Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 788 ความลับเปิด

สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง

เฉินหยุนไห่ยืนอยู่หน้าออฟฟิศของคณบดีและสูดหายใจเข้าลึก เขาจัดปกคอเสื้อและเคาะประตูเบาๆ

หลังจากได้ยินว่า “เข้ามาได้” เขาเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป

“ท่าน เรียกหาผมใช่ไหมครับ?”

“ใช่แล้ว” ลู่โจวยิ้มให้เฉินหยุนไห่แล้วลุกขึ้น เขาชี้ไปทางโซฟาและพูดว่า “ไม่ต้องสุภาพหรอก มานั่งเถอะครับ”

เฉินหยุนไห่นั่งลงที่โซฟา และขอบคุณผู้ช่วยที่เพิ่งรินน้ำชาให้ เขาเริ่มมองดูมองกองกระดาษบนโต๊ะกาแฟ

เขามองเห็นการคำนวณซับซ้อนและสัญลักษณ์ขีดเขียนบนกระดาษร่าง และข้างกระดาษกองนั้นคือขั้นตอนการพิสูจน์

เฉินหยุนไห่ไม่รู้ว่าเขากำลังดูอะไรอยู่ ลู่โจวเดินมาพร้อมกาแฟในมือและนั่งลงตรงข้ามเขา

“แค่งานอดิเรกส่วนตัวครับ” ลู่โจวขยับกองกระดาษทดออกไปแล้วหยิบเอกสารที่เพิ่งปริ้นท์ออกมา เขาวางมันบนโต๊ะกาแฟแล้วพูดว่า “สองชั่วโมงก่อน เราได้ถอดรหัสสัญญาณที่ส่งจากดาวอังคารมายังโลก ผมมั่นใจว่าคุณจะสนใจ”

เฉินหยุนไห่มีสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันทีและเขารีบหยิบเอกสารขึ้นมา

เมื่อเขาเห็นสามตัวอักษร เขาก็อึ้งไป

“SOS…?”

ลู่โจวพยักหน้า

“ใช่ครับ ด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นบนดาวอังคารตอนนี้ ผมคิดว่ามันไม่มีอะไรผิดพลาดกับการถอดรหัสของเรา ผมคิดว่านิวเวอร์จิเนียกำลังเจอปัญหาเล็กน้อย”

ลู่โจวนิ่งไปชั่วครู่ จากนั้นเขาพูดต่อ “แต่เรื่องนี้อาจจะเป็นโอกาสสำหรับเรา”

มีความคิดโลดแล่นในหัวของเฉินหยุนไห่ แต่เขาก็ยังส่ายหน้า

“ผมรู้ว่าคุณหมายความว่าอย่างไร แต่มันอาจจะยากที่จะทำ…ทำเนียบขาวยอมปล่อยให้ชาวอาณานิคมตายแทนที่จะร่วมมือกับเรา”

ถ้าอเมริกาตัดสินใจให้จีนรับผิดชอบภารกิจช่วยเหลือแทน สิ่งนี้นอกจากจะทำลายเกียรติและชื่อเสียงของอเมริกา มันก็ยังจะนำความเสี่ยงมาด้วย อย่างเช่น การขโมยเทคโนโลยี

ถึงแม้ว่ามันไม่ถูกต้องทางการเมือง การบินและอวกาศเป็นอุตสาหกรรมที่มีความเสี่ยงในตัวมันเอง การตายของนักบินอวกาศไม่กี่คนไม่สำคัญพอที่จะให้ทำเนียบขาวลดอัตตาลง

เมื่อดูภาพรวม ถ้าพวกอเมริกันไม่สามารถเริ่มภารกิจช่วยเหลือได้ มันคงจะดีกว่าที่ให้นักบินอวกาศสามคนตายแทนที่จะให้จีนเข้าแทรกแซงเรื่องนี้

อย่างมากที่สุด ชาวอเมริกันจะเตรียมพิธีศพพิเศษสำหรับชาวอาณานิคม

บางทีราคาหุ้นของสเปซเอ็กซ์อาจจะตกหนักหลังจากเรื่องนี้ แต่สิ่งนี้จะไม่ใช่จุดจบของโครงการแอรีส นักวิจัยโครงการแอรีสจะได้เรียนรู้จากความผิดพลาดและลองอีกครั้ง…

“ผมรู้” ลู่โจววางถ้วยกาแฟลงแล้วพยักหน้า เขาพูดว่า “ในทางทฤษฎี มันเป็นความจริง นาซาคงไม่ผลาญเงินเป็นพันล้านเพื่อช่วยชีวิตนักบินอวกาศแค่สามคน…ไม่ใช่แค่นั้นนะ ภารกิจช่วยเหลืออาจจะล้มเหลว สหรัฐอเมริกาอาจจะเลือกประกาศการเสียชีวิตจาก ‘อุบัติเหตุ’ ของนักบินอวกาศสามคน”

“ถูกต้องเลย” เฉินหยุนไห่พยักหน้าและพูดว่า “ดังนั้น มันอาจจะยากสำหรับเราที่หาผลประโยชน์จากโอกาสนี้”

“ไม่จำเป็นหรอก” ลู่โจวส่ายหน้าและพูดว่า “ถ้าเกิดพวกเราบอกพวกอเมริกันว่าเราสามารถช่วยนักบินอวกาศได้ล่ะ?”

เฉินหยุนไห่ดูสนใจแล้วเขาพูดตอบว่า “งั้นคุณกำลังจะพูดว่า…”

“ใช่แล้ว ปล่อยข่าวจากฝั่งเรา” ลู่โจวพยักหน้าและพูดว่า “แล้วพวกนั้นก็จะต้องดำเนินการภารกิจช่วยเหลือ ถ้าพวกนั้นไม่ทำ…

มันจะไม่ใช่อุบัติเหตุอีกต่อไป มันคือการฆาตกรรม!”

ณ สหรัฐอเมริกา

สำนักงานใหญ่นาซา

ที่ศูนย์บัญชาการภาคพื้นดินโครงการแอรีส พนักงานตั้งใจทำงานในหน้าที่ของตัวเอง

ผู้อำนวยการคาร์สันยืนรายงานสถานการณ์ปัจจุบันให้ประธานาธิบดีทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบันภายในศูนย์นี้

“ตอนนี้เรามั่นใจแล้วว่าพายุทรายบนดาวอังคารเป็นเหตุการณ์ระดับโลกและเราประมาณการว่าพายุทรายจะอยู่ไปอย่างน้อยห้าเดือน ชาวอาณานิคมกำลังเผชิญกับ–“

ประธานาธิบดีขัดผู้อำนวยการคาร์สันและพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “ผมไม่สนใจว่ามันคือพายุทรายแบบไหน ผมแค่อยากรู้อย่างเดียวว่าแผนของคุณคืออะไร?”

ผู้อำนวยการคาร์สันเงียบไปสักพัก จากนั้นเขาพูดต่อว่า “ท่านครับ…ผมไม่อยากจะบอกท่านแบบนี้ แต่โอกาสสำเร็จมีไม่มาก ถึงแม้ว่าเราจะปล่อยจรวด BFR ตอนนี้ และไปดาวอังคารโดยใช้วงโคจรที่ไม่ปกติ มันก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามเดือนในการไปถึงดาวอังคาร”

ประธานาธิบดีพูดต่อ “แล้วชาวอาณานิคมของเราอยู่รอดได้สามเดือนไหม?”

ผู้อำนวยการคาร์สันนิ่งไปชั่วครู่และพูดต่อ

“มันก็ 50-50…ขึ้นอยู่กับทักษะเอาตัวรอดของพวกเขาครับ”

“เรายังไม่สามารถให้พวกเขารู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร” ประธานาธิบดีพูดตอบ “บอกพวกเขาว่าเราพยายามช่วยพวกเขาเต็มที่ที่สุด และพวกเขาไม่ต้องเป็นกังวลไป!”

“แต่จรวดของเรา…”

ผู้อำนวยการคาร์สันมองดูสีหน้าวิตกของประธานาธิบดี และเขารู้ทันทีว่าประธานาธิบดีกำลังสื่ออะไร

“…เข้าใจครับ”

เมื่อเทียบกับการพานักบินอวกาศที่มีชีวิตกลับมา การขอให้พวกเขาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับนั้นสำคัญกว่า พวกเขาต้องทำให้นักบินอวกาศเชื่อว่านาซาพยายามที่สุดเพื่อช่วยเหลือพวกเขา

ถ้านักบินอวกาศรู้ว่าพวกเขาไม่มีโอกาสรอด พวกเขาจะใช้อุปกรณ์สื่อสารทางไกลบนดาวอังคารเพื่อเผยแพร่ข่าวนี้ไปทั่วโลก…

นั่นจะเป็นหายนะสำหรับนาซา

ทันใดนั้นมีเสียงฝีเท้าจากทางเดินของศูนย์บัญชาการ

เลขาทำเนียบขาวปรากฏตัวขึ้นข้างหลังพวกเขา

“ท่านครับ?”

ประธานาธิบดีหันกลับมามองดูชายร่างสูง เขาขมวดคิ้วและถามว่า “มีอะไรอีกล่ะ?”

เลขากลืนน้ำลายและพูดตอบกลับ “ข่าวมันหลุดออกไป”

ประธานาธิบดีตอบกลับ “ข่าวอะไร?”

“ข่าวเกี่ยวกับชาวอาณานิคมนิวเวอร์จิเนีย…” เลขาหยิบหนังสือพิมพ์ออกมาจากกระเป๋าและพูดกับประธานาธิบดีอย่างระมัดระวัง “ดูเองเลยครับ”

หนังสือพิมพ์มาจากเหรินเหรินเดลี่ฉบับต่างประเทศ

ประธานาธิบดีมองดูหนังสือพิมพ์แล้วหรี่ตาในขณะที่อ่าน

เมืองเขามองดูหนังสือพิมพ์ หัวใจก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

พาดหัวข่าวใหญ่ปรากฏขึ้นบนหัวหนังสือพิมพ์

[ดาวอังคารประสบพายุทรายระดับโลกหายาก ชาวอาณานิคม ‘นิวเวอร์จิเนีย’ ตกอยู่ในอันตราย]

อะไรเนี่ย?

…………………………………………………..