Soul Pets สยบวิญญาณ สะท้านโลกันตร์ - ตอนที่ 570
ชู่มู่มองไปยังมั่วเย้มั่วเย้
มั่วเย้กำลังจะทำการโจมตีไปยังหมาป่าพิฆาตกระหายเลือด แต่ทักษะของภูตวายุสลายได้โจมตีอีกครั้ง มั่วเย้จำต้องถอยกลับอย่างรวดเร็ว ทำลายพลังของลมสลายนี้ เพื่อรักษาความปลอดภัยให้ทุกคน
ชู่มู่รู้ว่า ถ้ายืดเวลาต่อไปจะทำให้ตัวเองเสียเปรียบอย่างมาก อีกทั้งเย้ชิงจือต้องการรักษาตัวโดยเร็ว
ในตอนนี้ ชู่มู่ได้ร่ายคาถาขึ้น
คาถาสั้นมาก ชู่มู่ร่ายสำเร็จทันที ดวงตาของเขาเกิดประกายลึกลับขึ้น
เนตรลับ !
ดวงตาของชู่มู่ส่องประกายลึกลับออกมา อีกทั้งความเร็วในการหมุนนั้นเชื่องช้าจนผิดปกติ
ขณะเดียวกัน สิ่งที่ดวงตาเห็นนั้นเชื่องช้าอย่างมากเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นอสูรพายุน้ำแข็งหรือหมาป่าพิฆาตกระหายเลือด พวกมันอยู่ห่างแค่ก้าวเดียวของชู่มู่
ร่ายคาถาขึ้นอีกครั้ง ชู่มู่ใช้ทักษะหมวดลับขั้นแปด เนตรลับ มอบพลังที่ได้เปรียบอย่างมากนี้ให้ดวงวิญญาณของตัวเอง !
จั้นเย้อยู่ใกล้กับชู่มู่มากที่สุด ดวงตาสีดำคู่นั้นของมันเกิดการเปลี่ยนแปลงก่อน ความเร็วของแมลงทองคำร้ายเชื่องช้าอย่างมากในสายตาของมัน จั้นเย้สามารถมองการเคลื่อนไหวต่อไปของมันได้อย่างง่ายดาย
ความสามารถของจั้นเย้ห่างกับแมลงทองคำร้ายขั้นหนึ่ง สิ่งที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัดคือพลังโจมตีและความเร็ว พูดได้ว่า จั้นเย้ยากที่จะหลบการโจมตีของแมลงทองคำร้ายได้ ส่วนแมลงทองคำร้ายกลับหลบการโจมตีของจั้นเย้ได้
หลังจากผลของเนตรลับ จั้นเย้สังเกตเห็นเจนการของแมลงทองคำร้ายทันที ได้หลบตั้งแต่ตอนที่ฝ่ายตรงข้ามยังไม่ออกโจมตี
ค้อนแห่งความตายยักษ์ใหญ่ของแมลงทองคำร้ายส่องประกายลึกลับออกมา พุ่งตรงไปยังจั้นเย้ ส่วนจั้นเย้ได้กระโดดหลบตั้งนานแล้ว อีกทั้งยังออกโจมตีอย่างบ้าคลั่ง !
หนามเกราะหมึก !!!
หนามเกราะหมึกที่เพิกเฉยการป้องกันได้ปักเข้าร่างกายของแมลงทองคำร้าย สารพิษกัดกร่อนการป้องกันสีดำนี้เริ่มกระจายเข้าร่างของแมลงทองคำร้าย !
แมลงทองคำร้ายส่งเสียงร้องด้วยความโกรธ ตวัดหางขึ้น ก่อเป็นคลื่นสีดำ ฟาดไปยังจั้นเย้ !
จั้นเย้ไหวตัวอย่างรวดเร็ว หลังจากการโจมตีครั้งเดียว กระโดดขึ้นทันที หลบการโจมตีระยะใกล้นี้อย่างสง่างาม เตรียมแสงสลายไว้ในปาก !
“โซ !!!”
แสงสลายระเบิดออกบนตัวแมลงทองคำร้ายในระยะประชิด ทำให้มันถูกระเบิดออกไปร้อยกว่าเมตรทันที เกราะทองคำบนตัวมันเกิดการเน่าอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่า ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
อีกฝั่งหนึ่ง หลังจากปีศาจขาวได้เนตรลับ ยิ่งเผยด้านดุร้ายที่สุดออกมา ในระยะประชิด ได้ใช้กรงเล็บของมันฉีกไปยังร่างของมารนิรยขาวเซี่ยกว่างหานอย่างแรง
แล้วยกมารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานขึ้น ปล่อยเมฆไฟเก้าวิญญาณออกมานับไม่ถ้วน ทำให้มารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานปลิวอกไป
“ปีศาจขาว !” จุดประสงค์ที่ชู่มู่ปล่อยเนตรลับออกมาไม่ได้ให้จั้นเย้กับปีศาจขาวเอาชนะศัตรูของพวกมัน อย่างไรก็ตาม ปีศาจขาวจะฆ่าศัตรูที่มีความสามารถเทียบเท่ากันนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
ชู่มู่ต้องการรวมทักษะกับปีศาจขาว !
“เนี๊ย” ปีศาจขาวเข้าใจเจตนาของเจ้าของ อาศัยตอนที่มารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานปลิวออกไปนี้ ได้ใช้เงาปีศาจสลับตำแหน่งลอยไปตรงหน้าชู่มู่อย่างรวดเร็ว
“สิบสามอัคคีร้าย !” ชู่มู่ร่ายคาถาขึ้นอีกครั้ง !
เจ้าวิญญาณเจ็ดร่าย ถ้าปล่อยสิบสามอัคคีร้ายด้วยร่ายวิญญาณของชู่มู่ละก็ มีพลังมากถึงขั้นเก้าระยะสุดท้าย บวกกับไฟปีศาจเก้าวิญญาณทรงพลังของชู่มู่ ถ้าชู่มู่ปล่อยสิบสามอัคคีร้ายออกมาในตอนนี้ จะมีพลังถึงขั้นเก้าระยะสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม เขาในตอนนี้เป็นเจ้าวิญญาณร่ายสูงแล้ว
ส่วนปีศาจขาวในตอนนี้เป็นจักรพรรดิชั้นยอด มีไฟปีศาจเก้าวิญญาณ พลังสิบสามอัคคีร้ายที่มันปล่อยออกมาจะอยู่ในขั้นสิบแน่นอน !
เช่นนี้ การรวมสิบสามอัคคีร้ายแบบนี้ จะสร้างพลังทำลายล้างต่อดวงวิญญาณระดับจักรพรรดิชั้นยอดได้แน่นอน !
ปีศาจขาวเตรียมสิบสามอัคคีร้ายรวดเร็วมาก แต่ยังคงช้ากว่าการร่ายคาถาของชู่มู่ แต่กลับสำเร็จพร้อมกับชู่มู่ !
ไฟปีศาจเก้าวิญญาณลุกโชนขึ้นบนตัวชู่มู่ ไฟปีศาจเก้าวิญญาณบนตัวปีศาจขาวรุนแรงพอกัน ปีศาจขาวได้คัดลอกโครงร่างของชู่มู่ ตอนที่ยืนอยู่ข้างกัน สะท้อนร่างมนุษย์และร่างปีศาจออกมา !
ฉิงเย้กับเซี่ยกว่างหานกำลังจดจ่อกับการจัดการมั่วเย้มั่วเย้พวกเขาทั้งสองคนไม่มีทางที่จะแบ่งความสนใจได้ ทันทีที่มีช่องโหว่ ราชันอัคคีแข็งแกร่งยิ่งตัวนี้จะทำให้พวกเขาแพ้ในเสี้ยววินาที !
ส่วนพวกเขากลับมองข้ามชู่มู่ และทำให้ชู่มู่เตรียมทักษะสิบสามอัคคีร้ายนี้ได้สำเร็จโดยปราศจากการขัดขวางใด ๆ !
ในไม่ช้า ด้านบนมิติผนึกแห่งนี้มีก้อนเมฆไฟปีศาจสีซีดขาวปรากฎขึ้น หล่อรวมไฟปีศาจคู่ของชู่มู่กับปีศาจขาวไว้ด้วยกัน เกรงว่าพลังของไฟปีศาจเก้าวิญญาณนี้เข้าใกล้พลังของไฟปีศาจเก้าวิญญาณขั้นสูงแล้ว !
“โซ โซ โซ โซ โซ !!!”
สิบสามอัคคีร้าย เล็งไปยังอสูรพายุน้ำแข็งทั้งหมด ฟาดไปยังร่างของอสูรพายุน้ำแข็ง ทุกครั้งที่ระเบิดออกบนตัวอสูรพายุน้ำแข็ง จะทำให้ร่างของมันเกิดรอยแยกขึ้น !
สิ่งที่ก่อกวนมั่วเย้อย่างแท้จริงคือ อสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ หลังจากมั่วเย้เห็นสิบสามอัคคีของชู่มู่โจมตีไปยังอสูรพายุน้ำแข็ง ได้เข้าใจเจตนาของชู่มู่ทันที หลับไปยังด้านหลังอย่างรวดเร็วในชั่วพริบตา
“ฮู ฮู ฮู ฮู ฮู”
อัคคีแห่งโทษที่แทบจะดับลงทั้งหมดได้ลุกโชนขึ้น !
พลังอัคคีแห่งโทษและพลังลายเส้นแห่งโทษของมั่วเย้ปล่อยออกมาพร้อมกันไม่ได้ ทันทีที่อัคคีแห่งโทษลุกโชนขึ้น ลายเส้ยแห่งโทษจะผนึกบนตัวมั่วเย้เหมือนลายเส้นปีศาจธรรมดา
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ในตอนที่อัคคีแห่งโทษลุกโชนขึ้น ลายเส้นแห่งโทษได้กระจายไปทั่วทั้งตัวเช่นกัน !
สิ่งที่มั่วเย้เตรียมอยู่คือทักษะแข็งแกร่งที่สุดของราชันอัคคีสลาย นรกราชันอัคคี !
ลายเส้นอัคคีแห่งโทษหมวดอสูรกระจาย กลิ่นไอลึกลับของหมวดภูตวิญญาณ ความร้อนระอุของลายเส้นแห่งโทษหมวดไฟ หมวดทั้งสามของราชันอัคคีสลายเริ่มรวมตัวกัน !
“มันจะปล่อยทักษะราชัน รีบห้ามมันเร็ว !” สีหน้าของฉิงเย้เปลี่ยนไปทันที
สิบสามอัคคีร้ายทำให้อสูรพายุน้ำแข็งของเขากลายเป็นเศษไปแล้ว ไม่สามารถทำให้เกิดประโยชน์ในเวลาอันสั้นได้ ในตอนนี้ฉิงเย้ได้สั่งให้แมลงทองคำร้ายที่พุ่งตรงไปยังมั่วเย้ !
เซี่ยกว่างหานเองก็ตกใจจนเหงื่อตก ถ้าให้ราชันอัคคีสลายนี้ปล่อยทักษะราชันออกมาละก็ ดวงวิญญาณระดับจักรพรรดิของพวกเขาอาจถูกฆ่าตายในเสี้ยววินาทีได้ ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไร ต้องห้ามให้มันปล่อยออกมาสำเร็จ !
ในตอนนี้เซี่ยกว่างหานไม่คิดอะไรอีกแล้ว สั่งให้ดวงวิญญาณสามตัวของตัวเองพุ่งตรงไปยังมั่วเย้ !
มารนิรยขาว ภูตวายุสลาย หมาป่าพิฆาตกระหายเลือด ดวงวิญญาณทั้งสามตัวเล็งไปยังมั่วเย้ !!!
ถ้าถูกโจมตี การเตรียมการของมั่วเย้จะถูกขัดแน่นอน
หางเก้าเส้นของมั่วเย้ยังเคลื่อนไหวได้ เห็นหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดพุ่งตรงมา หางลายเส้นแห่งโทษของมั่วเย้กวาดผ่านอย่างแรง ก่อเป็นความกดอากาศบางอย่าง ปัดหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดออกไป
หางของมั่วเย้ต้านการโจมตีของหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดได้ แต่ยากที่จะต้านทักษะของมารนิรยขาวและภูวายุสลายได้
“เนี๊ย !!!”
มารนิรยขาวส่งเสียงร้องขึ้น มันเล็งไปยังภูตวายุสลายของเซี่ยกว่างหานตั้งนานแล้ว พื้นที่โจมตีของภูตวายุสลายกว้างมาก ถ้าให้มันปล่อยทักษะออกมาไม่ได้มีเพียงทักษะของมั่วเย้ที่ถูกขัด คนอื่นจะได้รับบาดเจ็บสาหัสไปด้วย !
ด้วยเงาปีศาจสลับตำแหน่งคู่ มารนิรยขาวเคลื่อนที่ไปยังระยะห่างที่โจมตีภูตวายุสลายได้ ไฟปีศาจเก้าวิญญาณลุกโขนขึ้นในมือของมัน กลายเป็นก้อนไฟปีศาจเก้าวิญญาณสองก้อนอย่างรวดเร็ว ปาไปยังภูตวายุสลาย !
“โซ !!!”
ไฟปีศาจสองก้อนระเบิดออกข้างกายภูตวายุสลาย ในตอนที่ภูตวายุสลายกำลังจะปล่อยทักษะหมวดลมอันต่อไปสำเร็จกลับถูกขัดทันที !
หลังจากปีศาจขาวห้ามภูตวายุสลายปล่อยทักษะออกมา ด้วยเนตรลับของมัน สังเกตเห็นว่า เซี่ยกว่างหานกำลังเตรียมทักษะวิญญาณอีกอันหนึ่งทันที !
ปีศาจขาวเกลียดเซี่ยกว่างหานเข้ากระดูกตั้งนานแล้ว อาศัยโอกาสนี้ มันได้ใช้เงาปีศาจสลับตำแหน่ง ลอยไปยังเซี่ยกว่างหาน ท่าทีทรงพลังแบบนั้นกำลังจะกลืนกินวิญญาณของเซี่ยกว่างหานทั้งเป็นอย่างเห็นได้ชัด !
เซี่ยกว่างหานเตรียมทักษะวิญญาณได้ถึงครึ่ง พบว่าปีศาจขาวกำลังเข้าใกล้ด้วยความเร็วสูง
เซี่ยกว่างหานรีบหยุดการปล่อยทักษะ แล้วเพิ่มความเร็วขึ้น หนีไปข้าง ๆ ภูตวายุสลาย ทำได้แค่ออกคำสั่งให้มารนิรยขาวขัดขวางให้มั่วเย้ปล่อยทักษะ !
…
มั่วเย้ยากที่จะต้านทานมารนิรยขาวได้ เห็นทักษะที่มารนิรยขาวกำลังจะแตกโดนตัวมั่วเย้มั่วเย้ชู่มู่ยิ่งใจร้อนมากขึ้น
ถ้าถูกมารนริยขาวโจมตีเข้า ทักษะของมั่วเย้จะถูกขัด ทำให้ทุกอย่างเสียเปล่าหมด
และแล้ว ในตอนนี้ เงาสีหมึกอันหนึ่งพุ่งตรงมา วิ่งมาตรงหน้ามั่วเย้ได้ทันเวลา ใช้ร่างกายรับการโจมตีของมารนิรยขาวแทนมั่วเย้ !
“จั้นเย้ !” ชู่มู่กวาดตามองไปยังแมลงทองคำร้าย พบว่าบนค้อนของแมลงทองคำร้ายกลับมีขาหลังข้างหนึ่งของจั้นเย้อยู่ !
ชู่มู่ถึงพบว่า จั้นเย้เสียสละขาหลังข้างหนึ่งเพื่อมาปกป้องมั่วเย้
ไฟปีศาจเก้าวิญญาณมีพลังแผดเผาวิญญาณโดยตรง พลังชีวิตของจั้นเย้แข็งแกร่งมากแต่ยากที่จะทนต่อการแผดเผาวิญญาณนี้ได้ ในไม่ช้า ชู่มู่รู้สึกได้ว่า วิญญาณของจั้นเย้กำลังได้รับบาดเจ็บสาหัส !
ทันทีที่วิญญาณได้รับบาดเจ็บสาหัส จั้นเย้จะไม่มีทางใช้แตกหักงอกใหม่นี้เยียวยาได้ !
“อู อู อู !!!” มั่วเย้เห็นจั้นเย้ที่ถูกไฟปีศาจเก้าวิญญาณขั้นกลางนี้แผดเผาร่างกายและวิญญาณ ได้ส่งเสียงร้องด้วยความโกรธขึ้น !
ความโกรธนี้กระตุ้นพลังของราชันอัคคีสลายได้มากขึ้น !
ด้วยการป้องกันต่าง ๆ ในที่สุดทักษะของมั่วเย้ได้สำเร็จแล้ว !!!
“ฮู ฮู ฮู ฮู ฮู !!!”
ทันใดนั้น อัคคีแห่งโทษดุร้ายนั้นได้กระจายไปรอบด้านโดยมีมั่วเย้เป็นใจกลาง อัคคีแห่งโทษนี้พาดผ่านร่างกายของจั้นเย้ พุ่งตรงไปยังไฟปีศาจเก้าวิญญาณ !
คนและดวงวิญญาณที่มั่วเย้ยอมรับ จะไม่ถูกความร้อนของอัคคีแห่งโทษ แต่คนกับดวงวิญญาณที่ทำให้มั่วเย้โกรธ กลับรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของพลังนี้ !!!
นรกราชันอัคคี !!!
ในดวงตาของมั่วเย้มีโลกอีกใบหนึ่ง ในโลกนี้ไม่ได้เป็นการลุกโชนของอัคคีแห่งโทษในตอนแรกสุดแล้ว แต่กลับเกิดอัคคีแห่งโทษนับไม่ถ้วน ร้อนระอุนยิ่ง ราวกับนรกที่น่ากลัวที่สุด !
ขณะเดียวกัน ลายเส้นแห่งโทษได้กระจายไปทั่วทั้งมิติผนึกนี้อย่างบ้าคลั่ง…
ที่น่ากลัวคือ การคืบคานของลายเส้นแห่งโทษนี้ ดวงตาของมั่วเย้กลับสะท้อนไปนรกแห่งนี้มายังความจริงในมิติแห่งนี้ !