Summoning the Holy Sword - ตอนที่ 118

118 – เบิร์นนิ่งเบลดตกอยู่ในอันตราย

เมื่อเห็นสัญลักษณ์ในมือของเขา โรดส์สับสนทันที

เขาคุ้นเคยกับเบิร์นนิ่งเบลด นี่เป็นกลุ่มทหารรับจ้างที่ก่อตั้งมาเป็นเวลานาน แข็งแกร่ง เป็นที่รักและเคารพอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระหว่างการเลื่อนระดับระหว่างกลุ่มทหารรับจ้างและกิลด์ทหารรับจ้าง แต่ก็สามารถเห็นได้ชัดเจนว่าจำนวนของสมาชิกที่อยากเข้าร่วมนั้นมีมากมาย ทำให้เบิร์นนิ่งเบลดเป็นกลุ่มทหารรับจ้างที่เนื้อหอมมาก หัวหน้ากลุ่มของพวกเขา ฮิลเลอร์ เองก็มีฝีมือไม่น้อย เขาทั้งฉลาด ใจเย็นและกล้าหาญ จากสิ่งที่โรดส์จำได้ ฮิลเลอร์เป็นคนนำคนของเขาออกไปพยายาม ‘หยุดความโกลาหล’ อย่างกล้าหาญ แต่น่าเสียดายพวกเขาเป็นกองกำลังเดียวที่เข้าไป ท้ายที่สุดพวกเขาก็ถูกกลืนหายเข้าไปในฝูงชน

อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องเบ่าในภายหลัง ตอนนี้สิ่งที่โรดส์สนใจมากที่สุดคือทหารรับจ้างที่ได้รับบาดเจ็บเป็นสมาชิกของกลุ่มเบิร์นนิ่งเบลดจริงหรือไม่ ถ้าเขาเป็น แล้วทำไมเขาจึงได้รับบาดเจ็บแบบนี้? เนื่องจากเบิร์นนิ่งเบลดนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ไม่ควรที่จะมีอะไรในป่าราตรีที่สามารถทำร้ายพวกเขาได้ แม้แต่เขาก็สามารถนำสตาร์ไลท์เข้ามาเพื่อพักผ่อนได้ แต่เบิร์นนิ่งเบลดกลับเผชิญหน้ากับเรื่องร้ายแรงรึ?

ความคิดแรกที่ผ่านเข้ามาในหัวของเขาคือเจดเทียร์ได้ทำการโจมตีเบิร์นนิ่งเบลด อย่างไรก็ตาม เขาได้ลบความคิดนี้ออกไปเมื่อชายชราวอร์คเกอร์ได้ส่งข้อความผ่านวิหควิญญาณมาให้เขา เจดเทียร์ยังไม่ได้เคลื่อนไหวและดูเหมือนยังไม่เร่งรีบแต่อย่างใด กลุ่มของโรดส์เองก็มาที่นี่เหมือนกับมาพักผ่อน แต่กลุ่มคนที่ถูกส่งมาโจมตีพวกเขาสมควรเป็นหนึ่งในกลุ่มที่มาพักผ่อนที่นี่ พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มที่น่าขยะแขยงที่มารับเงินโดยไม่ทำงาน เมื่อเทียบกับพวกมืออาชีพที่ไม่มีทางทรยศกลุ่มของตัวเองเพื่อเงินหรอกใช่ไหม?

ยิ่งไปกว่านั้น เบิร์นนิ่งเบลดนั้นแข็งแกร่งมาก ต่อให้มี 10เจดเทียร์ พวกเขาก็ไม่สามารถเทียบกับเบิร์นนิ่งเบลดได้ ดังนั้นพวกเขาจะกล้าโจมตีเบิร์นนิ่งเบลดได้อย่างไร? พวกเขาไม่กลัวว่าถ้ากล้าไปโจมตีเบิร์นนิ่งเบลด พวกเขาจะเป็นคนที่ลงไปนอนกับพื้นเอง? แม้ว่าสมาคมทหารรับจ้างจะออกคำสั่งห้ามต่อสู้ ถ้าหนึ่งในกลุ่มทหารรับจ้าง 3 อับดับแรกอยากทำลายกลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์ ต่อให้เป็นราชาจากสวรรค์ก็ไม่สามารถปกป้องพวกเขาไว้ได้ แฟรงค์ไม่ใช่คนโง่ ทำไมเขาต้องมาทำเรื่องโง่ๆแบบนี้ด้วย?

เขาถือตราสัญลักษณ์ไว้ในมือและครุ่นคิด แต่ท้ายที่สุด เขาก็ยังคิดไม่ออก ตามสถานการณ์ปัจจุบัน อาจจะเป็นกลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์ที่มาที่นี่เพื่อผจญภัย และเผอิญเจอบางอย่างโดยอุบัติเหตุ และร่วงตกหน้าผามา นั่นดูเป็นสิ่งที่เป็นไปได้มากกว่า สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาจำเป็นต้องรอจนกว่าคนที่ได้รับบาดเจ็บจะตื่นขึ้น

โรดส์รีบสั่งการทุกคนพักผ่อนอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกไม่ดีอยู่ลึกๆในใจ เขารู้เหตุผลดีว่าทำไม แต่โรดส์ยังรอบคอบและติดต่อวอร์คเกอร์ผ่านวิหควิญญาณอีกครั้ง  จากข่าวที่เขาได้รับ ดูเหมือนว่ากลุ่มทหารรับจ้างเจดเทียร์จะยังไม่เคลื่อนไหวอะไร

ดูเหมือนว่าอันตรายจะไม่ได้มาจากพวกเขา

แล้วความรู้สึกอันตรายนี้มาจากที่ไหนกัน?

โรดส์ไม่ได้คำตอบอย่างที่เขาหวังไว้ แม้ว่าทหารรับจ้างคนนั้นจะหลบหนีจากความตายมาได้ แต่นั่นเป็นเพราะเวทย์รักษาของไลซ์ ตามที่ไลซ์บอก เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและคงไม่ตื่นในเร็วๆนี้ นอกจากรอแล้วเขาไม่มีอะไรที่สามารถทำได้

แน่นอน เขาหวังว่าจะไม่เกิดเรื่องอะไรร้ายๆขึ้น แค่นี้ก็มีปัญหามากพอแล้ว

แต่ชีวิตไม่ได้ง่ายแบบนั้น สิ่งที่คุณหวังจะไม่เกิดขึ้น และสิ่งที่คุณไม่คาดคิดจะเกิดขึ้นเสมอ

เมื่อมองไปที่ไลซ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาอดไม่ได้ที่จะเริ่มปวดหัว

“คุณอยากถามซีเลียงั้นรึ?”

“ค่ะ คุณโรดส์”

ไลซ์พยักหน้าด้วยความรู้สึกสงสัย

“ฉันรู้สึกสงสัยความสัมพันธ์ของพวกคุณทั้งสองคนค่ะ เธอเป็นผู้ติดตามของคุณจริงๆเหรอคะ? และทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย?”

“….”

โรดส์เกาหัวและไม่รู้จะตอบอะไร เขาไม่ใช่จอมเวทย์ที่ไม่เคยออกเดตกับผู้หญิงมาก่อน เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งถามเกี่ยวกับผู้หญิงอีกคน ปกติแล้วมันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะดี

ตอนแรก เขาหวังว่าหญิงสาวอีก 2 คนที่เหลือจะเข้ามาช่วยเหลือเขา แต่เขากลับได้แต่เสียใจ

แอนกำลังนอนหลับอยู่บนพื้นหญ้าอย่างเป็นปกติ ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรในชีวิตของเธอสำคัญไปกว่าการกินและการหาเรื่องสนุกทำ มาร์ลีนเองก็ดูเหมือนจะติดเชื้อแบบเดียวกับไลซ์ มือของเธอจับแก้มของตัวเองและหลับตา โรดส์ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่

ในกรณีนี้ ไม่มีกำลังเสริมอื่นๆแล้ว

“เธอเป็นผู้ติดตามของผมจริงๆ” โรดส์ไม่ได้โกหก ในอีกมุมหนึ่ง วิญญาณอัญเชิญถือเป็นผู้ติดตามของเขา  “จริงๆแล้ว….มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นมากมายก่อนหน้านี้ เธอตัดสินใจเข้ามาดูแลผมและช่วยผม มันก็แค่นี้แหละ”

โรดส์ตอบอย่างชัดเจน เมื่อพูดถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เขาจำเป็นต้องระมัดระวังและไม่ควรอธิบายความหมายให้มันชัดเจนเกินไป บางครั้งผู้ชายนั้นจะซื่อตรงและอธิบายเรื่องต่างๆชัดเจนจนเกินไป อย่างไรก็ตาม ในความคิดของผู้หญิง นั่นทำให้ดูเหมือนว่าเขาประเมินความฉลาดของเธอต่ำเกินไปหรือไม่ก็รู้สึกผิด เนื่องจากพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้โง่ เรื่องนี้ชัดเจนพอแล้วและเขาไม่ได้อธิบายรายละเอียดมากนักอย่างเช่นการถามว่าทำไมเธอต้องใส่กระโปรงหรืออะไรแบบนั้น

นี่เป็นความแตกต่างระหว่างผู้ชายและผู้หญิง สำหรับผู้ชาย พวกเขาจะต้องการรายละเอียดและคำอธิบายที่ชัดเจน แม้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะผ่านไปแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้ชายไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงชอบกวนใจพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะอธิบายทุกอย่างไปหมดแล้ว อย่างไรก็ตาม มันแตกต่างไปจากผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพูดถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เนื่องจากถ้าเขาสามารถจำได้แม้กระทั่งสีเล็บของเธอและเหตุผลที่เธอมาที่นี่ ถ้ามันไม่ใช่ว่าเขาใส่ใจผู้หญิงคนนั้น ทำไมเขาถึงจำเรื่องทั้งหมดได้ล่ะ?

เขาไม่อยากทำผิดซ้ำสองเหมือนกับตอนที่เขายังหนุ่ม….มันถือเป็นบทเรียนในชีวิต

อย่างที่คิด หลังจากที่ได้รับคำตอบของโรดส์ ไลซ์พยักหน้า เธอดูเหมือนว่าเข้าใจสิ่งที่โรดส์หมายถึง

เรียบร้อย

แม้ว่าเธอจะสับสนเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้ถามต่อ โรดส์รู้สึกโล่งใจอย่างมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าโรดส์จะคิดยังไงกับคำตอบของเขา เนื่องจากเธอยอมรับมัน เขาก็เองไม่คิดจะคิดเกี่ยวกับปัญหานี้ต่อ ในโลกใบนี้ มันจะมีความสุขมากกว่าถ้ารู้น้อยลง

ในเวลานั้น เสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้น

“เฮือก…”

“เขาตื่นแล้ว!”

หลังจากที่ได้ยินเสียง ไลซ์รีบหันกลับไปและวิ่งตรงไปยังเต๊นท์ สีหน้าของโรดส์เปลี่ยนเป็นจริงจังขณะเดินตามเธอไป เมื่อเขามาถึงเต๊นท์ เขาเห็นทหารรับจ้างคนนั้นกำลังกระดกน้ำอย่างหิวกระหายหลังตื่นขึ้นมา ราวกับว่าเขาเพิ่งรอดตายมาจากทะเลทรายและก็พบโอเอซิสในที่สุด ไลซ์นั่งลงข้างเขาและช่วยจับถุงน้ำอย่างระมัดระวัง

“อ้า…”

หลังจากที่ดื่มน้ำไปครึ่งถุง ทหารรับจ้างคนนั้นถอนหายใจลึกๆ เขาหันมาและมองไปทางโรดส์

“ขอบคุณมาก ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผม ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณ ผมอาจจะ…”

“ไม่มีปัญหา มันเป็นสิ่งที่พวกเราควรทำ”

โรดส์โบกมือและหยุดคำพูดของเขา หลังจากนั้นเขายื่นตราสัญลักษณ์ออกมา

“นี่เป็นของคุณ ใช่ไหม…ผมสงสัยว่าคุณเป็นสมาชิกของเบิร์นนิ่งเบลด คุณได้รับบาดเจ็บที่นี่ได้อย่างไร?”

“เรื่องนั้น….”

เมื่อเห็นตราสัญลักษณ์ ทหารรับจ้างคนนั้นตกใจเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาเริ่มจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นและกระโดดขึ้นมาทันที

“ใช่แล้ว พวกเราถูกโจมตี! บ้าเอ้ย!! ผมต้องรีบกลับไปช่วย โอ๊ยย….”

แต่เมื่อเขาตื่นขึ้น เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดทั่วร่างของเขา ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวและเหงื่อแตกพลั่กออกมาจากหน้าผาก มันอาจจะเป็นเพราะบาดแผลของเขา ไลซ์ที่จับตัวเขาและช่วยเขานอนลงอีกครั้ง

“คุณไม่สามารถขยับตัวได้ คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสซึ่งยังไม่ได้รับการรักษา….”

“แต่ผมไม่สามารถเสียเวลาอยู่ที่นี่ได้ ผมต้องรีบกลับไปที่สมาคมทหารรับจ้างและขอความช่วยเหลือ…บ้าเอ้ย….”

“เกิดอะไรขึ้นกับเบิร์นนิ่งเบลดงั้นรึ?”

หลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพพูด โรดส์ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่เขาคิด แต่ว่าโรดส์ยังคงสงสัย ในป่าราตรี สิ่งที่สามารถทำร้ายกลุ่มทหารรับจ้างที่แข็งแกร่งขนาดนั้นได้จนพวกเขาต้องไปร้องขอความช่วยเหลือจากสมาคมทหารรับจ้างคืออะไร?

“ใช่แล้ว คุณผู้หญิ-…”

หลังจากที่มองโรดส์อย่างรอบคอบ ชายคนนั้นรีบพูดแก้ไขประโยคของตัวเองเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาขึ้น

“ถ้าผมจำไม่ผิด คุณคงเป็นหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างสตาร์ไลท์ใช่ไหม?”

“ใช่แล้ว ผมเอง” แม้ว่าประโยคก่อนหน้านี้จะทำให้โรดส์ขมวดคิ้ว แต่โรดส์แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินและรีบพูดขึ้น “คุณบอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น? ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือ ผมคิดว่าผมช่วยได้”

“คือว่า….”

หลังจากที่ได้ยินมาถึงตรงนี้ หรืออาจเป็นเพราะเขารู้ว่าเขามีบาดแผลร้ายแรงและไม่สามารถทำภารกิจของเขาได้ เขาจึงถอนหายใจและเริ่มอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากงานประชุมทหารรับจ้างจบลง ข้อแรก ฮิลเลอร์ได้นำกลุ่มทหารรับจ้างของเขามาที่ป่าราตรี เพราะว่ามันเป็นทางกลับไปยังเมืองไลท์วินด์ และข้อสองเพราะว่าเขามีความคิดเดียวกันกับโรดส์ เขาอยากฝึกผู้ติดตามของเขา แม้ว่าจะมีกฎห้ามทำภารกิจ 1 เดือน แต่สำหรับทหารรับจ้าง มันเป็นเรื่องสำคัญมากที่ต้องต่อสู้ฝึกปรือเป็นครั้งคราว

ตอนแรกสิ่งต่างๆก็เป็นไปได้อย่างราบรื่น แต่ทว่าบางสิ่งเกิดขึ้นและเบิร์นนิ่งเบลดได้เข้าไปยังอาณาเขตของอสรพิษลมและถูกโจมตี ในช่วงแรก พวกเขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับอสรพิษลมมากนัก เนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์เวทมนตร์ที่พบเห็นได้บ่อยๆ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาอยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาทุกคน จำนวนของอสรพิษลมเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อพวกเขารับรู้ว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลง พวกเขาก็ถูกล้อมไว้โดยอสรพิษลมแล้ว

เนื่องจากมันเป็นเรื่องยากที่จะหลบหนีออกไปสถานการณ์นี้ ฮิลเลอร์จึงตัดสินใจส่งกลุ่มเล็กๆฝ่าวงล้อมของอสรพิษลมไปเพื่อไปขอความช่วยเหลือ

อย่างไรก็ตาม โชคของพวกเขาไม่ดีนัก ไม่ว่าพวกมดจะอ่อนแอมากแค่ไหน แต่ถ้ามีมดเป็นร้อยหรือเป็นพันตัวมันก็เพียงพอจะทำให้พวกเขาตายได้ เหมือนกันกับอสรพิษลม แม้ว่าพวกเขาจะฝ่าวงล้อมของอสรพิษลมออกมาได้ แต่พวกเขาต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส สำหรับผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย ทหารรับจ้างคนนี้ได้ตกลงมาจากหน้าผา เมื่ออสรพิษลมตัวหนึ่งไล่ล่ามาถึง โชคดีที่เขาสามารถรอดชีวิตมาได้

“ถูกล้อมโดยอสรพิษลมรึ?”

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ โรดส์พบเรื่องที่ไม่คาดคิด กลุ่มอสรพิษลมในจำนวนไม่กี่ร้อยตัว มันอาจจะแข็งแกร่งพอที่จะโจมตีกลุ่มทหารรับจ้างขนาดเล็ก แต่มันไม่ควรแข็งแกร่งพอที่จะโจมตีกลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่ที่พร้อมรบเต็มที่หรอกใช่ไหม?

“จำนวนของพวกมันมีเท่าไหร่?”

เมื่อได้ยินคำถาม ทหารรับจ้างคนนั้นที่แต่เดิมสงบสติอารมณ์ได้เริ่มแสดงสีหน้าออกมาอย่างหวาดกลัว

“หลายพัน! พวกมันมีหลายพันตัว!”

หลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ หัวใจของโรดส์ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่โรดส์ ในขณะนั้น เธอบีบมือแน่นและคิดแบบเดียวกัน ก่อนจะมองไปที่โรดส์

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น