Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ - ตอนที่ 823 จดหมายจาก IMU
ในความเป็นจริง ลู่โจวหวังว่าหานเมิ่งฉีจะยอมแพ้กับคณิตศาสตร์บริสุทธิ์เพราะคำถามนั้น
ถึงแม้ว่ามันเป็นคำถามปลายเปิด ทุกคนในสายนี้ต่างรู้ดีว่าคำถามนี้ไม่สามารถตอบได้โดยง่าย
เป็นเพราะว่ามันเกี่ยวข้องกับปัญหาฟังก์ชันซีตาของรีมันที่คลาสสิค
ซึ่งนั่นคือค่าอดิศัยของฟังก์ชันซีตาของรีมันที่จุดจำนวนเต็มบวกเลขคี่
มันไม่ใช่ปัญหาที่คนทั่วไปสามารถแก้ไขได้เหมือนที่เหอชางเหวินเพิ่งพูดไป
เธอจะต้องมีความสามารถสูงมาก มีความรู้ที่ฝึกฝนเองในความรู้ที่เกี่ยวข้องของทฤษฎีจำนวน สะสมความรู้เกี่ยวกับฟังก์ชันซีตาของรีมัน และต้องทำวิจัยด้วยตัวเอง…
แต่ถ้าเธอมีความสามารถจริงๆ ในด้านคณิตศาสตร์บริสุทธิ์ ลู่โจวก็ยินดีที่จะรับเธอเป็นนักศึกษา
ไม่นานมานี้ ลู่โจวคิดถึงปัญหาหนึ่งอยู่
‘เหรียญ’ ที่เขาได้รับจากอารยธรรมระดับสูงในช่วงที่ผ่านมาได้เปิดเผยข้อมูลที่สำคัญมากต่อเขา
ซึ่งคือว่ามนุษย์ไม่ได้อยู่เดียวดายในจักรวาลนี้ มนุษย์ยังถูกสังเกตโดยอารยธรรมที่สูงกว่า แต่พวกนั้นก็ยังไม่ได้ทำการติดต่อมา
มันมีหลายเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับเรื่องนี้ มันอาจจะมาจากระยะทางที่ไกลในอวกาศ หรือว่าอาจจะเป็นความต่างด้านวัฒนธรรมของอารยธรรมอื่น หรือว่าอารยธรรมอื่นอาจจะสาบสูญไปแล้วเมื่อหลายพันปีก่อน…
ไม่ว่าเป็นสาเหตุไหน จนถึงตอนนี้ ระบบมีข้อมูลเกี่ยวกับอารยธรรมที่เหนือกว่า มันดูเหมือนว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เขาสามารถได้ข้อมูลเกี่ยวกับอารยธรรมที่เหนือกว่านี้
มันดูเหมือนว่าถ้าเขาอยากกะเทาะความลับของระบบ เขาต้องมีเลเวล 10 ในศาสตร์ความรู้ทั้งหมด
ถ้าเขาอยากอัปเกรดศาสตร์ความรู้ให้ถึงเลเวล 10 เขาจะต้องอัปเลเวลคณิตศาสตร์ให้ถึงเลเวล 10 ก่อน นั่นเป็นเพราะว่าเลเวลคณิตศาสตร์ของเขาได้ตั้งลิมิตสูงกว่าของเลเวลศาสตร์ความรู้อื่นของเขา
ปัญหาเดียวคือแต้มประสบการณ์ 3 ล้านแต้มไม่ได้มาโดยง่าย
มีเพียงยอดมงกุฎคณิตศาสตร์ของโลก สมมติฐานรีมัน สามารถให้แต้มประสบการณ์ได้สูงขนาดนี้
ภารกิจ ‘ควบคุมโลกและดวงจันทร์’ อยู่ในการควบคุม หลังจากสะพานนกกางเขนเพิ่มความจุการขนย้ายระหว่างดวงจันทร์ไปที่ระดับใหม่ ทั้งปราสาทจันทราและศูนย์วิจัยดวงจันทร์จะเสร็จสมบูรณ์ มันเป็นเรื่องของเวลา
เพราะเหตุนี้ เวลาพิเศษทั้งหมดของลู่โจวถูกใช้ไปกับการศึกษาคณิตศาสตร์
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เขาพบว่าโปรเจกต์ที่เขากำลังทำอยู่มีโอกาสสูงที่จะเป็นภารกิจระบบในอนาคต ถึงแม้เขาไม่รู้ว่าความเป็นไปได้เป็นแบบไหน การเตรียมตัวไว้ไม่เสียหาย
หนึ่งวันหลังจากที่เขาให้ ‘ข้อสอบ’ ฟังก์ชันซีต้ากับหานเมิ่งฉี ลู่โจสเดินเข้าออฟฟิศตอนแปดโมงเช้า เขาวางโน้ตบุ๊กไว้บนโต๊ะและเขาขอให้ผู้ช่วยจ้าวชงกาแฟกึ่งสำเร็จรูปให้เขา จากนั้นเขานั่งลงที่โต๊ะและเริ่มทำงาน
จ้าวหวนเดินไปที่โต๊ะเขาพร้อมกาแฟอุ่นๆ หลังจากเธอวางกาแฟลงบนโต๊ะเขา เธอหยิบเอกสารออกมาและพูดเสียงอ่อน
“ศาสตราจารย์ หลังจากที่คุณกลับบ้านไปเมื่อวาน อาจารย์ใหญ่สวี่มาที่นี่ เขาฝากสิ่งนี้มาให้คุณ”
บันทึกการประชุมคลาสแห่งผู้เยาว์?
หลังจากที่ดูหัวข้อเอกสาร ลู่โจวเลิกคิ้วขึ้น เขาเอื้อมไปพลิกเปิดหน้ากระดาษดู
“ไว้ผมจะหาเวลาอ่านมันโดยละเอียด ขอบคุณครับ”
“ได้ค่ะ ศาสตราจารย์!”
ผู้ช่วยจ้าวพยักหน้าและเดินกลับโต๊ะไป
ลู่โจวนั่งเอนหลังที่โต๊ะและดื่มกาแฟระหว่างที่อ่านบันทึกการประชุม
พูดโดยทั่วไปแล้ว โครงการคลาสแห่งผู้เยาว์จากสถาบันจินหลิงค่อนข้างราบรื่นดี พวกเขาได้รับอนุมัติจากหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องและพวกเขากำลังจะคัดเลือกนักศึกษากลุ่มแรก
ลู่โจวกระแอมและมองดูเหอชางเหวินที่นั่งอ่านธีสิสอยู่ใกล้ๆ ลู่โจวพูดขึ้น
“ชางเหวิน ผมมีเรื่องให้คุณทำ”
เหอชางเหวินที่นั่งเบื่ออยู่เงยหน้าขึ้นมาทันทีด้วยความตื่นเต้น
“ไม่มีปัญหา ศาสตราจารย์ โปรเจกต์วิจัยไหนเหรอครับ?”
เขาเป็นนักศึกษาปริญญาเอกที่ลู่โจวรับผิดชอบมาเกือบสามปีแล้ว ถึงแม้ว่าเขามีความคืบหน้าอยู่บ้าง มันก็ไม่ได้มากอะไร เขาไม่ได้มีความสามารถมากเท่าไหร่ และลู่โจวยุ่งมาก ธีสิสส่วนใหญ่เขาเป็นคนรับผิดชอบคนเดียว
ตอนนี้จู่ๆ ลู่โจวบอกว่ามีอะไรให้เขาทำ เขาเลยตื่นเต้นมาก
“เอ่อ…ไม่ใช่โปรเจกต์วิจัย”
ลู่โจวเห็นว่าเขาตื่นเต้นมากแค่ไหน และรู้ว่าชางเหวินกำลังคิดอะไรอยู่
ถึงลู่โจวจะไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของเขา ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะให้เขาทำโปรเจกต์วิจัย
หลังจากที่เขากระแอม ลู่โจวพูดต่อ “อีกสองวันข้างหน้า ไปเข้าร่วมคลาสพูดคุยที่ห้อง 101 อาคาร A พวกนั้นทุกคนเป็นนักศึกษาปริญญาตรี ระวังด้วยนะตอนที่คุณเลือกหัวข้อ อย่าทำให้พวกเขารู้สึกตึงเกินไป ผมอยากให้คุณเตรียมขอบเขตการพูดคุยและเอามาให้ผมพรุ่งนี้”
เมื่อเหอชางเหวินได้ยินว่าเป็นคลาสพูดคุยสำหรับนักศึกษาปริญญาตรี เขาเริ่มขมวดคิ้ว
“ศาสตราจารย์ ช่วยให้อะไรที่ท้าทายกว่านี้ได้ไหม?”
ลู่โจวกระแอมและพูดว่า “ทำมันให้ดี มันเป็นการฝึกฝนที่สำคัญ…ถ้าคุณทำได้ดี จะมีงานที่ท้าทายหลายอย่างรอคุณอยู่”
“ครับ ศาสตราจารย์…”
ลู่โจวกำลังจะเริ่มทำงาน ก็มีกล่องข้อความแชทปรากฏขึ้นที่โน้ตบุ๊กของเขา
เสี่ยวไอ: [เจ้านาย มีอีเมลใหม่ ヾ (● ゚▽ ゚●)]
เสี่ยวไอ: [ลิงค์อีเมล]
ลู่โจววางปากกาลงและคลิกลิงค์ที่เสี่ยวไอส่งมาให้
เขาเห็นอีเมลที่ไม่ได้อ่านอยู่ในกล่องจดหมาย
เมื่อเขาเห็นไอคอน IMU ที่อีเมล เขามีสีหน้าเซอร์ไพรส์
สหภาพคณิตศาสตร์นานาชาติ?
ลู่โจวรีบเปิดอีเมลและเริ่มอ่านมัน
[เรียน ศาสตราจารย์ลู่โจว ผมต้องขอโทษด้วยที่รบกวนในช่วงเวลาที่คุณกำลังยุ่ง จากผลโหวตของตัวแทนทุกคนที่งานประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติครั้งล่าสุด งานประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติครั้งต่อไปจะจัดขึ้นที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก รัสเซีย ในปี 2022 ในฐานะตัวแทน IMU ผมอยากเชิญชวนให้คุณเข้าร่วมและหวังว่าคุณสามารถนำเสนอรายงาน 60 นาที ในงานประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก…
หากคุณสนใจ เราจะส่งจดหมายอย่างเป็นทางการไปให้ แต่หากคุณยุ่งกับงานวิจัยและไม่มีเวลาเข้าร่วม โปรดแจ้งให้เราทราบ…
เฮอรัลด์ โฮลเดน เลขาธิการของสหภาพคณิตศาสตร์นานาชาติ]
หลังจากที่ลู่โจวอ่านอีเมลอย่างละเอียดถี่ถ้วน เขาไตร่ตรองอยู่สักพักก่อนที่จะเขียนจดหมายตอบกลับ
[เรียน ศาสตราจารย์เฮอรัลด์ โฮลเดน ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการรับเชิญจากคุณ
ผมมีแผนที่จะเข้าร่วมงานประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก แต่ผมไม่สามารถการันตีได้ว่าผมจะเข้าร่วมได้ ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนและผมสามารถเข้าร่วมได้ ผมจะอัปโหลดเนื้อหาสำหรับการรายงาน 60 นาที ก่อนถึงกำหนดเวลา]
ลู่โจวคลิก ‘ส่ง’
หลังจากที่ทั้งหมดเสร็จสิ้น เขานั่งเอนหลังที่เก้าอี้ออฟฟิศและมองดูนอกหน้าต่าง
เวลาผ่านไปไวเสียจริง…
มันผ่านมาเกือบสี่ปีแล้วตั้งแต่การประชุมนักคณิตศาสตร์ครั้งล่าสุด
ลู่โจวมองดูวิวนอกหน้าต่างและอดไม่ได้ที่จะหวนคิดถึงสี่ปีก่อน
ตอนนั้น เขายังเป็นศาสตราจารย์ที่พรินซ์ตัน เขากำลังศึกษาความลับของสมการนาเวียร์-สโตคส์ ชีวิตตอนนี้ของเขามีความหมายและได้รับการเติมเต็มมากกว่า
เขาเริ่มรู้สึกคิดถึงอดีต
เขาสงสัยว่าเพื่อนที่พรินซ์ตันเป็นอย่างไรกันบ้าง…
………………………………….