Soul Pets สยบวิญญาณ สะท้านโลกันตร์ - ตอนที่ 617 รับมือทั้งหมด พลังแห่งปีศาจไม้

เหตุที่ชู่มู่จะให้ปีศาจนักรบไม้ลงมือ เป็นเพราะมันยังตกอยู่ในช่วงชะลอตัวหนึ่งเดือน ในมือของชู่มู่มีผลึกวิญญาณหมวดไม้ขั้นสิบอยู่ ภัยแร้งครั้งนี้รุนแรงแบบนี้ ปีศาจนักรบไม้จะได้รับการฝึกอย่างเต็มที่ ชู่มู่คิดจะให้ปีศาจนักรบไม้เป็นกำลังหลักในครั้งนี้ หลังจากจบแล้วจะลองเพิ่มความแข็งแกร่งให้ปีศาจนักรบไม้

ถ้าปีศาจนักรบไม้อยู่ในจักรพรรดิชั้นยอดได้ละก็ ชู่มู่จะมีหวังกำจัดชนเผ่าได้มากขึ้น

จำนวนของกองทัพผู้นำมีไม่มาก น่าจะประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบตัวทว่า พวกนี้ล้วนเป็นผู้นำที่ถึงลักษณะสิบเป็นส่วนใหญ่ ถ้าเป็นจักรพรรดิขั้นสูงละก็ พลังต่อสู้ของมันจะเทียบเท่าจักรพรรดิลักษณะเก้าของชู่มู่ก่อนหน้านี้ ไม่ใช่กองทัพที่จะประหม่าได้

ส่วนกองทัพแม่ทัพที่มาพร้อมกับกองทัพผู้นำมีประมาณห้าร้อยตัว ส่วนกองทัพทาสมีประมาณห้าพันตัว แม้จำนวนจะไม่เท่าวันที่สาม แต่ความสามารถกลับแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้อย่างมาก !

กองทัพผู้นำมีการแบ่งกลุ่มที่ชัดเจน ไม่ได้กระจายตัวออกจากกัน อีกทั้งพุ่งเข้ามาด้วยพลังที่เต็มเปี่ยม เดิมตระกูลชู่ได้ตั้งการป้องกันไว้นอกเมือง แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตฝูงใหญ่ที่วิ่งเข้ามา กลับไม่เหลือชิ้นดี !

“อาจารย์อา กองทัพผู้นำเหล่านั้นมาแล้ว” ชู่เชียนพูดด้วยใบหน้ากังวล

ส่วนเธอเองได้อัญเชิญดวงวิญญาณออกมาคนแรก ความสามารถของดวงวิญญาณที่ปรากฎตัวอยู่ประมาณผู้นำขั้นกลางลักษณะสิบ ในรุ่นวัยหนุ่มนับว่าเป็นที่โดดเด่นอยู่ แต่สำหรับสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว ความสามารถกลับห่างกันมาก ทำได้แค่อัญเชิญดวงวิญญาณโจมตีระยะไกลออกมา ทำการโจมตีผู้นำฝูงใหญ่จากด้านบนของกำแพงเมือง

นอกจากชู่เชียนแล้ว ชู่เหอ ชู่หลั่งและสมาชิกรุ่นวัยหนุ่มทั้งหลายได้ทยอยอัญเชิญดวงวิญญาณออกมาแล้ว!

ความสามารถส่วนใหญ่ของดวงวิญญาณพวกเขาจะอยู่ที่ระดับผู้นำ นอกจากชู่เชียนที่ควบคุมสี่ได้ คนอื่นยังควบคุมสามได้ เมื่อรวมแล้ว พวกเขาทั้งหมดมีผู้นำสิบกว่าตัว เผชิญกับกองทัพจำนวนหนึ่งห้าสิบตัวแล้ว มีประโยชน์จำกัดอย่างมาก

“ตัวเล็กอย่างพวกเจ้า ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ดูข้าให้ดี !” อาจารย์อาเจ้าเล่ห์ยิ้มด้วยความเยาะเย้ย พูดแล้วก็ทำการอัญเชิญคู่ออกมา

อาจารย์อามีจักรพรรดิขั้นสูงหนึ่งตัวกับจักรพรรดิขั้นกลางสามตัว นี่เป็นกำลังหลักที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา เมื่อเทียบกับกองทัพผู้นำทั้งหมดแล้ว สูงกว่าไม่น้อย

จางอิง กัวหลี่และอาจารย์อาที่เงียบขรีมมีดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นจักรพรรดิขั้นสูงหนึ่งตัวกับจักรพรรดิขั้นกลางหนึ่ง ตัว

หลังจากทั้งสี่คนอัญเชิญดวงวิญญาณทั้งหมดออกมา พลังพุ่งขึ้นทันที โดยเฉพาะนักรบวิญญาณรับจ้างมากมายและสมาชิกของตระกูลชู่ได้เห็นความแข็งแกร่งหนึ่งต่อสิบของจักรพรรดิทั้งหมดนี้แล้ว ต่างเชิดชูชายแก่เหล่านี้ เผยสีหน้าเคารพนับถือออกมา

“ที่แท้พวกนี้เป็นผู้แข็งแกร่งตระกูลชู่หลัก ขออภัยด้วย” หัวหน้าเจิ้งหนานพูดอย่างนอบน้อม

กองทัพที่เจิ้งหนานจ้างมามีความสามารถจำกัด เกรงว่าทันทีที่กองทัพผู้นำบุกเข้ามา จะสลายไปทันที เสียหายอย่างมาก หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งเหล่านี้เข้าร่วมการต่อสู้แล้ว สถานการณ์เปลี่ยนไปทันที

พ่อค้าเจ้าเล่ห์ จางอิง กัวหลี่ต่างเผยสีหน้าภูมิใจออกมา เห็นได้ชัดว่า พวกเขามีความสุขกับการเป็นที่จับตามองของทุกคน

“ผู้นำประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบตัว แม้จะมีจำนวนมาก แต่ยังจัดการได้ พวกแม่ทัพ ทาสเหล่านั้นพวกเจ้าจัดการก็พอแล้ว ปล่อยพวกผู้นำให้พวกข้าจัดการ” พ่อค้าเจ้าเล่ห์พูดขึ้น

หลังจากพูดจบ พ่อค้าเจ้าเล่ห์ได้ยักคิ้วไปยังชู่เชียน เป็นการบอกว่า พวกข้าช่วยขนาดนี้แล้ว เรื่องหลังจากนี้ตระกูลชู่พวกเจ้าจัดการเองละกัน

“ปีศาจนักรบไม้ตัวนั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่ผู้นำยังถูกฆ่าตายแบบกลุ่มในเสี้ยววินาที!ดวงวิญญาณของใครเหรอ!!!” ลูกหลานตระกูลชู่หลายคนที่มองดูการต่อสู้บนกำแพงเมืองชี้ไปยังสนามต่อสู้แล้วพูดขึ้น

แม้การต่อสู้จะชุลมุนมาก แต่ดวงวิญญาณที่รับมือทั้งหมดไว้ได้ จะเห็นได้ชัดเจน โดยเฉพาะผู้คุมดวงวิญญาณส่วนใหญ่เป็นผู้เฝ้าเขตเมือง หลังจากภาระลดลงแล้ว พวกเขาจะได้รู้ว่า ดวงวิญญาณแข็งแกร่งตัวใดออกมาช่วยเหลือพวกเขา

พอพูดถึงปีศาจนักรบไม้ ใบหน้าของจางอิงสดใสกว่าเดิม ปีศาจนักรบไม้ตัวนั้นเป็นจักรพรรดิขั้นสูงของจางอิงแน่นอน นั่นเป็นดวงวิญญาณต่อสู้กลุ่มที่มีชื่อเสียงในโลกตะวันตก !

“ปีศาจนักรบไม้ของข้าฆ่าล้างได้มากที่สุดอยู่แล้ว ต่อสู้แค่ครึ่งชั่วโมง มีผู้นำอย่างน้อยสิบตัวกับแม่ทัพสองร้อยกว่าตัวตายด้วยน้ำมือปีศาจนักรบไม้ของข้า”จางอิงแอบคิดอย่างภูมิใจ

ตอนที่กำลังภูมิใจ จางอิงได้กวาดตามองไปยังชู่เชียน

ทว่า จางอิงกลับพบว่า สายตาของชู่เชียนไม่ได้มองไปที่ปีศาจนักรบไม้ของตัวเอง ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่ลูกหลานตระกูลชู่ที่ส่งเสียงร้องขึ้น พวกเขาก็ไม่ได้มองไปยังปีศาจนักรบไม้ของตัวเอง แต่กลับมองไปยังอีกตำแหน่งหนึ่งของสนามต่อสู้

“เกิดอะไรขึ้น หรือว่ามีปีศาจนักรบไม้สองตัวเหรอ !” จางอิงอึ้งเล็กน้อย

เมื่อหันกลับไปมอง และแล้วจางอิงเห็นว่า ระหว่างสุดกองทัพผู้นำกับกองทัพแม่ทัพ มีปีศาจนักรบไม้สูงสองเมตรกว่าอีกตัวหนึ่ง

รูปร่างภายนอกของปีศาจนักรบไม้ตัวนี้ไม่สะดุดตาเท่าไร ถูกดวงวิญญาณอื่นกลบได้ง่าย แต่รากที่ทรงพลังของมันกลับเหมือนงูเหลือมบ้าคลั่งสีเขียวหลายร้อยตัว บิดตัวในรัศมีร้อยเมตรอย่างบ้าคลั่ง

แทงทะลุ พันรอบ รัดพร้อมตัดขาด กวาดล้าง ฟาดฟัน ทักษะหมวดไม้ฆ่าล้างกลุ่มต่างๆ ทำให้สิ่งมีชีวิตระดับแม่ทัพที่อยู่บริเวณใกล้มันตายลงทันที ส่วนสิ่งมีชีวิตระดับผู้นำถ้าหลบไม่ได้ จะตายไปเช่นกัน !

ที่ทำให้จางอิงอึ้งอย่างมากคือ ปีศาจนักรบไม้มีสารพิษอย่างเห็นได้ชัด ได้สาดสารพิษในรัศมีร้อยเมตรแล้ว สารพิษตกค้างเหล่านี้ ทำการฆ่าล้างได้รุนแรงมากขึ้น บางครั้งอาจเห็นสิ่งมีชีวิตที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสล้มลงอย่างไร้สาเหตุ แล้วตายไปทันที!

“นั่น…นั่นมันปีศาจนักรบไม้ของใคร !” ในที่สุด จางอิงได้ถามขึ้น

ประโยคนี้ของจางอิงทำให้ผู้คนมึนงงอย่างมาก ชู่เชียนพูดขึ้นอย่างประหลาดใจว่า “นั่นไม่ใช่ปีศาจนักรบไม้ของอาจารย์อาเหรอ พูดตามความจริง ปกติอาจารย์อาจางอิงไม่ค่อยอัญเชิญปีศาจนักรบไม้ออกมาเท่าไร วันนี้ได้เห็นกับตา แข็งแกร่งจริงๆ !”

พอจางอิงถูกชมแบบนี้ เดิมควรจะดีใจอย่างมาก แต่ว่าปีศาจนักรบไม้ของเขาในตอนนี้อยู่ท่ามกลางกองทัพผู้นำอยู่ พลังของมันจะเทียบกับปีศาจนักรบไม้ที่กำลังฆ่าล้างกองทัพใหญ่โตท่ามกลางดวงวิญญาณทั้งหลายลำพังนั้นได้อย่างไร!

ชู่เชียนเห็นจางอิงทำสีหน้าสับสน ได้สติกลับมาทันที ปิดปากเล็กๆ แล้วพูดว่า “หรือว่าไม่ใช่ดวงวิญญาณอาจารย์อา”

จางอิงส่ายหัว

ชู่เชียน ชู่หลั่ง ชู่เหออยู่ด้านข้างหมด หลังจากที่พวกเขารู้ว่า ปีศาจนักรบไม้ที่รับมือทั้งหมดนี้ไม่ใช่ของอาจารย์อาตระกูลชู่หลัก ต่างกวาดตามองไปยังรอบๆ ด้วยความตกใจ อยากรู้ว่าผู้แข็งแกร่งคนใดอัญเชิญดวงวิญญาณแข็งแกร่งยิ่งแบบนี้ออกมาได้ มันได้ควบคุมให้กองทัพผู้นำอยู่ด้านนอกกำแพงหมดแล้ว

“ว่าแต่ ชู่มู่มีปีศาจนักรบไม้ตัวหนึ่งไม่ใช่เหรอ” ในตอนนี้ชู่เหอเหมือนจะนึกบางอย่างขึ้นมาได้ แล้วกวาดตามองไปยังชู่มู่ที่อยู่ด้านข้าง

“ใช่ ชู่มู่มีปีศาจนักรบไม้ตัวหนึ่งจริง” ชู่หลั่งพยักหน้า ในตอนแรกเขาเหมือนยังไม่ได้สติกลับมา แต่พอนึกให้ดีแล้ว ก็เผยสีหน้าประหลาดใจออกมาทันที !

“หรือว่า ปีศาจนักรบไม้ที่ฆ่าแม่ทัพเกือบพันตัวและผู้นำสิบกว่าตัวเป็นของชู่มู่!!!” ชู่หลั่งร้องขึ้นทันที!

————————————————————————