Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 498 ก้าวแรกสู่ความสำเร็จ

นี่เป็นเวลาสามวันแล้วหลังจากที่ทีมวิศวกรจากโครงการสตาร์ได้ทำการตรวจสอบทุกอย่างจนเสร็จสิ้น

ณ ห้องทดลองที่ตั้งรกรากอยู่ในภูเขา เจ้าหน้าที่ทุกคนของทีมสตาร์ต่างยืนประจำตำแหน่งตามลำดับเหมือนเมื่อสามวันก่อน

ส่วนลู่โจวยืนอยู่ข้างคอมพิวเตอร์ในห้องควบคุม เขาพลันมองไปยังแท่นเหล็กที่ล้อมรอบไปด้วยขดลวดหนาทึบผ่านหน้าต่าง

ในไม่ช้า เครื่อง STELLARATOR แบบใหม่จะถูกนำไปทดลองเป็นครั้งแรกแล้ว

ถึงอย่างไร ลู่โจวก็รอช่วงเวลานี้มาครึ่งปีแล้ว…

เซิ่งเซียนฟู่หายใจเข้าเฮือกใหญ่พร้อมกับข่มความตื่นเต้นเอาไว้ในใจ “ไดเวอร์เตอร์ระบายความร้อนด้วยน้ำทำงานได้ตามปกติ… เราเริ่มการทดลองได้เลย”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ลู่โจวก็พยักหน้า

“งั้นมาลุยกัน”

เซิ่งเซียนฟู่เหยียดพลันยืดเส้นยืดสายและเผยท่าทีที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

“ได้เลย!”

การทดลองในครั้งแรกนั้นยังได้ผลลัพธ์ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ ครั้งที่สองจึงต้องมีการใช้ไอโซโทปของไฮโดรเจน

เป้าหมายของการทดลองนั้นมีเพียงสองข้อเท่านั้น ซึ่งมันไม่ใช่อะไรที่ซับซ้อนเลย

หนึ่งคือการยืนยันความแรงสนามระดับสูงสุดของขดลวดเส้นนอกว่ามีความสามารถเกินขีดจำกัดทางทฤษฎีที่ห้าสิบเทสลาหรือไม่ สองคือเพื่อให้แน่ใจว่าอุณหภูมิของพลาสมาความหนาแน่นสูงนั้นสามารถแตะถึงหนึ่งร้อยล้านองศาเซลเซียส

ทั้งนี้ระยะเวลาในการทดลองไม่นานมากนัก

เมื่อมีคำสั่งให้เริ่มการทดลอง เหล่าเจ้าหน้าที่ในห้องทดลองก็พลันวิ่งวุ่นกันทันที

สวิตช์วาล์วของฮีเลียมเหลวจะต้องถูกเปิด และขดลวด SG-1 จะต้องมีการแลกเปลี่ยนอุณหภูมิของตัวนำยิ่งยวดตามที่คาดไว้

ทันใดนั้น กระแสไฟฟ้าก็วิ่งผ่านขดลวดตัวนำยิ่งยวดและค่อยๆ เพิ่มขึ้น อีกทั้งกระแสไฟฟ้าขั้นวิกฤติของตัวนำยิ่งยวดที่มาจากขดลวด SG-1 ก็พุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

ค่าของความแรงของสนามแม่เหล็กที่แสดงบนหน้าจอคอมพิวเตอร์พลันเพิ่มสูงขึ้น ไม่นาน…ค่าของความแรงของสนามแม่เหล็กก็หยุดอยู่ที่ห้าจุดสี่เทสลา ลู่โจวก็พลันเผยยิ้มออกมา

ห้าจุดสี่เทสลา!

เวนเดลสไตน์เซเว่นเอ็กซ์!

ความแรงสนามแม่เหล็กของพลาสมาถือเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ปัญหาของนิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม ค่าความแรงสามารถบรรลุข้อจำกัดได้มากกว่าห้าสิบเทสลา แต่ในที่สุดพวกเขาก็ได้ไขปริศนานี้จนสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย

เป้าหมายการทดลองแรกสำเร็จแล้ว!

ลู่โจวพยักหน้าพร้อมมองไปยังเซิ่งเซียนฟู่ด้วยความสุข

“เริ่มการทดลองครั้งต่อไปได้เลย!”

เซิ่งเซียนฟู่พลันกล่าวคำพูดขึ้น “เข้าใจแล้ว!”

ภายในขดลวด นอกเหนือจากขดลวดตัวนำยิ่งยวดที่ยึดกับตัวยึดฉนวนสีน้ำเงิน ประมาณยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของขดลวดสนามเส้นนอกได้รับการปรับแต่งโดยฉนวนสีแดง ส่วนใหญ่จะถูกใช้เพื่อปรับแต่งรูปร่างสนามแม่เหล็กในเครื่อง STELLARATOR

เมื่อการทดลองดำเนินไปถึงช่วงกระแสในขดลวดสีน้ำเงินเริ่มที่จะลดลง ระหว่างที่กระแสไฟฟ้าในขดลวดสีแดงกำลังเพิ่มขึ้น การปรับเปลี่ยนรูปร่างของสนามแม่เหล็กภายในเครื่อง STELLARATOR ก็แปรเปลี่ยนเป็นสิ่งที่คาดการณ์ไว้

ลู่โจวกล่าวคำพูดขึ้นทันทีที่มองไปยังตัวแปรบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ “เตรียมตัวพ่นก๊าซได้เลย!”

“โอเค!”

ทันทีที่พูดจบ ท่อที่เชื่อมอยู่ภายในอุปกรณ์สตาร์พลันพ่นก๊าซเข้าไปในเครื่อง STELLARATOR

ฮีเลียมที่ถูกพ่นเข้าไปกระจายอย่างรวดเร็วในห้องสุญญากาศ และท้ายที่สุดก็เบาบางลง

หลังจากที่อุปกรณ์เพิ่มความร้อนเริ่มทำงาน อุณหภูมิในโพรงก็เริ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง พลาสมาจะค่อยๆ ก่อตัวขึ้น สนามแม่เหล็กจะถูกบีบอย่างต่อเนื่อง ซึ่งท้ายที่สุด ชั้นแสงจะกระจายไปทั่วทั้งภายใน  จากนั้นฟิล์มสีน้ำเงินก็พลันสั่นเล็กน้อยด้วยความถี่ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

สำหรับการทำงานในตำแหน่งที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นวิศวกรหรือนักวิจัย ทุกคนต่างกำหมัดโดยไม่รู้ตัว

ขณะนี้เครื่อง STELLARATOR ตรงหน้าพวกเขาไม่ต่างอะไรกับก้อนพลังงานที่น่ากลัวที่สุดในโลก…

มันคือความจริง แม้ว่ามันจะเป็นแกนนิวเคลียร์ แต่ก็ยังมีราคาแพงหลายล้าน

ตอนนี้อุณหภูมิของฮีเลียมเหลวที่ไหลอยู่ในอุปกรณ์สตาร์นั้นเกินขีดจำกัดไปหลายองศาแล้ว

แม้ว่าคุณภาพของมันจะตีเป็นหน่วยมิลลิกรัมก็ตาม…

หนึ่งวินาทีช่างยาวนานเป็นศตวรรษ

เซิ่งเซียนฟู่เผยท่าทีตื่นเต้นทันที

“เราทำได้… เราทำสำเร็จแล้ว!”

เสียงแห่งความสุขนั้นทำให้ลู่โจวเผยยิ้มออกมาเช่นเดียวกัน

“ใช่ เราทำสำเร็จแล้ว!”

แม้ว่าจะเป็นเพียงผลลัพธ์ขั้นต้น ทว่าความสำเร็จนี้ก็น่ายินดียิ่งนัก

ประเด็นต่อไปคือการแก้ปัญหาความเสียหายของวัสดุผนังชั้นแรกโดยการฉายรังสีพลาสมา

สำหรับเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชัน วัสดุที่มีโครงสร้างและใช้งานได้อาจมีอาการบวมและแตกออกเนื่องจากข้อบกพร่องของรังสีที่มีความเข้มข้นสูงและการสะสมของผลิตภัณฑ์ ด้วยเหตุนี้มันจึงส่งผลให้ส่วนประกอบและคุณสมบัติหลักของวัสดุโครงสร้างร่วมโดยรวมลดลง

หากต้องการเปรียบเทียบให้เห็นชัด นิวตรอนความเร็วสูงพุ่งเข้าชนอะตอมที่จัดเรียงติดกันบนผนังชั้นแรก ทว่าอะตอมที่ถูกชนจะไม่หายไปไหน มันเพียงแค่ถูกย้ายไปตำแหน่งอื่น

จากนั้นอะตอมก็เคลื่อนจากศูนย์กลางไปสู่พื้นผิวหน้าและวัสดุชิ้นนั้นก็จะเพิ่มขนาดขึ้นราวกับโฟม

ทว่า ในปัจจุบันยังไม่มีวิธีการใดที่เหมาะสมในการแก้ปัญหานี้

สำหรับเรื่องนี้ ลู่โจวไม่กล้าที่จะพูดออกมาว่าเขามีอำนาจสั่งการเต็มที่ เขากำลังคิดถึงสิ่งอื่นอยู่

แน่นอน นอกจากวัสดุผนังด้านในแล้ว ก็ยังมีระบบควบคุมที่สำคัญอยู่ ซึ่งนั่นก็คือ “สมอง” ของอุปกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชันแบบควบคุม

เมื่อเทียบกับปัญหาของวัสดุในอดีตแล้ว นี่ถือจะเป็นทางออกที่ดีกว่า

ท้ายที่สุดแล้ว การคำนวณก็เป็นส่วนหนึ่ง ตราบใดที่ยังมีเงินทุน มันก็ยังสามารถใช้แก้ไขปัญหาได้

ถึงกระนั้น ดูเหมือนว่าลู่โจวจะต้องการเงินทุนเพิ่มอีก…

ชุดทำความร้อนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านั้นถูกปิดอยู่

กระแสไฟฟ้าของขดลวดตัวนำยิ่งยวดเริ่มอ่อนตัวลง

และอุณหภูมิของพลาสมาเริ่มเย็นลง…

ทันทีที่ “แผ่นโลหะ” หยุดเคลื่อนไหว การทดลองทั้งหมดก็สำเร็จได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น ทั่วทั้งห้องทดลองก็เต็มไปด้วยเสียงตะโกนแห่งความสุข

หลายต่อหลายคนถึงกับตื่นเต้นและน้ำตาซึม

ทันใดนั้น ลู่โจวได้ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะมีการจัดงานเลี้ยงขึ้นที่โรงแรมข้างหุบเขาในช่วงเย็น งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองความสำเร็จที่ยากจะเอาชนะและเพื่อทุกคนที่ทำงานหนักมาทั้งวันทั้งคืน

แน่นอน ลู่โจวเป็นคนรับผิดชอบเงินในส่วนของงานเลี้ยงทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับเงินทุนเลย

หลังการทดลองสิ้นสุดลง เหล่าวิศวกรก็ได้ทำการยกเครื่องมือเครื่องใช้ไปเก็บและทำความสะอาดอุปกรณ์ ไม่นาน…ลู่โจวก็พลันมองไปยังเซิ่งเซียนฟู่พร้อมกับถอดเสื้อคลุมสีขาวออก

เมื่อลู่โจวเดินออกมา เขาก็ได้พบกับแสงสว่างที่กระทบกับใบหน้า

เขาถึงกับหน้ามืดตามัวไปชั่วครู่

[ภารกิจห่วงโซ่แห่งแสง]

[ภารกิจเสริม: แม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดห้าสิบเทสลา (สำเร็จ)]

[ภารกิจเสริม: กระบวนการเผาไหม้ครั้งแรก (สำเร็จ)]

ทันทีที่เห็นเช่นนั้น ลู่โจวก็เผยสีหน้าแห่งความตื่นเต้นออกมา

เขาได้ทำทั้งสองภารกิจสำเร็จแล้ว

สำหรับลู่โจว นี่ถือเป็นประสบการณ์ที่เขาไม่เคยประสบมาก่อน

………………………………………