Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 556 ฟิวชั่นอิกนิชั่น!

วันที่ 31 ธันวาคม

ณ ศูนย์ทดลองแห่งชาติซานเดีย รัฐนิวเม็กซิโก

วิศวกรหลายคนในชุดป้องกันยืนอยู่ในอุปกรณ์ทรงครึ่งวงกลมเพื่อยกเครื่องให้อุปกรณ์ที่คูลดาวน์แล้ว

เครื่องจักรนี้ชื่อว่าเครื่องจักร-Z

ตัวเก็บประจุที่ถูกบรรจุไว้อย่างหนาแน่นในตัวเครื่องจักรสามารถปล่อยพลังได้ในระดับเดียวกับพลังสายฟ้า 1,000 เท่า เพียงกดสวิตช์ กระแสไฟฟ้า 20 ล้านแอมป์ก็จะพุ่งทะยานเข้าสู่กระบอกสูบในทันทีและบีบอัดอะตอมไฮโดรเจนอย่างทันควัน ซึ่งนี่จะเป็นการปล่อยพลังงานฟิวชั่นจำนวนมหาศาลออกมา

ถึงพวกเขาจะถูกเครื่องปฏิกรณ์สาธิตที่อยู่อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิกกดดัน แต่ห้องปฏิบัติการฟิวชั่นที่ควบคุมได้ของสหรัฐอเมริกาก็กำลังไปได้ดี

ยิ่งหลังจากที่พวกเขาได้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในตลาดพลังงานแห่งอนาคตเมื่อไม่นานมานี้ ในที่สุดสมาคมก็ยอมให้ความสนใจกับเทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้ และพวกเขาก็เริ่มใจกว้างในการให้เงินทุนวิจัยเรื่องนี้มา

นอกจากสมาคมแล้ว บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านพลังงานหลายบริษัทก็ยังเพิ่มเงินลงทุนให้กับเทคโนโลยีฟิวชั่นด้วย อย่างไรก็ตาม ศูนย์ทดลองแห่งชาติซานเดียซึ่งเป็นสถาบันวิจัยภายใต้กระทรวงพลังงานนั้น เป็นหน่วยงานที่ได้รับเงินทุนหลักจากรัฐบาลกลางสหรัฐ

เครื่องจักร-Z ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นอินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่น ซึ่งต่างจากเครื่องอิกนิชั่นแห่งชาติที่รัฐแคลิฟอร์เนีย กระแสไฟฟ้าพลังสูงและเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ก่อให้เกิดเป็นกรงแม่เหล็ก กรงสร้างอิกนิชั่นที่รวดเร็วในช่วงเวลาระดับไมโครวินาที ซึ่งนี่ก็คือการรวมระหว่างอินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่นกับความเป็นแม่เหล็กเข้าด้วยกัน

ถึงแม้เครื่องจักรนี้จะยังไม่โด่งดังเท่าเครื่องอิกนิชั่นแห่งชาติ แต่มันก็ได้สร้างสถิติระดับโลกไว้ก่อนหน้าว่าสามารถทำอุณหภูมิได้สูงสุดตั้งแต่ที่เคยบันทึกมาถึง 3.5 พันล้านองศา แม้กลุ่มนักวิจัยที่ออกแบบเครื่องจักรนี้มาจะตกใจและสับสนกับตัวเลขของอุณหภูมินี้ก็ตาม

อันที่จริงแล้ว จะมีอุณหภูมิสูงขนาดนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับเชื้อเพลิงดิวเทอเรียม-ทริเทียมหรอก เพราะสุดท้าย อุณหภูมิหนึ่งร้อยล้านองศาก็มากพอแล้วที่จะทำให้เกิดปฏิกิริยาฟิวชั่นได้ ต่อให้เป็นเชื้อเพลิงเจนเนอเรชันที่สองอย่าง ฮีเลียม 3 ก็ใช้อุณหภูมิวิกฤติแค่ 600 ล้านองศาเท่านั้น

ความยากของการวิจัยนิวเคลียร์ฟิวชั่นไม่เคยอยู่ที่เรื่องอุณหภูมิสูงเลย แต่เป็นเรื่องที่ว่าจะสามารถกักพลาสมาอุณหภูมิสูงไว้ได้อย่างไรต่างหาก

แต่ถ้าเปรียบเทียบกับวิธีทางเทคนิควิธีอื่นแล้ว อย่างน้อยเครื่องจักร-Z ก็สร้างผลลัพธ์ในส่วนของผลผลิตทางไฟฟ้าไว้บ้าง

ริค เพอร์รี่ เลขาธิการของกระทรวงพลังงานแห่งสหรัฐอเมริกามองดูนาฬิกาข้อมือของเขา

เมื่อเข็มนาฬิกาชี้เวลาตรงเวลาแล้ว หัวหน้านักวิจัยของศูนย์ทดลองแห่งชาติซานเดียอย่าง แอนดี้ โรฟาน ก็ปรากฏตัวที่หน้าประตูแล้วเดินมาหาเขา

เพอร์รี่รอให้โรฟานนั่งตรงข้ามกับเขาก่อน แล้วจึงเอ่ยปากถามว่า “ผลลัพธ์เป็นอย่างไรบ้าง?”

แอนดี้ โรฟานส่ายหัว

“ตอนนี้ยังเร็วเกินไปครับ ยังตอบไม่ได้ ปัญหาการต้านรังสีของวัสดุจะแก้ได้หรือเปล่า? แล้วองค์ประกอบในเครื่องปฏิกรณ์จะอยู่ได้ด้วยตัวเองไหม? ปัญหาพวกนี้เป็นปัญหาทั่วไปของฟิวชั่นที่ควบคุมได้หมดเลยครับ…”

เพอร์รี่สูดลมหายใจลึกแล้วขัดเขาว่า “ฟังนะ ผมต้องการช่วงเวลาที่ชี้ชัดกว่านี้ คุณจะบอกผลจริงได้เมื่อไร?”

โรฟานอดพูดขึ้นมาไม่ได้ว่า “คุณก็ทำให้ผมลำบากเหมือนกันนะ! ผมบอกเวลาชี้ชัดไม่ได้หรอก จนกว่าห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์ลิเวอร์มอร์จะบอกเราได้ว่าพวกเขาจะคิดปฏิกิริยานิวตรอน D-Li ได้เมื่อไร”

เพอร์รีถามว่า “ถ้าอย่างนั้นต้นตอของปัญหาก็คือนิวตรอนอย่างนั้นเหรอ?”

“ก็ไม่ใช่แค่เรื่องนั้นแน่ๆ อยู่แล้วครับ…” โรฟานมีรอยยิ้มขมขื่นอยู่บนใบหน้า เขาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “แต่หลังจากแก้ไขปัญหาเรื่องแหล่งนิวตรอนเสร็จแล้ว อย่างน้อยพวกเราก็จะเริ่มการทดสอบการต้านรังสีบนวัสดุได้ครับ”

ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างนอกเลานจ์

เพอร์รี่มองผู้ชายที่กำลังเดินมา แล้วเขาก็ขมวดคิ้ว

“มีอะไรเหรอ?”

ผู้ชายในชุดสูทสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดอย่างลังเลว่า “ทำเนียบขาวเรียกพบคุณครับ ท่านประธานาธิบดีอยากให้คุณกลับไปในทันทีครับ…วันพรุ่งนี้จะมีประชุมครั้งสำคัญ”

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

“ผมได้ยินข่าวลือมาว่า…” ชายในชุดสูทถอนหายใจแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “พันธมิตรของเราได้แจ้งเราว่าในอีกสิบสองชั่วโมงข้างหน้า…เครื่องปฏิกรณ์สาธิตที่ไห่โจว ประเทศจีน กำลังจะเริ่มทำฟิวชั่นอิกนิชั่นครับ”

ดวงตาของเพอร์รี่หรี่เล็กลง

โรฟานที่นั่งอยู่ตรงข้ามกระเด้งตัวขึ้นมาจากเก้าอี้และอุทานว่า “เป็นไปไม่ได้หรอก!”

…

ณ ไห่โจว ฐานของเครื่องปฏิกรณ์สาธิตสตาร์

บนท้องฟ้าไม่มีเมฆเลยแม้แต่ก้อนเดียว คลื่นมหาสมุทรซัดเข้าหาก้อนหินอย่างแผ่วเบา

ข้างในฐานของเครื่องปฏิกรณ์ กลุ่มนักวิจัยและทหารทุกคนต่างเข้าประจำการที่ตำแหน่งของตัวเอง

เมื่อคืนก่อน จุดเช็กพอยต์ที่ไกลที่สุดถูกกำหนดเป็นระยะที่ห่างออกไปมากกว่า 20 กิโลเมตร ด้วยความช่วยเหลือจากรถหุ้มเกราะ ทำให้ถนนที่มุ่งตรงสู่สถานที่นี้ได้ถูกบล็อกทางไว้หมดแล้ว นักท่องเที่ยวและคนที่สัญจรบริเวณนี้ก็ได้รับคำเตือนเป็นที่เรียบร้อย ทหารที่มีอาวุธครบมือกำลังเดินลาดตระเวนอยู่ทั้งในและนอกฐานเครื่องปฏิกรณ์เพื่อป้องกันไม่ให้มีความเสี่ยงหรืออันตรายใดๆ และเพื่อป้องกันความปลอดภัย

เมื่อสามวันก่อน กองกำลังระดับกรมทหารที่เข้าประจำการในพื้นที่ได้เตรียมอาวุธปืนหนักไว้ป้องกันผู้ก่อการร้ายและหน่วยรบทางอากาศของฝ่ายศัตรูเรียบร้อย พวกเขาเตรียมรับมือกับเหตุการณ์หลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นทัพบก ทัพอากาศ ทัพป้องกันจรวด และทัพป้องกันเรือรบ

พวกเขาคำนึงถึงทุกสถานการณ์ที่เป็นไปได้แล้วเตรียมการไว้อย่างเหมาะสม

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง วิศวกรของบริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนที่อยู่ข้างในโรงงานนิวเคลียร์ก็กำลังตรวจสอบเครื่องปฏิกรณ์เป็นครั้งสุดท้าย

ถ้า สตาร์-1 เป็นอสูรเหล็กกล้า สตาร์-2 ที่รวมร่างอย่างเต็มรูปแบบนี้จะต้องเป็นมังกรเหล็กกล้าขนาดยักษ์เป็นแน่แท้

แม่เหล็กตัวนำยวดยิ่ง SG-1 เป็นส่วนขาของมัน ส่วนซูเปอร์คอมพิวเตอร์เป็นส่วนสมอง และระบบควบคุมพลาสมาที่พัฒนาโดยปัญญาประดิษฐ์จะเป็นตัวรันระบบ อะตอมโพรบฮีเลียม 3 จะเป็นดวงตา ส่วนวัสดุเชิงประกอบ PGC-1 จะเป็นอวัยวะ และลิเธียมเหลวก็จะเป็นเลือดของมัน…

ยังมีชิ้นส่วนอื่นอีกนับไม่ถ้วนนอกจากนี้ ซึ่งทั้งหมดก็เป็นหยาดเหงื่อหยาดน้ำตาของนักวิจัยจำนวนนับไม่ถ้วน

ต้องขอบคุณที่โปรเจกต์สำเร็จลุล่วงในที่สุด

นักวิศวกรที่ตรวจสอบเสร็จเครื่องเสร็จแล้วรีบเดินออกจากตึกโดยมีพนักงานรักษาความปลอดภัยเดินขนาบข้าง

ห้องควบคุมอยู่อีกฝั่งของเครื่องปฏิกรณ์สาธิต ทุกสิ่งทุกอย่างถูกจัดเตรียมมาอย่างเป็นระเบียบ

พวกเขาฝึกการทำฟิวชั่นอิกนิชั่นเรียบร้อยแล้วเมื่อสามวันก่อน ทุกคนที่นี่คุ้นเคยกับความปลอดภัยและคำแนะนำในการปฏิบัติแล้ว

สิ่งที่พวกเขาต้องทำในตอนนี้คือการสิ่งที่พวกเขาฝึกมาเมื่อสามวันก่อนซ้ำอีกครั้ง

“ตรวจสอบแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดเสร็จแล้วครับ! กำลังเติมฮีเลี่ยมเหลวครับ…”

“เติมฮีเลี่ยมเหลวเสร็จแล้วครับ อุณหภูมิถึงจุดวิกฤติแล้ว เปิดใช้ไฟฟ้าได้!”

“กระแสไฟฟ้าถึงจุดวิกฤติแล้วครับ…”

“ปรับสนามแม่เหล็กเสร็จแล้วครับ…”

“เติมเชื้อเพลิงลงไป!”

ในที่สุดขั้นตอนสุดท้ายก็มาถึง

สิ่งที่พวกเขาต้องทำในตอนนี้ก็คือเปิดเสาส่งความร้อนให้เกิดเรโซแนนซ์ของไอออนไซโครตรอน หลังจากนั้น งานทั้งหมดที่ทำมาก็จะเสร็จสิ้น

เมื่อลู่โจวมองปุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาก็เริ่มลังเล

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วมองไปทางนักวิชาการพาน

“คุณกดดีไหมครับ?”

“ไม่ล่ะ คุณกดเถอะ” นักวิชาการพานส่ายหัวแล้วยิ้มขณะพูดขึ้นว่า “การได้มามองเห็นสิ่งนี้ในช่วงชีวิตของตัวเองก็ทำให้ผมพอใจแล้วล่ะ!”

นักวิจัยทุกคนในห้องควบคุมมองลู่โจวเป็นตาเดียวกัน

กล้อง CTV ก็จับภาพเขาเช่นกัน

ลู่โจวสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเอื้อมมือขวาออกไป

จากแผน 863 จนมาถึงตอนนี้นั้น ประเทศปลุกปล้ำกับฟิวชั่นที่ควบคุมได้มาเกือบ 50 ปี ในขณะที่ฝั่งต่างประเทศนั้นเริ่มวิจัยฟิวชั่นที่ควบคุมได้มามากกว่า 70 ปีแล้ว

วันพรุ่งนี้จะเป็นปี 2020 แล้ว

ทุกคนต่างรอมานานเพื่อวันนี้

และในตอนนี้ พวกเขาก็กำลังยืนอยู่ในจุดขอบของยุคใหม่ของเทคโนโลยี

ไม่มีใครยืนอยู่ใกล้กับอนาคตมากเท่าลู่โจวอีกแล้ว

ลู่โจวกลืนน้ำลายและหันไปมองหน้าปัดบนแผงควบคุม จากนั้นก็มองนักวิจัยรอบตัวเขา

“ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ร่วมเป็นพยาน ณ ช่วงเวลานี้กับพวกคุณทุกคนครับ

พวกเราทำงานทุกสิ่งที่จำเป็นได้สำเร็จแล้ว พวกเราทำดีที่สุดเพื่อให้ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์แบบเท่าที่จะเป็นไปได้

ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไร ประวัติศาสตร์จะต้องจดจำวันนี้ พวกเราจะได้รับการจดจำครับ”

เขากดปุ่ม

มันเหมือนกับดวงอาทิตย์กำลังขึ้นฟ้า

ห้องปฏิกรณ์ที่ดำสนิทได้ถูกอาบไปด้วยพลังงานที่ร้อนที่สุดในระบบสุริยะทั้งหมดแล้ว…

…………………………