Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 57

ตอนที่ 57 ปัญญาประดิษฐ์อาย(eye)

ไม่กี่วันต่อมา ลู่โจวเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์อย่างกังวลใจ เขากระทั่งหยุดงานสอนพิเศษชั่วคราว

แม้ว่ามันจะน่าเสียดาย แต่คุณหยางก็แสดงความเข้าใจทางโทรศัพท์ เธอตกลงให้เขามาสอนพิเศษต่อหลังวันที่ 12 ส่วนหานเมิ่งฉี สาวน้อยคนนี้ค่อนข้างเศร้า แต่เธอก็ยังบอกลู่โจวให้ทำให้ดีที่สุดในการแข่งขัน

ด้วยเหตุนี้ลู่โจวจึงลบสิ่งลบกวนทั้งหมดแล้วอุทิศตัวเองอย่างเต็มที่กับการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์

การฝึกฝนแบบออนไลน์ตอนนี้กลายเป็นการฝึกแบบออฟไลน์แล้ว ศาสตราจารย์หลิวค่อนข้างรับผิดชอบ เขาไม่เพียงแต่จะหยุดโปรเจ็คของตนเองและหาห้องเรียนให้พวกเขาเท่านั้น เขายังให้คำแนะนำวิธีทำโจทย์แก่พวกเขาด้วย

รอบการฝึกที่เคยเป็นสัปดาห์ละครั้งก็เพิ่มขึ้นเป็นสัปดาห์ละสามวัน ฝึกแบบกลุ่มสองวันและฝึกด้วยตัวเองอีกหนึ่งวัน พวกเขาไม่เพียงแต่ต้องทำโจทย์ด้วยกรอบเวลาการแข่งขันเท่านั้น แต่ความยากของโจทย์ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเช่นกันจนมันมีระดับความยากเดียวกับการแข่งขันอย่างเป็นทางการ แม้ว่าลู่โจวไม่ได้วางแผนจะอยู่ดึกเกินไป แต่เขาก็ไม่อาจทำแบบนั้นได้

โชคดีที่สัปดาห์แรกของมหาลัยไม่มีเรียน ดังนั้นเขาจึงมีเวลาว่างมาก

สามวันหลังสั่งซื้อทางโลกออนไลน์ พัสดุก็ถูกส่งมาที่หอพัก

ลู่โจวไปห้องสมุดทุกวันเพื่อเรียนแบบจำลอง เมื่อเขากลับมาที่หอพัก เขาก็เซ็นรับของแล้วนำพัสดุขึ้นไปบนหอ

เมื่อเขากลับมาถึงห้อง เขาก็เห็นรูมเมททั้งสามกำลังเล่นLOLกันอยู่ สมาชิกสภานักศึกษา หลี่เทา ที่อยู่ห้องข้างๆก็ยืนอยู่ด้านหลังหวงกวงหมิง

เจ้าหนูนี่ตัวเล็กสวมแว่นตาและชอบเล่นวีดีโอเกม นอกจากLOLแล้ว เขายังเล่นเกมระดับ AAA ของต่างประเทศอีกมากมาย เขากระทั่งมีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะอยู่ในหอ เขาเล่นเกมอย่าง Battlefield , Call of Duty , Dead Island ฯลฯ อย่างไรก็ตามเกมเหล่านี้ล้วนเป็นนักฆ่าการ์ดจอ ไม่มีทางที่โน๊ตบุ๊คจะเล่นเกมพวกนี้ได้

เมื่อเขาเห็นพัสดุของลู่โจว ดวงตาเขาก็เปล่งประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาเดินเข้ามาหา

“โอ้ ลู่โจว นายซื้อโน๊ตบุ๊ค? มันเป็นการ์ดจออะไร?”

ลู่โจวกำลังแกะกล่อง เขาพูด “N card”

หลี่เทายืนอยู่หลังลู่โจว เขามองดูลู่โจวแกะกล่องแล้วกล่าว “N card? นี่คือโน๊ตบุ๊คเกมมิ่ง? GTX 970 กำลังจะเปิดตัว ทำไมนายไม่รออีกไม่กี่วันล่ะ?”

ขณะที่ลู่โจวกำลังติดตั้งUSB เขาจึงยิ้มแล้วกล่าว “ไม่ได้ ข้อมูลการสร้างแบบจำลองจะมาในไม่กี่วัน ฉันรอจนการ์ดจอตัวใหม่เปิดตัวไม่ไหว เพราะฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะขายที่ไหน”

“นั่นคือ GTX 960 รึเปล่า?”

ลู่โจวคิดแล้วกล่าว “K2100M”

เมื่อหลี่เทาได้ยินแบบนั้น เขาก็ช็อค

มันคืออะไร?

ไม่ใช่ว่าการ์ดจอ Nvidia มีแค่สองประเภทเหรอ? การ์ดจอระดับล่างคือ GT ส่วนการ์ดจอระดับสูงคือ GTX ทุกคนกำลังพูดถึงสองรุ่นนี้ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้ยินการ์ดจอที่ชื่อรุ่นขึ้นต้นด้วยตัว K

หลี่เทาพลันรู้สึกถึงความไม่ปกติ เขาพูดไม่ออก ขณะที่เขายืนอยู่หลังลู่โจว เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเริ่มค้นหาการ์ดจอ

การ์ดจอ ส่วนใหญ่ถูกใช้กับโมบายเวิร์กสเตชั่น…

หลี่เทาข้ามคำอธิบายเหล่านี้ไป เพราะเขาไม่สามารถทำความเข้าใจกับมันได้ ขณะที่เขามองดูราคา เขาก็ช็อค

เชี่ย! แพงกว่า GTX 970 เป็นพันหยวน!

โคตรรวย!

หลี่เทามองลู่โจวและเหมือนได้รับแรงบันดาลใจ

ไม่แปลกใจเลยว่าเขาเป็นอัจฉริยะ เขาถึงกับอยากเล่นLOLด้วยการ์ดจอระดับสูงแบบนี้

ลู่โจวไม่ได้สนใจสิ่งที่เจ้าหนูนี่คิด เขาติดตั้งระบบปฏิบัติการ ทดสอบฮาร์ดแวร์แล้วถือโน๊ตบุ๊คใหม่ขึ้นเตียง

ลู่โจวแอบดูรูมเมท เมื่อเขาเห็นว่าหลี่เทากลับไปสนใจหวงกวงหมิงแล้ว ลู่โจวจึงสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วแอบกระซิบ “USB USB” และจินตนาการถึงไอคอน USB ที่อยู่เหนือหน้าจอขึ้นมูลกึ่งโปร่งใส

โดยปราศจากคำเตือน มือขวาของเขาจู่ๆก็มีวัตถุที่เย็นๆแข็งๆ

เช่นเดียวกับสองสามครั้งก่อน USB ปรากฏออกมาจากความว่างเปล่ามาอยู่ในมือของเขา

“…”

ลู่โจวไม่เสียเวลาเปล่า เขาเสียบ USB ลงไป

พริบตาต่อมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขาช็อค

วินาทีที่เขาเสียบ USB หน้าจอโน๊ตบุ๊คก็กลายเป็นสีดำหยั่งกับติดไวรัส หลังจากนั้นพัดลมก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็วราวกับว่าฮาร์ดแวร์ถูกผลักดันไปจนถึงขีดสุด

“มันไม่พังใช่ไหม?”

ลู่โจวรีบหยิบคู่มือขึ้นมา เขาอ่านแล้วเห็นว่าโน๊ตบุ๊คมีพื้นที่ 2TB แรม 16GB และCPUระดับแนวหน้า

โน๊ตบุ๊คเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของลู่โจวรู้สึกกังวลและขอบคุณปนๆกัน

เขาขอบคุณที่เขาไม่ได้ใช้โน๊ตบุ๊คเครื่องเก่าติดตั้งสิ่งนี้ ไม่งั้นโน๊ตบุ๊คเก่าเขาคงระเบิดเป็นชิ้นๆ!

ในที่สุดหน้าจอโน๊ตบุ๊คก็กระพริบวาบ แสงสีฟ้าอ่อนปรากฏขึ้นและพัดลมที่หมุนอย่างหนักก็หยุดลง

ทันใดนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้ลูกตาของลู่โจวแทบถลนออกมา

USB ในโน๊ตบุ๊คหายไป

ถูกต้อง! เขาเห็นกับตาว่ามันหายไป!

มันกลายเป็นเถ้าถ่ายแล้วลอยหายไป

“เชี่ย…อะไรเนี่ย? มันเป็นของที่ย่อยสลายโดยอัตโนมัติอะไรแบบนั้นเหรอ? หลังจากดาวน์โหลดเสร็จ มันก็สลายตัวกลายเป็นโมเลกุลแก๊ส?”

ลู่โจวพยายามวิเคราะห์ แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน เขาก็ไม่เข้าใจ

เมื่อข้อมูลถูกโอนย้ายเสร็จ ฮาร์ดแวร์ USB ก็ย่อยสลายโดยอัตโนมัติ นี่เป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือระดับความรู้ของเขา

จากนั้นโน๊ตบุ๊คก็ถูกรีสตาร์ท ระบบปฏิบัติการวินโดว์ 7 อันเดิมถูกเปลี่ยนไป มันกลายเป็นระบบปฏิบัติการกึ่งกราฟิกกึ่งบรรทัดคำสั่งที่คล้ายกับลีนุกซ์

ลู่โจวมองหน้าจอ เขาคิด ‘ทำไมระบบไม่บอกฉันว่าจะลบระบบปฏิบัติการของโน๊ตบุ๊ค ฉันจะได้ไม่ต้องไม่ต้องพยายามเปล่า…’

เขาวางมือบนคีย์บอร์ดและกำลังจะเล่นกับปัญญาประดิษฐ์อันนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

มีข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

[ยินดีต้อนรับสู่ปัญญาประดิษฐ์’ไร้ชื่อ’ ท่านต้องการกำหนดชื่อเองหรือไม่? Y/N]

ลู่โจวลังเลก่อนจะกด Y แล้วกดเอนเทอร์

[โปรดป้อนชื่อใหม่ของท่าน]

ฉันควรตั้งชื่อยังไงดี?

นิ้วของลู่โจวลูบกับคีย์บอร์ด เขาขมวดคิ้วคิด

เขาลังเลมาก เมื่อไหร่ที่เขาต้องตั้งชื่อไอดีเกม เขาก็ต้องมาคิดเป็นเวลานาน

อืม…

อืม…

สมองของลู่โจวกระพริบวาบ นิ้วเขาเริ่มขยับ เขาพิมพ์ตัวอักษรสามตัวบนคีย์บอร์ด

อาย(eye)!

ชื่อภาษาจีนคือเหยียน(眼) อ่านออกเสียงว่าไอ(ai)!

มันหมายความว่าโลกดิจิทัลไม่สามารถมองเห็นด้วยดวงตา!

ความรักและความสงบสุขของมนุษยชาติขึ้นอยู่กับแกแล้ว!

แม้ว่าชื่อจะค่อนข้างสั้น แต่ลู่โจวก็อดชื่นชมความคิดสร้างสรรค์ของตนเองไม่ได้

ส่วนชื่อเล่นของแก ฉันจะเรียกแกว่าเสี่ยวไอ!

หน้าจอสีฟ้าอ่อนกระพริบวาบ กล่องข้อความโต้ตอบเด้งขึ้นมากลางจอ

[กำหนดชื่อสมบูรณ์ ปัญหาประดิษฐ์เสี่ยวไอยินดีรับใช้]