Super God Gene - ตอนที่ 2113

ไวเคานต์เครซึ่คาวกำลังจู่โจมใส่เสี่ยวฮวาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถโจมตีถูกตัวเสี่ยวฮวาได้

“อย่าเอาแต่หนี! แน่จริงก็มาต่อสู้กันตรงๆ”

ไวเคานต์เครซี่คาวไวเคานต์ตะโกน เขาชกหมัดออกไปนับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่สามารถจะสัมผัสชุดของเสี่ยวฮวาได้เลย

ขณะเดียวกันเสี่ยวฮวาก็ดูสับสนอย่างมาก ไวเคานต์เครซี่คาวดูป่าเถื่อนและมั่นในในตัวเอง แต่เสี่ยวฮวาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมการโจมตีของเขาถึงได้เต็มไปด้วยข้อบกพร่อง

‘นี่ต้องเป็นกลลวงบางอย่างแน่ๆ’ เสี่ยวฮวาฝึกฝนกับยอดฝีมือของเซเคร็ด ซึ่งแม้แต่การโจมตีอย่างเรียบง่ายของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อนและลึกซึ้ง

เสี่ยวฮวาจึงรับรู้ว่าวิชาที่ผิวเผินดูเรียบง่ายนั้นบ่อยครั้งจะเป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัว

ด้วยเหตุนั้นเมื่อเสี่ยวฮวาเห็นความมั่นใจของไวเคานต์เครซี่คาว เขาก็เชื่อไปว่าอีกฝ่ายต้องเป็นศัตรูที่เก่งกาจ และในเทคนิคที่เต็มไปด้วยข้อบกพร่องต้องมีกลลวงบางอย่างแอบแฝงอยู่

แต่เมื่อเวลาผ่านไป ในที่สุดเสี่ยวฮวาก็รู้สึกตัวว่าความผิดพลาดของคู่ต่อสู้เป็นของจริง และมันไม่ได้มีจุดประสงค์ชั่วร้ายอะไรแอบแฝง

“สู้กับข้า! สู้กับข้า! สู้กับข้า!” ไวเคานต์เครซี่คาวเริ่มรู้สึกโมโห

เขาชกอยู่เป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังทำความเสียหายต่อชุดของเสี่ยวฮวาไม่ได้เลย นั่นทำให้เขารู้สึกไร้กำลัง และความรู้สึกล้มเหลวก็ผลักดันให้เขาบ้าคลั่งยิ่งไปกว่าเดิม เขาต้องการจะต่อสู้ ไม่ใช่วิ่งไปรอบๆเพื่อไล่จับหนูน้อยคนหนึ่ง

ทันใดนั้นไวเคานต์เครซี่คาวก็เห็นเสี่ยวฮวาหยุดเคลื่อนไหว นั่นทำให้เขารู้สึกดีใจ เขารวบรวมพลังทั้งหมดและรีบวิ่งตรงออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขาตะโกนขึ้นมา “เจ้าหนูน้อย มันไม่มีที่ไหนให้เจ้าวิ่งหนีอีกแล้ว!”

แต่เสี่ยวฮวาไม่ได้คิดจะหนี เขายกหมัดขึ้นเช่นกันและเล็งมันไปที่ไวเคานต์เครซี่คาว

“ดี! เข้ามา” ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านภายในเส้นเลือดของไวเคานต์เครซี่คาวขณะที่ชกหมัดออกไป

ปัง!

หมัดขนาดใหญ่ของไวเคานต์เครซี่คาวและหมัดน้อยๆของเสี่ยวฮวาปะทะกัน

ใบหน้าที่ตื่นเต้นของไวเคานต์เครซี่คาวเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ตกใจ และหลังจากนั้นมันก็เปลี่ยนไปเป็นความกลัว ขณะที่ร่างกายของเขากระเด็นออกไปด้านหลัง เขาหายลับไปในท้องฟ้า

“เขาอ่อนแอแบบนั้นจริงๆ?” เสี่ยวฮวายืนอึ้งไป เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ทุกหนทุกแห่งภายในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนกำลังดุเดือดไปด้วยการต่อสู้มากมาย ผู้คนถูกเตะออกจากการแข่งขันไปทุกๆวินาทีจนกระทั่งเหลือเพียงแค่หนึ่งหมื่นคนเท่านั้น

หานเซิ่นค่อยๆเดินไปบนผืนหญ้าอย่างไม่รีบไม่ร้อน ถึงแม้เขารู้สึกอยากจะต่อสู้ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ เขาเดินมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เห็นใครสักคน

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และหลังจากผ่านไปสิบวัน การต่อสู้ในรอบแรกก็มาถึงจุดสิ้นสุด หานเซิ่นใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินไปรอบๆโดยไม่ได้ทำอะไร หลังจากที่เขาเอาชนะดราก้อนเธอร์ตี้ไนน์ได้แล้ว เขาก็ไม่ได้เจอกับสิ่งมีชีวิตอื่นอีกเลย

ขณะที่หานเซิ่นกำลังนั่งพักอยู่บนพื้นหญ้า เขาก็รู้สึกว่ามิติรอบๆตัวเริ่มบิดเบือน และเมื่อรู้สึกตัวอีกทีเขาก็พบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในระบบไฟร์โลตัสอีกครั้ง

การต่อสู้ในระดับอื่นทยอยจบในหลายวันต่อมา และเมื่อทุกระดับสามารถคัดผู้เข้าแข่งขันลงเหลือหนึ่งหมื่นคนแล้ว ภาพวาดบนบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนก็สลายกลายเป็นผุยผงไป และมันก็เริ่มแสดงอันดับอีกครั้ง

หานเซิ่นเงยหน้าขึ้นไปมองและเห็นว่าตัวเขาอยู่ในอันดับที่ 9 พันกว่าของระดับของมาร์ควิส ที่ท้ายชื่อของเขามีเลข 2 เขียนเอาไว้ เมื่อหานเซิ่นเริ่มอ่านต่อไป เขาก็เห็นว่าทุกคนมีหมายเลขเขียนอยู่ข้างๆชื่อเช่นกัน ยิ่งอันดับของพวกเขาสูงมากแค่ไหน หมายเลขก็จะสูงขึ้นมากเท่านั้น

หานเซิ่นรู้ตัวอย่างรวดเร็วว่าหมายเลขนั้นหมายถึงอะไร นั่นเป็นหมายเลขของคู่ต่อสู้ที่พวกเขาเอาชนะได้

หลังจากที่หานเซิ่นเข้าไปในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโน หานเซิ่นได้ต่อสู้กับแบล็คสตีลบีสต์และดราก้อนเธอร์ตี้ไนน์ ซึ่งเขาไม่ได้ต่อสู้กับมาร์ควิสคนอื่นอีก เนื่องจากทุกคนหวาดกลัวเขา ดังนั้นคะแนนของเขาจึงอยู่ที่ 2 ส่วนอันดับต้นๆชนะการต่อสู้กันเป็นพันๆครั้ง

แต่นี่เป็นเพียงแค่อันดับชั่วคราวเท่านั้น เมื่อการต่อสู้จัดอันดับเริ่มขึ้น นั่นจะเป็นเวลาที่ผู้แข่งขันต้องต่อสู้กันเพื่อชิงอันดับที่หนึ่ง

หานเซิ่นมองไปที่อันดับต้นๆและสังเกตเห็นว่าดราก้อนเอทของเผ่าพันธุ์ดราก้อนอยู่ที่อันดับที่หนึ่ง ส่วนอันดับที่ 2 มีเพียงแค่รอยอุ้งเท้าเท่านั้น

รายชื่อต่อมาเป็นเผ่าพันธุ์ที่หานเซิ่นไม่คุ้นเคย แต่ทว่ามันมีเดม่อนคนหนึ่งอยู่อันดับที่ 5 และชื่อของเดม่อนคนนั้นก็คือข่าน

“หมอนั่นรอดชีวิตและมาเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้อย่างนั้นหรอเนี่ย?” แต่หานเซิ่นไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมัน

หานเซิ่นมองลงมาเรื่อยๆและเห็นรายชื่อมากมายที่เขาไม่รู้จัก มันมีเผ่าพันธุ์อยู่ในจักรวาลจีโนมากมายเกินไป ด้วยเหตุนั้นหานเซิ่นจึงไม่ได้รู้จักชื่อของยอดฝีมือแต่ละเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว แต่เขาสังเกตเห็นชาวนภาหลายคนอยู่ในอันดับสูงๆบนตารางจัดอันดับ

และเมื่อหานเซิ่นมองไปถึงอันดับที่ 8 พัน เขาก็เห็นชื่อของไผ่เดียวดาย

‘ดูเหมือนว่าอันดับในรอบคัดเลือกจะไม่ได้มีความหมายอะไรมาก คนที่น่ากลัวจริงๆหลายคนคงจะยังอยู่ในอันดับท้ายๆเหมือนกับไผ่เดียวดาย’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง

หานเซิ่นหันไปมองระดับอื่น แต่มันไม่มีอะไรให้เขาดูมากนัก เพราะเขาไม่รู้จักใครเลย

หานเซิ่นหันไปมองดูตารางจัดอันดับของเหล่าราชันและเห็นชื่อของราชินีแห่งมีดอยู่ เธออยู่อันดับที่ 6 พันกว่า ส่วนผู้นำของปราสาทนภาเป็นระดับเทพเจ้า ด้วยเหตุนั้นเขาจึงไม่สามารถเข้าร่วมในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนได้ แต่ถึงเขาจะทำได้ เขาก็ไม่คิดจะเข้าร่วมอยู่ดี

อันดับที่หนึ่งของเหล่าราชันคือดราก้อนวัน แต่หานเซิ่นไม่รู้ว่านั่นคือดราก้อนวันที่เขาพบในทะเลโบราณหวนคืน หรือดราก้อนวันจากเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อน เพราะเหล่าดราก้อนจะถูกจัดอันดับทุกรุ่น ดังนั้นมันจึงมีดราก้อนวันมากกว่าหนึ่งคน

หานเซิ่นไม่สนใจในระดับที่ต่ำกว่า เขาจึงแค่มองผ่านๆอย่างขาดความกระตือรือร้น แต่เมื่อเขามองไปที่ตารางจัดอันดับของไวเคานต์ เขาก็ต้องตกตะลึงไป

“เสี่ยวฮวา?” หานเซิ่นเห็นว่าชื่ออันดับที่หนึ่งบนตารางจัดอันดับระดับไวเคานต์อ่านว่าหานเสี่ยวฮวาเผ่าเซเคร็ด

“นั่นคงจะไม่ใช่เสี่ยวฮวาจริงๆหรอกใช่ไหม?” ความปลาบปลื้มเอ่อล้นออกมาตัวหานเซิ่น ถ้านั่นเป็นลูกชายของเขาจริงๆ ตอนนี้หานเซิ่นก็รู้แล้วว่าเขาอยู่ในสถานที่ที่ชื่อเซเคร็ด

ตั้งแต่เข้ามาในจักรวาลจีโน หานเซิ่นยังหาเบาะแสของเสี่ยวฮวาไม่ได้เลย ซึ่งนั่นเป็นเพราะว่าจักรวาลแห่งนี้กว้างใหญ่เกินไป และเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องเริ่มหาจากที่ไหน

หานเซิ่นต้องการให้การต่อสู้จัดอันดับเริ่มขึ้นโดยเร็ว เพื่อที่เขาจะได้ยืนยันว่านั่นใช่เสี่ยวฮวาลูกชายของเขาจริงๆหรือเปล่า