Super God Gene - ตอนที่ 2578

ตอนที่ 2578 งูหกคอร์ระดับเทพเจ้า

เมื่อหานเซิ่นมองดูดีๆ เขาก็รู้สึกตัวว่าจริงๆวงกลมที่คองูนั้นไม่ใช่ดวงตา พวกมันเป็นฟันเฟืองที่กำลังหมุนอยู่ แต่เขาไม่รู้ว่า 6 ฟันเฟืองนั้นทำอะไรได้

“เร็วเข้า พวกเราต้องรีบไป!” หลี่เคอเอ๋อตะโกนบอกหานเซิ่นขณะที่เธอกำลังจะใช้ก็อตส์วอนเดอร์เพื่อหนีไป

แต่ก่อนที่เธอจะเทเลพอร์ตหนีไปได้ เธอก็เห็นว่าอวกาศรอบๆตัวนั้นได้พลิกผันเรียบร้อยแล้ว ทั้งจักรวาลนั้นดูเหมือนกับว่ามันกำลังหมุนราวกับวังวน

หานเซิ่นเองก็พยายามจะเทเลพอร์ตหนีไป แต่เขาพบว่าไม่สามารถฉีกอวกาศและหนีไปได้เหมือนอย่างทุกที มันเหมือนกับว่าเขาสูญเสียการเชื่อมต่อกับโลกภายนอก

“โอ้ไม่นะ! พวกเราถูกขังอยู่ใน 6 อวกาศ ภายใน 6 อวกาศ ทุกอวกาศจะเป็นไปตามกฎที่ถูกตั้งโดยงูหกคอร์ระดับเทพเจ้า พลังธาตุอวกาศจะใช้งานภายในนี้ไม่ได้” หลี่เคอเอ๋อตกตะลึง

แต่หานเซิ่นไม่ได้หวาดกลัวศัตรูตัวนี้ เขาสังเกตเห็นว่างูหกคอร์จ้องมาที่บริเวณหัวของเขา เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของมันคือจระเข้น้อย

จระเข้น้อยยังเด็กมากๆ และมันยังคงไม่รู้ถึงความกลัว ดังนั้นเมื่อเห็นงูหกคอร์จ้องมาที่มัน เจ้าตัวน้อยก็แค่จ้องกลับไปเท่านั้น หลังจากนั้นมันก็ยังส่งเสียงคำรามใส่งูหกคอร์ระดับเทพเจ้าอย่างภาคภูมิ

หานเซิ่นรู้ว่าจระเข้น้อยกำลังออกคำสั่งให้เจ้างูนั้นมาเป็นลูกน้องของมัน

งูหกคอร์ดูเหมือนจะเข้าใจและมันก็คำรามกลับมาด้วยความโกรธ มันอ้าปากและปลดปล่อยโซ่สสารออกมา พวกมันพุ่งตรงเข้าไปหาจระเข้น้อยเหมือนกับแสงออโรราในอวกาศ

หานเซิ่นรีบหลบ ขณะที่จระเข้น้อยก็บินออกไปข้างหน้า มันคิดจะจัดการกับงูหกคอร์นี้ด้วยตัวเอง มันอยากจะสั่งสอนบนเรียนให้กับงูยักษ์ตัวนี้

ที่มันตัดสินใจแบบนี้ก็เป็นเพราะการชมของหานเซิ่นอย่างไม่ต้องสงสัย หานเซิ่นพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่ามันแข็งแกร่งอย่างโน้นอย่างนี้ เขายังพูดอีกว่าทุกเผ่าพันธุ์จะปฏิบัติกับมันราวกับเป็นพระเจ้า และทุกสิ่งมีชีวิตนั้นต้องการเป็นลูกน้องของมัน

จระเข้น้อยที่ไร้เดียงสาจึงคิดไปว่าแม่ของมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาลและตัวมันเป็นอันดับที่ 2 มันคิดว่าสิ่งมีชีวิตอื่นต้อยต่ำกว่าเมื่อเทียบกับพวกมัน ดังนั้นมันจะไม่ทนต่อการล่วงละเมิดของงูหกคอร์

หานเซิ่นหนีไปได้ไม่ไกลก่อนจะหยุด เขาอยากจะดูการต่อสู้ระหว่างงูและจระเข้

“จระเข้น้อยไม่ใช่คู่ต่อสู้ของงูหกคอร์ พวกเราควรจะรีบหนีไปในตอนนี้ก่อนที่มันจะสายเกินไป” เอ็กซ์ควิสิทพูดเมื่อเห็นหานเซิ่นหยุดไป

“พลังของจระเข้น้อยควรจะแข็งแกร่งเท่ากับซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟไม่ใช่หรอ? ซีโน่เจเนอิคตัวอื่นในคอร์แอเรียจะแข็งแกร่งกว่ามันไปได้ยังไง?” หานเซิ่นถาม

“งูหกคอร์ระดับเทพเจ้าเป็นหนึ่งในซีโน่เจเนอิคที่แข็งแกร่งที่สุดในคอร์แอเรีย” หลี่เคอเอ๋ออธิบาย
“มันอาจจะไม่แข็งแกร่งเท่าจระเข้ตัวแม่ แต่มันแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ขั้นพริมิทีฟจะแข็งแกร่งได้ แถมพลังอวกาศของมันก็ยังเป็นอะไรที่น่ากลัว ซึ่งเมื่อรวมกับประสบการณ์การต่อสู้ที่มากกว่าแล้ว จระเข้ที่เพิ่งเกิดขึ้นมาก็คงจะไม่มีโอกาสเอาชนะมันได้”

ปัง!

สิ่งที่หลี่เคอเอ๋อพูดเป็นจริงขึ้นมาในทันที มันมีเสียงดังขึ้นมาและเมื่อหานเซิ่นหันไปมอง เขาก็เห็นว่าจระเข้น้อยถูกส่งกระเด็นออกไปโดยงูหกคอร์ระดับเทพเจ้า จระเข้น้อยกลิ้งผ่านอวกาศไปจนกระทั่งไปชนเข้ากับดาวดวงหนึ่งและทำให้ดาวดวงนั้นระเบิด

“แข็งแกร่งจริงๆ!” หานเซิ่นพาเตาหลอมทองแดงไปด้วยขณะที่บินหนีไป อวกาศรอบๆพวกเขาตกอยู่ภายใต้การควบคุมของงูหกคอร์ ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถเทเลพอร์ตหนีไปได้ แม้แต่เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อก็ยังถูกบังคับให้บินแทนที่จะเทเลพอร์ต

อวกาศด้านหลังของพวกเขาดูเหมือนจะครวญครางด้วยเสียงประหลาด หานเซิ่นอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมอง และเมื่อหันกลับไป เขาก็เห็นใบหน้าที่ปูดบวมและเปลี่ยนสีของจระเข้น้อย มันเริ่มจะร้องไห้ออกมา

“ขอโทษนะจระเข้น้อย เจ้าเอาชนะมันไม่ได้ และข้าเองก็ทำไม่ได้เช่นกัน อย่างน้อยเจ้าก็เป็นซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้า เจ้าควรจะรีบหนีไปในขณะที่ยังมีโอกาส อย่าได้มาโทษข้า พวกเราไม่ได้โหดร้ายกับเจ้า เจ้าจับพวกเราไปเป็นตัวประกันจำได้ไหม? พวกเราเป็นศัตรูกัน” หานเซิ่นพูดขณะที่บินต่อไป

หานเซิ่นตามผู้หญิงเผ่าเวรี่ไฮทั้ง 2 ไป แต่ความรู้สึกเสียใจที่คาดไม่ถึงเข้ามาในหัวใจของเขา เขาคิดว่าดวงตาที่กำลังร้องไห้ของจระเข้น้อยนั้นมีความหมายสำหรับเขา

“ทำไมงูหกคอร์ระดับเทพเจ้าถึงต้องการจะฆ่าจระเข้น้อย?” หานเซิ่นถามหลี่เคอเอ๋อขณะที่กำลังบินไป

“งูหกคอร์ระดับเทพเจ้าเป็นหนึ่งในคอร์ซีโน่เจเนอิคที่วิวัฒนาการได้ยาก เดิมทีชื่อของมันไม่ใช่งูหกคอร์ มันเคยถูกรู้จักกันในชื่องูสองคอร์ เมื่อก่อนคอของมันมีแค่ 2 ฟันเฟืองเท่านั้น แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่มันกินยีนคอร์ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าเข้าไป มันก็จะสร้างฟันเฟืองอีกอันขึ้นมา ตอนนี้มันมีถึง 6 คอร์ด้วยกัน ดังนั้นพลังของมันควรจะเหนือกว่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าพริมิทีฟส่วนใหญ่ แถมมันยังมีพลังธาตุอวกาศที่น่ากลัว มันไม่เหมือนกับขุนพลเกราะทองหรือคอร์ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าตัวอื่นๆ” หลี่เคอเอ๋ออธิบาย

“นี่งูหกคอร์ไม่มีจุดอ่อนเลยหรือยังไง?” หานเซิ่นถาม

“มันก็มีอยู่ ถึงมันจะแข็งแกร่งมาก แต่คอร์ซีโน่เจเนอิคจะมีจุดอ่อนอยู่เสมอ ซึ่งงูหกคอร์ระดับเทพเจ้าเองก็เช่นกัน จุดอ่อนของมันคือฟันเฟืองพวกนั้น ฟันเฟือง 4 อันของมันได้มาจากการกินซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้า 4 ตัวเข้าไป พวกมันไม่ได้ดีเหมือนอย่างฟันเฟืองดั้งเดิม นั่นคือจุดอ่อนของมัน” หลี่เคอเอ๋อพูด

“พวกเจ้าล่วงหน้ากันไปก่อน” หานเซิ่นพูด หลังจากนั้นเขาก็ตัดสินใจบินกลับไป

“นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร?” หลี่เคอเอ๋อและเอ็กซ์ควิสิทถามด้วยความสับสน พวกเธอไม่รู้ว่าหานเซิ่นมีแผนจะทำอะไร

“พวกเจ้าหนีไปกันก่อนเลย ข้าจะกลับไปดูมัน” หานเซิ่นพูด เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่ผิดปกติในหัวใจ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจกลับไป

“นี่เขาคิดจะไปช่วยจระเข้น้อยอย่างนั้นหรอ?” หลี่เคอเอ๋อมองหานเซิ่นบินกลับไป เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่งที่เธอพูดจะเกิดขึ้นจริง

“เขาถูกควบคุมโดยอารมณ์ของตัวเองมากเกินไป แบบนั้นเขาจะตกเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบอยู่เสมอ ถึงแม้พรสวรรค์ของเขาจะสุดยอด แต่เขาอันตรายเกินไปที่จะรับไปในฐานะตัวไหม” เอ็กซ์ควิสิทพูดอย่างไร้ความรู้สึก

“แต่ถ้าข้าถูกกักขังและหนีออกมาไม่ได้ ข้าก็หวังว่าจะมีใครสักคนที่ถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ความรู้สึกทำให้พวกเขาต้องการมาช่วยข้า” หลี่เคอเอ๋อพูดด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

“ทุกคนจะต้องตายด้วยทัศนคติแบบนั้น การฝึกวิชาเวรี่ไฮเซ้นส์ของเจ้าจะไปได้ไม่ไกล” เอ็กซ์ควิสิทขมวดคิ้ว

จระเข้น้อยถูกจับตัวไปโดยโซ่สสารอวกาศ แต่ต้องขอบคุณที่ร่างกายของมันแข็งแกร่งเกินกว่าที่โซ่สสารจะเจาะเข้าไปในเกล็ดได้ โซ่สสารฟาดใส่มันซ้ำๆ แต่พวกมันแค่ทำให้จระเข้น้อยมีเลือดไหลออกมาเท่านั้น

งูหกคอร์จ้องมองไปที่จระเข้น้อยราวกับปีศาจที่หิวกระหาย โซ่สสารของมันฟาดใส่จระเข้น้อยอย่างบ้าคลั่ง

จระเข้น้อยยังคงส่งเสียงร้องออกมาขณะที่ร่างกายของมันเต็มไปด้วยบาดแผล

พลังของจระเข้น้อยไม่สามารถทำลายโซ่สสารอวกาศได้ เลือดไหลออกมาจากร่างกายของมัน ถึงแม้มันจะไม่ได้รับบาดเจ็บหนัก แต่มันกำลังอยู่ในความเจ็บปวด น้ำตาไหลลงมาจากใบหน้าของมันเหมือนกับเม็ดฝน