Soul Pets สยบวิญญาณ สะท้านโลกันตร์ - ตอนที่ 624 หุบเขาทรงพลัง ชะตาของเมืองเจ็ดสี (1)

บนทางเนิน เหล่ากลุ่มเสือดาวที่อาบแดดยามบ่ายเงยหน้าขึ้นอย่างไม่รู้สา มองไปยังปีศาจนักรบไม้ตัวหนึ่งที่เข้าใกล้พื้นที่ของพวกมันอย่างช้าๆ ด้วยความง่วง

กลุ่มเสือดาวพวกนี้อยู่ในพื้นที่ของตัวเองจนชินแล้ว เหมือนว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัวว่ามีผู้บุกรุก กลับลุกขึ้นอย่างช้าๆ มองไปยังปีศาจนักรบไม้ที่เดินเข้ามา

กลุ่มเสือดาวพวกนี้แทบไม่รู้ว่า รากไม้แห่งความตายกำลังเคลื่อนที่ไปตามใต้ดิน กำลังเข้าใกล้พวกเขาทีละน้อย!

“อ๊าว!!”

ทันใดนั้น ปีศาจนักรบไม้เงยหน้าขึ้น ส่งเสียงคำรามสะเทือนทั้งเส้นทางนี้!!

ดวงตาของปีศาจนักรบไม้เป็นสีแดง ไม้ชั้นสูงมุดขึ้นมาจากผิวดินทันที มัดกลุ่มเสือดาวอย่างน้อย 100 ตัวในชั่วพริบตา!

กลุ่มเสือดาว 100 นั้นแทบไม่ทันได้โต้ตอบ ถูกแรงมหาศาลกระชากไปยังตำแหน่งที่ปีศาจนักรบไม้ทันที!

“พุ!!พุ!!พุ!!”

รากไม้หนึ่งร้อยเส้นพุ่งออกจากผิวดินทั้งหมด ราวกับเส้นเชือกมั่นคงร้อยกว่าเส้นที่ถูกดึงให้ตึงทั้งหมดทันที!

ปีศาจนักรบไม้ควบคุมไม้สูงเลือด 100 เส้นนี้ถูกกระชากพร้อมกัน!

กลุ่มเสือดาว 100 ตัวที่ถูกมัดเอาไว้ลอยตัวขึ้น ถูกเหวี่ยงขึ้นฟ้า อีกทั้งกำลังลอยไปยังตำแหน่งของปีศาจนักรบไม้หมด!

ชู่เชียน ชู่หลั่ง ชู่เหอทั้งสามคนเงยหน้าขึ้น มองไปยังกลุ่มเสือดาวทั้งฝูงใหญ่ หลังจากนิ่งอึ้งสักพัก ต่างรีบอัญเชิญดวงวิญญาณของพวกเขาออกมา

อาจารย์อาทั้งสองก็ไม่ลังเล ให้ดวงวิญญาณจักรพรรดิขั้นสูงของพวกเขาออกมาสู้ก่อน

ขณะที่ปีศาจนักรบไม้กระชากเสือดาว 100 กว่าตัวมาตรงหน้าตัวเอง บริเวณหน้าอกมีหนามไม้ชั้นสูงพุ่งออกปืน!

หนามไม้ชั้นสูงแต่ละเส้นมีความยาวถึงหนึ่งเมตร มีแสงสีแดงเข้มบริเวณปลายของมัน ตามที่ปีศาจนักรบไม้เหวี่ยงแขนออก หนามไม้ชั้นสูงพวกนี้พุ่งออกมาด้วยความเร็วสูงรากกับลูกธนู!

พลังของหนามไม้ชั้นสูงน่ากลัวอย่างมาก แต่ละเส้นสามารถเห็นเป็นโครงที่ทะลุผ่านอากาศได้ อีกทั้งยังมีเสียงแหลมด้วย!

“พุ!!พุ!!พุ!!”

ไม้ชั้นสูงบินออก กลุ่มเสือดาวที่ถูกเหวี่ยงขึ้นฟ้าถูกแทงทะลุทันที เลือดสดสีแดงกระจายออก!

หนามไม้ชั้นสูงสิบกว่าอันไม่เพียงแต่ฆ่าเสือดาวสิบกว่าตัว ยังมีกลุ่มเสือดาวหลายตัวที่ถูกไม้ชั้นสูงเส้นเดียวแทงทะลุด้วย!

“อ๊าว!!”ปีศาจนักรบไม้ส่งเสียงคำรามอีกครั้ง

ทันใดนั้น หนามไม้ชั้นสูงปรากฎขึ้นอีกครั้ง พุ่งขึ้นฟ้า แทงออกอย่างโหดร้าย!

“พุ!!พุ!!พุ!!พุ!!”

กลุ่มเสือดาวถูกไม้ชั้นสูงแทงระหว่างที่ถูกเหวี่ยงขึ้นฟ้า เสียงร้องไม่เคยหยุดลง

ปีศาจนักรบไม้ได้ปล่อยหนามไม้ชั้นสูงออกมาทั้งหมด 7 ครั้ง อีกทั้งใช้เวลาเพียงแค่สามวินาที

“บึ้ง บึ้ง บึ้ง”

ศพของกลุ่มเสือดาวบินกระจาย เสือดาว 100 ตัว ไม่รอดสักตัว ตกลงตรงหน้าปีศาจนักรบไม้หมด เลือดไหลออกจากรูที่พวกมันถูกแทงทะลุ ไหลรวมเป็นสายน้ำทันที….

หลายคนที่อยู่ด้านหลังชู่มู่ได้อัญเชิญดวงวิญญาณออกมาแล้ว เตรียมจัดการศัตรูที่พุ่งเข้ามา แต่พบว่าหลังจากกลุ่มเสือดาว 100 กว่าตัวตายลง ต่างนิ่งอึ้ง

“พวกนี้…น่าจะเป็นระดับแม่ทัพขั้นสูง…”ชู่หลั่งพูดเสียงเบา

ก่อนที่จะอยู่ในระดับจักรพรรดิ ความแตกต่างของระดับจะไม่มาก ระดับแม่ทัพขั้นสูงเข้าใกล้ผู้นำมากแล้ว การโจมตีธรรมดาไม่กี่อันก็ฆ่ากลุ่มเสือดาว 100 กว่าตัวได้ อัตราฆ่าล้างหมู่แบบนี้ เกรงว่ามีเพียงระดับราชันถึงจะทำได้!

รากของปีศาจนักรบไม้ที่กระชาก หนามไม้ที่พุ่งออก ต่างเป็นทักษะขั้นต่ำมาก สำหรับจักรพรรดิชั้นยอด เป็นการโจมตีที่ธรรมดาจริงๆ แต่การโจมตีธรรมดาก็ฆ่าล้างได้ทั้งฝูงแล้ว ถ้าปล่อยทักษะละก็ จะน่าสะพรึงเพียงใด!

“โฮร่โฮร่โฮร่โฮร่โฮร่!!”

“โฮร่โฮร่โฮ่รโฮร่!!”

ทันใดนั้น เสียงคำรามสะเทือนไปทั่วทั้งภูเขาดังขึ้น!

ในถ้ำทั้งหมดของเนินเขา มีดวงตาสีเหลืองส่องประกายมากขึ้น กระจายไปยังหน้าผาสองข้างทางราวกับแสงดาว!

ท่ามกลางถ้ำเหล่านี้ เสือดาวสีดำที่มีใบหน้าดุร้ายคลานออกมา กระโดดไปยังทางเดินอย่างรวดเร็ว

จำนวนของกลุ่มเสือดาวสีดำในถ้ำมีเยอะมาก หลังจากฝูงหนึ่งปีนออกมา มีอีกฝูง ในเวลาสั้นๆ หน้าผาสองข้างทางนี้ เต็มไปด้วยสิ่งที่มีลูกตาสีเหลืองเต็มไปหมด!

มีกลุ่มเสือดาวเท่าไรกันแน่ พวกชู่มู่นับไม่ถ้วนแล้ว แต่ความรู้สึกที่ถูกจับจ้องแบบนั้น กลับทำให้ขนลุกไปทั้งตัว!

“ข้าจะจัดการผู้นำ พวกเจ้าจัดการที่อ่อนกว่า”ชู่มู่พูดขึ้น

สีหน้าของคนอื่นไม่ดีเท่าไร แต่ยังคงพยักหน้า อัญเชิญดวงวิญญาณอื่นของพวกเขาออกมาอย่างรวดเร็ว

ชู่เชียนควบคุมสี่ อาจารย์อาทั้งสองก็ควบคุมสี่ ชู่หลั่งกับชู่เหอต่างควบคุมสาม รวมกันแล้ว พวกเขามีดวงวิญญาณแค่ 18 ตัว

“โฮร่โฮร่โฮร่โฮร่!!”

กลุ่มเสือดาวนับร้อยกว่าตัวเริ่มโจมตีก่อน ราวกับน้ำป่าสีดำที่ระเบิดออกจากบนเขา ป่าเถื่อนรวดเร็ว ดุร้ายอย่างมาก!

ดวงตาของปีศาจนักรบไม้เป็นสีแดง ก้าวเท้าออก เหยียบลงบนศพของกลุ่มเสือดาวก่อนหน้านี้ ไม้ชั้นสูงบนตัวเริ่มเคลื่อนไหว

“กิ่งไม้ชั้นสูงทิ่มแทง!!”ชู่มู่ออกคำสั่ง!

แขนทั้งสองอันแน่นหนาของปีศาจนักรบไม้ยื่นยาวทันที จากเดิมที่แข็งทื่อกลับยืดหยุ่นอย่างมาก กลายเป็นงูเหลือมยักษ์สีเขียวความยาวหลายร้อยเมตรสองเส้นทันที สะบัดตัวไปยังสองข้างทาง

“ป้าบ”

“ป้าบ”

แส้ไม่ชั้นสูงสองเส้นสะบัดตัว กลุ่มเสือดาวสีดำนับร้อยตัวที่ถลักราวกับน้ำป่าสีดำกระจายตัวทันที กลุ่มเสือดาวที่เป็นกลุ่มถูกปัดออกเป็นสองทาง ตกจนกระดูกแตกหัก เลือดไหลออกจากหัว!

มองดูกลุ่มเสือดาวที่เต็มไปด้วยพลังถูกปัดออกไป สามคนและอาจารย์อาทั้งสองที่อยู่ด้านหลังชู่มู่ได้กลืนน้ำลายเล็กน้อย จักรพรรดิชั้นยอดคือจักรพรรดิชั้นยอดจริงๆ ทรงพลังจริงๆ!!

ชู่เชียนทั้งสามคนกับอาจารย์อาไม่รอช้า ดวงวิญญาณธาตุของพวกเขาได้โจมตีไปยังกองทัพกลุ่มเสือดาวก่อน พายุ สายฟ้า เปลวไฟ พายุน้ำแข็ง ทักษะธาตุที่มีพลังฆ่าล้างสูงยิ่งทั้งสี่อัน หลังจากทักษะหนึ่งพัดพาแล้ว มีกลุ่มเสือดาวตายลงอีก

…

“โคร้ม”

“โฮร่”

“บึ้งบึ้งบึ้ง”

ในหุบเขาทรงพลังนี้ เสียงต่างๆ ปะปนไปทั่ว เหล่าประชาชนเมืองเจ็ดสีที่รออยู่ด้านนอกหุบเขาทรงพลังต่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัว สีหน้าซีดขาว

คนทั้งหมดของเมืองเจ็ดสีมีสามหมื่นคน ในนั้นมีคนประมาณ 1000 กว่าคนที่มีพลังต่อสู้อยู่บ้าง แต่อยู่ในระดับทาสเท่านั้น คนอื่นต่อให้มีดวงวิญญาณ ส่วนมากก็เอามาเป็นแค่พาหนะเท่านั้น

คนกลุ่มใหญ่พวกนี้ปรากฎตัวบริเวณขอบเมืองต้องห้ามที่ไม่ใช่อาณาเขตของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นใครก็สงบจิตไม่ได้ โดยเฉพาะในตอนที่ได้ยินเสียงคำรามและพลังที่มากมายต่างๆ ในหุบเขาทรงพลังนั้น

ตระกูลชู่มีทั้งหมด 500 คน ครึ่งหนึ่งเป็นญาติที่ไม่มีพลังต่อสู้ ความสามารถเฉลี่ยของ 200 คนที่เหลืออยู่ที่ระดับแม่ทัพ อีกทั้งยังมีคน 30 ว่าคนที่มีความสามารถเฉลี่ยอยู่ที่ระดับผู้นำ คนพวกนี้ล้วนเป็นปรมาจารย์วิญญาณที่ตระกูลชู่รับเอาไว้ ไม่ได้ใช้นามสกุลชู่ แต่กลับภักดีมากกว่า ต่อมาเป็นคนรุ่นเดียวกับชู่เทียนเหิง ชู่เทียนหลิง ซึ่งเป็นคนรุ่นอาของชู่มู่ มีความสามารถเทียบเท่าระดับจักรพรรดิ

ความสามารถของพวกเขาเพิ่งจะเพิ่มขึ้นไม่กี่ปีมานี้ ส่วนใหญ๋ก็เป็นเพราะชู่เทียนเหิงได้พบเจอปาฎหาริย์ครั้งหนึ่ง ทำให้ความสามารถเพิ่มขึ้นมหาศาล บวกกับทรัพยากรที่สมบูรณ์ในเมืองเจ็ดสี ทำให้ความสามารถของคนอื่นเพิ่มขึ้นไปด้วย ความสามารถของลูกหลานตระกูลชู่จึงมากกว่าช่วงที่อยู่ในเมืองหวั่งหลัว

ความสามารถของสมาชิกตระกูลชู่ 200 กว่าคนได้กระจายอยู่รอบนอกกลุ่มอพยพ 3 หมื่นกว่าคนนี้ สมาชิกหลัก 30 กว่าคนอยู่ด้านนอกสุด ทันทีที่เกิดเหตุอะไรขึ้น พวกเขาจะรับมือได้ทันที

สมาชิกตรงกลาง เป็นอาจารย์อาสองคนของตระกูลชู่หลัก อยู่ด้านหน้าสุดและปลายสุดของกลุ่ม

ชู่เทียนเหิงจัดแบบนี้ เห็นได้ชัดว่า ทันทีที่มีฝูงโจมตีเข้ามา คนของตระกูลชู่จะต้องปกป้องประชาชนของเมืองเจ็ดสีให้ถึงที่สุด

แน่นอนว่า สมาชิกตระกูลชู่ก็รู้ว่า ชีวิตของคนนับหมื่น จะรอดไปได้หรือไม่ ยังต้องขึ้นอยู่กับชู่มู่ ชายแดนเมืองต้องห้ามแห่งนี้ พลังของสมาชิกตระกูลชู่อ่อนแอถึงที่สุด ฝูงใดๆ ก็ทำให้พวกเขาสลายไปได้

…

“หัวหน้า แย่แล้ว!”สมาชิกของตระกูลชู่คนหนึ่งวิ่งมาตรงหน้าชู่เทียนเหิงด้วยใบหน้าซีดขาว พูดด้วยเสียงสิ้นหวัง

“ใจเย็นก่อน ค่อยๆ พูด”ชู่เทียนเหิงตึงเครียดทันที แต่กลับไม่เกิดหวาดหวั่นเพราะประโยคนี้

“กลุ่มเสือดาวพบพวกเราทั้งหมดแล้ว กำลังพุ่งจากภูเขาทรงพลัง มาถึงที่นี่ในอีกสองชั่วโมง”สมาชิกตระกูลชู่คนนั้นพูดขึ้น

“เทียนหลิง เจ้าเข้าไปในหุบเขา บอกเรื่องนี้ให้พวกชู่มู่”ชู่เทียนเหิงบอก

ชู่เทียนหลิงพยักหน้า รีบขี่อสูรมั่วเย้ของตัวเอง วิ่งไปตามเนินเขา

“หัวหน้า พวกเรารีบตัดสินใจเถอะ ตำแหน่งของพวกเราเป็นบริเวณกึ่งหุบเขา มีทางเข้าออกแค่ด้านหลังนั้น ทันทีที่กลุ่มเสือดาวพุ่งมา นอกจากด้านในหุบเขาแล้ว พวกเราแทบไม่มีที่หนีได้ และเวลาสองชั่วโมง พวกเขาไม่มีทางกำจัดกลุ่มขั้นเก้าได้”สมาชิกคนนั้นพูดด้วยความใจร้อน

“เจ้าไปสืบมาอีก อย่าให้ข่าวนี้หลุดไปได้ พวกเขาเป็นคนธรรมดาหมด ถ้ารู้ว่ากลุ่มเสือดาวพุ่งเข้ามา จะต้องแตกตื่นแน่ ถึงตอนนั้นรวมกลุ่มได้ยาก จะทำให้คนเสียชีวิตมากขึ้น”ชู่เทียนเหิงบอก

“แต่ว่า…”

“อย่าเสียเวลา ตอนนี้ทางเดียวที่พวกเราจะรอดไปได้คือเข้าไปในหุบเขา!”ชู่เทียนเหิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นมากขึ้น

“ขอรับ ข้าไปสืบเดี๋ยวนี้”

หลังจากสมาชิกคนนี้จากไป สายตาของชู่เทียนเหิงที่ขี่อสูรเขาประกายซับซ้อนยิ่งขึ้น

เขากวาดตามองไปยังคนนับหมื่นของเมืองเจ็ดสีนี้ ตอนนี้ แม้คนพวกนี้จะมีสีหน้าตึงเครียด แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่รู้ว่าชะตาของตัวเองขึ้นอยู่กับสองชั่วโมงนี้

“เทียนเหิง อย่ากดดันตัวเองเกินไป ไม่ว่าจะเป็นเจ้าเมืองขั้นใด อย่างน้อยเจ้าเป็นเจ้าเมืองที่ดีคนหนึ่ง”ชู่หมิงที่ชราตบไหล่ของชู่เทียนเหิงแล้วพูดขึ้นเสียงเบา

“ท่านพ่อ ข้าเสียเวลามาครึ่งชีวิตแล้ว มีเพียงครึ่งชีวิตหลังที่ดูมีเกียรติขึ้นมาบ้าง หลังจากกลายเป็นเจ้าเมืองของเมืองเจ็ดสีนี้ ข้าไม่เคยคิดจะล้มเลิก ไม่ได้เป็นเพราะเมืองเจ็ดสีสร้างประโยชน์ให้ตระกูลข้าและตัวข้า แต่เพราะในเมืองเจ็ดสีนี้ ข้าสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่นในวัยหนุ่ม เสียเวลายี่สิบกว่าปีนี้ ทำให้ข้าเกือบลืมว่าเคยสาบานต่อหน้าบรรพบุรุษว่าจะเป็นเจ้าเมืองคนหนึ่ง ตอนนี้ กว่าข้าจะสร้างขึ้นมาได้ อีกทั้งได้ตามหาความหวังใหม่ในเมืองเจ็ดสี ข้าไม่อยากถูกภัยแร้งพวกนี้ทำให้สลายไปแบบนี้ ข้าไม่อยากจริงๆ…”ชู่เทียนเหิงพูดด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

“ข้าเข้าใจ…”ชู่หมิงถอนหายใจเบาๆ

มีเพียงคนที่เป็นท่านพ่ออย่างเขา ถึงจะเข้าใจความคิดที่แท้จริงของลูกชายที่เคร่งขรึม มั่นคงคนนี้ได้

—————————————————————–