Strongest Abandoned Son บุรุษผู้ถูกทอดทิ้ง - ตอนที่ 405

เผาความกังวล

ทันทีที่เย่โม่เข้ามาในคฤหาสน์ เขาก็ได้รู้ว่ามันว่างเปล่า

“เมื่อตอนที่นายมาที่นี่ก่อนหน้านี่มันมีคนเยอะไหม?” เย่โม่ทิ้งชาย 2 คนไปทางด้านข้างและถาม

เด็กหนุ่มตอบว่า “ผมเห็นชาย 4 คนในตอนนั้น รวมทั้งชาย 2 คนนี้ด้วยครับ”

4? งั้นก็มีอย่างน้อย 2 คนที่หนีไป เย่โม่เตะทั้งสองให่ตื่นขึ้นและพร้อมที่จะสอบสวน

ทั้งสองพูดอะไรบางอย่าง แต่เป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเย่โม่ไม่เข้าใจ

เมื่อเห็นเย่โม่ขมวดคิ้ว เด็กหนุ่มก็พูดทันทีว่า “เชียนเปยเย่ ผมจะหาคนที่เข้าใจพวกเขามาให้นะครับ เพื่อที่คุณจะได้ถามพวกเขา”

เย่โม่พยักหน้า แต่ก็ยังพูดว่า “ไม่ต้องหรอก แค่ให้คนขับรถนำสองคนนี่ไปที่องค์กรเวสเทิร์นแซนด์ จากนั้นนายก็อาจพบคนที่เข้าใจพวกเขา ฉันจะตามในไม่ช้า”

“ครับ! วางใจได้ครับเชียนเปยเย่ ผมหวังเซี่ยวซือ สัญญาว่าจะทำงานให้เสร็จ” เด็กหนุ่มกล่าวด้วยความตื่นเต้น

เมื่อได้ยินว่ามันเป็นคำสั่งส่วนตัวโดยเชียนเปยเย่ รถของแก๊งค์โอเชี่ยนก็มาถึงอย่างรวดเร็ว หวังเซี่ยวซือและเด็กหนุ่มอีกคนอุ้มชายทั้งสองไปในรถและไปที่คฤหาสน์ Bamboo Night

…

หลังจากที่ทั้งสองจากไป เย่โม่ก็เข้าไปในคฤหาสน์ คฤหาสน์สไตล์เก่านี้ไม่ธรรมดาในยุคฮ่องกงปัจจุบันอีกต่อไป มันมีไม่กี่ห้องและเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก เย่โม่เดินไปรอบๆ และไม่เห็นอะไรน่าสงสัย

หลังจากค้นห้องพักไม่กี่ห้อง เขาก็พบสัญลักษณ์ดวงอาทิตย์สีดำขนาดเล็กในที่ซ่อนอยู่ นอกจากนั้นเขาไม่พบอะไรเลย เย่โม่สแกนจิตวิญญาณของเขาลงบนพื้นและพบหลุมหลบภัยใต้ดินอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนจะมีหลายสิ่งในนั้นที่ไม่ได้ถูกเอาไปด้วย

เย่โม่ต้องการที่จะเข้าไปข้างใน สัมผัสจิตวิญญาณของเขาเผยให้เห็นระเบิดที่หมดเวลาแล้วที่มุมของบังเกอร์ ซึ่งเหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วินาทีก่อนเกิดที่มันระเบิด

แม้ว่าระเบิดชนิดนี้จะไม่สามารถพรากชีวิตของเย่โม่ได้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะถูกระเบิดจากการระเบิดรอบตัวเขา เขาอาจได้รับบาดเจ็บ เมื่อเขาเห็นระเบิดเย่โม่ก็พุ่งออกจากคฤหาสน์เก่านี่อย่างรวดเร็ว

ตู้มมมม!! – ทันทีที่เย่โม่ออกมา มันก็ลุกเป็นไฟ

ใบหน้าของเย่โม่ไม่ดีเลย ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาทำผิดพลาด เขาประเมินสิ่งนี้ต่ำเกินไป

สิ่งที่หวังเซี่ยวซือค้นพบไม่ใช่ที่หลบภัยเล็กๆ น้อยๆ แต่พวกเขาก็ไม่สนใจ คนเหล่านี้แน่วแน่มากพอที่จะหลบหนีและระเบิดคฤหาสน์ในทันที

สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร? นี่หมายความว่าคนเหล่านี้รู้ว่าเขาได้รับการช่วยเหลือจากหวังเซี่ยวซือและกำลังจะกลับมา

ทันทีที่เย่โม่เข้าใจสิ่งนี้มาก เขาก็รู้ว่าสิ่งต่างๆ ไม่ดีแน่ หวังเซี่วซีตกอยู่ในอันตราย ผู้ชายญี่ปุ่น 2 คนที่เขานำมาด้วยอาจเป็นระเบิดแบบหมดเวลาสองอันเช่นกัน

เย่โม่หันกลับทันที เร่งกระบี่บินของเขาไปทางองค์กรเวสเทิร์นแซนด์

ไม่ไกลเกินไป เย่โม่สังเกตเห็นรถของหวังเซี่ยวซือ และรู้สึกถึงความรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

เมื่อเขากำลังจะหยุดรถของหวังเซี่ยวซือ เขารู้สึกถึงอันตรายบางอย่าง เมื่อตรวจดูด้วยจิตวิญญาณของเขา เขาพบทันทีว่าห่างออกไป 100 เมตร มีรถตามหลังพวกเขาอย่างใกล้ชิด ที่สำคัญคนที่นั่งอยู่ด้านหน้ามี RPG มุ่งเป้าไปที่รถของหวังเซี่ยวซือ

คนเหล่านี้บ้าไปแล้ว! นี่พวกมันกล้าใช้ RPG ในสถานที่พลเรือนจริงๆนะหรอ!?

“ยิงมันเร็ว HQ หายไปแล้ว!” ในรถมีผู้ชาย 3 คน คนหนึ่งที่พูดถึงคือชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ด้านหลังและพูดภาษาญี่ปุ่น

“ครับ! อ๊าก -” ชายคนนี้พูดแค่คำเดียวก่อนจะเงียบไป

ในขณะนี้ ทั้งสองรู้ว่ามีคนพิเศษอยู่ในรถ ไม่มีใครเห็นเมื่อเขาเข้ามา

“แกเป็นใคร? แกเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ชายวัยกลางคนจ้องมองเย่โม่ด้วยความตกใจ

เย่โม่ปลื้มปีติ มีคนที่รู้ภาษาจีนซักที!

คนขับมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วและดึงปืนออกมาทันที แต่ก่อนที่เขาจะยิง เขาก็ถูกเหวี่ยงโดยเย่โม่ และถูกโยนไปที่เบาะหลัง ชายวัยกลางคนเองก็ถูกกระแทกด้วยเช่นกัน

ในไม่ช้ารถก็เปลี่ยนทิศทางและหยุดที่สถานที่ก่อสร้าง

เย่โม่หยุดรถแล้วลากชายทั้งสามออกไป ในขณะนี้เขาตระหนักว่าชายวัยกลางคนมีรอยสักสีดำบนคอของเขา

สองในสามคนเข้าใจภาษาจีน ภายใต้การสอบสวนของเย่โม่ พวกเขาเปิดเผยทุกอย่าง

ทั้งสามคนเป็นชาวญี่ปุ่นทั้งหมดและถูกส่งมาจากองค์กรขนาดใหญ่มากในญี่ปุ่นนั่นก็คือ จักรวรรดิอาทิตย์ทมิฬ เป้าหมายของพวกเขาคือหาที่อยู่ของนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ทุกคน

ในที่สุด เย่โม่ก็รู้ว่าทำไมเครื่องบินหายไป มีศาสตราจารย์ชื่อ ไอยาต์ติน อยู่บนเครื่องบิน ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้จักรวรรดิอาทิตย์ทมิฬยึดครองเครื่องบิน และหนิงชิงเซวียก็เพิ่งเจอเหตุการณ์นี้ไป

ยิ่งไปกว่านั้น เย่โม่ยังพบว่าเครื่องบินที่หายไปเมื่อ 3 ปีก่อนก็เป็นเพราะองค์กรนี้เช่นกัน สำหรับสาเหตุที่องค์กรนี้ลักพาตัวนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากเย่โม่ก็สามารถเดาได้เช่นกัน

ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาปกป้องความลับของพวกเขาอย่างหนัก หากสิ่งนี้แพร่กระจายไปทั่วทั้งโลกก็จะเป็นศัตรูของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เย่โม่ก็ค้นพบว่ามีหญิงสาวสวยกระโดดลงจากเครื่องบินมาครึ่งทางแล้ว

เย่โม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะเป็นหนิงชิงเซวีย หัวใจของเขากำลังเดือดดาล เขาไม่รู้ว่าหนิงชิงเซวียมีร่มชูชีพหรือไม่ เพราะโดยปกติแล้วเครื่องบินเจ็ตสำหรับผู้โดยสารจะไม่มีร่มชูชีพ อย่างไรก็ตาม เย่โม่คนหนึ่งที่ถูกจับได้อย่างชัดเจนว่าไม่รู้ว่าเครื่องบินนั้นมีอยู่หรือไม่

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถนำสิ่งใดออกไปจากพวกเขาได้อีกต่อไป เย่โม่ก็ทำให้ทุกคนกลายเป็นฝุ่น

สำหรับการลักพาตัวนักวิทยาศาสตร์ เย่โม่จะไม่สนใจ แม้ว่าพวกเขาจะนำนักวิทยาศาสตร์ทุกคนในโลกเป็นตัวประกัน แต่ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา แต่พวกมันกล้าลักพาตัวหนิงชิงเซวียได้ยังไง! เย่โม่ได้ระบุแล้วว่าจักรวรรดิอาทิตย์ทมิฬอยู่ในรายการต้องห้ามของเขา

เย่โม่เพียงหวังว่าหนิงชิงเซวียจะมีร่มชูชีพ แต่แม้ว่าเธอจะมี ครื่องบินเจ็ทผู้โดยสารก็บินสูงมากดังนั้นโอกาสในการเอาชีวิตรอดของเธอก็ไม่ได้ใหญ่มากนัก แต่มันก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย

เย่โม่ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสอบสวนอีกต่อไป เขาต้องไปหาหนิงชิงเซวียทันที

เย่โม่ไปที่เวสเทิร์นแซนด์อย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และพบว่าหวังเซี่ยวซือยืนอยู่ที่ประตูอย่างทุกข์ใจ ชายทั้งสองตายไปแล้ว พวกเขาอาจฆ่าตัวตายในตอนนี้ แต่ตอนนี้ความตายของพวกเขาไม่สำคัญสำหรับเย่โม่อีกต่อไป

“เชียนเปยเย่ ผม…” หวังเซี่ยวซือ เต็มไปด้วยความผิด

เย่โม่โบกมือ “นายทำได้ดีมาก นายสามารถไปหาหัวหน้าแก๊งค์ของนายได้เลยเมื่อการประชุมเริ่มขึ้น”

หวังเซี่ยวซือตกใจกับเหตุการณ์โชคร้ายครั้งใหญ่นี้ แต่เย่โม่ก็แค่เดินเข้ามา

“หัวหน้า!” หวังเซี่ยวซือ มองชายที่อยู่ข้างหลังเขาด้วยความตื่นเต้น เมื่อเย่โม่เข้ามาเขาก็ก้มหัวของเขาต่ำลง พวกเขามึนงงอย่างหนัก

เฉพาะเมื่อหวังเซี่ยวซือเรียกเขาว่าหัวหน้า เขาก็ได้สติกลับมา เขาจับมือของหวังเซี่ยวซือด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาพูดว่า “เซี่ยวซือ ทุกคนต้องขอบคุณนายแล้วละในนเวลานี้ อย่ากังวลนะ คราวนี้เชียนเปยเย่จะให้รางวัลแก่เรา ฉันจะปฏิบัติต่อนายอย่างดีแน่นอน นายทำได้ดีมาก!”

…

เมื่อเย่โม่เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ เขาก็สังเกตเห็นว่าเจียวเบี่ยนอี้อยู่ที่นี่ เจียวเบี่ยนอี้คอยสังเกตสถานที่แห่งนี้อย่างต่อเนื่อง ดังนั้นทันทีที่เย่โม่ปรากฏตัวเขาก็ได้รับข่าว

“เชียนเปยเย่ ทำไมมาเช้านักละ?”

เย่โม่บอกกับเจียวเบี่ยนอี้เมื่อครั้งก่อนแล้วว่าไม่ต้องเรียกเขาว่าเชียนเปย แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะพูดซ้ำ เขาเพียงพูดว่า “หัวหน้าเจียว โทรหาสมาชิกแก๊งค์ทั้งหมดทันที รวบรวมข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะฉันจะออกจากฮ่องกงคืนนี้”

“ครับเชียนเปยเย่ ฉันจะจัดการทันที” เจียวเบี่ยนอี้ไม่กล้าถามว่าเกิดอะไรขึ้น

คราวนี้เย่โม่รอไม่นานนัก อาจเป็นเพราะคำสัญญาของเย่โม่เกี่ยวกับการให้รางวัลหรือเนื่องจากการปรากฏตัวของเขาในตอนเช้า มันจึงใช้เวลาน้อยกว่า 1 ชั่วโมงสำหรับทุกคนที่จะไปถึงที่นั่น