ในช่วงเย็นหลังจากผลการทดลองออกมา ลู่โจวได้เชิญคอนนี่ อาจารย์จิริก และ ผู้ช่วยอาจารย์จิริกอีกสองคนมาดื่มที่บาร์ที่ดีที่สุดในย่านปาล์มเมอร์

เห็นได้ชัดว่าการดื่มของพวกเขาได้รับทุนจากกองทุนวิจัย

เพราะกองทุนวิจัยนี้ได้รับทุนจากลู่โจวทั้งหมดอยู่ดี

อาจารย์จิริกนั่งอยู่ด้านข้างลู่โจว และเขาสั่งค็อกเทลพร้อมกับถามขึ้น “ถามตามตรง ๆ นะ ทำไมจู่ ๆ คุณถึงสนใจวัสดุตัวนำยิ่งยวดเหรอครับ? เห็นได้ชัดว่าวัสดุที่เป็นตัวนำยิ่งยวดไม่สามารถทำกำไรได้เท่ากับแบตเตอรี่”

ไม่มีอะไรผิดปกติกับหัวข้อการวิจัย ไม่ว่าหัวข้อการวิจัยจะไม่เป็นที่นิยมมากเพียงใด ถึงกระนั้นก็ยังมีคนสนใจในหัวข้อนั้น เพราะงานวิจัยก่อนหน้านี้ของลู่โจวมันเกี่ยวกับวัสดุอิเล็กโทรด ดังนั้น เมื่อเขาเปลี่ยนความสนใจไปยังวัสดุที่มีตัวนำยิ่งยวดอย่างกะทันหัน อาจารย์จิริกจึงรู้สึกสับสนอย่างแท้จริงว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น

เพราะสาขาวัสดุตัวนำยิ่งยวดไม่จำเป็นต้องเป็นที่นิยม แต่ก็ไม่ได้เป็นสาขาที่ทำกำไรได้สูง

ลู่โจวยิ้มพร้อมตอบ “ถ้าผมบอกว่ามันมีไว้เพื่ออนาคตของมนุษยชาติ คุณจะเชื่อผมไหม?”

“คุณเมาแล้วล่ะ” จิริกมองไปที่บาร์เทนเดอร์ “เฮ้ ขอบลัดดี้แมรี่ให้เขาหน่อย”

“อย่าไปฟังเขานะ เปลี่ยนบลัดดี้แมรี่เป็นเตอกีล่าซันไรส์ดีกว่า คุณไปดื่มเจ้าน้ำมะเขือเทศนั่นเองเถอะ” ลู่โจวเงียบไปชั่วครู่ “เอาล่ะ จริงๆ แล้วเป็นเพราะการทดสอบของผมต้องการสนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีขนาดใหญ่มาก วัสดุตัวนำยิ่งยวดทองแดงออกไซด์แบบดั้งเดิมก็ถึงขีดจำกัดแล้ว ถ้าวัดดูจากความแข็งแรงของสนามแม่เหล็กไฟฟ้าตอนนี้ ผมต้องหาวัสดุใหม่เพิ่ม”

อาจารย์จิริกพูด “เพื่อประโยชน์ของฟิสิกส์เชิงทฤษฎีใช่ไหม?”

เขาเคยได้ยินเรื่องของลู่โจวและอนุภาค 750 GeV มาก่อน

ลู่โจวยกแก้วเตอกีล่าซันไรส์จากบาร์ก่อนจะยกดื่มอย่างช้า ๆ พร้อมตอบอย่างคลุมเครือ “คงงั้นมั้งครับ”

“อืม… การทำวิจัยต้องใช้ตัวแปรมากมาย ผมเดาว่ามันคงมีอีกหลายเหตุผล” จิริกพูดขณะที่เขย่าแก้วในมือพร้อมกับสีหน้าทำตัวไม่ถูก เขายกแก้วขึ้นพร้อมพูด “แด่งานวิจัยของคุณ!”

“ขอบคุณ!”

ทั้งยกแก้วมาชนกันเบา ๆ

บาร์ในย่านปาล์มเมอร์ค่อนข้างน่าเบื่อ นอกเหนือจากชาวเมืองเล็ก ๆ แล้ว แขกของที่นี่ล้วนเป็นอาจารย์ และนักศึกษาของพรินซ์ตัน

ฉากที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์อเมริกันแทบจะไม่มีให้เห็นที่นี่ เว้นแต่จะมีใครไปที่บาร์ดัง ๆ

คอนนี่บอกว่า ถ้าพวกเขาอยากสนุกมากขึ้น พวกเขาต้องไปที่ฟิลาเดลเฟีย

แต่ลู่โจวบอกว่าแอลกอฮอล์เท่านี้ก็เพียงพอที่จะทำให้สมองที่เหนื่อยล้าของเขาผ่อนคลายแล้ว

เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงแม้ว่าบรรยากาศจะไม่อำนวยมากก็ตาม แต่ก็ถือมีเรื่องให้คุยกันก็พอ

อาจารย์จิริกไม่อาจทนได้อีกจนต้องลุกไปเข้าห้องน้ำ ทันใดนั้น หญิงสาวชาวเอเชียเห็นลู่โจวนั่งอยู่คนเดียว เธอเดินเข้าไปหาพร้อมนั่งข้างเขาและยิ้ม เธอถามหาเบอร์เขาด้วย

แต่ลู่โจวจำได้ทันทีว่านี่เป็นหนึ่งในอดีตนักศึกษาของเขา

เห็นได้ชัดว่า เธอไม่มีทางที่จะไม่รู้เบอร์ของเขา

เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไร หรือแค่อยากจะคุยสนุกด้วย

เธอดูประหลาดใจเมื่อถูกลู่โจวเปิดเผยตัวตนออกมา เพราะแบบนั้น เธอจึงเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ

ในคืนนี้ กลุ่มผู้ชายออกไปเที่ยวกันจนถึงเช้าตรู่ เมื่อปาร์ตี้จบ พวกเขาก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

วันรุ่งขึ้น บริษัทสตาร์สกายเทคโนโลยีในอเมริกาเหนือได้ส่งทีมทนายความจากฟิลาเดลเฟียมาช่วยในการยื่นขอสิทธิบัตร

พวกเขาสามารถเผยแพร่วิทยานิพนธ์ได้หลังจากได้รับหมายเลขสิทธิบัตรแล้วเท่านั้น

หากกระบวนการนี้ถูกตีกลับ พวกเขาจะไม่สามารถยื่นคำขอสิทธิบัตรได้เนื่องจากเนื้อหาจะไม่แปลกใหม่อีกต่อไป

เพื่อให้ได้รับหมายเลขสิทธิบัตรโดยเร็วที่สุด ไวท์ เชอร์รีแดน ซีอีโอของสาขาอเมริกาเหนือได้เดินทางมาที่พรินส์ตันเป็นการส่วนตัว

เมื่อเชอร์รีแดนได้รับคำขอสิทธิบัตรวัสดุจากลู่โจว และดูรายละเอียดเขาก็อดที่จะถามไม่ได้

“จริงเหรอที่คุณไม่คิดจะเปิดเผยตัวต่อสาธารณะ?”

ลู่โจว “สาธารณะ?”

เชอร์รีแดนยังคงกล่าวต่อ “ ถูกต้อง แค่รายได้จากสิทธิบัตร และนอกเหนือจากค่าธรรมเนียมการซื้อครั้งเดียว กำไรต่อปีของเราก็น้อยกว่าร้อยล้านเหรียญสหรัฐ ยังไงก็เถอะ หากเรามีรายชื่อต่อสาธารณะ รับรองว่าในอนาคต ศักยภาพของเราในตลาดแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ และอุตสาหกรรมพลังงาน คุณจะกลายเป็นมหาเศรษฐีหลายพันล้านในเวลาไม่ถึงหนึ่งปีเลยล่ะ”

ลู่โจวต้องยอมรับว่ามันฟังดูน่าสนใจทีเดียว

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินคำว่าหลายพันล้าน เขาได้หัวเราะขึ้น จากนั้นก็เอ่ยปาก “มูลค่าตลาดเหล่านั้นล้วนเป็นของปลอม ผมจะคิดดูอีกทีถ้าหากมันสามารถเปลี่ยนเป็นเงินสดได้นะ แต่ถ้าทำไม่ได้ ผมก็จะไม่มีทางนำไปรายงานต่อคณะกรรมการที่ต้องการจัดตั้งโครงการใหม่หรอก”

ความตั้งใจเดิมของเขาที่มีต่อสตาร์สกายเทคโนโลยีคือเพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงานวิจัย มันจึงไม่สมเหตุสมผลที่เขาจะลืมความตั้งใจนั้น

สำหรับเงินหลายพันล้าน…

จริง ๆ แล้วลู่โจวไม่รู้ว่าจะใช้เงินสองร้อยล้านในบัญชีธนาคารของเขาอย่างไรให้หมดในตอนนี้

“เอาเถอะ… ผมคิดว่าคงไม่มีนักลงทุนคนใดที่จะหยุดคุณจากการทดลองได้แล้วล่ะ แม้ว่าคุณจะเป็นเจ้าของหุ้นเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ตาม”

เชอร์รีแดนทำท่าทีไม่ถูก

ในโลกนี้มีไม่กี่คนที่หัวดื้อแบบลู่โจว

แต่เชอร์รีแดนก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรกับสิ่งนี้

เพราะแค่เงินเดือนของเขาเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะลบล้างความคิดเหล่านั้นได้แล้ว

………………………………………….