STARGATE ปริศนาประตูแห่งดารา - ตอนที่ 7-3 ตำราใหม่ห้าปาณภูต (3)

ตอนที่ 7 ตำราใหม่ห้าปาณภูต (3)

ทำไมคนฝีมือดีๆ ในผู้พิทักษ์รัตติกาลถึงดูลึกลับนักนะ

เขาไม่ค่อยแน่ใจนักว่าคนพวกนี้ฝีมือดีจริงหรือว่ามีพลังวิเศษเหมือนกับเงาโลหิตกันแน่ อย่างเช่นเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นหรือจุดไฟได้?

หากฝีมือดีเฉยๆ หลี่ฮ่าวคงรู้สึกว่าตนไม่จำเป็นต้องไปทำความเข้าใจผู้พิทักษ์รัตติกาลเลย บางทีตนเพียงดื่มน้ำนี้เข้าไปและฝึกฝนร่างกายไปเรื่อยๆ ฝีมือตนก็คงดีขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

‘ต่ออีกดีกว่า!’

หลี่ฮ่าวไม่คิดต่อแล้ว เพราะในเวลานี้อยู่เขาในห้วงอารมณ์ตื่นเต้นดีใจสุดขีด

ถึงแม้จะเหนื่อยมากเพราะเขาฝึกได้สองครั้งแล้ว แต่เขารู้สึกว่าตนยังแรงเหลือเฟือ ที่สำคัญเขายังดื่มน้ำแช่จี้หยกไม่หมดเลย

จากนั้นเขาก็ดื่มต่ออีกอึกใหญ่ หลี่ฮ่าวกระโดดตัวขึ้นลอยกลางอากาศอีกครั้ง

……

“ห้องด้านบนเอาอีกแล้ว!”

ในขณะเดียวกันเพื่อนบ้านชั้นสองก็ด่าขึ้นมาประโยคหนึ่ง เมื่อก่อนหลี่ฮ่าวเองก็ชอบออกกำลังกายที่บ้านแต่ไม่ได้ออกกำลังกายนานขนาดนี้ ปกติแค่ไม่กี่นาทีเขาก็ออกกำลังกายเสร็จแล้ว

วันนี้อะไรกัน เมายามาหรือไง?

ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วด้านบนยังเสียงดังอยู่เลย

ผนังกันเสียงในตึกเก่าแบบนี้ไม่ค่อยดีนัก หากไม่ใช่เพราะเจ้าเด็กนั่นเป็นผู้ตรวจการณ์ คุณป้าชั้นสองคงเตรียมเดินขึ้นไปด่าแล้ว

……

พลั่ก!

เขาฝึกไปๆ มาๆ อยู่หลายรอบ พักเหนื่อยครู่หนึ่ง พอดื่มน้ำสักอึกเสร็จก็ซ้อมต่อ

ครั้งนี้หลี่ฮ่าวไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะซ้อมไปสองรอบก็หยุดแล้ว

จนกระทั่งดื่มน้ำในถ้วยจนหมด หลี่ฮ่าวถึงทิ้งตัวลงพื้นอย่างแรงราวกับกระสอบทราย ชั่ววินาทีนั้นเขารู้สึกว่าแม้แต่แรงจะลุกขึ้นยังไม่มีเลย

“แฮ่ก!”

เขาหายใจหอบออกปาก แต่ไม่นานหลี่ฮ่าวก็ปิดปากแล้วใช้วิธีการหายใจตามในตำราใหม่ปาณภูตมาใช้ปรับการหายใจให้สม่ำเสมอ

เพิ่งฝึกซ้อมเสร็จ หากหายใจหอบออกปากแบบนี้คงไม่ดีเท่าไร

ใน ‘ตำราใหม่ปาณภูต’ กล่าวอธิบายไว้ว่า เวลานี้ต้องค่อยๆ ปรับลมหายใจ มิเช่นนั้นประสิทธิภาพในการฝึกซ้อมไปก่อนหน้านี้จะลดลงเกินครึ่ง

“แฮ่ก…”

หลี่ฮ่าวปรับการหายใจอยู่ครู่หนึ่งด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข

เก้าครั้ง!

แน่นอนว่าไม่ได้ออกติดต่อกันเก้าครั้งเพราะหยุดพักระหว่างนั้นด้วย อาจารย์ของเขาบอกว่าทำได้ห้าครั้งหากทำต่อเนื่องไม่มีหยุด เช่นนั้นหลี่ฮ่าวก็ยังทำลายสถิติที่อาจารย์ของเขาเคยคุยโวไว้ไม่ได้

แต่วันนี้หลี่ฮ่าวทำติดต่อกันสามรอบได้ในครั้งเดียว โดยทำต่อเนื่องราวๆ เก้านาที!

อีกอย่างหลังจากนั้นเขายังเหลือแรงฝึกต่ออีกได้ด้วย แบบนี้นับว่าน่ากลัวมากทีเดียว

‘นี่มันน้ำ…น้ำวิเศษแล้วมั้ง!’

ครั้นหลี่ฮ่าวนึกถึงจุดนี้ก็สูดไอเย็นเข้าปอด หรือว่าผู้พิทักษ์รัตติกาลหรือเงาโลหิตต่างใช้วิธีการนี้ฝึกฝีมือตนเองให้แข็งแกร่งขึ้นนะ?

ตนเพิ่งได้ดื่มเป็นครั้งแรก ครั้งแรกที่ได้สัมผัสก็รู้สึกว่าผลลัพธ์ที่ได้เหนือคาดมากแล้ว เขารู้สึกว่าพลังในร่างกายเปี่ยมล้นกว่าเมื่อก่อนมาก

หากคนพวกนั้นบากบั่นฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้จะจุดไฟไม่ได้ ไม่มีพลังวิเศษอะไรก็นับว่าน่ากลัวมากแล้วมั้ง?

“เรา…อาจดูแคลนผู้พิทักษ์รัตติกาลไป หากคนพวกนี้ฝีมือพัฒนาขึ้นทุกวันโดยไม่ต้องพึ่งพลังวิเศษ แล้วปืน Vortex รุ่นที่สามนี่จะใช้ยิงพวกเขาได้ไหมนะ?

แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย!

ปืน vortex รุ่นที่สามมีระยะยิงได้เพียงห้าสิบเมตร หากอีกฝ่ายอยู่นอกระยะห้าสิบเมตรขึ้นไป หลี่ฮ่าวคงไม่กล้ารับประกันว่าจะเล็งเป้าได้อย่างแม่นยำหรือเปล่า

แม้แต่ภายในระยะห้าสิบเมตร หลี่ฮ่าวคิดว่าตนยังไม่ทันหยิบปืนขึ้นมาคงโดนอีกฝ่ายเข้ามาประชิดตัวแล้วชิงหักคอตายเสียก่อนมากกว่า!

แต่หากมีพลังวิเศษอย่างเช่นวางเพลิงในระยะห่างสั้นๆ ได้ เช่นนั้นเจ้าปืนนี่ก็คงใช้ทำร้ายเขาไม่ได้

‘เจ้าปืนนี่…อาจจะไม่มีประโยชน์เลยด้วยซ้ำ!’

หลี่ฮ่าวนึกหวาดกลัวขึ้นมาในใจ เพราะปืนอาจจะใช้กับเงาโลหิตไม่ได้ผล

จากนั้นเขาก็มองจี้หยกกระบี่ที่นอนอยู่ก้นถ้วยก่อนจะคว้ามาไว้ในมือ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวังและเฝ้ารอคอย

จำนวนครั้งที่เอาแช่น้ำได้ในแต่ละวันมีขีดจำกัดไหมนะ แล้วจะได้น้ำวิเศษออกมาแบบนี้ทุกครั้งไหมนะ?

หากไม่จำกัดแช่กี่ครั้งก็ได้ตามใจชอบ แบบนั้นก็แสดงว่าหลี่ฮ่าวคงดื่มได้ทุกวันและจะดื่มเท่าไรก็ได้!

เขากลัวก็แต่จะจำกัดการใช้งานมากกว่า อีกอย่างแม้แต่พลังแสงดาราลี้ลับก็มีจำกัดเช่นกัน

หลี่ฮ่าวที่เดิมทีจะศึกษาต่ออีกสักหน่อย พอมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังแวบหนึ่งก็มุ่นคิ้วเล็กน้อย วันนี้ช่างก่อนเถอะ ตอนนี้ปาเข้าไปสองทุ่มแล้ว

เขาต้องออกไปข้างนอก!

เพื่อไปดูบ้านของจางหย่วน

หากตอนนี้ยังไม่ไปดู หลังจากนี้อาจจะไม่มีเวลาและโอกาสไปดูอีกเลยก็ได้ ตอนนี้เขาถูกคนจับตาดูอยู่ ฉวยโอกาสวันนี้ที่อีกฝ่ายเพิ่งสังเกตเห็นเขา เขาต้องรีบไปสืบดูที่บ้านจางหย่วนว่ายังมีมีดก้อนหินนั่นอยู่หรือเปล่า

‘กระบี่ดาราพราวมีพลังลี้ลับ เช่นนั้น…มีดของตระกูลจางล่ะ?’

เวลานี้หลี่ฮ่าวรู้สึกว่าบางทีเป้าหมายของเงาโลหิตอาจจะเป็นของพวกนี้ก็ได้?

‘กระบี่ของตระกูลหลี่ มีดของตระกูลจาง…หากเป้าหมายของอีกฝ่ายเป็นของพวกนี้ เช่นนั้นมีดของตระกูลจางอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้แต่ก็พูดยากเหมือนกัน!’

หลี่ฮ่าวลอบคิดในใจ เพราะมันพูดยากจริงๆ

เงาโลหิตเห็นมีดประจำตระกูลจางเข้าแล้วจริงๆ เหรอ?

เจ้านั่นเป็นเพียงก้อนหินก้อนหนึ่งเท่านั้น ถ้าตกอยู่บนพื้นยังแทบไม่เห็นความผิดปกติใดๆ เลย แม้แต่ตระกูลจางเองก็ยังไม่สนใจด้วยซ้ำ หลังจากพ่อของจางหย่วนตาย จางหย่วนก็ไม่เคยสนใจเจ้าก้อนหินนั่นอีกเลย ไม่แน่อาจจะโยนทิ้งไปที่ไหนแล้วก็ได้

ขนาดตัวจางหย่วนเองยังไม่สนใจ แล้วเงาโลหิตหรือผู้มีอิทธิพลอยู่เบื้องหลังจะหาเจอไหมนะ?

“แต่ถ้ายังหาไม่เจอ…บางทีบ้านของตระกูลจางอาจจะมีคนคอยจับตาดูอยู่ก็ได้!”

หลี่ฮ่าวแอบนึกหวั่นในใจ แบบนี้หากหาเจอแล้วยังปลอดภัยกว่า แต่ถ้าพวกนั้นยังหาไม่เจอ เขาไปบ้านตระกูลจางอาจจะอันตรายไม่น้อย

แล้วจะไปหรือไม่ไปดีล่ะ?

แต่ไม่นานหลี่ฮ่าวก็ตัดสินใจได้ ต้องไป แน่นอนว่าต้องเตรียมความพร้อมเพื่อความปลอดภัยด้วย

เขามีแผนในใจอยู่แล้ว ในเมื่อเลือกจะไปเขาก็ต้องรับประกันความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน

หากหามีดของตระกูลจางเจอจริงๆ แบบนั้นก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่

จี้หยกกระบี่นี้อาจจะจำกัดจำนวนครั้ง บางทีหลังจากใช้ไปไม่กี่ครั้งอาจจะใช้ไม่ได้ผลแล้วก็ได้ แต่ถ้ามีดของตระกูลจางใช้ได้ผลเหมือนกันก็ถือว่าหลี่ฮ่าวมีโอกาสเพิ่มขึ้นอีก

หลี่ฮ่าวรีบลุกขึ้นแล้วเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำโดยไว

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นหลี่ฮ่าวก็เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว

เขาสวมเสื้อผ้าเสร็จก็เอาจี้หยกห้อยคอแล้วหยิบปืนขึ้นมาพกติดตัว

ตอนใกล้ออกจากบ้าน เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองเจ้าเสือดำที่หมอบอยู่บนพื้นพลางเอ่ยว่า “ไป ไปกับฉัน แกจมูกไวช่วยสอดส่องแทนฉันได้!”

วันนี้เจ้าเสือดำดื่มน้ำเข้าไปแล้ว อย่างไรเสียก็ต้องมีประโยชน์กับเขาบ้างแหละ

เจ้าหมอนี่เป็นสุนัข หากมีใครสะกดรอยตามเขาแต่ตนไม่ทันเห็น อย่างน้อยเจ้าเสือดำอาจเห็นก็ได้

“โฮ่ง!”

เจ้าเสือดำส่ายหางดุกดิก กระวีกระวาดรีบลุกขึ้นมาราวกับว่ามันตื่นเต้นไม่น้อย

หลี่ฮ่าวอมยิ้มลูบศีรษะมันพร้อมเอ่ยเสียงเบาว่า “อย่าเห่าไปทั่วล่ะ หมาที่กัดคนมันไม่เห่าหรอก! เหมือนแกจะฉลาดขึ้นฟังคำพูดของฉันเข้าใจแล้ว ถ้าแกเห็นใครสะกดรอยตามฉัน ห้ามส่งเสียงเห่าเด็ดขาด แกงับขากางเกงฉันก็เข้าใจแล้ว เข้าใจหรือยัง?”

เจ้าเสือดำพยักหน้า!

มันพยักหน้าไม่กี่ที จากนั้นก็งับเข้าที่ขากางเกงของหลี่ฮ่าวทีหนึ่ง ชั่วขณะนั้นหลี่ฮ่าวก็คลี่ยิ้มบางออกมา

เด็กดี!

เจ้านี่สื่อสารกับคนเข้าใจกว่าสุนัขที่ได้รับการฝึกฝนมาโดยเฉพาะในกองตรวจการณ์เสียอีก สุดยอด บางทีเจ้าเสือดำอาจจะช่วยเขาได้บ้าง

หลี่ฮ่าวลูบศีรษะมันพลางขบคิดว่าอีกเดี๋ยวเขาจะรับมือเช่นไรเพื่อช่วยขจัดอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นได้บ้าง

พอมั่นใจในแผนการแล้วหลี่ฮ่าวถึงพาเจ้าเสือดำเดินออกประตูบ้านไป

เพื่อไปบ้านจางหย่วน!

………………………………………………………..