Silver Overlord - ตอนที่ 181

181 – วิชาศักดิ์สิทธิ์ราชาพิษห้าธาตุ

เอี้ยนลี่เฉียงใช้เวลาครึ่งชั่วยามเพื่ออ่านคู่มือ “วิชาศักดิ์สิทธิ์ราชาพิษห้าธาตุ” ให้จบ

ต้องขอบคุณความทรงจําที่ดีเยี่ยมของเขา ทุกอย่างที่เขาเห็นมันแทบจะเป็นเหมือนกับภาพถ่าย ดังนั้นหลังจากอ่าน “วิชาศักดิ์สิทธิ์ราชาพิษห้าธาตุ” ครั้งหนึ่ง เนื้อหาของตําราจึงประทับอยู่ในใจของเขาอย่างสมบูรณ์

เขาไม่เคยคิดว่าวิชาดังกล่าวจะมีอยู่ในโลกนี้ด้วยซ้ํา “วิชาศักดิ์สิทธิ์ของราชาพิษห้าธาตุ” เป็นวิชาที่แปลกประหลาด ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างวิชานี้กับวิชาอื่นๆคือความจริงที่ว่ามันเป็นวิชาที่ใช้เพื่อสนับสนุนที่เหนือชั้น

มีเพียงนักรบที่สร้างจุดตันเถียนของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนวิชานี้ได้

หากผู้ฝึกฝนต้องการฝึกฝนวิชานี้ เขาจะต้องกลืนและประสานกับผลึกแกนของสัตว์อสูรที่มีพิษซึ่งเป็นตัวแทนของธาตุทอง ไม้น้ํา ไฟ และดินเป็นรากฐาน

เมื่อประสบความสําเร็จในวิชานี้ ผนึกแกนหลักราชาพิษทั้งห้าจะก่อตัวขึ้นในตันเถียนของผู้ฝึกฝน

เมื่อผลึกแกนศักดิ์สิทธิ์ราชาพิษห้าธาตุนี้รวมเข้ากับความแข็งแกร่งภายในของผู้ฝึกหัด ผู้ฝึกหัดจะผสานเข้ากับพลังพิษอย่างลึกลับและจะได้รับความสามารถในการใช้พิษ

วิชาดังกล่าวไม่เคยได้ยินและได้เห็นมาก่อน ความจริงที่ว่าวิชาลับที่แปลกประหลาดอย่างลึกซึ้งดังกล่าวมีอยู่ในโลกนี้ก้อนเหนือล้ําเกินกว่าจินตนาการของเอี้ยนลี่เฉียงแล้ว

ตามที่กล่าวไว้ หากสามารถฝึกฝนวิชานี้สําเร็จ ผู้ฝึกฝนจะสามารถต้านทานพิษทุกประเภทที่มีในโลกได้

สิ่งสําคัญที่สุดคือหากผู้ฝึกฝนที่สามารถสร้างแกนหลักราชาพิษห้าธาตุได้สําเร็จพวกเขาจะไม่กลายเป็น “สัตว์มีพิษ” หรือ “สัตว์ประหลาด” บางประเภท

การทํางานของร่างกายทั้งหมดยังคงเป็นปกติและจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปร่างภายนอกอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นตราบใดที่ผู้ฝึกฝนไม่แสดงวิชานี้จะไม่มีผู้ใดทราบว่าพวกเขาฝึกฝนวิชานี้เลย

หลังจากที่เขาอ่านคู่มือลับเสร็จแล้ว เอี้ยนลี่เฉียงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงในใจ

ถ้าเขาเชี่ยวชาญวิชานี้ เขาจะไม่ต้องใช้ความพยายามมากในการมองหางูพิษเพื่อช่วยเคลือบเข็มบินของเขาเลย เขามีลางสังหรณ์ว่าการเพิ่มพิษให้กับเข็มบินของเขาด้วยเวิชานี้ไม่ใช่สิ่งเดียวที่เขาจะสามารถทําได้

เขายังสามารถใช้พิษประเภทต่างๆได้อีกด้วย นี่เป็นเพราะทันทีที่ผลึกแกนหลักราชาพิษห้าธาตุก่อตัวขึ้น เขาจะสามารถจัดการกับพิษห้าประเภทที่แตกต่างกันได้

หลังจากที่ได้อ่านคัมภีร์ลับ ‘ทักษะศักดิ์สิทธิ์ของราชาพิษห้าธาตุ’ ในที่สุดเอี้ยนลี่เฉียงก็เข้าใจสิ่งที่ประหลาดคล้ายไข่นกพิราบสองตัวนั้น

ถ้าเขาจําไม่ผิดสองสิ่งนี้น่าจะเป็นผลึกหลักของสัตว์มีพิษ จากสีของพวกมัน สีทองน่าจะเป็นผลึกหลักของสัตว์ร้ายที่เป็นธาตุดิน ในขณะที่สีฟ้าเป็นผลึกหลักของสัตว์ร้ายที่เป็นธาตุน้ํา

เนื่องจากเอี้ยนลี่เฉียงไม่ได้ฝึกฝนจนกลายเป็นนักรบในตอนนี้ เขาจึงไม่รู้ว่าผลึกหลักทั้งสองนี้มีต้นกําเนิดมาจากสัตว์ชนิดใด ถ้าเขาสามารถสร้างตันเถียนขึ้นมาได้สําเร็จเขาค่อยศึกษามันอีกครั้งก็ยังไม่สาย

“วิชาศักดิ์สิทธิ์ของราชาพิษห้าธาตุ” ไม่ใช่วิชาลับที่สืบทอดมาจากคนชาตู ดังนั้นพวกเขาจึงต้องได้รับวิชานี้จากที่อื่น

ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีความเป็นไปได้สูงที่ชาวชาตูจะได้รับคู่มือลับนี้และผลึกแกนอสูรทั้งสองในเวลาเดียวกัน

สีของคราบเลือดในตําราลับยังคงดูสดมาก ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ฆาตกรรมคงจะผ่านมาไม่นานนัก บางทีอาจจะไม่เกินสองปีก่อนก็ได้

แม้ว่าเอี้ยนลี่เฉียงจะไม่รู้ว่าเลือดไปอยู่ตรงนั้นได้อย่างไรในตอนแรก แต่เพียงแค่ใช้จินตนาการเพียงเล็กน้อย ก็พอจะทราบได้ว่า ชาวชาตูพวกนี้โหดเหี้ยมมากแค่ไหน

เอี้ยนลี่เฉียงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่ออ่านเนื้อหา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขายังไม่ได้เป็นนักรบ เขาจึงทําได้เพียงกลืนน้ําลายและอ่านเท่านั้น แม้ว่าเขาจะก้าวเข้าสู่นักรบ เขาก็ยังไม่สามารถฝึกฝนวิชานี้ได้หากไม่มีผลึกหลักที่สอดคล้องกัน

เนื่องจากผลึกแกนกลางนั้นหายากมาโดยตลอด ผลึกแกนสัตว์มีพิษจึงหายากยิ่งกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลึกที่มีคุณสมบัติของธาตุทั้งห้า เอี้ยนลี่เฉียงไม่รู้ว่าจะเริ่มตามหาพวกมันได้ที่ไหน

หลังจากตรวจสอบสิ่งของในกระสอบซ้ําแล้วซ้ําเล่า เอี้ยนลี่เฉียงก็ใส่ทุกอย่างกลับเข้าไปข้างใน จากนั้นเขาก็หยิบกระสอบขึ้น กระโดดแล้วยึดเสาต้นหนึ่งในห้องของเขาราวกับกบตัวใหญ่

ด้วยการตีลังกากลับหลังและบิดตัวอีกครั้ง เขาทําไปยืนอยู่บนคานซึ่งอยู่สูงจากพื้นประมาณสี่เมตร จากนั้นเขาก็เหยียบคานไปที่ส่วนบนของผนังห้อง

จากนั้นจึงหยิบมีดสั้นและเสียบเข้าไปในรอยร้าวในผนัง ด้วยการงัดเบา ๆ เขาเอาอิฐสองก้อนออกแล้วผลักกระสอบสีดํานั้นเข้าไปในพื้นที่ว่างด้านหลังก้อนอิฐ

หลังจากวางอิฐกลับเข้าที่เดิมแล้ว เอี้ยนลี่เฉียงก็กระโดดลงจากคานและปัดฝุ่นที่มือของเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

ต่อให้มีคนมาค้นหาสถานที่ทั้งๆที่เขาไม่อยู่ ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะพบว่าสิ่งที่เขาซ่อนอยู่ในซอกอิฐนั้น ตราบใดที่เขาไม่เปิดเผยตัวตนของเขาออกมาก็จะไม่มีใครรู้ว่าคนที่ลงมือคืนนี้คือเขาเอง

เมื่อเขาทําสิ่งนี้เสร็จ ก็ได้ยินเสียงความโกลาหลมาจากตรอกชั้นล่าง หลังจากนั้นไม่นานก็มีใครบางคนกระแทกเข้าประตูทางเข้าบ้านของเขาจนพัง

เอี้ยนลี่เฉียงตรวจค้นห้องนอนของเขาหนึ่งครั้ง หลังจากแน่ใจว่าทุกอย่างเข้าที่แล้ว เขาก็ลงไปชั้นล่างเพื่อพบกับทหารที่บุกรุกเข้ามา

มีคนสองสามคนที่ยืนอยู่ที่ทางเข้า หนึ่งในนั้นคือชายชราที่เช่าบ้านหลังนี้ให้เอี้ยนลี่เฉียงข้าง ชายชราคนนี้เป็นนายทหารวัยกลางคนและคนอื่นๆอีกสองสามคนที่ยุ่งวุ่นวาย

“ฟังนะนายกองอู่ นี่คือชายหนุ่มที่เช่าที่ของข้า เขาไม่ใช่คนเลว จริงๆแล้วเขาเป็นนักเรียนจากสถาบันศิลปะการต่อสู้ในเมือง!” ชายชราหันไปหาชายวัยกลาง

“อาจารย์ซู มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?” เอี้ยนลี่เฉียงถามชายชรา

ชายชรายิ้ม “ไม่เป็นไร นายกองและปลัดอําเภอจําเป็นต้องตรวจสอบบ้านทุกหลังว่ามีผู้ร้ายซุกซ่อนตัวอยู่หรือไม่…”

นายกองคนนั้นถามเอี้ยนลี่เฉียง ”เจ้าเป็นนักเรียนจากสถาบันศิลปะการต่อสู้หรือ”

“ใช่!”

“เจ้าเข้ามาปีไหน”

“ปีนี้!”

“ชื่ออะไร?”

“เอี้ยนลี่เฉียง!”

“มีป้ายประจําตัวหรือไม่?”

“มี!”

เอี้ยนลี่เฉียงหยิบป้ายประจําตัวของสถาบันศิลปะการต่อสู้ออกมาแล้วยื่นให้

เจ้าหน้าที่ตรวจสอบตัวตนของเอี้ยนลี่เฉียงอย่างรอบคอบก่อนที่การแสดงออกของเขาจะอ่อนลงเล็กน้อย นักเรียนจากสถาบันศิลปะการต่อสู้ไม่ควรทําให้โกรธเคืองโดยไม่จําเป็น

เพราะเมื่อถึงเวลาที่คนเหล่านี้ออกจากสถาบันศิลปะการต่อสู้ พวกเขาอาจจะอยู่ในตําแหน่งที่สูงขึ้นไปภายในเวลาไม่นานนัก

เจ้าหน้าที่คืนป้ายประจําตัวให้เอี้ยนลี่เฉียง

“ที่นี่ค่อนข้างไกลจากสถาบันศิลปะการต่อสู้ ทําไมเจ้าไม่เลือกอาศัยอยู่ที่ถนนสามหยวนล่ะ”

“ค่าเช่าที่นี่ถูกกว่าถนนสามหยวนมาก ข้าต้องประหยัดเงินให้กับครอบครัวมากที่สุด นอกจากนี้ระยะทางก็ไม่ยุ่งยากมากนัก คนหนุ่มสาวยังมีขาที่แข็งแรง!”

“แล้วเจ้าอาศัยอยู่ที่นี่คนเดียวเหรอ”

“ใช่”

“ข้าขอตรวจค้นได้หรือไม่..”

เจ้าหน้าที่คนนั้นและพรรคพวกของเขาก็ขออนุญาตเข้าไปในลานบ้านด้วยกัน พวกเขาค้นอยู่รอบๆอย่างละเอียดแม้กระทั่งใต้เตียงพวกเขาก็ยังค้นหาปุ่มลับ

หลังจากสอบถามชายชราว่าพวกเขามีสถานที่เช่นห้องใต้ดินหรือที่คล้ายคลึงกันหรือไม่ ชายชราตอบว่าไม่มี พวกเขาก็ค้นหาอีกรอบหลังจากไม่พบอะไรพวกเขาจึงกลับออกมายืนนอกบ้าน

“ขอโทษนะอาจารย์ซู มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ทําไมบ้านทุกหลังถึงถูกค้น พวกเขากําลังมองหาใครสักคน..?”

“งูจงอางก่ออาชญากรรมอีกครั้ง เขาสังหารชาวชาตูไปเป็นจํานวนมากเมื่อคืนนี้ และยังจุดไฟเผาโกดังที่ชุมชนชาตู…

ดังนั้นเจ้าหน้าที่พวกนี้จึงต้องพยายามทําตัวขึงขังหน่อย ไม่คิดว่างูจงอางตัวนั้นก็เป็นคนที่ยึดถือคุณธรรมเช่นกัน” เจ้าของบ้านเริ่มหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์

“อะแฮ่ม.. อะแฮ่ม…” เจ้าหน้าที่กระแอมและทําหน้าจริงจัง “ผู้เฒ่าเสวี่ย อย่าพูดมากไปกว่านี้เลย…”

“แม้ว่าข้าจะไม่พูดคนอื่นก็พูดเหมือนเดิม…”

“งูจงอางคือวีรบุรุษของเรา!” ในขณะนั้นมีใครบางคนตะโกนออกมาจากชุมชนทันที

เหล่าเจ้าหน้าที่ได้เพียงแสร้งทําเป็นไม่ได้ยินอะไรและมุ่งหน้าค้นหาบ้านต่อไป