Summoning the Holy Sword - ตอนที่ 103

103 – อุบัติเหตุ

บาร์นนี่และพรรคพวกของเขาตกใจกับเสียงนั้นมากและรีบลดอาวุธลงอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะหันกลับไปมอง

โรดส์ขมวดคิ้ว แต่มือของเขาไม่ได้คลายออกแม้แต่น้อย

“เกิดอะไรขึ้น?!”

ชายคนหนึ่งสวมชุดเกราะเวทมนตร์ตระการตาปรากฎตัวท่ามกลางฝูงชนที่กำลังมุงดูว่าเกิดอะไรขึ้น เขาคือแฟรงค์ หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์ เมื่อเขาเห็นว่าคนก่อเรื่องเป็นโรดส์ ประกายเยือกเย็นแผ่ออกมาจากดวงตาของเขา แต่มันกลับหายไปในไม่ช้า

“คุณโรดส์ ปล่อยเธอไปเถอะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ในตอนนี้เป็นการยั่วยุกลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์ของผมอยู่นะครับ”

“แล้วถ้าผมไม่ปล่อยเธอล่ะ?”

โรดส์ผ่อนแรงลงเล็กน้อย และให้เด็กสาวลูกครึ่งเอลฟ์ได้หายใจอีกครั้ง เธอยังคงไม่มีแรงขยับเขยื่อนใดๆ ราวกับหุ่นเชิดที่อยูาภายใต้การควบคุมของโรดส์

“ถ้าคุณเป็นคนฉลาด ปล่อยเธอไป นั่นเป็นหนทางที่ดีที่สุดสำหรับพวกเรา”

พวกเขาทั้งสองมองตากันอยู่นานอย่างไม่ยอมเลิกลา  กลุ่มคนเริ่มมุงดูเหตุการณ์เริ่มเงียบลง

“ก็ได้ แน่นอน”

โรดส์ครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะและพยักหน้า จากนั้นเขาโบกมือและโยนเด็กสาวลูกครึ่งเอลฟ์ลงไปที่พื้น ขณะที่เธอร้องไห้ออกมา ไม่นานกลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์บางส่วนมาพาเธอออกไปอย่างปลอดภัย

“หัวหน้า ชายคนนี้ เขา….”

“ผมรู้”

แฟรงค์ยกมือเป็นเชิงบอกให้บาร์นนี่หยุดพูด เขามองไปยังโรดส์ด้วยสายตาเยือกเย็น ขณะที่เขาขยับมือไปจับที่ดาบข้างเอวอย่างช้าๆ

“คุณโรดส์ แม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แต่มันเกินไปรึเปล่าที่คุณฆ่าหนึ่งในคนของผม?”

“อะไรกัน เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว คุณบอกว่าคุณไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ แล้วทำไมคุณถึงบอกผมว่าสิ่งที่ผมทำมันมากเกินไปล่ะ?”

โรดส์ยังคงยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว ดาบในมือของเขาสะท้อนแสงอาทิตย์ก่อตัวเป็นจิตสังหาร

“บางทีคุณอาจจะอธิบายให้ผมฟังได้นะ?”

“ขอโทษด้ววย ผมไม่สนใจทำเรื่องแบบนั้น ยิ่งไปกว่านั้น…ผมยังไม่หมดเรื่องกับชายคนนั้น”

โรดส์ยกดาบขึ้นและชี้ไปยังบาร์นนี่

“ผมบอกไปแล้วว่าผมจะมอบของขวัญที่เขาไม่มีวันลืม คุณกำลังขวางทางของผมอยู่นะ คุณแฟรงค์”

“….คุณโรดส์ ผมหวังว่าคุณคงรับรู้ผลกระทบของสิ่งที่คุณทำนะ”

ใบหน้าของแฟรงค์คล้ำลง

“สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ตอนนี้เป็นการประกาศสงครามกับเจดเทียร์”

“ประกาศสงครามรึ?”

เมื่อได้ยินการโต้ตอบของแฟรงค์ โรดส์ยิ้มออกมา

“ถ้าผมจำไม่ผิด สิ่งที่คุณหมายถึงคือ….คุณกำลังพยายามแข่งกับสตาร์ไลท์ในเรื่องของเงินเดือนไม่ใช่รึ?”

โรดส์ลดเสียงลงต่ำจนแทบไม่ได้ยิน แต่ใครที่ได้ยินเสียงนี้คงหนาวไม่ถึงกระดูก

“และเนื่องจากนั่นเป็นความตั้งใจที่แท้จริงของคุณ….”

โรดส์ยกดาบในมือขึ้นช้าๆ

“ผมจะไม่ออมมือละ!”

ก้าวพริบตา ทำงาน!

เงาตรงหน้าหายวับไป ตามมาด้วยประกายแสงสีแดงที่แทงตรงไปยังตำแหน่งหัวใจของแฟรงค์ แฟรงค์ได้ตะโกนและดึงดาบออกมาตั้งรับการโจมตี

เคล้ง…เคล้ง….เคล้ง!!

ประกายไฟมากมายสะท้อนออกมาจากการปะทะกันของดาบ ทั้งสอบงถอยหลังไหลายก้าวและมองหน้ากันและกันอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับเป็นการหยั่งเชิง พวกเขาทั้งสองพุ่งเข้าหากันอีกครั้ง

แฟรงค์เหวี่ยงดาบของเขาและแทงไปยังจุดสำคัญของโรดส์ โรดส์ตอบโต้กลับโดยการตวัดดาบและป้องกันการโจมตีที่หน้าอกของเขา ในขณะนั้นแฟรงค์พบว่าโรดส์ขว้างบางสิ่งออกมาจากมือของเขา การ์ดที่มีสีแตกต่างกัน 3 ใบถูกขว้างออกมา

“—-!!!”

ในพริบตา หมอกสีดำกระจายตัวและเข้าปกคลุมพวกเขาทั้งสอง

เกิดอะไรขึ้น?!

แฟรงค์ไม่มีเวลาตอบโต้ หอกสีดำปรากฎขึ้นในหมอกและแทงมายังเขา

นี่มันบ้าอะไรเนี่ย?!

แฟรงค์เริ่งตั้งหลัีก เขาถอยพลางหลบหอก แต่ก่อนที่เขาจะได้พัก หมาล่าเนื้อสีดำที่ท่วมไปด้วยเปลวเพลิงปรากฎตัวขึ้นจากหมอกและพุ่งตรงมายังเขา

“บ้าเอ้ย!!”

สีหน้าของแฟรงค์เคร่งเครียดอย่างมาก เขาขวางดาบและป้องกันการโจมตีที่เข้ามา และเมื่อหมาล่าเนื้ออยู่ตรงหน้าเขา ร่างของแฟรงค์ได้แยกออกเป็น 3 ร่างและฟันไปยังหมาล่าเนื้ออย่างต่อเนื่อง หมาล่าเนื้อถูกแยกส่วนเป็นชิ้นๆและในขณะนั้น เปลวเพลิงที่ลุกท่วมตัวของมันก็ระเบิดออกมา

ตูมมม!!! ระเบิดทำให้พื้นดินแตกกระจายเป็นเศษ ทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆถูกระเบิดกระจายไปทั่ว แม้แต่สภาพแวดล้อมก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอก ราวกับมีฝุ่นในอากาศ หลังจากนี้คนที่เก็บกวาดสถานที่แห่งนี้คงได้สาปแช่งออกมาแน่

ในขณะนั้น แฟรงค์เริ่มเสียใจออกมา เขากลิ้งลงบนพื้นห่างไกลออกมาจากจุดระเบิด เสื้อผ้าที่สวยงามของเขาตอนนี้สกปรกไปหมด แม้ว่าเขาจะพยายามซักมันก็คงใช้เวลานานมาก

อย่างไรก็ตาม มีเรื่องที่น่าสนใจกว่าคือภัยคุกคามที่กำลังเข้ามามากกว่าเสื้อผ้าของเขาที่สกปรก

เปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ผ่าก้อนเมฆให้แยกออกจากกัน ทูตสวรรค์เปลี่ยนร่างกายเป็นประกายแสงและพุ่งตรงไปยังแฟรงค์ ปีกของเธอส่องสว่างออกมาภายใต้ท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยเมฆหนา ไม่ว่าสิ่งสกปรกจะเปื้อนเธอมากแค่ไหน เปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ก็ยังชำระล้างให้เธอจนหมดจรด

ทูตสวรรค์!!?

เมื่อเขาเห็นซีเลีย ดวงตาของแฟรงค์หรี่ลง เขามองไปยังดาบนั่นที่ชี้มาทางเขาอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยพลังอำนาจของอุปกรณ์เวทมนตร์ แฟรงค์จึงหนีรอดมาจากบาดแผลและพื้นที่อันตรายได้

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าโรดส์จะปล่อยเขาไป

เสียงกีบเท้าดังขึ้นจากด้านหลังของเขา

แฟรงค์ได้เพ่งสมาธิทั้งหมดไปที่ทูตสวรรค์แล้ว และไม่มีเวลาหลบการโจมตีที่มาจากด้านหลัง อัศวินเซนทอร์ยกโล่ขึ้นและฟาดไปยังใบหน้าของแฟรงค์ ส่งเขาลอยตรงไปยังโรดส์ ในเวลาเดียวกัน ดาบสีแดงส่องสว่างขึ้นและแยกตัวเป็นชิ้นส่วนหนึ่งพันชิ้น พุ่งตรงไปยังแฟรงค์

จบแล้วงั้นรึ?

ขณะที่เขามองไปยังการโจมตีที่กำลังมาถึงเขา หัวใจของเขามืดบอด เขาเพิ่งได้เริ่มผจญภัยเท่านั้น นี่เขากำลังจะตายโดยที่ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรเลยงั้นรึ?

ฉันไม่ยอม! ฉันไม่ยอม!

“หยุดได้แล้ว!!”

ด้วยน้ำเสียงชรา บาเรียลวดลายลึกลับปรากฎและขวางกั้นชิ้นส่วนเหล่านั้นเอาไว้ โรดส์หรี่ตาลง เมื่อเขาได้ยินเสียงนี้ เขาพลิกมือ การ์ดได้กลับเข้ามาปรากฎในมือของเขาและสลายหายไปในอากาศ

เมื่อสายลมได้พักฝุ่นออกไป

ทุกคนได้เห็นภาพตรงหน้าพวกเขา

ถนนที่เต็มไปด้วยหลุมบ่อ โรดส์ยืนอยู่เงียบๆและมองไปยังแฟรงค์อย่างไร้อารมณ์ สำหรับแฟรงค์แล้ว เขากำลังนอนไม่รู้ตัวอยู่บนพื้น

ชายชราสวมชุดคลุมสีดำได้ยืนขึ้นข้างแฟรงค์

บาเรียมิติ…จอมเวทย์ชั้นใน

โรดส์กำดาบในมือแน่น

ในที่สุดปลาตัวใหญ่ก็ออกมาแล้ว

“ไอ้หนุ่ม เจ้าทำมากเกินไปแล้ว”

ชายชรามองไปยังบาดแผลของแฟรงค์ ก่อนที่จะหันมามองโรดส์ เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาของเขา โรดส์มองเขาอย่างไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

“ผมไม่คิดว่าผมได้ทำอะไรรุนแรงเกินไปนะ”

โรดส์พูดและลดดาบลง ในเวลาเดียวกัน เซเร็คและประธานชราได้เดินฝา่ฝูงชนออกมาอย่างกังวล เนื่องจากมีเรื่องเกินขึ้นด้านนอก ไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่สังเกต แต่เพียงเพราะโรดส์เคลื่อนไหวเร็วเกินไป พวกเขาจึงไม่มีเวลาหยุดมัน เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้าสงบลง พวกเขาทั้งสองรีบเดินออกมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“หยุด! เจ้าบ้าไปแล้วเหรอ? เจ้าถึงกล้าก่อเรื่องที่ด้านหน้าทางเข้าสมาคมทหารรับจ้าง! เจ้ายังเห็นทหารับจ้างเป็นคนอยู่ในสายตาของเจ้าอยู่อีกไหม!?”

“ตาแก่ ผมเองก็เป็นทหารรับจ้าง”

“เจ้า….เอาล่ะ พอได้แล้ว ออกไปได้แล้ว ข้าจะสืบหาเองว่าเกิดอะไรขึ้น! รอที่นี่ ก่อนที่ข้าจะจัดการเรื่องวุ่นวายนี้จบ เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ไปที่ไหนทั้งนั้น!”

“ผมก็ไม่ได้คิดจะไปที่ไหนอยู่แล้ว!”

โรดส์ยักไหล่

“มันเป็นเพราะคุณแฟรงค์แห่งเจดเทียร์เป็นคนประกาศสงครามกับผม ผมแค่ตอบรับคำขอของเขาเท่านั้น มันเป็นเรื่องง่ายๆแค่นี้เองไม่ใช่เหรอ?”

“อย่าโยนความผิดให้คนอื่นและพูดเรื่องไร้สาระนะ!”

บาร์นนี่ได้ยินเสียงของโรดส์และรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

“เห็นได้ชัดว่าเจ้าเป็นคนสังหารคนของพวกเราก่อนและตอนนี้เจ้ากำลังบิดเบือนความจริงใช่ไหม? ท่านประธาน ดูไอ้***นี่มัน….”

“ใช่สิ ผมลืมเรื่องสำคัญไปเรื่องหนึ่ง”

ประกายแสงสว่างขึ้น

บาร์นนี่หยุดพูดทันที เสียงของเขาร้องออกมาอย่างน่าหวาดกลัว

“อ้ากกกกก!!! หูข้า! หูข้า!!!”

เขายื่นมือออกมาและจับไปที่หูซ้ายที่หายไป เลือดไหลทะลักออกมาที่ช่องว่างระหว่างนิ้ว

“ไปกันเถอะ ชอว์น่า การแสดงจบลงแล้ว”

โรดส์พูดโดยไม่หันกลับไปมอง หญิงสาวได้แต่ยืนโง่งม ก่อนหน้าที่เธอจะตอบโต้ทัน โรดส์ได้เดินออกไปแล้ว

เสียดายจริง นี่เป็นโอกาสที่ดีมากแล้วที่จะได้ฆ่าไอ้กบฎตัวอันตรายนี่…..

แต่….โอกาสต่อไปยังคงมีอยู่