Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 474 อย่างน้อยก็ต้องเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอก (รีไรท์)

ตอนที่ 474 อย่างน้อยก็ต้องเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอก (รีไรท์)
โดย
Ink Stone_Fantasy
ดังที่ลู่โจวกล่าวไปก่อนหน้านี้ ในขณะที่กำลังประชุมเรื่องของสถาบันวัสดุคำนวณ วัสดุตัวนำยิ่งยวดนั้นเป็นสิ่งที่จะช่วยแก้ไขปัญหานิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุมได้

แต่ทว่าความก้าวหน้าทางเทคนิคยังไม่เพียงพอ หากไม่มีความรู้ทางวิศวกรรม สิ่งมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่นี้จะอยู่ได้แต่ในห้องทดลองเท่านั้น การนำวัสดุ SG-1 มาเป็นตัวอย่างเพื่อเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญในด้านการนำไฟฟ้านั้นได้แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่สำคัญในด้านการประยุกต์ใช้

ถึงอย่างไรแล้ว ทั้งในและนอกประเทศต่างก็ไม่มีประสบการณ์ในการผลิตวัสดุตัวนำยิ่งยวดที่ทำจากคาร์บอน ซึ่งนับประสาอะไรกับวิศวกรรม

ด้วยเหตุนี้สำหรับลู่โจวแล้ว ปัญหาที่ต้องเอาชนะไม่เพียงแต่เป็นด้านวิชาการที่ถนัดเท่านั้น แต่ยังมีปัญหาจากสาขาวิชาการอื่นอีกด้วย

แต่ก็โชคดี ที่งานตรงส่วนนี้ลู่โจวสามารถแจกจ่ายให้แต่ละฝ่ายได้

…

ณ ห้องปฏิบัติการสถาบันวิจัยวัสดุ

ในตอนนี้หัวหน้าวิศวกรเฉากานเว่ยจากบริษัท Baosheng Group ที่ยืนอยู่หน้าลู่โจวดูพร้อมที่จะลงมือแล้ว

Baosheng Group เป็นบริษัทในเครือของอุตสาหกรรมการบินแห่งประเทศจีนและเป็นบริษัทชั้นนำในด้านวัสดุตัวนำยิ่งยวดในประเทศจีนอีกด้วย พวกเขาร่วมมือกับสถาบันวิจัยของจีนหลายแห่ง เช่น สถาบันวิทยาศาสตร์จีน และได้เข้าร่วมในโครงการวิจัยขนาดใหญ่มากมาย เฉากานเว่ยเองก็เป็นหัวหน้าวิศวกรของบริษัท ดังนั้น เขาจึงมีส่วนร่วมในโครงการต่าง ๆ มากมาย

ตัวอย่างโครงการที่โดดเด่นที่สุดน่าจะเป็นโครงการเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนในปักกิ่ง

แต่ถ้าถามถึงอนาคตก็คงยากที่จะคาดการณ์ แต่ถ้าเป็นปัจจุบันโครงการเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนในปักกิ่งยังคงรักษาสถิติเป็นโครงการที่มีแม่เหล็กตัวนำยวดยิ่งเดี่ยวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน

นอกจากนี้ ภายในบริษัทยังมีแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดของเครื่องโทคาแมคให้เห็นอีกด้วย

หลังจากได้พูดคุยกับนักวิชาการผานแล้ว ลู่โจวก็ติดต่อไปยังบริษัททันที พร้อมเสนอคำเชิญสำหรับการวิจัยและพัฒนาแบบร่วมมือ

หลังจากได้รู้แล้วว่าหน่วยงานที่ให้ความร่วมมือในการวิจัยคือสถาบันวัสดุคำนวณจินหลิง ทางบริษัท Baosheng Group ก็ได้ส่งหัวหน้าวิศวกรของตนเองมาช่วยเหลือทันที

แม้ว่าเรื่องของรางวัลโนเบลและสถานภาพของลู่โจวในสาขาวิทยาศาสตร์วัสดุจะถูกเมินเฉยไปบ้าง แต่โครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ขนาดใหญ่ระดับประเทศที่มีมูลค่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์ก็ถือว่ายังเป็นโครงการที่มีคุณภาพและได้รับความสนใจอย่างแน่นอน

ถึงกระนั้น หลังจากรับรู้ว่าลู่โจวต้องการอะไร เฉากานเว่ยก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าหลายสิ่งมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

“แม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดห้าสิบเทสลาที่คุณจะเอามาใช้กับเครื่อง STELLARATOR… ผมเกรงว่ามันจะไม่ง่ายแบบนั้นนะสิ”

ถ้าต้องการให้ได้สนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่แรงขึ้น แค่นักเรียนมัธยมต้นก็อาจจะรู้ได้ว่าต้องทำอย่างไร ก็แค่เพิ่มจำนวนรอบของขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้าที่ถูกกระตุ้นเข้าไปให้มากขึ้น

ถึงอย่างไรแล้วในกรณีนี้ หากสนามแม่เหล็กมีค่าเกินสิบเทสลา มันก็น่าจะเป็นอะไรที่ทำสำเร็จได้ง่ายกว่าอยู่แล้ว

“ถ้าวัสดุเดิมมันสำเร็จได้ยาก แล้ววัสดุใหม่ล่ะ?” ลู่โจวถาม

เฉากานเว่ยขมวดคิ้ว “คุณหมายถึงวัสดุ SG-1?”

แม้ว่าเฉากานเว่ยจะไม่ได้เป็นสมาชิกแห่งโลกวิชาการเนื่องจากเขาเชี่ยวชาญในโครงการวิศวกรรมแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวด แต่เขาก็ยังคงติดตามความคืบหน้าการวิจัยล่าสุดของสาขาวัสดุศาสตร์อยู่เสมอ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัสดุ SG-1 ที่ถูกจัดแสดงในการประชุมฤดูใบไม้ร่วงครั้งล่าสุด แม้ว่าเขาจะไม่ได้อ่านรายงานหรือไม่ได้ไปประชุมในครั้งนั้น แต่เขาก็เคยได้ยินเกี่ยวกับประสิทธิภาพของมันมาบ้างแล้ว

“ใช่ วัสดุ SG-1 นั่นแหละ”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เฉากานเว่ยก็เผยใบหน้าประหลาดใจ

เขาเคยได้ยินเรื่องวัสดุชิ้นนี้มาก่อน ผลการวิจัยนั้นมาจากห้องปฏิบัติการเคมีของสถาบันพรินซ์ตัน เมื่อตระหนักได้ว่าลู่โจวเองก็เป็นศาสตราจารย์ที่สถาบันพรินซ์ตัน เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปมาก

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เฉากานเว่ยก็ถามขึ้น “แล้วคุณมีตัวอย่างวัสดุ SG-1 ไหม?”

“ไม่ใช่แค่ตัวอย่าง แต่รวมไปถึงข้อมูลการทดลองทุกประเภทเลยล่ะ ตามมาสิ” ลู่โจวกล่าว

ท้ายที่สุดแล้ว ลู่โจวก็พาเฉากานเว่ยไปยังห้องทดลอง และในตอนนั้น เขาก็ได้โบกมือทักทายเฉียนจ้งหมิงที่นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์และกำลังรวบรวมข้อมูลการทดลองที่เกี่ยวข้องกับวัสดุ SG-1 อยู่

พวกเขาจ้องอ่านข้อมูลและแผนภูมิที่แสดงบนหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างขะมักเขม้นพร้อมขมวดคิ้ว

“บอกตรงนี้เลยนะ แนวคิดในการใช้วัสดุคาร์บอนเพื่อสร้างรางตัวนำยิ่งยวด… ผมเองก็เพิ่งจะเคยได้ยินครั้งแรกในรอบหลายปีนี้เลย”

“วิทยาศาสตร์ก็แบบนี้แหละ” ลู่โจวเผยยิ้ม

“ที่พูดมาก็ถูก แต่นี่คือธุรกิจ แม้ว่าคุณจะบอกว่าสิ่งเหล่านี้ฟังดูน่าสนใจ แต่เราก็ต้องพิจารณาจากสถานการณ์จริง

ด้วย” เขากล่าวคำพูดพร้อมลูบคางและจ้องไปที่หน้าจอ หลังจากมองดูเวลาเปิดเครื่องและกราฟกระแสไฟฟ้าแล้ว ดวงตาของเขาก็พลันเบิกกว้าง “ดูเหมือนจะเป็นไปได้ในทางทฤษฎีนะ แต่สำหรับกราฟีน คุณก็ต้องสร้างโครงการยักษ์ใหญ่อย่างโครงการเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนขึ้นมาด้วย อีกอย่าง ตัวแม่เหล็กเองก็มีราคาแพงไม่น้อยเลย”

“ไม่ต้องไปคิดเรื่องต้นทุนเลย แม้ว่ามันจะต้องใช้เงินกว่าหนึ่งพันล้าน แต่มันก็คุ้มค่าที่จะลองสร้างขึ้นมา” ลู่โจวกล่าว

หนึ่งพันล้านดอลลาร์เป็นเพียงการลงทุนในครั้งแรก ตราบใดที่เขาสามารถสร้างผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมได้ ลู่โจวเองก็เชื่อว่าจะต้องมีหลายคนที่เต็มใจจะจ่ายเงินเพื่อการวิจัยของเขา

“ถ้าไม่ต้องคิดเรื่องต้นทุน ผมจะลองดูก็ได้” เฉากานเว่ยกล่าว “งั้นผมขอตัวอย่างสักสองถึงสามกรัมกลับไปศึกษาได้ไหม?”

ลู่โจวเผยยิ้ม “แน่นอน แต่ข้อมูลการทดลองในคอมพิวเตอร์ไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่นะ ยังคงมีหลายอย่างที่ต้องแก้และเป็นความลับ คุณสามารถมาตรวจดูได้แค่ที่นี่เท่านั้น”

เฉากานเว่ยเข้าใจพร้อมพยักหน้า “เข้าใจแล้ว”

หลังจากส่งคนออกจากองค์กร ลู่โจวก็ได้พบกับหยางสวี่ซึ่งเป็นผู้อำนวยการของสถาบันวัสดุคำนวณ

“หลังจากปีนี้ ผมจะไปเยอรมนี”

“เยอรมนี?” หยางสวี่กล่าว

“จุดประสงค์ส่วนใหญ่ก็คือเรื่องของเครื่อง STELLARATOR นั่นแหละ” ลู่โจวพยักหน้าพร้อมพูดต่อ “ผมวางแผนที่จะซื้อชุดเครื่องมือใหม่ด้วย มันต้องใช้งบอยู่ประมาณหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐ ผมเลยอยากให้คุณทำรายการอุปกรณ์ให้หน่อยว่าต้องซื้ออะไรมาบ้าง”

หลังจากนั้นลู่โจวก็พูดถึงเรื่องระดับของสถาบันและฮาร์ดแวร์ที่เกี่ยวข้องและกำลังจะตามมา

ทันทีที่รู้ว่าลู่โจวกำลังจัดซื้ออุปกรณ์ ใบหน้าของหยางสวี่ก็เปลี่ยนไป “ก็ดีนะ งั้นเรามาทำการวิจัยวัสดุตัวนำยิ่งยวดโดยใช้ TEM ทั้งสองตัวกันก่อนเถอะ”

แม้ว่าจะมีการทดลองไปแล้วรอบหนึ่ง แต่การทดลองซ้ำอีกรอบก็จะช่วยวัดข้อมูลทั้งสองชุดให้มีความแม่นยำมากขึ้น

โดยเฉพาะ TEM ซึ่งเป็นสิ่งประดิษฐ์ด้านวัสดุศาสตร์ ถ้ามีงบประมาณมากพอก็คงไม่มีปัญหาอะไร

ดวงตาของลู่โจวเบิกกว้าง “เขียนรายการมาให้ผมด้วยก็แล้วกัน”

จากนั้นเขาก็นิ่งไปชั่วครู่และพูดต่อ

“นอกจากนี้แล้ว ผมวางแผนที่จะเพิ่มนักวิจัยเข้ามาอีกประมาณสองร้อยคน ผมจะติดต่อบริษัทที่เกี่ยวข้อง แล้วก็ส่งคนที่มีความสามารถไปให้คุณคัดเลือกนะ”

หยางสวี่หยักหน้า “มั่นใจได้เลยว่าผมจัดการทุกอย่างได้ดีแน่ แล้วเกณฑ์คืออะไรล่ะ?”

ลู่โจวคิดอยู่ชั่วครู่

“อย่างน้อยก็ต้องเป็นนักวิจัยปริญญาเอก”

………………………………………………