Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 752 ปัญหาใหญ่
แม้ว่าองค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีนมีเงินพอที่จะออกแบบโมดูลหลักใหม่ก็ตามแต่ลู่โจวไม่มีเวลาที่จะรอแล้ว
วิธีการดำเนินการและเชื้อเพลิงของสกายโกลว์ถูกเติมจนเต็ม เรากำลังจะปล่อยยานอวกาศแล้วแท้ๆ แต่จะบอกฉันว่าโมดูลหลักผิดปกติอย่างนั้นเหรอ
อะไรวะเนี่ย?
มันจะเป็นแบบนี้ไม่ได้
ลู่โจวเดินขึ้นลงระเบียง เขาตัดสินใจและคุยกับผู้อำนวยการหลี่ผ่านโทรศัพท์
“ผมจะไปที่เทียนจิน! “
ผู้อำนวยการหลี่นิ่งไปชั่วขณะ
“ทำไมคุณต้องไปด้วย คุณเป็นคนออกแบบสถานีอวกาศเหรอ
“ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดที่องค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีนแก้ปัญหานี้ไม่ได้ ขนาดนักวิชาการหยวนเองยังส่ายหัว คุณจะทำอย่างไรต่อ ลู่โจว”
งานวิจัยและการพัฒนาโปรเจกต์หลักที่สตาร์สกายเทคโนโลยีมุ่งเน้นไปที่ระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออน ไม่มีวิศวกรสักคนที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงที่เชี่ยวชาญด้านการออกแบบสถานีอวกาศ
ลู่โจวพูด “ผมต้องเห็นด้วยตาตัวเอง”
ถ้าองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศตัดสินใจจะแก้ไขโมดูลหลักและเชื่อมต่อท่อความร้อนใหม่ มันต้องใช้เวลาอย่างน้อยเป็นปี
ถึงแม้ลู่โจวจะแก้ไขปัญหาทางเทคนิคไม่ได้ แต่เขาก็อยากไปเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
อย่างน้อยๆ เขาก็อยากเห็นปัญหานี้ด้วยตาตัวเอง
หลังจากที่เห็นความมุ่งมั่นของลู่โจว ผู้อำนวยการหลี่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรต่อ
“โอเค ผมจะบอกองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศประเทศจีนให้ยับยั้งการรื้อถอนโมดูลหลักไปก่อน”
“โอเค ขอบคุณครับ”
ลู่โจววางสายและนำโทรศัพท์ใส่กระเป๋า เขารีบเดินกลับไปที่ห้องทดลองทันที
ยางสวี่ดึงแผ่นแก้วออกจากกล้องจุลทรรศน์ เขามองไปที่ลู่โจวและนิ่งไปครู่หนึ่ง
“…อะไร”
ลู่โจวพูดอย่างเคร่งขรึม “มีบางอย่างผิดพลาดเกิดขึ้นที่องค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีน การปล่อยยานอวกาศจะถูกเลื่อนไปอีก”
ยางสวี่ดันแว่นขึ้นและถาม “ปัญหาหนักหนาหรือเปล่า”
แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในสาขาอวกาศ แต่ในฐานะสมาชิกอาวุโสของสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง เขาก็ให้ความสนใจกับเรื่องสำคัญพวกนี้
“ปัญหานี้หนักหนานะ ผมอาจจะไม่อยู่สักอาทิตย์สองอาทิตย์ คุณต้องจัดการงานวิจัย N-1…” ลู่โจวกำลังจะออกไปแต่เขาเห็นตัวอย่างท่อนาโนคาร์บอนไฟเบอร์อยู่บนโต๊ะทดลอง
เขาจ้องมองอยู่สักพักก่อนที่จะถาม “ความยาวสูงสุดที่เราทำได้ตอนนี้อยู่ที่เท่าไหร่”
ยางสวี่พูด “ประมาณ 1-2 มิลลิเมตร ทำไมเหรอ”
ลู่โจวไม่ลังเลและพูดขึ้นทันที “คุณจะต้องบินไปกับผมพรุ่งนี้”
ยางสวี่ “…? “
…
บรรยากาศที่เทียนจินทั้งหดหู่และสิ้นหวัง
เพราะเจ้าหน้าที่ทุกคนต้องทำงานล่วงเวลาทำให้พวกเขาอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก แถมยังเกิดปัญหาเรื่องความร้อนอีก ทำให้อารมณ์ของพวกเขายิ่งแย่ลงกว่าเดิม
โดยเฉพาะบรรดาวิศวกร สีหน้าพวกเขาแสดงถึงความเหนื่อยล้า
ซุนหยวนเพ่ย วิศวกรที่ทำหน้าที่ควบคุมโปรเจกต์ปราสาทจันทรานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเล็กด้านนอกโรงงาน เขาสูบบุหรี่ตลอดเวลา ดูเหมือนเขาจะแก่ขึ้นเป็นสิบปีภายในคืนเดียว เขาไม่ทันสังเกตเห็นผู้อำนวยการระบบจางที่เดินเข้ามา
“…โมดูลหลักอยู่ด้านใน ผมจะพาคุณเข้าไปดู”
“โอเค” ลู่โจวพยักหน้าให้ผู้อำนวยการระบบจางและมองไปที่วิศวกรที่นั่งเคร่งเครียดอยู่ใกล้ๆ และถาม “นั่นใครครับ”
“เขาคือวิศวกรที่ทำหน้าที่ดูแลสถานีอวกาศและควบคุมระบบทำความเย็น”
แววตาของลู่โจวเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก
มิน่าล่ะ!
มิน่าล่ะเขาจึงดูเศร้า
ฉันมั่นใจว่าถ้าใครได้อยู่ในจุดที่เขายืนตอนนี้คงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่นัก
ซุนหยวนเพ่ยได้ยินบทสนทนาที่เกิดขึ้นใกล้ๆ เขามองไปที่ลู่โจว และมองกลับมาที่เดิมพลางสูบบุหรี่ต่อ
ลู่โจว “คุณคือวิศวกรซุนเหรอ”
ซุนหยวนเพ่ยพยักหน้า
“ใช่ครับ”
“คุณหาคำตอบได้หรือยังครับ”
ซุนหยวนเพ่ยแสดงสีหน้าขมขื่น เขาส่ายหัวและพูด “ตอนนี้ทางออกเดียวคือออกแบบท่อความร้อนใหม่ เราต้องถอดโมดูลออกมาและสร้างใหม่ทั้งหมด”
ในฐานะคนที่มีแนวคิดอนุรักษ์นิยม เขาไม่ค่อยชอบลู่โจว
แต่ตอนนี้เขาคงไม่มีหน้าจะไปเกลียดลู่โจวหรอก
แต่เขาเกลียดตัวเองมากกว่าที่ไม่เจอปัญหานี้ตั้งแต่แรก
ลู่โจวจ้องมองเขาอยู่สักพักก่อนที่จะพูด “ทิ้งบุหรี่ ผมขอดูหน่อยว่าด้านในมีอะไร”
“โอเค”
ซุนหยวนเพ่ยทิ้งก้นบุหรี่และค่อยๆ ยืนขึ้น เขาเดินไปที่โกดังเหมือนหุ่นเชิดไร้วิญญาณ
ผู้อำนวยการระบบจางมองหน้าลู่โจวและถอนหายใจ
“อย่ากวนโมโหเขานะ ตอนนี้จิตใจของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
ลู่โจวยิ้มและพูด “ผมจะไปกวนโมโหเขาทำไมล่ะครับ”
ยางสวี่ที่เดินตามลู่โจวมาตั้งแต่แรก ถามขึ้น “ผมควรออกไปข้างนอกไหม ที่นี่มีความลับของรัฐเกี่ยวข้องด้วยไม่ใช่เหรอ”
หลังจากที่ได้ทำงานกับลู่โจวมานาน คำพูดที่ยางสวี่ได้ยินจากลู่โจวเป็นประจำคือคำว่า ความลับของรัฐ
คำคำนี้แทบจะทำให้เขาหัวเสีย
ผู้อำนวยการระบบจางยิ้มและส่ายหัว
“ไม่เป็นไรครับ ของด้านในไม่ใช่ความลับขนาดนั้น นักเรียนประถมเพิ่งมาทัศนศึกษากันที่นี่เมื่อสองอาทิตย์ก่อน…เข้ามาเถอะครับ”
เขาพากลุ่มคนทั้งหมดเข้าไปในโกดัง
ลู่โจวและยางสวี่เดินตามผู้อำนวยการระบบจาง
ทันทีที่ยางสวี่เดินเข้ามาในโกดัง เขาก็มองรอบๆ ด้วยความสงสัย
งานวิจัยที่เขาถนัดคือวัสดุศาสตร์และไม่เคยเห็นอุตสาหกรรมการบินและอวกาศเลย สิ่งเหล่านี้จึงเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับเขา
ลู่โจวไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย เขาเดินตรงเข้าไปที่โมดูลหลักที่ตั้งอยู่กลางโกดัง
ทางเชื่อมโมดูลเปิดอยู่และเปิดกว้างมากพอให้นักบินอวกาศเดินเข้าไปได้
แต่ลู่โจวไม่ได้เข้าไปด้านใน เขาแค่โผล่หัวเข้าไปและมองรอบๆ แล้วเดินออกมา
“ปัญหาคือท่อความร้อนเหรอ”
ซุนหยวนเพ่ยพยักหน้าอย่างอ่อนแรงและพูด “ครับ”
ลู่โจวพูดขึ้นทันที “แล้วตัวลดอุณหภูมิล่ะ คุณคิดจะเปลี่ยนตัวลดอุณหภูมิบ้างไหม”
ซุนหยวนเพ่ยยิ้มและส่ายหัว
“ตัวลดอุณหภูมิคือระบบน้ำเย็นไกลคอล ซึ่งเป็นการลดอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับอวกาศแล้ว คุณคิดว่าการเปลี่ยนตัวลดอุณหภูมิจะแก้ปัญหานี้ได้จริงๆ เหรอ ไม่มีทาง ทั้งการเพิ่มความเร็วของตัวลดอุณหภูมิ ทั้งพัฒนาระบบน้ำผสมไกลคอล…เราลองมาหมดแล้ว! ปัญหาของมันก็คือความร้อนที่มากเกินไปที่ถูกสะสมในหลอดท่อความร้อน ไม่มีทางทำให้ความร้อนลดลงได้หรอก”
อย่างที่คิดไว้จริงๆ ปัญหานี้ไม่ใช่ปัญหาง่ายๆ
เขาแสดงสีหน้ามั่นใจ ขณะที่เดินรอบๆ โมดูลหลักเขานึกถึงเศษซากหมายเลข 3 ที่อยู่ชั้นใต้ดินห้องทดลอง
อยู่ดีๆ ความคิดบางอย่างก็แล่นมาในหัว เขาเข้าไปในโมดูลหลักผ่านทางเชื่อมด้านซ้าย
เขาเคาะท่อความร้อนและถาม “มันทำจากอะไร”
ซุนหยวนเพ่ย ที่ตอนนี้ยืนอยู่ด้านนอกพูดขึ้น “ทองแดงผสมอะลูมิเนียม ทำไมเหรอครับ”
“เปล่า ผมก็แค่สงสัย”
ลู่โจวปีนออกมาจากโมดูลหลักและก้าวถอยหลังสองก้าว เขามองไปที่ยางสวี่ที่กำลังสับสนและถาม “เราสามารถชุบวัสดุ N-1 ด้วยไฟฟ้าได้ไหม”
ยางสวี่จัดแว่นและถาม “มันก็ทำได้นะ คุณตั้งใจว่าจะใช้อะไรชุบล่ะ”
“ทองแดง”
“ทองแดงเหรอ” ยางสวี่มองไปที่ลู่โจว แล้วหันไปมองที่โมดูลหลักและพูด “คุณวางแผนที่จะ…”
ลู่โจวพยักหน้า
“ใช่”
ยางสวี่คิดครู่หนึ่งก่อนจะพูด “ผมเกรงว่าเราจะชุบแผ่นทองแดงขนาดเท่ากับ N-1 ด้วยไฟฟ้าไม่ได้ ใช้สารเคมีน่าจะเหมาะสมกว่า”
“เราจะใช้เคมีชุบ คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญ”
ผู้อำนวยการระบบจางสับสน เขามองไปที่ลู่โจวและถาม “พวกคุณพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่”
ลู่โจวยิ้มและพูดอย่างเป็นกันเอง “เรากำลังคุยกันถึงวิธีการแก้ปัญหานี้อยู่ครับ”
หลังจากนั้น เขาและยางสวี่ก็เดินออกจากโกดัง
……………………………………………