STARGATE ปริศนาประตูแห่งดารา - ตอนที่ 36 ครั้งแรกกับการล่าปีศาจ (1)
ตอนที่ 36 ครั้งแรกกับการล่าปีศาจ (1)
เจ้าเสือดำโผล่มาท่ามกลางสายฝน
หลิวหลงมองมุมที่ไกลออกไปด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง เขาเห็นแล้ว เห็นว่าเจ้าเสือดำกำลังพงกหัวของมัน
อยู่นั่น!
หาเจอแล้ว!
ถึงไม่มีเจ้าเสือดำ ความจริงหลิวหลงก็มีวิธีหาพวกมันเจอ ในเมื่อนี่เป็นถิ่นของเขา
แต่พอมีเจ้าเสือดำ การตามหาตัวอีกฝ่ายก็ง่ายขึ้นมาก
ยืนยันตำแหน่งของเป้าหมาย!
หลิวหลงใช้หางตาเหล่มองไปยังจุดที่อยู่ไกลจากตรงนี้แวบหนึ่ง โบสถ์
ที่นี่ถูกสร้างขึ้นเมื่อช่วงที่เมืองหยินก่อตั้งแรกๆ แต่ภายหลังรกร้าง เดิมทีสร้างโบสถ์ก็เพื่อให้ชาวเมืองหยินได้มีสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ แต่ชาวเมืองหยินไม่ค่อยสนใจโบสถ์นักและไม่แยแสเท่าไร พวกเขายอมนั่งพักตากลมใต้ต้นไม้ยังดีกว่าไปโบสถ์อีก
เมื่อเป็นเช่นนี้โบสถ์แห่งนี้ก็ถูกกำหนดว่าต้องทุบทิ้ง ไม่นานก็จะต้องโดนทุบทิ้งแล้ว
‘เป็นที่ที่ไม่เลว!’
หลิวหลงเอ่ยชมในใจประโยคหนึ่ง ช่างเลือกเหลือเกิน สถานที่แห่งนี้ใกล้จะถูกทุบทิ้งแล้ว ชาวบ้านรอบๆ ก็ทำการย้ายออกไปตั้งนานแล้ว บวกกับคืนนี้ฝนตกเลยแทบไม่มีใครอยู่ที่นี่
เป็นสถานที่ที่ดี!
เขาชะงักฝีเท้ากะทันหัน ด้านหลังสมาชิกหน่วยปฏิบัติการต่างหยุดฝีเท้าไปตามๆ กัน
มีคนมองหัวหน้าทีมน่าเกรงขามท่านนี้ด้วยความแปลกใจ
ทำไมถึงหยุดล่ะ
เสียงหอบหายใจดังขึ้นท่ามกลางสายฝน มีคนบางส่วนเหนื่อยกับการวิ่งแล้ว แต่หลิวหลงยังคงน่าเกรงขามอยู่ไม่มีผู้ใดกล้าขัดขืน หน่วยปฏิบัติการให้ความเคารพหัวหน้าท่านนี้อย่างมาก แน่นอนว่าหลายปีมานี้หลิวหลงไม่มีใจจดจ่ออยู่ตรงนี้เลย ทางหน่วยปฏิบัติการถึงได้วุ่นวายไปสักหน่อย
ณ เวลานี้หยาดฝนชำระล้างทั่วร่างทุกคน
หลิวหลงไม่พูดอะไร และไม่มีใครกล้าปริเสียงถามด้วย
คนทั้งกลุ่มยืนอยู่ท่ามกลางสายฝน ยืนตากฝนพลางเงยหน้ามองชายร่างสูงใหญ่ตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้ซึ่งความไม่พอใจ ถึงต่อให้ไม่พอใจก็ไม่กล้าแสดงออกทางสีหน้าหรอก
หลิวหลงไล่ตามองไปทีละคน พวกเขาล้วนเป็นคนเก่าแก่ทั้งนั้น
ครั้งนี้คนที่เขาพามาด้วยล้วนเป็นพี่น้องที่ติดตามเขามาหลายปี เพียงแต่คนเหล่านี้ไม่ได้เข้าร่วมทีมล่าปีศาจ แต่พวกเขารู้ถึงการมีอยู่ของทีมล่าปีศาจ
ทุกคนในทีมล่าปีศาจมีแต่คนบ้า มีแต่คนชอบเดิมพัน มีแต่คนที่ไร้ซึ่งทางไป หรือมีใจอยากแข็งแกร่งขึ้น ไม่อย่างนั้นหลิวหลงไม่มีทางรับเข้าทีมแน่นอน
เพราะหากคนธรรมดาอยากฆ่าผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ มันคือการเดิมพันที่ต้องเสี่ยงกับความตาย
ภายใต้สายฝนในค่ำคืนนี้ หลิวหลงมองน้ำฝนที่กำลังชำระล้างใบหน้าเขา เสียงติดเย็นชาของหลิวหลงเอ่ยดังขึ้น “ทุกคนเป็นพี่น้องที่สู้เคียงบ่าเคียงไหล่มากับผม ผมหลิวหลงไม่เอาเปรียบพวกคุณ แต่พวกคุณก็ไม่จำเป็นต้องเอาผมหลิวหลงถึงตาย!”
พอสิ้นเสียง บางคนก็สีหน้าเปลี่ยน มีคนเอ่ยถามเสียงนิ่ง “หัวหน้าหมายความว่าอะไรเหรอครับ ใครจะทำร้ายหัวหน้าเหรอ”
“ไม่สำคัญ!”
หลิวหลงยังคงเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “ไม่สำคัญเลย บางทีเงินทองอาจจะน่าหลงใหล แต่…จำไว้อย่างหนึ่ง พลังเหนือธรรมชาติก็คือพลังเหนือธรรมชาติ โลกธรรมดาก็คือโลกธรรมดา คนพวกนั้นไม่มีทางเห็นพวกคุณในสายตา! เงินนั่นสักวันก็ต้องใช้หมด หากเข้าไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้ก็ต้องตายในไม่ช้าก็เร็ว!”
ทั้งทีมเงียบกริบ
“ผมไม่ลากพวกคุณเข้ามาเกี่ยว แต่…พวกคุณต้องเชื่อฟังผม!”
เขามองไปยังทุกคนแล้วพูดเสียงเย็นยะเยือก “ทุกคนฟังให้ดี เราจะแบ่งออกเป็นสองทีมแล้วจับคู่จ้องกันเอง ห้ามใครขยับ! ห้ามมีกระตุกกระติก ห้ามกระซิบกระซาบ รอผมอยู่ตรงนี้! ห้ามวิ่งเพ่นพ่านไปไหน! บางทีมีคนในพวกคุณกำลังจับตาดูผมอยู่…ไม่เป็นไร ผมจะไม่เอาเรื่อง! แต่ถ้าตอนนี้ตุกติกละก็…ฆ่าทิ้งอย่างเดียว!”
วินาทีนี้ทุกคนต่างกลั้นหายใจไปชั่วขณะ
“ผมไม่เชื่อ ทุกคนต่างหักหลังได้ทั้งนั้น แต่ความมืดก็ยังเป็นเพียงความมืดอยู่วันยังค่ำ!”
บางทีคนเหล่านี้อาจมีคนคอยจับตาดูเขาไว้แล้ว คอยสังเกตการณ์ความเคลื่อนไหวของเขาอยู่ตลอด ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางรู้ข่าวไวขนาดนี้ เขาหลิวหลงไปถึงไหนก็ถูกศัตรูรู้ในทันที
ข่าวไวเกินไป!
ดังนั้นในบรรดายี่สิบชีวิตตรงนี้ต้องมีคนรับหน้าที่จับตามองเขาอยู่ หรือบนตัวอาจจะถูกพลังเหนือธรรมชาติล็อกตำแหน่งไว้ เมื่ออยู่ตรงไหนอีกฝ่ายจะรับรู้ได้ทันที และนี่หลิวหลงก็รู้มาตั้งนานแล้ว
คนที่รู้ตำแหน่งของเขาหลิวหลงได้ละเอียดขนาดนี้มีแค่คนใกล้ชิดเหล่านี้แล้ว
ตอนนี้พวกเขาต่างอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่ขยับตัวไปไหนเลยก็อาจจะถ่วงเวลาได้บ้าง
ในทีมใช่ว่าจะไม่มีคนฉลาด วินาทีถัดมาก็มีคนเอ่ยเสียงนิ่ง “หัวหน้า เรื่องวันนี้ไม่ธรรมดาเลย พวกเพื่อนๆ ก็ไม่ได้โง่ พอจะดูออกตั้งนานแล้ว! หัวหน้าถูกจูงจมูกมาโดยตลอด ในบรรดาพี่น้องเรา…บางทีอาจจะมีคนถูกใช้เป็นเครื่องมือโดยไม่ทันระวังตัว! หัวหน้าเชื่อใจพวกเรา เราก็จะไม่ทำให้หัวหน้าลำบากใจ…แต่จะให้รออยู่ตรงนี้ตลอดเกรงว่าคงไม่ใช่เรื่อง ถ้าหัวหน้าเชื่อใจเรา ผมกับหัวหน้าหน่วยสอง และหัวหน้าหน่วยสามจะช่วยกันจับตาดูแล้วพาทีมไปยังจุดเกิดเหตุ!”
ล้วนเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจการณ์อาวุโสกันแล้ว ใครเล่าจะไม่มีไหวพริบบ้าง
ไม่ได้บอกว่ามีคนหักหลัง บางทีอาจจะเป็นความตั้งใจ
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาเอาเรื่องคนๆ นั้น
หลิวหลงได้ยินดังนั้นก็มองพวกเขาด้วยสายตาล้ำลึกวูบหนึ่งแล้วพยักหน้า “เชื่อ แต่ไปจุดเกิดเหตุ…ถ้าคนก่อเหตุยังอยู่ตรงนั้น บางทีพวกคุณอาจจะเสี่ยงอันตราย”
“หัวหน้า เราเป็นหน่วยตรวจการณ์!”
มีคนหัวเราะเสียงเบาทีหนึ่ง “หน่วยตรวจการณ์ยังต้องกลัวนักโทษก่อคดีเหรอ”
หลิวหลงไม่พูดอะไรอีกแต่แค่โบกมือแรงๆ ทีหนึ่ง คนยี่สิบกว่าชีวิตก็พากันเดินมุ่งหน้าไปท่ามกลางสายฝนอย่างรวดเร็ว พวกเขาจับตามองกันและกัน ไม่เว้นแม้แต่เหล่าหัวหน้าหน่วยประจำทีม
สุดท้ายหน่วยปฏิบัติการก็ไม่ได้ย่ำแย่เสียทั้งหมด
จากนั้นหลิวหลงก็พุ่งตัวไปท่ามกลางสายฝนอย่างว่องไว
พวกหลี่ฮ่าวออกมาแล้ว!
อีกฝ่ายอดไม่ได้เลยเริ่มมีการเคลื่อนไหว ตอนนี้ร่องรอยการเคลื่อนไหวถูกเปิดโปง ตนจะต้องรีบลงมือโดยด่วน
เขาวิ่งไปอย่างไวแล้วผิวปากเบาๆ ทีหนึ่ง
ทันใดนั้นก็มีคนในชุดทหารสีดำสิบกว่าคนปรากฏตัวท่ามกลางสายฝน
ใช่แล้ว ชุดทหาร
เมืองหยินไม่มีหน่วยทหารปักหลักคุ้มครอง แต่เมืองหยินมีทหารอาวุโสบางส่วนที่ปลดประจำการแล้ว ซึ่งอดีตหลิวหลงก็เป็นหนึ่งในนั้น เพียงแต่หลังจากเขาปลดประจำการก็เข้าร่วมกองตรวจการณ์
“ตามผมมา!”
เขาไม่พูดอะไรให้มากความ คนสิบกว่าชีวิตก็รีบตามไปทันที
คนเหล่านี้มีทักษะติดตัวกันทั้งนั้น ตอนนี้มีคนแบกปืนสั้น มีคนแบกอาวุธเหมือนเครื่องยิงจรวด และมีคนแบกระเบิดบางส่วน แต่บางคนก็แบกระเบิดมือมาด้วยทั้งกล่อง…
หลายวันนี้หลิวหลงไม่ได้อยู่นิ่งเฉย
เขาเป็นคนติดต่อสหายร่วมรบคนเก่าๆ เหล่านี้ไปอย่างลับๆ
ทุกคนวิ่งตามหลิวหลงไป เสียงฝีเท้าที่ถูกเสียงฝนกลบจึงทำให้เสียงฝีเท้าเบาลงมากเป็นพิเศษ
ผ่านไปสักพักก็ถึงโบสถ์ใหญ่
หลิวหลงไม่ได้เข้าไปใกล้ ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติมีประสาทสัมผัสที่ดีมาก ถ้าอยู่ใกล้เกินไปพวกเขาอาจจะสัมผัสได้
หลิวหลงยกมือขึ้นโดยไม่พูดอะไร!
คนด้านหลังรีบทำการประกอบระเบิดแล้วใส่ปืนไฟลงไปให้เต็มพร้อมจัดแจงเตรียมโจมตีอย่างรวดเร็ว
ปืนถูกเอามาตั้งไว้
ทว่าการเตรียมการกลับไม่วุ่นวายเลยสักนิด มีคนมุดตัวไปอยู่แถวๆ ละแวกนั้น ภายในเวลาหนึ่งนาทีทุกคนก็เตรียมพร้อมหมดแล้ว
ตลอดการเตรียมการเงียบกริบจนน่าตกใจ
ไม่ต้องมีเสียงดังคอยบัญชาการ ก่อนหน้านี้หลิวหลงสามารถฆ่าผู้มีพลังเหนือธรรมชาติได้ ความจริงก็ได้รับความช่วยเหลือของคนเหล่านี้เช่นกัน เพียงแต่เขาปกปิดเป็นความลับ มีไม่กี่คนที่รู้ว่านอกจากหน่วยปฏิบัติการแล้ว ยังมีคนสนิทที่กล้าฆ่าผู้มีพลังเหนือธรรมชาติอื่นๆ คอยช่วยเขาด้วย
ร่างสูงใหญ่ของหลิวหลงยืนมองโบสถ์ที่อยู่ห่างออกไปท่ามกลางสายฝน
เขาเผยแววตาเย็นชาให้เห็น
ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติฆ่ายาก จุดนี้เขารู้ดี วันนี้ต่อให้โจมตีอีกฝ่ายได้ก็ใช่ว่าจะฆ่าได้หลายคน แต่เขาไม่ใช่คนที่จะยอมถูกเป็นฝ่ายชักจูงเลยชิงลงมือก่อนดีกว่า!
ถึงมังกรจะแกร่งแต่ก็ยากจะต่อกรกับงูในพื้นที่
ส่วนเขาก็คืองูในพื้นที่ของเมืองหยิน
มือขวาชูขึ้นสูง จากนั้นก็ใช้แรงเหวี่ยงแขนลง!
บึ้ม!
ระเบิดหล่นกลางโบสถ์โดยตรง วินาทีต่อมาระเบิดมือแต่ละลูกก็ถูกเขวี้ยงเข้าไปในโบสถ์อย่างรวดเร็ว ไม่เพียงเท่านี้ยังมีปืนไฟอีกจำนวนมากที่ถูกโยนไปทางโบสถ์
ตอนนี้เสียงของมันดังกลบเสียงฝนแล้ว
หลิวหลงตะโกนเสียงดัง “หน่วยปฏิบัติการออกปฏิบัติการ ยอมแพ้เสียโดยดี ขัดขืนกฎหมายต้องถูกประหาร!”
………………………………………………………………
