Soul Pets สยบวิญญาณ สะท้านโลกันตร์ - ตอนที่ 569

ร่างของอสูรพายุน้ำแข็งเพิ่งก่อตัวเสร็จ หางเก้าเส้นของมั่วเย้พัดขึ้นราวกับคลื่นยักษ์ เพียงแค่ความกดอากาศที่มัมพัดขึ้นก็เพียงพอที่จะก่อผลของทักษะหมวดลมขั้นเก้าได้แล้ว !

และในตอนที่หางลายเส้นแห่งโทษทั้งเก้าเส้นนี้ฟาดลงบนตัวอสูรพายุน้ำแข็ง ร่างของอสูรพายุน้ำแข็งได้ขาดออกจากกันหลายท่อน ปลิวออกไปทันที !

“ถ้าพลังนี้ฟาดลงบนจักรพรรดิชั้นยอดธรรมดาละก็ กระดูกจะสลายไปทันที !” เย้หวันเชิงพูดด้วยความจำใจยิ่ง

เมื่อเทียบกับจิ้งจอกอัคคีเก้าหางมงกุฎเพลิง พลังบริเวณหางของมั่วเย้ในร่างจิ้งจอกราชันอัคคีสลายโทษทั้งเจ็ดนี้แข็งแกร่งถึงขั้นสุด ตอนที่หางเก้าเส้นนี้กวาดผ่าน ทั้งมิติผนึกนี้ได้เกิดการสั่นสะเทือนไปด้วย !

“ไร้ประโยชน์ ไม่ว่าจะโจมตีกี่ครั้ง ก็ไม่มีทางฆ่าดวงวิญญาณของข้าได้ !” ฉิงเย้หัวเราะออกมา หลังจากพูดจบ ฉิงเย้ได้หันไปพูดกับเซี่ยกว่างหานว่า “ให้ภูตวายุสลายของเจ้าปล่อยทักษะ ข้าไม่เชื่อว่า มันปกป้องคนมากมายขนาดนี้ได้ !”

เซี่ยกว่างหานเห็นอสูรพายุน้ำแข็งควบคุมสถานการณ์ได้บ้าง สีหน้าผ่อนคลายลง

ในตอนนี้ เซี่ยกว่างหานได้ออกคำสั่งไปยังภูตวายุสลาย ให้เริ่มเตรียมทักษะหมวดลมใหม่ !

สายตาของมั่วเย้เยือกเย็นยิ่ง มันในตอนนี้อยากฆ่าเซี่ยกว่างหานมากที่สุด แต่ยังมีฉิงเย้ขวางอยู่ที่นี่ ทำให้มั่วเย้ยิ่งโกรธมากขึ้น !

“ตง ตง ตง ตง”

ร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งฟื้นกลับมาอีกครั้ง เหมือนมีพลังเกิดใหม่นับไม่ถ้วน กำจัดยากจริงๆ!

“ชู่มู่ ละออกเกสรพิษของกระดิ่งแก้วตาข้าจะกำจัดความสามารถเกิดใหม่ทั้งหมด แค่ให้อสูรพายุน้ำแข็งตัวนั้นต้องพิษ มันจะไม่เกิดใหม่อีก”เย้ชิงจือใช้ร่ายวิญญาณบอกกับชู่มู่

ชู่มู่หันกลับไป กำลังจะพูดบางอย่าง กลับพบเห็นเส้นเลือดสีดำแต่ละเส้นที่ซึมออกใบหน้าของเย้ชิงจือ สิ่งดุร้ายเหล่านี้กำลังจะทำลายความงดงามของเธอ

“ชิงจือ นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น!”ชู่มู่มองไปยังเย้ชิงจือด้วยความตกใจ

เมื่อกี้ลมสลายได้ก่อกวนสายตา ชู่มู่ไม่เห็นว่าเย้ชิงจือกลายเป็นแบบนี้ ตอนนี้ทำให้ชู่มู่เจ็บใจอย่างมาก

เย้ชิงจือในตอนนี้ถึงพบว่าเส้นเลือดบนหน้าตัวเองแปดเปื้อนด้วยสารพิษแล้ว เธอไม่อยากให้ชู่มู่เห็นตัวเองที่น่ากลัวแบบนี้ รีบหันหน้ากลับไป

“มั่วเย้ เจ้าจัดการพวกเขาก่อน!”ชู่มู่รีบกระโดดลงจากตัวมั่วเย้ วิ่งไปตรงหน้าเย้ชิงจือ คว้าไหล่ของเธอไว้

“ชิงจือ เจ้าเป็นอะไร !” ชู่มู่โอบเย้ชิงจือไว้อย่างใจร้อน

“ฮะฮะ เธอใช้ทักษะวิญญาณทำลายนักวิญญาณเองเพื่อเพิ่มความสามารถดวงวิญญาณของตัวเอง นี่เป็นการลงโทษที่เจ็บปวดที่สุด อีกไม่นานเธอจะตายไป!”เสียงอันน่ารำคาญของเซี่ยกว่างหานดังขึ้น และในตอนนี้ ภูตวายุสลายของเซี่ยกว่างหานได้ขับร่ายหมวดลมเสร็จแล้ว ทักษะหมวดลมขั้นสิบได้สำเร็จลงอีกครั้ง !

พลังขั้นสิบของทักษะหมวดลมอาจไม่ทำให้มั่วเย้ได้รับบาดเจ็บมากเท่าไร แต่กลับเป็นการโจมตีคร่าชีวิตคนอื่น อสูรพายุน้ำแข็งเกิดใหม่ต่อเนื่อง อาศัยความสามารถหมวดน้ำแข็งนี้ยื้อมั่วเย้เอาไว้ และถ้าภูตวายุสลายของเซี่ยกว่างหานปล่อยทักษะหมวดลมออกมาต่อเนื่อง มั่วเย้ยังต้องรับผิดชอบความปลอดภัยของคนอื่น ยากที่จะข้ามอสูรพายุน้ำแข็งเพื่อไปฆ่าดวงวิญญาณสองตัวที่เหลือได้ !

“ชู่มู่ เจ้าเสียเวลาอยู่กับพวกเราที่นี่ต่อเถอะ ยิ่งยืดเวลานานเท่าไร พิษของเธอจะแปดเปื้อนมากขึ้น ทันทีที่เส้นเลือดทั้งหมดต้องพิษนี้แล้ว ผู้หญิงคนนี้จะตายแน่นอน !” เซี่ยกว่างหานบอก

หลังจากพูดจบ ทักษะหมวดลมของภูตวายุสลายของเซี่ยกว่างหานได้โจมตีเข้ามา ครั้งนี้ ลมสลายอันรุนแรงนี้ได้ครองพื้นที่หนึ่งในสี่ของมิติผนึกแห่งนี้ ค่อย ๆ ขยับมาที่นี่อย่างน่ากลัว !

ด้วยการป้องกันของดวงวิญญาณทุกคน ต่อให้เข้าใกล้บริเวณขอบเขต ใจกลางของลมสลายนี้จะทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บถึงชีวิตได้ !

มั่วเย้จะไม่ปล่อยให้ลมหมุนนี้พัดไปยังบริเวณที่พวกชู่มู่อยู่แน่นอน มันเริ่มวิ่งด้วยความเร็ว ลำตัวที่เต็มไปด้วยลานเส้นแห่งโทษสีเงินปรากฏตรงหน้าภูตวายุสลายอย่างรวดเร็ว !

ขนทั้งตัวถูกพัดกระจาย เผชิญหน้ากับทักษะหมวดลมขั้นสิบแบบนี้ มั่วเย้แทบไม่เกรงกลัว กรงเล็บแห่งโทษนั้นกางออก สร้างรอยผนึกแห่งโทษอันน่ากลัวบนลมหมุนสลายนี้ ลายเส้นแห่งโทษนี้กลับเริ่มกระจายไปตามลมหมุนนี้ !!!

“ฮู ฮู ฮู”

ตามที่รอยแยกลายเส้นผนึกนี้ปรากฏขึ้น ลมหมุนทั้งหมดเหมือนถูกสลายจากด้านใน ลดลงอย่างรวดเร็ว พลังลดลงอย่างต่อเนื่อง

ในไม่ช้า ลมหมุนสลายขั้นสิบนี้ได้กระจายออกไปตามกรงเล็บเดียวของมั่วเย้ !

“ลายเส้นแห่งโทษนี้…กลับสลายพลังได้ !” เซี่ยกว่างหานตกใจยิ่ง นับว่าเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นความสามารถบางอย่างที่สลายพลังหมวดลมได้โดยที่ยังไม่แตะต้องตัวพลังนั้น !

ฉิงเย้ยิ้มอย่างเยือกเย็น กลับไม่สนใจพลังของลายเส้นแห่งโทษ ตอนที่มั่วเย้ตกถึงพื้น ได้ออกคำสั่งไปยังอสูรพายุน้ำแข็ง

ร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งได้สลายไปเอง ทันใดนั้น ก้อนน้ำแข็งนับไม่ถ้วนได้ลอยไปยังมั่วเย้ ลอยอยู่รอบตัวมั่วเย้

ทันใดนั้น ก้อนน้ำแข็งทั้งหมดได้เริ่มรวมตัวกัน !

การรวมตัวของอสูรพายุน้ำแข็งในตอนนี้ จะให้มั่วเย้ถูกแช่แข็งในร่างของอสูรพายุน้ำแข็ง ผนึกมั่วเย้ไว้ในน้ำแข็งนี้ !

เศษร่างของอสูรพายุน้ำแข็งก่อตัวอย่างรวดเร็ว ในเวลาอันสั้นนี้ อสูรพายุน้ำแข็งสูงเจ็ดเมตรได้ก่อเป็นร่างสมบูรณ์ขึ้น ส่วนมั่วเย้ถูกแช่แข็งไว้ในท้องของอสูรพายุน้ำแข็ง ราวกับถูกน้ำแข็งกลืนกิน รวมถึงหางเก้าเส้นก็ถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็ว !

แค่ชู่มู่ไม่ตั้งตัว จะทำให้ฉิงเย้มีโอกาสทันที เซี่ยกว่างหานกับฉิงเย้เจ้าเล่ห์อย่างมาก อีกทั้งมีประสบการณ์ในการควบคุมดวงวิญญาณอย่างมาก

“อู อู อู อู !!!”

มั่วเย้ที่อยู่ในท้องของอสูรพายุน้ำแข็งร้องขึ้นด้วยความโกรธเคือง !

ราชันอัคคีสลายระดับราชันขั้นต่ำจะถูกควบคุมง่ายดายได้อย่างไร ตามที่วิญญาณของมั่วเย้ส่งเสียงร้องขึ้น ลายเส้นแห่งโทษบนตัวมันได้จางลงไป แต่กลับคืบคลานไปยังร่างของอสูรพายุน้ำแข็ง !

พลังลายเส้นผนึกของระดับจักรพรรดิขั้นต่ำนี้เพียงพอที่จะทำลายร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งนี้ได้อย่างง่ายดาย ในไม่ช้า ตอนที่ลายเส้นแห่งโทษทั้งหมดกระจายไปทั่วทั้งตัวของอสูรพายุน้ำแข็ง ร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งเกิดรอยแยกนับไม่ถ้วนอีกครั้ง !

บริเวณหางของมั่วเย้ที่ไม่ถูกแช่แข็งสะบัดเล็กน้อย ทันใดนั้น อสูรพายุน้ำแข็งที่มีขนาดเจ็ดเมตรถูกลายเส้นแห่งโทษสลายเป็นเศษอีกครั้ง

หลังจากทำลายอสูรพายุน้ำแข็งได้แล้ว มั่วเย้ได้รับอิสระอย่างรวดเร็ว และแล้วในตอนนี้ หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดของเซี่ยกว่างหานได้แอบเข้ามาด้านข้างมั่วเย้ตั้งแต่ตอนใดก็ไม่รู้ !

หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดของเซี่ยกว่างหานได้ปล่อยเงาหมาป่าเลือดสิบกว่าอันออกมาอย่างรวดเร็ว ทำการโจมตีไปยังมั่วเย้ที่ได้รับบาดเจ็บจากการแช่แข็งอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายของมั่วเย้เพิ่งคลายความเย็น จำต้องเผชิญกับการโจมตีอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่า ยากที่จะป้องกันได้ ในไม่ช้า บนตัวเต็มไปด้วยบาดแผลเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนสิบกว่าเส้นจากเงาเลือดของหมาป่าพิฆาต !

“กลับมา !”

เซี่ยกว่างหานชั่วร้ายอย่างมาก เขารู้ว่าถ้าหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดของตัวเองเผชิญหน้ากับมั่วเย้ละก็ แค่ลายเส้นแห่งโทษอันเดียวของมั่วเย้ก็กำจัดหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดได้แล้ว ดังนั้น หลังจากโจมตีครั้งหนึ่งได้แล้วให้หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดหนีออกให้ไกลทันที รอให้ตอนที่มั่วเย้โจมตี อสูรพายุน้ำแข็งได้ปรากฏตัวอีกครั้ง !

“ชู่มู่ พิษเหล่านี้ไม่ถึงชีวิต ฆ่าพวกเขาก่อน ถ้ายืดเวลาแบบนี้ต่อไป จะทำให้พวกเขาคุมสถานการณ์ได้ !” เย้ชิงจือเห็นมั่วเย้ได้รับบาดเจ็บ จึงรีบพูดกับชู่มู่ทันที

เห็นได้ชัดว่า เซี่ยกว่างหานกับฉิงเย้ไม่ได้จัดการง่ายแบบนี้ พวกเขาคุมดวงวิญญาณได้คล่องแคล่วอย่างมาก !

วารีจันทรา กระดิ่งแก้วตาและภูตไม้หมุนของเย้ชิงจือมีระดับค่อนข้างต่ำ ทำให้ผลการรักษาของมั่วเย้ไม่เห็นผลมากเท่าไร อีกทั้งพวกมันต่างได้รับบาดเจ็บแล้ว ทำให้ปล่อยทักษะยากลำบากมาก

สีหน้าของชู่มู่ในตอนนี้ค่อนข้างเคร่งเครียด อสูรพายุน้ำแข็งเป็นดวงวิญญาณที่กำจัดยากยิ่ง อีกทั้งยังมีหมวดที่เป็นปรปักษ์กับมั่วเย้

หากกำจัดปัญหาอสูรพายุน้ำแข็งไปได้ ดวงวิญญาณอื่นของเซี่ยกว่างหานและฉิงเย้ก็เป็นแค่ขยะ !

“กระดิ่งแก้วตาของข้าตัวค่อนข้างเล็ก ให้มั่วเย้ของเจ้าใช้หางซ่อนมันเอาไว้ รอให้อสูรพายุน้ำแข็งใช้น้ำแข็งกลืนกินมั่วเย้อีกครั้ง ละออกเกสรพิษของกระดิ่งแก้วตาจะซึมเข้าร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็ง จะฆ่ามันได้” เย้ชิงจือพูดกับชู่มู่

ชู่มู่ส่ายหัว ไม่ใช่ว่าวิธีนี้ของเย้ชิงจือใช้ไม่ได้ แต่ถ้าทำตามละก็ กระดิ่งแก้วตาจะตายแน่นอน

มั่วเย้เป็นดวงวิญญาณระดับราชัน หลังจากถูกน้ำแข็งกลืนกินจะได้รับบาดเจ็บ ส่วนหางของมั่วเย้ไม่ก่อให้เกิดผลต้านน้ำแข็งมากเท่าไร ถ้าใช้อัคคีแห่งโทษจะเผากระดิ่งแก้วตาตาย ดังนั้น วิธีที่เย้ชิงจือบอกคือ การเสียสละกระดิ่งแก้วตา

เย้ชิงจือรักดวงวิญญาณของตัวเองเช่นกัน ชู่มู่จะให้เย้ชิงจือเสียสละดวงวิญญาณของตัวเองได้อย่างไร ยิ่งกว่านั้น เย้ชิงจือในตอนนี้อ่อนแออย่างมากแล้ว ถ้าวิญญาณได้รับบาดเจ็บอีก จะทำให้เย้ชิงจือได้รับผลกระทบถึงชีวิตแน่นอน

“มั่วเย้ เจ้าควบคุมนรกราชันอัคคีแล้วใช่ไหม” ชู่มู่ใช้ร่ายวิญญาณพูดกับมั่วเย้

ต่อให้เป็นเรื่องที่นานมากแล้ว แต่ชู่มู่ยังคงจำเรื่องที่ชู่เทียนหมังบอกกับตัวเองได้ ทักษะวิญญาณแข็งแกร่งที่สุดที่จิ้งจอกราชันอัคคีสลายโทษทั้งเจ็ดมีไม่ใช่ลายเส้นอัคคีแห่งโทษ ไม่ใช่กรงเล็บลายเส้นแห่งโทษ แต่เป็นการรวมพลังตัวของพลังสองชนิดที่ไม่อาจรวมกันของอัคคีแห่งโทษและลายเส้นแห่งโทษ นรกราชันอัคคี !

“อู อู อู อู”

มั่วเย้แสดงท่าทีบอกว่า ในการสืบทอดจิ้งจอกแห่งโทษทั้งเจ็ดของมันมีทักษะนี้อยู่

ถ้าปล่อยทักษะราชันอัคคีที่แข็งแกร่งที่สุดนี้ออกมา ไม่ว่าจะเป็นหมาป่าพิฆาตกระหายเลือด ภูตวายุสลาย หรืออสูรพายุน้ำแข็งจะถูกฆ่าในเสี้ยววินาทีได้แน่นอน อย่างไรก็ตาม นี่เป็นทักษะขั้นสุดของจิ้งจอกราชันอัคคีแห่งโทษทั้งเจ็ด !

แต่ว่า ทักษะขั้นสุดนี้ต้องใช้เวลาปล่อยถึงสองวินาที

มั่วเย้ต้องเผชิญหน้ากับจักรพรรดิชั้นยอดสามตัวพร้อมกัน บางครั้งหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดจะลอบโจมตี มีภูตวายุสลายที่โจมตีไปยังพวกชู่มู่เป็นครั้งคราว อีกทั้งยังมีการก่อกวนของอสูรพายุน้ำแข็งที่ฆ่าไม่ตาย ดังนั้น มั่วเย้แทบไม่มีเวลาสองวินาทีในการเตรียมทักษะนี้

“ชิงจือ มียาที่เพิ่มพลังวิญญาณชั่วคราวหรือไม่” ชู่มู่โอบเย้ชิงจือพลางถามขึ้น

เย้ชิงจือพยักหน้าเบา ๆ พูดขึ้นว่า “มีสองเม็ด แต่ห้ามกินต่อเนื่องในเวลาสิบวัน”

“เพิ่มพลังวิญญาณได้มากเท่าไร” ชู่มู่ถามขึ้น

“ถ้าเจ้าวิญญาณเจ็ดร่ายละก็ น่าจะเพิ่มขึ้นร้อยละสามสิบได้” เย้ชิงจือพูดจบได้เปิดแหวนช่องว่างออก หยิบยาสีแดงไว้ในฝ่ามือ

การแปรเปลี่ยนตระกูลของมั่วเย้ วิญญาณของชู่มู่ที่เพิ่มขึ้น แม้จะยังไม่ทำลายถึงเจ้าวิญญาณแปดร่าย แต่พลังวิญญาณกลับเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละสามสิบ บวกกับยานี้ของเย้ชิงจือ เท่ากับว่ามีร้อยละหกสิบแล้ว !

ฝ่ามือของเย้ชิงจือถูกย้อมเป็นสีดำเช่นกัน ชู่มู่มองไปรู้สึกเจ็บใจอย่างมาก

หลังจากรับยาเพิ่มพลังวิญญาณ ชู่มู่ได้กลืนเข้าไปทีเดียว มองไปยังเย้ชิงจือด้วยสายตาแน่วแน่และเป็นห่วงยิ่งว่า “ชิงจือ ข้าจะฆ่าพวกมันให้เร็วที่สุด แล้วพาเจ้ากลับไปรักษาตัว”