Super God Gene - ตอนที่ 1958

“หนทางอะไร?” หานเซิ่นมองสปีชเลสส์ด้วยท่าทางสนใจเป็นครั้งแรก

“ทรายดาราจักรจำเป็นต้องอาบแสงดาวเป็นประจำ ไม่อย่างนั้นมันจะกลายเป็นก้อนหินธรรมดาในเวลาไม่กี่วัน ข้ารู้ว่าเมื่อไหร่และที่ไหนที่ราชาเคลียร์ซีจะนำทรายดาราจักรออกมาเพื่ออาบแสงดาว”

ก่อนที่สปีชเลสส์จะพูดจบ หานเซิ่นก็เรียกหอคอยออกมาและดูดเธอเข้าไปข้างใน

การเข้าไปในบ้านของราชันเพื่อขโมยสิ่งของเป็นอะไรที่เสี่ยงเกินไป สปีชเลสส์เพียงแค่จะยื้อเวลาเท่านั้น

หานเซิ่นซ่อนหลักฐานทั้งหมดที่อาจจะทิ้งเอาไว้ในที่เกิดเหตุ แต่สปีชเลสส์ถูกเรียกให้ไปพบกับราชาเคลียร์ซี ซึ่งถ้าเธอไม่ปรากฏตัว เขาก็ต้องรู้ตัวว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ

ดังนั้นเขาไม่ต้องการเสียเวลาอยู่ที่นั่นนานเกินไป เขาสลักคำพูดเอาไว้บนพื้นและรีบออกไปจากที่นั่น

หานเซิ่นเดินกลับเข้าไปในห้าง และในที่สุดลูกน้องของราชาแบทเทิลก็สังเกตเห็นเขา ในระหว่างที่เขากำลังกลับไปที่ร้านของมาช ลูกน้องทั้งหมดของราชาแบทเทิลก็เริ่มเคลื่อนไหว

ไม่นานข่าวที่สปีชเลสส์ถูกลักพาตัวไปก็ไปถึงหูของราชาเคลียร์ซี และเมื่อเขาได้เห็นคำที่หานเซิ่นทิ้งเอาไว้ที่พื้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

“ราชาเคลียร์ซีอย่าได้กังวลไป ข้าจะรับผิดชอบในเรื่องนี้อีก ข้าจะช่วยบุดด้าหญิงกลับมาอย่างปลอดภัย ข้าจะต้องหาให้ได้ว่าใครกันที่กล้ามาทำเรื่องแบบนี้ในเขตแดนของข้า” ราชาแบทเทิลดูโกรธมากเช่นเดียวกัน

มีศัตรูมาลักพาตัวบุดด้าคนหนึ่งไปในเขตแดนของเขา และขอแลกเปลี่ยนตัวเธอกับทรายดาราจักร นี่เป็นอะไรที่หยามหน้าราชาแบทเทิลอย่างมาก

ถ้าราชาแบทเทิลไม่รับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น ราชาเคลียร์ซีก็อาจจะเชื่อว่าเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

“อมิตาพุต! ถ้าอย่างนั้นข้าจะปล่อยให้เจ้าจัดการเรื่องนี้” ราชาเคลียร์ซีพูดด้วยสีหน้าที่ดูสงบ

ถึงแม้ราชาแบทเทิลพูดว่าจะช่วยจัดการเรื่องนี้ แต่ราชาเคลียร์ซีก็ยังสงสัยในความเป็นไปได้ที่ว่าราชาแบทเทิลอาจจะเกี่ยวข้องกับการลักพาตัวในครั้งนี้

ที่นี่เป็นดวงดาวของราชาแบทเทิล ใครบางคนลักพาตัวสปีชเลสส์ไปอย่างลับๆ ทั้งๆที่เธออยู่ภายใต้การคุ้มครองของราชาเคลียร์ซีและราชาแบทเทิล มันทำให้ราชาเคลียร์ซีเชื่อว่าราชาแบทเทิลเป็นคนที่ลักพาตัวสปีชเลสส์ไป

“ให้เวลาข้าหนึ่งวัน” ราชาแบทเทิลรู้ว่าราชาเคลียร์ซีสงสัยในตัวเขา

การค้นหาตัวสปีชเลสส์เริ่มต้นขึ้น ซึ่งเป็นคำสั่งของราชาแบทเทิลโดยตรง แต่หลังจากที่สำรวจอยู่สักพัก พวกเขาก็ยังไม่พบสปีชเลสส์ และตัวตนของคนที่ลักพาตัวไปก็ยังคงเป็นปริศนา

เมื่อการตรวจสอบสิ้นสุดลง คนที่น่าสงสัยที่สุดก็คือหานเซิ่นที่หายตัวไปจากสายตาของสายลับในตอนที่เกิดเหตุ แต่หานเซิ่นเป็นเพียงแค่ไวเคานต์ มันจึงดูเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะลักพาตัวสปีชเลสส์ไปโดยไม่มีใครเห็น

แต่ในเวลาแบบนี้ ราชาแบทเทิลไม่สามารถปล่อยอะไรที่น่าสงสัยไปได้

ในตอนที่หานเซิ่นพาเจ็ดน้อยไปเข้าร่วมการแข่งขัดในรอบต่อไป ราชาแบทเทิลจึงส่งดยุกโลหิตสังหารที่เป็นลูกน้องของเขาไปตรวจค้นร้านของมาช

มาชเป็นเพียงแค่นักธุรกิจธรรมดาที่ไม่ได้มีเงินอะไรมาก ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะเสี่ยงปิดบังอะไร เขาบอกดยุกโลหิตสังหารไปว่าเขาและหานเซิ่นพบกันได้ยังไง

หลังจากที่หานเซิ่นกลับจากการแข่งขัน มาชก็เชิญเขาเข้าไปข้างใน แต่เมื่อเขาเข้าไป ดยุกโลหิตสังหารและคนของเขาก็เข้ามาล้อมหานเซิ่นเอาไว้

“พวกเจ้ากำลังจะทำอะไร?” หานเซิ่นขมวดคิ้ว

ดยุกโลหิตสังหารนำโซ่สีแดงออกมาและล่ามตัวของหานเซิ่น หลังจากนั้นเขาก็พูด “พาตัวเขากลับไปสอบสวน”

หานเซิ่นถูกพาตัวกลับไปที่บ้านของราชาแบทเทิลและเจ็ดน้อยก็ถูกเอาตัวไป

ภายในห้องที่มิดชิด ดยุกโลหิตสังหารมองหานเซิ่นและถามอย่างเย็นชา

“ดอลลาร์ ถ้าเจ้าส่งตัวนางคืนมาซะตอนนี้ เจ้าอาจจะรับการให้อภัย อย่าให้ข้าต้องทำแบบนี้เลย”

“เจ้าควรจะบอกข้ามาก่อนว่าอะไรกันที่เจ้าต้องการให้ข้าส่งคืนไป” หานเซิ่นตอบ

“บุดด้าสปีชเลสส์อยู่ที่ไหน?” ดยุกโลหิตสังหารถามหานเซิ่น

“ในสถานที่ที่ปลอดภัย!” หานเซิ่นหัวเราะขึ้นมา

ดยุกโลหิตสังหารรู้สึกแปลกใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเซิ่นจะยอมรับออกมาง่ายๆแบบนี้ มันเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง

หลังจากหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ดยุกโลหิตสังหารก็พูดอีกครั้ง “ส่งตัวสปีชเลสส์คืนมา และข้าจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป”

หานเซิ่นหัวเราะและพูด “ถ้าเจ้ากล้าแตะต้องตัวข้า ข้ารับประกันได้ว่าพวกเจ้าจะไม่มีวันได้เห็นสปีชเลสส์อีก ถ้าเป็นแบบนั้นราชาเคลียร์ซีและทางบุดด้าจะว่ายังไง?”

“ที่นี่คือดาวของมีก้า!” ดยุกโลหิตสังหารชกหมัดที่ห่อหุ้มด้วยแสงสีแดงเข้าใส่หานเซิ่น

หานเซิ่นไม่แม้แต่จะกระพริบตา เขาเพียงแค่มองดูดยุกโลหิตสังหาร เขาไม่ได้พยายามจะหลบแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่นั่งอยู่นิ่งๆ

ดยุกโลหิตสังหารดึงหมัดด้วยท่าทางรำคาญ แต่เขารู้ว่าไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะนี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับทางบุดด้า

สถานการณ์อาจจะเลวร้ายขึ้นถ้าเขาทำผิดพลาด

“เจ้าต้องการอะไร?” ดยุกโลหิตสังหารถาม หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว

“ทรายดาราจักร แต่เจ้าต่ำต้อยเกินไปที่จะพูดกับข้า ไปหาราชาเคลียร์ซีและบอกให้เขามาด้วยตัวเอง” หานเซิ่นพูด

“อย่าลืมว่าชีวิตของเจ้ายังคงอยู่ในกำมือของข้า ข้าจะทำให้เจ้าทุกข์ทรมานเท่าไหร่ก็ได้” ดยุกโลหิตสังหารพูด

“ฆ่าข้าซะ หรือไม่ก็ให้ราชาเคลียร์ซีมาด้วยตัวเอง เจ้าตัดสินใจเอา” หานเซิ่นพูดด้วยท่าทางที่ดูสงบเยือกเย็น

ภายในห้องๆหนึ่ง ราชาเคลียร์ซีและราชาแบทเทิลได้เห็นทุกอย่าง พวกเขาประหลาดใจที่ได้ยินว่าเขาคือคนที่ลักพาตัวสปีชเลสส์ไป

“อมิตาพุต! ให้ข้าได้พูดกับเขา” ราชาเคลียร์ซีพูด

ราชาแบทเทิลพยักหน้า หานเซิ่นทำให้เขาตกอยู่ในที่นั่งลำบาก เขาไม่สามารถฆ่าหานเซิ่นได้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ราชาเคลียร์ซีไปพูดกับหานเซิ่นด้วยตัวเอง

ดยุกโลหิตสังหารได้รับคำสั่งจากราชาแบทเทิล ทำให้เขาออกไปจากห้อง หลังจากนั้นราชาเคลียร์ซีก็เข้ามาข้างใน ราชาเคลียร์ซีนั่งลงตรงข้ามของหานเซิ่น เขาไม่ได้พูดอะไรขึ้นมา เขาเพียงแค่สังเกตหานเซิ่นอย่างละเอียดเท่านั้น

กระแสพลังของหานเซิ่นไม่ได้โดดเด่นอะไร ซึ่งหานเซิ่นก็ไม่ได้ดูพยายามจะปกปิดเช่นเดียวกัน มันเหมือนกับว่าเขาไม่ได้กังวลอะไรเลย ทั้งๆที่มีราชันคนหนึ่งมานั่งอยู่ตรงหน้าเขา

หานเซิ่นสวมใส่ชุดเกราะอยู่ ดังนั้นราชาเคลียร์ซีจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ หลังจากผ่านไปสักพัก ราชาเคลียร์ซีก็พูดขึ้นมา

“พวกเขาจ่ายให้เจ้าเท่าไหร่? ข้าจะให้มากกว่าเป็นสิบเท่า”

หานเซิ่นหัวเราะและพูด “ไม่ต้องมัวคิดให้เสียเวลา มันไม่มีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เจ้าแค่เลือกมาว่าจะฆ่าข้าและปล่อยให้สปีชเลสส์ตายไปพร้อมๆกัน หรือจะมอบทรายดาราจักรมา นั่นคือตัวเลือกของเจ้า”