Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 593 เส้นทางเทคนิคที่ชัดเจน

สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูง ออฟฟิศของคณบดี

เมื่อลู่โจวเห็นยางสวี่เดินผ่านประตูเข้ามา เขาหยุดเขียนแล้วหันไปมอง

“ผลการวิเคราะห์พร้อมหรือยัง?”

ยางสวี่หยิบ USB ออกจากกระเป๋ากางเกงออกมาแล้ววางมันบนโต๊ะ “ข้อมูลอยู่ข้างใน”

ลู่โจวถาม “แล้วข้อมูลต้นฉบับล่ะ?”

ยางสวี่พูดตอบ “มันอยู่ในฐานข้อมูลแบ็คอัป…มีปัญหาอะไรเหรอ?”

ลู่โจวพูดต่อ “ลบมันไป”

ยางสวี่นิ่งไปสักพัก เขาไม่ได้ถามสาเหตุ เขาเพียงแค่พยักหน้า

“โอเค”

หลังจากประตูออฟฟิศของลู่โจวปิดลง เขาก็เสียบ USB เข้ากับแล็ปท็อปแล้วเปิดดูโฟลเดอร์ เขาเริ่มดูรูปภาพแต่ละรูปอย่างละเอียด

หลังจากที่เขาออกมาจากห้องแล็บใต้ดินเมื่อวาน ช่วงเช้า เขาหยิบตัวอย่างจำนวนหนึ่งมาจากโครงสร้างสองชั้นรูปทรงกลมระหว่างถังเชื้อเพลิงกับเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อน เขาเอามันให้ยางสวี่ไปทำการวิเคราะห์จุดพีคลักษณะสเปคตรัมอินฟาเรดแล้วถ่ายรูปผ่านกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องผ่าน

เมื่อดูแค่รูปภาพเพียงอย่างเดียว มันดูเหมือนว่าการคาดการณ์ของเขานั้นถูกต้อง

ตั้งแต่ที่วัสดุส่วนประกอบเซรามิกนาโนที่เป็นชิ้นส่วนถูกทำให้เปราะแตก มันยากที่จะคำนวณคุณลักษณะโครงสร้างดั้งเดิม แต่เมื่อดูจากซากคาร์บอนภายใน สามารถสรุปได้ว่ามันคือวัสดุส่วนประกอบต้านความร้อนที่ต่างกันทางกายภาพ ซึ่งมีคุณสมบัติต้านอุณหภูมิสูง

จากรูปภาพที่ถ่ายโดยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องผ่านสำหรับตัวอย่างวัสดุชั้นใน เขาเห็นได้ชัดว่ามันมีซากไฮโดรเจนในหลายตัวอย่าง

จากที่ลู่โจวได้กังวลถึง มันมีสองสถานการณ์ที่เป็นไปได้สองกรณีซึ่งอาจทำให้เกิดเหตุแบบนี้ขึ้น

สถานการณ์แรกคืออะตอมไฮโดรเจนนั้นมาจากการเสื่อมถอยของอะตอมวัสดุ

อีกสถานการณ์หนึ่งคือลำแสงโปรตอนพลังงานสูงทะลวงผ่านกำแพงชั้นในของวัสดุแล้วติดอยู่ด้านในวัสดุ

อนุภาคไฮโดรเจนและการบวมในวัสดุนั้นถูกกระจายในพื้นที่ที่เข้มข้น เมื่อเปรียบเทียบพลังเจาะของนิวตรอนและลำแสงโปรตอน ลู่โจวอนุมานได้เลยว่ามีความเป็นไปได้สูงที่การบวมของโครงสร้างนี้น่าจะเกิดจากลำแสงโปรตอนเป็นหลัก

ในกรณีนี้ เศษซากของทรัสเตอร์เอฟเฟกต์ฮอลล์ที่นอนอยู่ในห้องแล็บนั้นมีโอกาส 90% ที่จะใช้พลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น

พลังมาจากปฏิกิริยาฟิวชั่นระหว่างโปรตอนกับฮีเลี่ยม-3

“มันคือแบตเตอรี่ฟิวชั่น!”

การคาดการณ์ของลู่โจวได้รับการยืนยัน เขาค่อยๆ มองดูรูปบนหน้าจอแล้วตื่นเต้นมาก

ไม่เพียงแค่นั้น แต่เขาสามารถใช้เบาะแสที่มีจำกัดเพื่ออนุมานเส้นทางเทคนิคโดยหยาบของอุปกรณ์นี้

ยกตัวอย่างเช่น เมื่อดูจากโครงสร้างที่ปิดและความเสียหายของกำแพงชั้นในของเครื่องปฏิกรณ์ เครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นขนาดเล็กนั้นอาจจะสามารถทิ้งได้

ซึ่งนั่นหมายความว่าเชื้อเพลิงนั้นถูกรวมด้วยกันเขาคอร์นิวเคลียร์ แล้วคอร์ทั้งหมดนั้นถูกทิ้งโดยตรงหลังการใช้ครั้งเดียว

มันอาจจะฟังดูสิ้นเปลือง แต่เอาจริงแล้ว นี่อาจจะเป็นวิธีที่เป็นไปได้มากที่สุด

ถ้าเกิดไม่ได้ใส่ใจลำแสงโปรตอนพลังงานสูงที่ห้ำหั่น ความเสียหายรังสีที่เกิดจากนิวตรอนปริมาณเล็กน้อยต่อวัสดุและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจระยะยาว ระบบที่ซับซ้อนทั้งหลายอย่างระบบกู้คืนนิวตรอนลิเธียมเหลว สามารถถูกละเว้นได้

ไม่เพียงแต่ว่ามันจะลดความยากของโปรเจกต์ แต่มันก็จะประหยัดพื้นที่ได้เยอะ

ท้ายที่สุดแล้ว ทุกตารางนิ้วในยานอวกาศนั้นเป็นพื้นที่ที่มีค่า

สำหรับวัสดุเกราะป้องกัน ส่วนประกอบให้ความร้อน ระบบแลกเปลี่ยนความร้อน และระบบมอนิเตอร์คอร์นิวเคลียร์ ส่วนประกอบราคาแพงพวกนี้สามารถรวมเข้าไปกับเครื่องยนต์ได้ ทำงานเป็น ‘ส่วนแบตเตอรี่’ ของคอร์นิวเคลียร์

เมื่อคิดแบบนี้ ความยากของการวิศวกรรมแหล่งพลังงานฟิวชั่นครั้งเดียวไม่ควรจะมากเกินไปหรือไร้สาระไป…

แน่นอนว่าคอนเซปต์นี้ไม่ไร้สาระ ถ้าเปรียบเทียบมันกับเทคโนโลยีฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สอง มันดูน่าขบขันเมื่อเทียบกับเทคโนโลยีปัจจุบันที่มีอยู่

ถ้ามีใครออกแบบเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้รุ่นที่สองด้วยคอนเซปต์ใช้แล้วทิ้งในครั้งเดียว ความยากในการวิศวกรรมนั้นก็จะไม่สูงมาก มันอาจจะง่ายกว่าเครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่น สตาร์-2 แต่ค่าใช้จ่ายในการผลิตไฟฟ้านั้นจะสูงมหาศาล

มันเหมือนกับการใช้เชื้อเพลิงยานอวกาศไปให้พลังงานบ้านพลเรือน

“คอนเซปต์การดีไซน์ทั้งหมดคือการรวมประสานเชื้อเพลิงในคอร์นิวเคลียร์และควบคุมพลังของเครื่องยนต์โดยการความคุมปริมาณของห้องปฏิกรณ์กลางและอัตราการใช้เชื้อเพลิงผ่านโครงสร้างสองชั้น…เพื่อให้คอร์นิวเคลียร์ไม่ได้ผ่านการจุดติดไปตลอด ในทางกลับกัน มันควรผ่านการจุดรวดเร็ว

แต่แบตเตอรี่ฟิวชั่นในเศษซากทรัสเตอร์เอฟเฟกต์ฮอลล์อาจจะไม่ได้เกิดจากแมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์ มันจะเกิดขึ้นโดยเส้นทางเทคนิคอื่น”

แม้ว่าเขาจะเจอโครงสร้างคล้ายกับแม่เหล็กตัวนำยวดยิ่งในเศษซากทรัสเตอร์เอฟเฟกต์ฮอลล์ ปริมาณนั้นไม่พอที่จะกักพลาสมาอุณหภูมิสูงหลายร้อยล้านดีกรี มากไปกว่านั้น ในอวกาศ แม่เหล็กตัวนำยวดยิ่งจะสัมผัสกับห้องปฏิกิริยาไอออนและฟังก์ชั่นจริงของมันน่าจะเป็นการให้สนามแม่เหล็กทางเลือกสำหรับหน่วยแรงขับเคลื่อนฮอลล์

ดังนั้น นี่คืออินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่น?

ลู่โจวใช้ปากกาวาดบนกระดาษร่าง ตาของเขาเริ่มเป็นประกาย

การจุดขึ้นเร็ว อินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่น…

เส้นทางเทคนิคชัดเจนแล้วตอนนี้!

เขาเก็บความตื่นเต้นไว้ในใจแล้วขยำกระดาษเป็นก้อนกลม จากนั้นเขาก็เก็บกระดาษเข้ากระเป๋ากางเกง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรีบกดโทรออก

มันดังขึ้นสามครั้ง เมื่อสายต่อติด เขาได้ยินเสียงเลขาเฟิง

“สวัสดี?”

ลู่โจวพูดขึ้น “นี่ผมเอง”

เฟิงชูฉิงยิ้มแล้วพูดว่า “ศาสตราจารย์ลู่ มีอะไรหรือครับ?”

ลู่โจวตอบ “การปรับโครงสร้างทีมเครื่องปฏิกรณ์สาธิต สตาร์-2 เป็นอย่างไรบ้าง?”

หลังจากเฟิงชูฉิงได้ยินคำถาม เขาตอบกลับว่า “การโยกย้ายพนักงาน ตรวจสอบของ และการจัดสรรสิทธิ์ทรัพย์สินนั้นก็เสร็จสิ้นหมดแล้ว เอกสารที่เกี่ยวข้องนั้นถูกส่งไปที่ SASAC1 ผมจะรอให้พวกเขาตรวจสอบสถานการณ์ ถ้าไม่มีปัญหาใหญ่อะไร มันจะใช้เวลามากที่สุดหนึ่งสัปดาห์สำหรับอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้ที่จะแยกจากทีมโปรเจกต์ สตาร์-2

เฟิงชูฉิงยิ้มและพูดว่า “คุณพร้อมจะขึ้นรถไหม? ถ้าคุณยังไม่พร้อม ทางเรารออีกสองสามวันได้”

ขึ้นรถ?

ลู่โจวนิ่งไปชั่วครู่ เขาไม่เข้าใจว่าเฟิงชูฉิงพูดเรื่องอะไร

แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาคำนึงเรื่องนี้ เขาก็เลยไม่สนใจแล้วพูดต่อ

“อย่าลืมตรวจดูปฏิบัติการที่อีสต์เอเชียเอเนอร์จี้ แค่ทำตามคำสั่งของเบื้องบน เหตุผลที่ผมโทรหาคุณวันนี้ก็จะคุยเรื่องอื่นกับคุณ ผมมีโปรเจกต์วิจัยใหม่ ผมจำเป็นที่ต้องย้ายบางคนมาจากโปรเจกต์ สตาร์-2

เฟิงชูฉิงไม่ได้ถามอะไร เขาเพียงแต่พูดว่า “โอเค บอกชื่อพวกนั้นมาได้เลย”

ลู่โจวไตร่ตรองอยู่สักพักแล้วพูดว่า “รายชื่ออาจจะยาวหน่อย มันยากที่จะสื่อสารผ่านโทรศัพท์ ผมจะร่างรายชื่อแล้วส่งอีเมลให้คุณ”

เฟิงชูฉิงนิ่งไปสักพัก

“คุณต้องการคนเท่าไหร่?”

ลู่โจวตอบ “ไม่มากหรอก ประมาณสิบคน”

คุณคิดว่ามันไม่มากไป?

เฟิงชูฉิงยิ้มแล้วถามอย่างระมัดระวัง “ผมถามได้ไหมว่ามันคือโปรเจกต์อะไร?”

ลู่โจวคิดอยู่สักพักแล้วตอบกลับไปว่า “มันเกี่ยวกับเรื่องการลดขนาดฟิวชั่นที่ควบคุมได้”

เฟิงชูฉิง “???”

…………………………………………………………….