STARGATE ปริศนาประตูแห่งดารา - ตอนที่ 39-4 สังหารเงาโลหิต (4)
ตอนที่ 39 สังหารเงาโลหิต (4)
“ไม่สิ…มันยังโดนปิดผนึกไว้อยู่อีกเหรอ?”
“เลือด…ปลดผนึก”
เขาย้อนคิดถึงสิ่งที่อาจารย์พูดถึงในอดีต จี้หยกกระบี่น่าจะถูกปิดผนึกไว้ หากอยากจะปลดผนึกล่ะก็ให้ลองทิ่มกระบี่ใส่หัวใจตนเองเพื่อใช้เลือดหัวใจหรือฝึกร่างกายไปจนถึงระดับขั้นพลังที่กำหนดไว้ บางทีอาจช่วยปลดผนึกได้
และในวินาทีนี้เองเลือดลมของหลี่ฮ่าวก็พลันพลุ่งพล่าน!
เขาเป็นแค่มือสิบสังหาร ต่อให้เลือดลมเดือดพลุ่งพล่านแต่ก็ไม่มีทางขับไล่เงาโลหิตให้ล่าถอยไปได้แบบหลิวหลง
แต่ในวินาทีนี้ที่เลือดลมเดือดพล่านนี้ หลี่ฮ่าวเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความพิเศษบางอย่าง จี้หยกในมือก็เหมือนจะเต้นระเร่าน้อยๆ
“สังหาร!”
หลี่ฮ่าวแค่นเสียงแล้วแทงจี้หยกกระบี่ออกไปอีกครั้ง!
ครั้งนี้สัมผัสได้แล้ว!
เงาโลหิตเพิ่งเข้าใกล้บริเวณทรวงอกของหลี่ฮ่าวก็ถูกคมกระบี่นี้ทิ่มแทงร่างกาย มันระเบิดเสียงโหยหวนอย่างเจ็บปวดในทันทีแล้วควันสีแดงสดก็ทะลักออกมา
แต่ในวินาทีนี้เหมือนเงาโลหิตก็เป็นสิ่งของที่จับต้องได้ทั้งที่ก่อนนี้มันเป็นเพียงสิ่งที่ไร้รูปร่างเท่านั้น
เพราะหลี่ฮ่าวมองเห็นเงาโลหิตได้ เขาไม่ได้ล่วงรู้ว่าตอนนี้เงาโลหิตสามารถจับต้องได้หรือไม่!
แต่เขาสัมผัสได้ว่าเหมือนจะเห็นเงาโลหิตได้ชัดเจนขึ้น
และในตอนนี้เองเจ้าเสือดำที่อยู่ด้านหลังก็พุ่งเข้าหาแกว่งกรงเล็บของมันใส่เงาโลหิตทันที!
เสียงกรีดร้องดังขึ้น ทันใดนั้นเองก็เกิดรอยร้าวขึ้นบนตัวของเงาโลหิต
เหมือนในดวงตาของเจ้าเสือดำจะฉายแววปิติยินดี
ได้ผลด้วยเหรอ
แต่หลี่ฮ่าวกลับไม่พูดไม่จา สองนิ้วคีบจี้หยกกระบี่เอาไว้แล้วระเบิดพลังภายในออกมาแทงใส่ร่างอีกฝ่ายอีกครั้ง!
โครม!
พอจี้หยกกระบี่ทะลุผ่านเงาโลหิต บนร่างของมันก็ปรากฏควันสีแดงลอยออกมา ในวินาทีนี้เองเหมือนเงาโลหิตจะสัมผัสได้ถึงอันตรายจนเริ่มหาวิธีหนี ชั่วพริบตาเดียวเจ้าเสือดำก็แกว่งกรงเล็บอีกครั้งเพื่อลากตัวอีกฝ่ายกลับมา
วินาทีต่อมาหลี่ฮ่าวเก็บจี้หยกกระบี่ของตนกลับไปแล้วปล่อยหมัดใส่ ครั้งนี้หมัดของเขาสามารถทำอันตรายเงาโลหิตได้แล้วจริงๆ!
เงาโลหิตปรากฏกายให้จับต้องได้แล้ว!
คิดไม่ถึงว่าจี้หยกกระบี่เล่มน้อยนี้จะทำให้เงาโลหิตปรากฏเป็นรูปร่างที่จับต้องได้ขึ้นมา เหมือนว่าเงาโลหิตจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าไหร่นัก เพียงแต่ฆ่าได้ยากเท่านั้น แต่การโจมตีของหลี่ฮ่าวและเจ้าเสือดำต่างสร้างความเสียหายให้มันอย่างมาก ทุกครั้งที่โจมตีก็จะมีควันสีแดงลอยออกมาจากร่างทีละน้อยๆ!
“ที่แท้…แกก็เป็นแบบนี้เองเหรอ”
จู่ๆ หลี่ฮ่าวก็หัวเราะร่าออกมา
เราถูกข่มขวัญมาตั้งหนึ่งปี…สุดท้ายก็แค่นี้เองเหรอ
อ่อนแอขนาดนี้เชียว
เราก็อุตส่าห์คิดว่าจะเก่งกาจมากมาย เงาโลหิตก็แค่นี้เองเหรอ
ด้วยระดับของสิบสังหารนั้นลึกลับเกินไป คนทั่วไปจึงมองไม่เห็นและหมดปัญญาจะรับมือได้เท่านั้น มิน่าพอมีเงาโลหิตอยู่ด้วยคนพวกนี้ถึงสังหารหลิวหลงไม่ตาย!
“ตายเสียเถอะแก!”
หลี่ฮ่าวตั้งหน้าตั้งตาโจมตีอีกฝ่าย ในมือปรากฏมีดเล่มหนึ่งที่เขาเพิ่งหยิบมาจากร่างของปรมาจารย์นักรบแล้วแทงใส่เงาโลหิตครั้งแล้วครั้งเล่า เงาโลหิตไม่ได้ต่างกับคนมากนัก ไม่นานมันก็โดนเจ้าเสือดำแยกร่างออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เพียงแต่ควันสีแดงเหล่านี้เหมือนจะเริ่มกลับมาเกาะกลุ่มกันอีกครั้ง
หลี่ฮ่าวหงุดหงิดเล็กน้อย ฆ่าไม่ตายย่อยสลายไม่ได้จริงๆ เหรอ
จะฆ่าให้ตายไม่ได้เลยเหรอ
เจ้าบ้านี่มันคืออะไรกันแน่
เหมือนจี้หยกกระบี่ด้ามน้อยนั้นจะไม่ได้ถูกปลดผนึกทั้งหมด แค่สามารถทำลายการพรางตัวของอีกฝ่ายได้แต่เหมือนทำอย่างอื่นไม่ได้อีก ฆ่าเจ้านี่ให้ตายเลยไม่ได้จริงๆ เหรอ?
และในเวลานี้เองควันสีแดงราวเลือดก็ร่วงลงบนมือหลี่ฮ่าว
หลี่ฮ่าวใช้วิชาคายรับห้าปาณภูต พลังจี้หยกถึงจะไหลเวียนอยู่ภายในร่างกายเขา และในวินาทีที่ควันสีเลือดนั้นกระทบลงบนร่างเขาก็ถูกหลี่ฮ่าวดูดซับเข้าร่างกายในทันที
ขณะเดียวกันจี้หยกก็รวมตัวเข้ากับควันสีเลือดแล้วกลายเป็นพลังที่พิเศษกลุ่มหนึ่ง
พลังกลุ่มนี้มีความพิเศษอย่างยิ่ง มันไม่ได้ช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายและไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับอวัยวะภายในของร่างกาย…แต่กลุ่มพลังสีเลือดพวกนี้หลอมรวมเข้ากับเลือดของเขาในทันที หลังจากที่ถ่ายเลือดก่อนหน้านี้ หลี่ฮ่าวก็รู้สึกได้ทันทีว่าในสายเลือดของเขานั้นมีพลังแฝงอยู่
แต่ในวินาทีนี้กลุ่มพลังสีเลือดหลอมรวมเข้าร่างกายจึงทำให้เลือดในร่างกายเดือดพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว!
“หืม?”
หลี่ฮ่าวชะงักไป เงาโลหิต…ก็เป็นพลังพิเศษด้วยเหรอ
เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่แกร่งกล้าของสายเลือดนี้!
ทันใดนั้นเองดวงตาของเขาก็แดงก่ำ!
ปรมาจารย์นักรบ ร่างกายแข็งแกร่ง พลังภายในแกร่งกล้า เปลี่ยนถ่ายเลือดใหม่ ฝึกฝนร่างกาย….
ความจริงสร้างความแข็งแกร่งให้เลือดได้ยากที่สุดแล้ว
เจ้านี่คือพลังอย่างนั้นเหรอ
โดนพลังของจี้หยกต้านไว้ได้จนหลอมรวมกลายเป็นพลังพิเศษให้เขาดูดซับหรือนี่
สวรรค์!
ในแววตาของหลี่ฮ่าวฉายแววบ้าคลั่ง เขากำลังปวดหัวว่าจะรับมือกับเจ้าบ้านี่อย่างไร เหมือนว่าจะฆ่าไม่ตายเลยทีเดียว แต่ว่า…ถ้าเขาดูดซับพลังพวกนี้แล้ว อยากจะเห็นเหมือนกันว่าแกจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งอย่างไร!
วิชาคายรับห้าปาณภูตเปิดโหมดเต็มพิกัด!
หลี่ฮ่าวคว้าเงาโลหิตมาแล้วเริ่มดูดซับพลังของอีกฝ่าย!
จะดูดแกให้พลังหมดร่างเลยคอยดู!
ตุบ ตุบ ตุบ!
เงาโลหิตดิ้นพล่านอย่างรุนแรงราวกับสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายที่จะเกิดขึ้น เงาโลหิตที่เหมือนเงามนุษย์ วินาทีนี้ควันโลหิตเบาบางค่อยๆ กระจายลอยไปทางหลี่ฮ่าว!
ส่วนเลือดของหลี่ฮ่าวเริ่มปั่นป่วนเดือดพล่านขึ้นอย่างรุนแรง!
คราวก่อนตอนสร้างความแข็งแกร่งให้ม้ามเขาก็เคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาก่อน เพียงแต่พลังที่ดูดซับเข้าไปครั้งก่อนมีน้อยเกินไปจนทำให้ผลการเปลี่ยนถ่ายเลือดไม่ชัดเจนนัก
แต่ครั้งนี้พลังของเงาโลหิตมีมากเพียงพอ
ทั่วทั้งร่างของหลี่ฮ่าวโชกไปด้วยเลือด!
แต่เลือดที่เพิ่งเกิดขึ้นมาใหม่นี้กลับทะลักออกมาไม่หยุดจนสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน สายเลือดเหมือนลาวาที่ปะทุออกมาจากภายในร่างกาย หลี่ฮ่าวรู้สึกราวกับว่าพลังนั้นไหล่เวียนไปทั่วร่างกาย!
“ดูดซับ!”
หลี่ฮ่าวลิงโลด ในวินาทีนี้เองจู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ว่าเงาโลหิตอาจจะเป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาตนเองให้แข็งแกร่งขึ้น!
จนถึงตอนนี้เขาก็ยังดูดซับพลังไม่ถึงหนึ่งในสิบของเงาโลหิต เขารู้สึกเหมือนตนแข็งแกร่งขึ้น แล้วถ้าดูดซับทั้งหมดล่ะ
ครั้งนี้…มากันเท่าไร
ตอนนี้เขาอยากจะลากเงาโลหิตมาอีกหลายสิบตัว…แล้วดูดซับพลังให้สิ้นซาก!
ตุบๆ!
ใจเต้นระรัวเร็ว เลือดไหลราวสายน้ำหลากไหลเวียนในร่างกายอย่างบ้าคลั่ง ในวินาทีนี้หลี่ฮ่าวเหมือนสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง เพียงแต่กระดูกเส้นเอ็น ผิวหนังเหมือนจะไม่แข็งแกร่งพอ รู้สึกเหมือนเส้นเลือดของตนเองกำลังจะระเบิด
อีกด้านเจ้าเสือดำไม่ได้ดูดซับอะไร แต่เหมือนจะรู้ว่าหลี่ฮ่าวได้ของดี
บนร่างกายหลี่ฮ่าวในตอนนี้โชกไปด้วยเลือด…จู่ๆ เจ้าเสือดำก็แลบลิ้นออกมาเลียหลี่ฮ่าว
เลียไปเลียมา ไม่แน่อาจจะได้ของดีอะไรมาบ้าง
แล้วมนุษย์หนึ่งคนกับสุนัขหนึ่งตัวก็ตื่นเต้นดีใจ เจ้าเสือดำแลบลิ้นเลียหลี่ฮ่าวอยู่หลายครั้ง ครั้นรู้สึกว่าพอจะมีประโยชน์อยู่บ้างเลยยิ่งเลียไม่หยุด
เงาโลหิตมีควันสีเลือดแผ่กระจายออกมาไม่หยุด ในขณะที่มันกำลังดิ้นพล่าน พอนานๆ ไปร่างกายของมันก็ยิ่งเล็กลงไปเรื่อยๆ!
จากขนาดเท่าคนก็ค่อยๆ หดเล็กลงจนมีขนาดเหลือเท้าศีรษะของมนุษย์เท่านั้น ส่วนตัวหลี่ฮ่าวเองก็ดูดซับจนรู้สึกตัวเบาราวบรรลุเป็นเซียนไปแล้ว
นี่มันของดีชัดๆ!
รู้สึกได้เลยว่าพลังกลุ่มนี้ไม่ด้อยไปกว่าพลังลี้ลับแม้แต่น้อย ในทางกลับกันอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ เหมือนว่าได้ดูดซับพลังลี้ลับจำนวนนับร้อยมา แถมไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรด้วย!
หลี่ฮ่าวตะบันหมัดลงไปอีกครั้ง หมัดสุดท้ายที่เขาประเคนฟาดไปนั้นทำให้เงาโลหิตแหลกละเอียด
ครั้งนี้สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของพลังอย่างชัดเจนแล้ว
“เรา…เราพัฒนาขึ้นแล้วเหรอเนี่ย”
หลี่ฮ่าวเองก็ดีใจไม่น้อย อาจจะไม่ถึงขั้นทะลวงร้อยแต่เขาก็รู้สึกได้ว่าบางทีตอนนี้ตนน่าจะพัฒนาไปจนถึงขั้นสังหารสามสิบหรือสี่สิบแล้วก็ได้ แค่นี้ก็รู้สึกว่าแข็งแกร่งกว่าที่ผ่านมามากทีเดียว
ในวินาทีต่อมาหลี่ฮ่าวก็วิ่งกลับไปอย่างรวดเร็ว
เงาโลหิตสลายหายไปแล้ว
เขาไม่รู้ว่าผู้มีพลังเหนือธรรมชาติคนนั้นจะสัมผัสได้หรือไม่…แต่ไม่เป็นไร กลับไปก่อนค่อยว่ากัน เจ้าเสือดำเองก็เหมือนจะมีพลังสิบสังหารตามไปด้วย ถ้าบวกกันแล้ว พวกเขาสองคนน่าจะสามารถฆ่าหกสิบสังหารตายได้ หรือบางทีน่าจะจัดการเจ้าหมอนั่นซึ่งๆ หน้าได้เลยด้วยซ้ำ!
……………………………………………………………………………
