Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 62

ตอนที่ 62 ถ้านายไม่ทำพลาด ฉันคงดูถูกนาย

หลังจากทำงานมามากกว่า 30 ชั่วโมงอย่างต่อเนื่องในสภาวะสมาธิสูง ลู่โจวก็ผลักดันมาจนถึงขีดจำกัด

เมื่อเขากลับมาที่หอพักชั่วคราว เขาก็ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเช่นเคย เมื่อเขาหัวถึงหมอน เขาก็เริ่มเข้าสู่ห้วงความฝัน

กว่าเขาจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว

ลู่โจวหยิบโทรศัพท์แล้วมองดูเวลา มันห้าโมงครึ่งแล้ว

“เวลานอนของฉันสลับกัน ดูเหมือนอีกสองวันข้างหน้าฉันต้องปรับเวลานอนใหม่”

เนื่องจากไม่มีใครมาขัดจังหวะเวลานอน เขาจึงตระหนักว่าเขาหลับไปนานมาก…

มีสายที่ไม่ได้รับหลายสิบสายแสดงอยู่บนหน้าจอ มันมาจากเฉินยู่ซาน เพื่อนร่วมทีม ศาสตราจารย์หลิว ที่ปรึกษาและรูมเมทเขา

ลู่โจวเปิดวีแชทและส่งข้อความตอบพวกเขาไปเพื่ออธิบายว่าทำไมเขาถึงไม่ได้รับสาย

เมื่อเขาส่งข้อความเสร็จ เขาก็สะพายกระเป๋า เขากำลังจะเอากุญแจไปคืน แต่แล้วโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

มันเป็นสายจากเฉินยู่ซาน

เมื่อเขารับสาย น้ำเสียงหวานใสก็ดังขึ้นมา “ลู่โจว! นายรู้สึกยังไงบ้าง?”

ลู่โจว “ผมไม่เป็นไร”

เฉินยู่ซานถามทันที “ฉันได้ยินมาว่าโจทย์ปีนี้ยากมาก นายเลือกโจทย์ไหน?”

ลู่โจว “โจทย์ A เป็นโจทย์เกี่ยวกับ Chang’e 3”

เฉินยู่ซานได้ยินคำตอบของลู่โจวแล้วเปิดตาด้วยความประหลาดใจ “นายเลือกโจทย์นั้น? นายเข้าใจโจทย์เหรอ?”

ลู่โจวคิดเล็กน้อยแล้วตอบ “มันไม่เป็นไร แม้ว่าการนำเสนอโจทย์อวกาศจะน่ากลัว แต่มันก็ไม่ได้ยากที่จะแปลงโจทย์ให้เป็นปัญหาทางคณิตศาสตร์”

“นายไม่คิดว่ามันยากนี่เอง” เฉินยู่ซานถอนหายใจ เธอกล่าว “ฉันมีรูมเมทที่เข้าร่วมการแข่งขันปีนี้เช่นกัน เธออยากได้อันดับหนึ่งและได้รับโอกาสเข้าโครงการเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบเข้า แต่ทันทีที่เธอเห็นโจทย์ เธอก็ตะลึง”

การแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สามารถช่วยให้ติดโครงการเข้าเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบเข้า

ลู่โจวประหลาดใจ

ไม่แปลกใจเลยที่หลินอวี่เซียงหน้าด้านให้พวกเราแบกเธอ

เข้าใจแล้ว มันก็สมเหตุสมผล

ลู่โจวถาม “เธอเลือกโจทย์ข้อไหน?”

เฉินยู่ซาน “โจทย์ B โจทย์โต๊ะพับ”

โชคร้ายอะไรอย่างนี้

ลู่โจวคิดในใจ

อย่างน้อยเจ็ดทีมในห้องคอมพิวเตอร์ก็เลือกโจทย์ B เขาไม่รู้เกี่ยวกับอีกสามทีมที่เหลือ แต่มันเป็นไปได้ว่าลู่โจวเป็นทีมเดียวในห้องที่เลือกโจทย์ A

“แล้วคุณรู้สึกยังไงกับโจทย์นี้?”

“มันยากมาก มันเกี่ยวข้องกับกลศาสตร์โครงสร้างและการยศาสตร์ ในระยะสั้นมันลำบากและยุ่งยากมาก เธอบ่นเรื่องโต๊ะโง่ๆนี่ให้ฉันฟัง” เฉินยู่ซานถอนหายใจ เธอกล่าวเสริม “โจทย์พวกนี้ยังปกติ การออกแบบฟาร์มหมูและการออกแบบตู้เก็บยา ฉันไม่พูดแล้ว นายไปหาอะไรกินเถอะ นายคงพึ่งตื่น ฉันจะไปปลอบรูมเมทฉันสักหน่อย”

“ตกลง ไว้เจอกัน”

ขณะที่ลู่โจววางสาย เขาก็เห็นข้อความจากหลินอวี่เซียง เธอบอกว่าตรวจสอบเอ็มดีห้าและวิทยานิพนธ์อัพโหลดเสร็จแล้ว เธอกับหวังเสี่ยงตงกลับมหาลัยแล้ว และในอนาคตเขาไปขอความช่วยเหลือจากเธอได้ตามสะดวก เธอบอกอีกเช่นกันว่าเธออยากเลี้ยงข้าวเขาเพื่อแสดงความขอบคุณ

ลู่โจวคิดแล้วตอบ [ด้วยความยินดี]

การแข่งขันจบลงแล้ว แม้ว่าเธอจะถ่วงทีม เธอก็ยังนับได้ว่าเป็น’คนส่งอาหาร’และเธอก็มีประโยชน์อยู่เหมือนกัน

ไม่มีประโยชน์ที่จะบ่นเกี่ยวกับเธอ

รถบัสมหาลัยออกไปแล้ว พรุ่งนี้เช้าถึงมีรถรอบต่อไป

หอพักวิทยาเขตเก่าค่อนข้างทรุดโทรม ลู่โจวไม่ได้อาบน้ำหรือเปลี่ยนเสื้อผ้ามาสามวันแล้ว เขาไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อแม้แต่วิเดียว

เขาสะพายกระเป๋าแล้วเดินไปทางหน้ามหาลัย เขาทานบะหมี่ก่อนจะขึ้นรถไฟกลับวิทยาเขตใหม่

…..

“หนึ่ง สอง หนึ่ง…หนึ่ง สอง หนึ่ง…”

“ขยับแขนให้มากกว่านี้! ขยับขาให้มากกว่านี้! ขยับ ขยับ ขยับ!”

เสียงตะโกนดังมาจากสนาม กลุ่มนักศึกษาปีหนึ่งกำลังได้รับการฝึกฝนจากอาจารย์

ลู่โจวมองไปยังกลุ่มหนุ่มสาวที่มีพลังเหลือล้นแล้วถอนหายใจ เขาคิดถึงการเป็นเด็ก จากนั้นเขาก็เดินไปหอพัก

เมื่อเขากลับมาถึงหอพักแล้วเปิดประตู สัตว์สามตัวก็มารุมล้อมตัวเขา

“โจว เป็นไงบ้าง?”

“นายมั่นใจว่าทำได้ดีไหม? หลิวรุ่ยบอกเขาทำพลาดอีกแล้ว”

“ฉันทำพลาดจริงๆ” หลิวรุ่ยกล่าว เขายิ้ม “ทำไมพวกนายไม่เชื่อฉัน? ฉันเห็นโจทย์ทั้งสอง ฉันก็อึ้งแล้ว ฉันคิดว่าโจทย์สองดูง่ายกว่าเล็กน้อย คนเขียนโปรแกรมกับคนสร้างแบบจำลองทีมฉันเป็นคนแบกฉัน ถ้าได้รางวัลระดับจังหวัดฉันก็พอใจแล้ว”

สือช่างขัดจังหวะเจ้าหมอนี่อย่างหมดความอดทน “โอเคๆ เจ๋งมาก ถ้านายไม่ทำพลาด ฉันคงดูถูกนาย หลีกไป ฉันกำลังพูดกับโจว”

หวงกวงหมิงเดินเข้ามาแล้วถาม “โจว นายทำได้ไหม? โจทย์ A ยากไหม?”

ลู่โจวกล่าวอย่างลวกๆ “พอได้…หลิวรุ่ย แล้วนายล่ะ?”

“ยากเกินไป…โจทย์จำนวนมากไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยคณิตศาสตร์” หลิวรุ่ยกล่าวและส่ายหน้า

นั่นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นคณิตศาสตร์หรือการเขียนโปรแกรม มันก็เป็นแค่เครื่องมือในการแก้ปัญหา แนวคิดหลักของการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์คือรางวัลของเหล่าผู้ที่ใช้คณิตศาสตร์ในการแก้ไขปัญหาในทางปฏิบัติได้ดี

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมรางวัลระดับประเทศถึงมีค่า

มันแตกต่างจากการสอบคณิตศาสตร์ แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ไม่ได้มีเนื้อหาให้พูดคุยมากนัก

รูมเมทสองคนของลู่โจวมีแผนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันในปีถัดไป ดังนั้นพวกเขาจึงยิงคำถามออกมามากมาย เมื่อเขากำจัดสัตว์พวกนี้ไปได้ในที่สุด เขาก็ปีนขึ้นบันไดแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คบนเตียง

เขาทิ้ง AFK ไปนานมาก ถ้าแถบความคืบหน้าไม่ขยับเลย เขาคงเดือด

อย่างไรก็ตามเมื่อลู่โจวเปิดโน๊ตบุ๊คแล้วมองดู เขาก็โกรธมาก

บัดซบ!

แถบความคืบหน้าขยับแค่กระจึ๋งเดียวเท่านั้น!

เครื่องจักรบัดซบ! เสียค่าไฟโดยเปล่าประโยชน์!

ลู่โจวโกรธ เขาปิดโน๊ตบุ๊คทันที จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือเขียนโปรแกรมสองเล่มแล้วไปห้องสมุด

…..

หลังจากการแข่งขันการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จบลง ในที่สุดลู่โจวก็มีเวลาผ่อนคลาย

เขามีหนังสือสองเล่มอยู่กับตัวทุกวัน [โครงสร้างข้อมูล(Data structure)] กับ [กระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรมปัญญาประดิษฐ์(Artificial intelligence programming paradigm)] เขาจะให้ความสนใจกับคลาสคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ ส่วนคลาสอื่นเขาจะเรียนด้วยตนเอง

นี่คือข้อดีของมหาวิทยาลัย เขาเป็นผู้ควบคุมเวลาของตนเอง

นอกจากคณบดีหรือศาสตราจารย์อาวุโส ศาสตราจารย์ส่วนใหญ่จะสนใจการสอนเท่านั้น ส่วนใหญ่พวกเขาจะเช็คชื่อของคนในคลาส แต่พวกเขาไม่สนใจว่านักศึกษาจะทำอะไรในห้อง ตราบใดที่พวกเขาไม่ขัดจังหวะการสอนก็พอ

ลู่โจวอยู่ทั้งในห้องเรียนและเรียนในห้องสมุด ไม่งั้นเขาก็จะเล่นอยู่กับปัญญาประดิษฐ์เสี่ยวไอ ด้วยเหตุบังเอิญลู่โจวจึงค้นพบว่าการพูดคุยกับเสี่ยวไอพัฒนาแถบความคืบหน้าได้ไวและมีประสิทธิภาพมากกว่าการอยู่ห่างจากคอมพิวเตอร์

ดังนั้นลู่โจวจึงเขียนโปรแกรมเล็กๆในไพทอน เขาเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตระหว่างเสี่ยวไอกับQQ จากนั้นเขาก็ลงทะเบียนหมายเลข QQ ในนามของเสี่ยวไอแล้วตั้งชื่อว่า ‘อาย(eye)’

ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถใช้โทรศัพท์ส่งข้อความหาเสี่ยวไอ โปรแกรมอ่านข้อความไพทอนและเข้าสู้ไดอะล็อกบอกซ์ของเสี่ยวไอ

นี่เทียบเท่ากับการใช้เครื่องมือแชทบุคคลที่สามเพื่อทำการคุยกับเสี่ยวไอทางอ้อม เสี่ยวไอสามารถควบคุมโมบายเวิร์คสเตชั่นได้อย่างสมบูรณ์ เขาจึงสามารถใช้สิ่งนี้ควบคุมโน๊ตบุ๊คจากระยะไกล

เขาสามารถบอกให้เสี่ยวไอรันโปรแกรมและเสี่ยวไอก็จะทำตามคำสั่งเขา

ยกตัวอย่าง ถ้าเขาบอกเสี่ยวไอให้ปิดเครื่อง เสี่ยวไอก็จะปิดเครื่องโน๊ตบุ๊คเขา

ลู่โจวรู้สึกว่ามันค่อนข้างเจ๋งไม่เบา

แน่นอนด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย เขาได้เพิ่มรหัสล็อคให้กับโปรแกรมไพทอน เสี่ยวไอจะอ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากเขาคนเดียวเท่านั้น

ดังนั้นถ้ามีคนพบบัญชี QQ ของเสี่ยวไอ พวกเขาก็ยังไม่อาจทำความเสียหายอะไรได้

ท้ายที่สุดแล้วเสี่ยวไอสามารถระบุบัญชีของลู่โจวได้คนเดียวเท่านั้น