Soul Pets สยบวิญญาณ สะท้านโลกันตร์ - ตอนที่ 623 เมืองเจ็ดสี การอพยพครั้งใหญ่ (2)

ทิศใต้ของเมืองเจ็ดสี เป็นเนินเขาพื้นที่กว้างใหญ่

ผู้คุมดวงวิญญาณของเมืองเจ็ดสีเองมักจะฝึกด้านนอกเนินทางใต้นี้ เนินเขาที่มุ่งไปทางใต้มีรูปร่างที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน ชันและสูงขึ้น มองไปเหมือนภูเขาที่ติดกันเป็นทอดๆ เหมือนกำแพงธรรมชาติอลังการ กันเหล่ามนุษย์กับฝูงดวงวิญญาณออกจากกันอย่างสิ้นเชิง

ท่ามกลางภูเขาทั้งหลายนี้ มีชนเผ่ากลุ่มเสือดาวหนึ่งในสาเหตุภัยของโลกตะวันตกอยู่

สิบปีที่ผ่านมา กลุ่มเสือดาวจะออกโจมตีจนกลายเป็นภัยแร้งในบางครั้ง ขนาดเท่ากลุ่มขั้นห้าหรือหก ในปีที่ผ่านมานี้ ชนเผ่ากลุ่มเสือดาวตื่นตัวเป็นพิเศษ ในระยะเวลาสั้นๆ ไม่กี่ปีเกิดกลุ่มขั้นเจ็ดหลายครั้งแล้ว

และครั้งนี้ ภัยแร้งกลุ่มขั้นเก้า นับว่าเป็นขนาดที่ใหญ่ที่สุดในรอบสิบกว่าปีนี้

ขนาดของภัยแร้งขั้นเก้าจะทำให้เมืองเจ็ดสีเกิดความสาหัสอย่างมาก ผู้แข็งแกร่งมากมายปรากฎตัว เพื่อคลี่คลายหายนะในครั้งนี้ เดิมควรจะเป็นเรื่องที่ทั้งเมืองดีใจ ทว่าภัยแร้งจากชนเผ่าขั้นหนึ่งกลับไม่ธรรมดาแบบนั้น

ชนเผ่าขั้นสาม บ่อน้ำตะวันตกนับเป็นเขตที่อยู่ในเมืองต้องห้าม ไม่อยู่ในขอบเขตของโลกมนุษย์ ครั้งนี้บ่อน้ำตะวันตกบุกเข้ามา ไม่เพียงแต่ทำให้เมืองเจ็ดสี เมืองตะวันตกตกอยู่ในความยากลำบาก อีกทั้งยังได้กลืนกินเมืองสองแห่งทางด้านทิศใต้ของโลกตะวันตก

ภัยแร้งระดับชนเผ่ากำลังจะเกิดขึ้นในโลกตะวันตก!

ข่าวนี้ กระจายไปทั่วทั้งโลกตะวันตกรวมถึงเขตโลกที่อยู่รอบๆ ด้วย โลกจั้นหลี โลกหลัว โลกน้ำแข็งเหนือ โลกหยวน

การระเบิดของชนเผ่าในครั้งนี้กะทันหันอย่างมาก ไม่มีนักปราชญ์คนใดคาดการณ์ล่วงหน้าได้ ตอนที่โลกตะวันตกรู้ตัว ตำแหน่งที่สำคัญของเมืองถูกสิ่งมีชีวิตบ่อน้ำตะวันตกครอบครองไปแล้ว

ที่โชคดีคือ ประตูเมืองหลัวกับองค์กรการค้ามีราชันวิญญาณที่เทียบเท่าราชันสองคนอยู่ในโลกตะวันตก หลังจากราชันวิญญาณสองคนลงมือแล้ว ถึงหยุดการคุกคามของภัยแร้งชนเผ่าได้ ปกป้องโลกตะวันตกและเมืองอื่น

เมืองหลัว เมืองเจี่ย เมืองอั่วกู่ยังปลอดภัยมากในตอนนี้ เมืองด้านทิศเหนือเริ่มได้รับการช่วยเหลือจากกองทัพผู้คุมดวงวิญญาณ แต่ไม่สามารถเป็นประโยชน์ได้ในเวลาอันสั้น

…

เขตโลกของโลกตะวันตกตั้งอยู่ที่เขตเมืองหลัวของเมืองหลัว

ตอนแรกสุด ประตูเมืองหลัวได้เติบโตจากเมืองหลัวนี้ ตามอำนาจที่เติบโตมากขึ้น ได้ย้ายไปยังโลกหลัว กลายเป็นผู้ปกครองเขตโลกขั้นสองคนหนึ่ง นับว่าเป็นอำนาจที่เก่าแก่ในเขตเมืองหลัวของโลกตะวันตก

ดังนั้น ประตูเมืองหลัวเก่าครองโลกตะวันตก อย่างมากก็มีแค่ราชันวิญญาณที่มีเทียบเท่าราชันคนเดียว

โลกตะวันตกยังมีอำนาจอีกอันที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง นั่นก็คือตระกูลชู่หลัก!

ตระกูลชู่หลักเป็นตระกูลใหญ่แห่งหนึ่งจากโลกหยวน ซึ่งเป็นเขตโลกขั้นสาม ในนั้นมีราชันวิญญาณที่เทียบเท่าราชันคนหนึ่งอยู่เช่นกัน คือเจ้าตระกูลของตระกูลชู่หลัก

ความจริงแล้ว อำนาจของตระกูลชู่หลักเพียงพอที่จะปกครองเขตโลกหนึ่งได้แล้ว

แต่ว่า ปัญหาใหญ่อย่างหุบเขาดับมังกรหมื่นนี้จะขาดตระกูลชู่หลักกับเมืองอั่วกู่ไม่ได้ ราชันวิญญาณของตระกูลชู่หลักจำต้องควบคุมหุบเขาดับมังกรหมื่นนี้เอาไว้

ดังนั้น ทันทีที่โลกตะวันตกเกิดภัยแร้งนี้ขึ้น ราชันวิญญาณที่ลงมือได้จริงๆ มีเพียงผู้แข็งแกร่งคนนั้นของตระกูลหลัว และราชันวิญญาณขององค์กรการค้าที่ปรากฎตัวบางครั้งในโลกตะวันตก

ห้องโถงเรือนหลักเจ้าเมืองโลกตะวันตก

“เมืองตะวันตก เมืองหุบเขาตะวันตก เมืองเหอหลั่งถล่มหมดแล้ว เมืองเหอหลั่งยังดีหน่อย ผู้เฒ่าชิ่งไห่ใช้ชีวิตหลังเกษียณที่นั่น เมืองตะวันตกกับเมืองหุบเขาตะวันตกได้ถล่มหมดแล้ว”ผู้ชายที่นั่งอยู่บนที่นั่งประธานในห้องโถงพูดขึ้น

ชายคนนี้ร่างใหญ่โต ผิวสีดำเข้ม คนของกลุ่มราชันต่างเรียกเขาว่าหลัวเฮ ไม่เรียกชื่อของเขา ส่วนคนที่มีตำแหน่งต่ำกว่าเขาจะเรียกเขาว่าเจ้าโลก น้อยคนที่จะรู้ชื่อจริงของเขา

“ทำไมเมืองมารนิรยไม่มีการตอบสนองใดๆ คนของวังมารนิรยนิ่งเกินไปแล้ว”ราชันวิญญาณองค์กรการค้า ซุนฉีหมิงพูดด้วยความหงุดหงิด

ท่ามกลางภูเขาเหิงที่เชื่อมทางตะวันออกระหว่างทะเลเหิงกับโลกตะวันตกเป็นเมืองมารนิรยที่ทรงอำนาจอยู่ มีราชันวิญญาณไม่น้อย ได้ข่าวว่ามีผู้าวุโสมากประสบการณ์ของวังมารนิรยรุ่นที่แล้วอาศัยอยู่ที่นั่น

การเกิดภัยแร้งนี้ไม่กระทบเมืองมารนิรยแน่นอน แต่อย่างน้อยวังมารนิรยก็เป็นพลังที่ทรงอำนาจที่สุดในเขตโลกเหล่านี้ ไม่มีการปล่อยข่าวใดๆ เยือกเย็นเกินไป

“อย่าคาดหวังพวกเขา ตอนนี้พวกเขายังยุ่งอยู่กับกลุ่มทะเลเหิง…อย่างไรก็ตาม เมืองตะวันตกกับเมืองเขาตะวันตกหมดหวังแล้ว!”เจ้าโลกหลัวเฮพูดขึ้น

“ถ้ารู้ว่าบ่อน้ำตะวันตกจะพุ่งเข้ามา พวกเราก็ไม่ควรไปยุ่งกับแหล่งวิญญาณนั้นแล้ว ตอนนี้เรื่องกลายเป็นแบบนี้…”ซุนฉีหมิงพูดเสียงเบา

“แปลว่าแหล่งวิญญาณนั้นใหญ่มากจริงๆ แม้แต่ราชันแห่งบ่อน้ำตะวันตกยังทนไม่ไหว พวกเราจำต้องเก็บสาเหตุของภัยแร้งครั้งนี้เอาไว้ ห้ามหลุดเด็ดขาด ข้าจะขอความช่วยเหลือจากโลกหลัว รอให้กวาดล้างบ่อน้ำตะวันตกได้แล้ว แหล่งวิญญาณนี้จะเป็นของพวกเราแล้ว ไม่แน่ ความสามารถของข้ากับเจ้าอาจเพิ่มขึ้นอีกก็ได้”

“วางใจได้ ข้าไม่โง่ พวกเราไปขุดแหล่งวิญญาณลับเอง ไม่ได้มา กลับทำให้กลิ่นไอแหล่งวิญญาณรั่วไหลออกมา ก่อให้เกิดภัยแร้งจนทำให้เขตเมืองสองเมืองสลายไป ถ้ารู้เข้าละก็ นี่เป็นโทษหนัก ข้าไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือในคุกอลวน”ซุนฉีหมิงพูดอย่างหวาดหวั่น

“ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เมืองเจ็ดสีที่ใกล้แหล่งวิญญาณนั้นที่สุดก็สลายไปแล้ว ตามหาอะไรไม่ได้”หลัวเฮยิ้มมุมปาก

ซุนฉีหมิงในตอนนี้ถึงพยักหน้าอย่างไว้ใจ พูดขึ้นว่า”พวกเรารีบควบคุมภัยแร้งเถอะ เรื่องเริ่มสาหัสแล้ว พวกเราคุมไม่ดีละก็ ถ้าถูกเจ้าพวกแก่ของโลกหยวนรู้เข้า พวกเราจะมีปัญหาเช่นกัน”

“อืม”หลัวเฮพยักหน้า

…

…

เนินเขาทรงพลังเป็นที่อยู่ของกลุ่มเสือดาว ท่ามกลางเนินเขานี้ มีหุบเขาพิเศษแห่งหนึ่ง เรียกว่าหุบเขาทรงพลัง คนที่อยู่ที่นี่จะเรียกว่าหุบเขาร่วง

หุบเขาทรงพลังมีภูเขาล้อมรอบทุกด้าน ยอดเขากลืนไปกับชั้นเมฆ ดวงวิญญาณระดับจักรพรรดิยังยากที่จะปีนป่ายข้ามมันไปได้ ทั้งหุบเขาทรงพลังเหมือนสร้างขึ้นจากไม้แหลมรอบด้าน

หลายร้อยปีก่อน ความจริงหุบเขาทรงพลังเป็นเมืองขั้นแปดแห่งหนึ่ง เป็นเมืองในสังกัดของเมืองเจ็ดสีขั้นเก้า

แต่หลังจากที่กลุ่มเสือดาวฟื้นตัว ทำให้หุบเขาทรงพลังสลายไป ในแผนที่ พื้นที่ของหุบเขาทรงพลังถูกเหล่านักปราชญ์ระบายเป็นสีเทา

หุบเขานี้มีถนนที่เต็มไปด้วยหญ้าชนิดต่างๆ เส้นหนึ่งแล้ว ความจริงถนนเส้นนี้เป็นเส้นทางหุบเขาที่ค่อนข้างกว้างขวาง และเป็นถนนเส้นเดียวที่เชื่อมไปยังด้านในของหุบเขา

ถนนเส้นนี้กว้างขวางมาก เทียบเท่าถนนสายหลังของเมืองขั้นเก้าได้

ถนนเส้นนี้เต็มไปด้วยตะไคร่ ชั้นแล้วชั้นเล่า ต่อกันเป็นผืน ทั้งสองข้างเป็นหน้าผาที่ชันขึ้นอย่างเนิบๆ บนหน้าผาเต็มไปด้วยถ้ำมากมาย แสงแดดสาดส่องถึงแค่ขอบของถ้ำนั้น

แสงแดดในยามบ่ายสาดส่องลงบนขอบของถ้ำสองข้างทางของหน้าผา

“โฮร่ โฮร่”

บริเวณด้านนอกถ้ำที่มีแสงแดด เสือดาวป่าที่มีลายเส้นสีดำกำลังหมอบอยู่ พวกมันกำลังอาบแดดด้วยความสบายใจ ตลอดทางเดิน มีเสือดดาวหินดำหลายร้อยตัวยังคงบิดขี้เกียจ แล้วหาวอย่างสบายใจ

“เจ้าพวกสัตว์เหล่านี้ ยังไม่รู้ว่าตัวเองถูกบ่อน้ำตะวันตกล้อมเอาไว้แล้ว กลับอาบแดดอย่างสบายใจอยู่ตรงนี้”บริเวณเงามืดของถนน เงาอันหนึ่งยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นอย่างเลือนลาง ดวงตาสีดำกวาดมองไปยังถนนที่เต็มไปด้วยเสือดาวป่าทั้งหมด

“ความจริงกลุ่มภัยแร้งเป็นเพราะการเจริญพันธ์มากเกินไป ทรัพยากรจึงไม่พอที่จะเลี้ยงปากท้องของกลุ่มเสือดาวมากมายขนาดนี้ได้แล้ว ภัยแร้งสำเร็จได้ กระจายพื้นที่ออกไปมากขึ้น ทรัพยากรมากขึ้น ภัยแร้งไม่สำเร็จ จำนวนจะน้อยลง กลุ่มจะคงที่เหมืนเดิม”ผู้เฒ่าหลีพูดขึ้น

“แบบนี้…”ชู่มู่ยิ้มมุมปาก พูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นข้าช่วยพวกเขาลดจำนวนปากท้องได้น้อยยิ่งกว่าน้อยอีก”

กลุ่มเสือดาวที่อยู่ในหุบเขาทรงพลังมีขนาดเท่ากลุ่มขั้นเก้า เหตุที่ชู่มู่กล้าเดินสวนทาง พุ่งเข้าไปในพื้นที่ของกลุ่มเสือดาว เป็นเพราะมีหุบเขาทรงพลังนี้อยู่

ชู่มู่มาสำรวจที่นี่ เคยพบว่านี่เป็นเมืองภูเขาทรงพลังเก่า แล้วยังได้เจอกับประวัติของเมืองเจ็ดสี พบว่าความจริงหุบเขาทรงพลังนี้เป็นพื้นที่มีประโยชน์อย่างมาก ป้องกันง่ายบุกรุกยาก แค่กำจัดกลุ่มเสือดาวทั้งหมดในหุบเขาได้ ให้คนของเมืองเจ็ดสีหลบที่นี่ แล้วชู่มู่ปกป้องเส้นทางตรงข้างหน้านี้ ก็ปกป้องตระกูลชู่กับประชาชนของเมืองเจ็ดสีได้แล้ว

พื้นที่ของเมืองเจ็ดสีราบเรียบเกินไป ในภาวะที่ถูกล้อมเอาไว้จะโจมตีได้ทั้งสี่ด้าน ต่อให้มีความสามารถที่ต้านทานชนเผ่าขั้นหนึ่งได้บ้าง แต่ก็ไม่อาจปกป้องทั้งสี่ด้านได้

ส่วนหุบเขาทรงพลังกับเมืองเก่านั้นกลับเป็นพื้นที่ชั้นยอด ให้คนทั้งหมดอยู่ที่เมืองเก่าหุบเขาทรงพลัง ชู่มู่ จะคุ้มกันทุกคนได้มากกว่า!

ปกป้อง คนทั้งหมดของเมืองเอาไว้!

บุก กำจัดกลุ่มเสือดาว เพื่อให้ได้แหล่งวิญญาณ!

นี่เป็นเรื่องที่สมบูรณ์แบบอย่างมาก!

“พระเจ้าไม่อยากให้คนของเมืองเจ็ดสีสลายไป ตลอดทั้งทางก็ไม่ถูกบ่อน้ำตะวันตกโจมตี พวกเราทุกคนถึงมาที่นี่ได้อย่างปลอดภัย กลุ่มบ่อน้ำตะวันตกน่าจะกำลังสะสมกองกำลัง คิดจะกำจัดกลุ่มเสือดาวคราวเดียว ดังนั้นไม่ได้ตั้งกลุ่มในทิศใต้แห่งนี้”ผู้เฒ่าหลีบอก

“อืม ตอนนี้แค่กำจัดกลุ่มขั้นเก้านี้ คนของเมืองเจ็ดสีก็น่าจะปลอดภัยแล้ว”ชู่มู่บอก

ประชาชนของเมืองเจ็ดสีโชคดีมาก ต่อไปหลังจากชู่มู่กำจัดกลุ่มเสือดาวทั้งหมดในหุบเขาทรงพลังนี้ พวกเขาจะได้ปลอดภัยอย่างแท้จริงแล้ว

“ปีศาจไม้ ช่วยพวกข้าเปิดทาง!”ชู่มู่ฉีกยิ้ม ร่ายคาถาขึ้น อัญเชิญปีศาจนักรบไม้

ปีศาจนักรบไม้ก้าวเท้าออกช้าๆ ปรากฎออกจากเงามืด ดวงตาที่มีสีเลือดคู่นั้นดุร้ายยิ่งขึ้น พลังแข็งแกร่งยิ่งกว่าจักรพรรดิชั้นยอดธรรมดา!

“ชู่มู่ ปีศาจนักรบไม้ของเจ้า…”

คนที่มาพร้อมกับชู่มู่มีชู่เชียน ชู่หลั่ง ชู่เหอและเหล่าอาจารย์อากัวหลี่กับพ่อค้าเจ้าเล่ห์ ในตอนที่พวกเขาพบว่ากลิ่นไอของปีศาจนักรบไม้ชู่มู่รุนแรงยิ่งขึ้น ต่างเบิกตากว้าง!

“จักรพรรดิชั้นยอด!!พระเจ้า เจ้าฆ่าข้าทีเถอะ!!”พ่อค้าเจ้าเล่ห์แทบจะร้องไห้ออกมา!

ตอนที่ปีศาจนักรบไม้ของชู่มู่ยังอยู่ในการต่อสู้หมู่ด้วยจักรพรรดิขั้นสูง เท่ากับความสามารถของอาจารย์อาทั้งสี่รวมกัน นี่เพิ่มความสามารถถึงจักรพรรดิชั้นยอด เกินไปแล้ว!

กัวหลี่แอบตกใจ คิดในใจว่า ท่าทางเลือกไปกับตระกูลชู่ถูกแล้ว เจ้าเด็กนี่ผิดธรรมชาติเกินไปแล้ว!

————————————————————–