จ่าย

“พวกเจ้าไม่ใช่คนของดาวสกายคลาวด์ใช่ไหม?” ชูร่าวัยกลางคนถามหานเซิ่น

“พวกเราไม่ใช่ พวกเรามาที่นี่ด้วยธุระบางอย่าง” หานเซิ่นตอบ

“พวกนายจะเสิร์ฟเฉพาะกับชูร่าอย่างนั้นหรอ?”

“พวกเราเสิร์ฟให้กับมนุษย์เช่นเดียวกัน แต่มันก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ โดยปกติแล้วไม่มีมนุษย์คนไหนกล้าเข้ามาในนี้”

ชูร่าวัยกลางคนหัวเราะ หลังจากนั้นเขาก็พูดต่อ “ผู้คนที่ทำงานอยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่เป็นทหารที่เกษียณ พวกเขาแข็งแกร่งบนสนามรบ และเพียงแค่ตัวตนของพวกเขา มันก็ทำให้มนุษย์คนอื่นหวาดกลัวแล้ว คนส่วนใหญ่ฉี่ราดออกมาตั้งแต่เดินผ่านประตู นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นแขกอย่างนาง”

“นายเกลียดชังมนุษย์อย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถาม

“จริงๆแล้วชูร่าไม่ได้เกลียดชังมนุษย์ และที่นี่ก็ไม่ใช่สนามรบ นอกจากนั้นด้วยความกล้าหาญของลูกค้าตัวน้อยคนนี้ พวกเจ้าจะกินอาหารของที่นี่มากเท่าไหร่ก็ได้แบบฟรีๆ” ชูร่าวัยกลางคนพูดอย่างเป็นกันเอง

“หัวหน้า โกล็อตกลับมาที่นี่อีกครั้ง” พนักงานสาวตะโกนบอกชูร่าวัยกลางคน

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และเขาก็รีบไปที่ประตู แต่ก่อนที่เขาจะไปถึง ประตูก็ถูกถีบเข้ามา ชูร่ากลุ่มหนึ่งที่สวมใส่เครื่องแบบเดินเข้ามาข้างใน

“โกล็อต! เจ้ามาทำอะไรที่นี่?” ชูร่าวัยกลางคนพูดกับชูร่าที่สวมเครื่องแบบชนิดหนึ่ง

“เก็บภาษี ตอนนี้เจ้าควรจะจ่ายมาได้แล้ว” คนในเครื่องแบบคนนั้นดูอวดเบ่ง

“ข้าไม่จ่ายอะไรให้พวกเจ้าทั้งนั้น ที่นี่คือดาวสกายคลาวด์ ที่นี่ไม่ใช่ดวงดาวของชูร่า!” ชูร่าวัยกลางคนขึ้นเสียง

ชูร่าคนอื่นๆที่กำลังนั่งกินอยู่ต่างก็หัวเราะออกมา ผู้คนบาดาวสกายคลาวด์นั้นไม่สนใจเรื่องทางการทหาร

“จริงอย่างนั้นหรอ?” ชูร่าในเครื่องแบบหัวเราะและเตะไปที่ท้องของชูร่าวัยกลางคน ทำให้เขากระเด็นไปตกใส่บาร์ที่อยู่ด้านหลัง ขวดเครื่องดื่มหล่นลงมาจากกำแพงและราดลงบนหัวของเขา

ผู้คนในร้านอาหารลุกขึ้นมา แต่พวกทหารที่อยู่ข้างชายสวมเครื่องแบบก็ชักปืนของพวกเขาออกมาเช่นกัน

“หยุด! นี่ไม่ใช่ธุระอะไรของพวกเจ้า กลับไปทำงานซะ”

ชูร่าวัยกลางคนตะโกนใส่คนงานของเขา เขาลุกขึ้นมาจากด้านหลังบาร์และเดินเข้ามาหาชูร่าในเครื่องแบบอีกครั้ง “โกล็อต เจ้าจะฆ่าข้าก็ได้ ถ้าเจ้ากล้าพอ”

“ข้าจะไม่ฆ่านาย เจ้าฆ่าสมาชิกในครอบครัวของข้า ดังนั้นข้าจะค่อยๆทรมานเจ้าอย่างช้าๆเช่นเดียวกับคนงานของเจ้า” โกล็อตหัวเราะออกมา

“เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเขา” ชูร่าวัยกลางคนพูด

“พวกเขาสมควรตายเพราะพวกเขาทำงานให้กับเจ้า วูด ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจที่ฆ่าน้องชายของข้า เจ้าไม่ควรคิดจะแตะต้องคนของราชวงศ์” โกล็อคพูด

“เสียใจ? ข้าไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรที่ฆ่าคนทรยศพวกพ้องของตัวเอง” วูดพูดเสียงแข็ง

“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ควรจะตายไปพร้อมกับเขา” โกล็อตดูอาฆาต

“ฮ่า! เด็กน้อยนี่เจ้าคิดจะขู่ใครกัน? พวกเราเกือบตายในสนามรบมาไม่รู้กี่ครั้ง พวกเราไม่เกรงกลัวความตาย แน่จริงก็เข้ามาฆ่าพวกเรา”

พนักงานเสิร์ฟหญิงหัวเราะออกมาก่อนที่จะขว้างขวดใส่พวกเขา

ปัง!

โกล็อตตบขวดกระเด็นออกไปและยิงปืนใส่เธอ

แต่วูดนั้นรวดเร็ว เขาปัดมือของโกล็อต ทำให้โกล็อตยิงพลาดเป้า หลังจากนั้นเขาก็ชกใส่จมูกของโกล็อต

เมื่อเห็นอย่างนั้นพนังงานเสิร์ฟหญิงและเพื่อนร่วมงานทุกคนของเธอก็วิ่งออกมาข้างหน้า

พวกเขาประสานงานกันเป็นอย่างดีเพื่อหลบกระสุน ขณะเดียวกันพวกเขาก็ค่อยๆเคลื่อนที่เข้าไปประชิตตัวอีกฝ่าย

ผู้คนบนดาวสกายคลาว์ต่างก็เป็นคนที่กล้าหาญ แม้แต่ลูกค้าที่มาทานอาหารก็มองดูแทนที่จะหนีไป

เหล่าทหารไม่สามารถชนะพวกพนักงานที่เคยผ่านศึกมาก่อนได้ และพวกเขาก็ถูกอัดจนเละอย่างรวดเร็ว วูดขึ้นค่อมโกล็อตที่นอนอยู่บนพื้นและชกใส่หน้าของเขาซ้ำๆจนมีเลือดไหลออกมา

ทหารหลายบางคนนั้นถูกอัดกระเด็นออกไปยังบริเวณที่มีลูกค้านั่งอยู่เป็นครั้งคราว และทุกครั้งที่เป็นแบบนั้นเหล่าลูกค้าก็จะเตะพวกเขากลับมาหาเหล่าพนังงาน มันทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้นมา

“พวกชูร่าของเธอนั่นน่าสนใจจริงๆ” หานเซิ่นพูดขณะที่หันไปมองอวี้หมิงเอ๋อ

อวี้หมิงเอ๋อรู้ว่าการต่อสู้กันเองเกินขึ้นบ่อยครั้งในหมู่ชูร่าด้วยกัน แต่เมื่อได้เห็นกับตาตัวเอง มันก็ทำให้เธอรู้สึกโกรธ นอกจากนั้นมันยังถูกเห็นโดยมนุษย์คนหนึ่ง นั่นทำให้เธอรู้สึกโมโหอย่างมาก

ปัง!

ทันใดนั้นก็มีใครบางคนเดินเข้ามาข้างๆวูดที่กำลังอัดโกล็อตอยู่ ก่อนที่วูดจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็กระเด็นออกไป

เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่ชูร่าเขาทองปรากฏขึ้นข้างๆโกล็อต

“ลุงเจ็ด คนพวกนี้มีความผิดโทษฐานก่อกบฏ ฆ่าพวกเขาทุกคน!” โกล็อตลุกขึ้นมาและชี้ไปที่วูด

“หุบปาก!” ชูร่าเขาทองตะคอกใส่โกล็อต เขามองไปที่วูดและพูด

“เจ้าไม่รู้โทษของการละเมิดคนของราชวงศ์หรือยังไง?”

“พวกเราไม่สนใจเรื่องพวกนั้น พวกเราเช่าสถานที่บนดวงดาวสกายคลาวด์เป็นของพวกเรา ใครจะสนว่าพวกเจ้าเป็นคนของราชวงศ์?”

พนักงานเสิร์ฟหญิงพยุงวูดขึ้นมา ขณะที่ตะโกนใส่ชูร่าเขาทอง

“พวกเจ้าเป็นชูร่า นั่นหมายความว่าพวกเจ้าต้องทำตามกฎหมายของชูร่า ไม่ว่าพวกเจ้าจะไปที่ไหน ตอนนี้พวกเจ้าทำผิดกฎหมาย และด้วยเหตุนั้นพวกเจ้าจะต้องตาย” ชูร่าเขาทองพูดอย่างสงบ

“ใครจะสนใจกฎหมายของพวกเจ้า!” พนักงานเสิร์ฟหญิงตะโกน

“ต้องขออภัยด้วย แต่พวกเจ้าจะต้องตาย” ชูร่าเขาทองไปปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขาทั้งคู่และชกหมัดออกไป

ชูร่าเขาทองนั้นแข็งแกร่งมาก ทำให้พวกเขาไม่สามารถตอบสนองได้ทัน และถึงพวกเขาจะโกรธ แต่พวกเขาก็สิ้นหวังเช่นกัน

หมัดของชูร่าสีทองกำลังจะพุ่งเข้าไปถูกตัววูด แต่ทันใดนั้นหมัดก็ถูกหยุดเอาไว้ด้วยมืออันตุ้ยนุ้ย

ทั้งชูร่าเขาทองและวูดเบิกตากว้างเมื่อเห็นเด็กสาวตัวน้อยหยุดหมัดที่ทรงพลังเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

“เฮ้บอส นี่ถือเป็นค่าอาหารกลางวันของพวกเรา” เป่าเอ๋อยิ้มอย่างไร้เดียงสาออกมา เธอจับหมัดของชูร่าเขาทองเอาไว้และเหวี่ยงไปมาราวกับว่าอีกฝ่ายเป็นแค่ของเล่น

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

ร่างกายของชูร่าถูกยกขึ้นในอากาศและฟาดลงกับพื้นซ้ำไปซ้ำมาอย่างรวดเร็ว

วูดและคนอื่นๆอ้าปากค้าง ลูกตาของพวกเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งเห็นอยู่