Super God Gene - ตอนที่ 3033 ชมวิวนรกด้วยกัน

หานเซิ่นเริ่มเคลื่อนไหว เขาไปปรากฎตัวต่อหน้าฉินซิวและใช้มือกดหัวของฉินซิวลง

ปัง!

หัวของฉินซิวถูกกดลงกับพื้นหินด้วยมือของหานเซิ่น หัวของเขากระแทกกับพื้นของจีโนฮอลล์อย่างรุนแรงจนพื้นหินที่แข็งแกร่งมากๆของจีโนฮอลล์นั้นแตกกระจาย

ดวงตาของฉินซิวเบิกกว้าง เขาดูไม่อยากจะเชื่อ หว่านเอ๋อหลุดออกไปจากมือของเขาและร่วงลงบนพื้น

มือของหานเซิ่นยังกดหัวของฉินซิวเอาไว้และไม่ปล่อยให้เขาเงยหน้าขึ้นมาได้ ร่างกายของฉินซิวลุกโชนด้วยเปลวเพลิงสีเลือด เขาพยายามดันมือกับพื้น แต่ทว่าด้วยแรงกดของหานเซิ่น เขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ดวงตาของเขาดูเหมือนจะตกอยู่ในความตกใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น  เขาพูดกับหานเซิ่น

“เป็นไปไม่ได้… ทำไมหว่านเอ๋อถึงไม่ส่งผลกระทบต่อเจ้า?”

“เจ้าเป็นคนวิจัยเรื่องราวของยีนไม่ใช่หรอ? เจ้าไม่รู้หรือว่าเรื่องราวของยีนมีพลังในการแช่แข็งและทำให้ไม่ได้รับผลกระทบจากพลังอื่นอยู่น่ะ?” หานเซิ่นพูด

พลังของเรื่องราวของยีนกำลังแช่แข็งทุกเซลล์ ในอดีตหานเซิ่นไม่สามารถใช้พลังของเรื่องราวของยีนได้อย่างเต็มที่ แต่หลังจากที่เขาเข้าใจถึงการสงบนิ่งอย่างสมบูรณ์ เขาก็สามารถควบคุมร่างกายได้อย่างแท้จริง ตอนนี้หว่านเอ๋อไม่ส่งผลกระทบต่อเขาอีกต่อไปแล้ว

“ไม่… เป็นไปไม่ได้… เรื่องราวของยีนไม่ใช่สิ่งที่ฝึกได้ เจ้าต้องมีสุดยอดยีนเพื่อจะฝึกเรื่องราวของยีน แต่ถ้าเจ้ามีสุดยอดยีน เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องฝึกเรื่องราวของยีน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้มันเป็นการวิจัยที่ล้มเหลว มันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะถูกฝึก…” หลังจากที่ฉินซิวพูด เปลวไฟสีเลือดระเบิดอย่างบ้าคลั่ง เขาจะส่งหานเซิ่นกระเด็นออกไป

แต่เขายกหัวของตัวเองขึ้นมาได้แค่นิดเดียวก่อนที่มือของหานเซิ่นจะกดหัวของเขาลงไปอีกครั้ง หัวของเขาจมลงไปในพื้นหินลึกยิ่งกว่าเดิม

เปลวไฟสีเลือดที่น่ากลัวเข้ามาถูกร่างกายของหานเซิ่น แต่มันไม่สามารถทำอะไรได้ พลังของเลือดสีฟ้าที่กลับตาลปัตรนั้นไม่ได้ส่งผลอะไรต่อหานเซิ่น

“ฉินซิว มันถึงเวลาที่เจ้าต้องชดใช้” หานเซิ่นพูด

เปลวเพลิงสีเลือดของฉินซิวลุกโชน เขาเหมือนกับภูเขาไฟที่กำลังปะทุ ถึงแม้เขาจะไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ แต่เขาก็ยังหัวเราะและพูด

“ข้าไม่ได้คาดคิดว่าเจ้าฝึกจะวิชาจีโนอย่างเรื่องราวของยีนได้สำเร็จ แต่แล้วมันจะยังไง? เจ้าฆ่าข้าได้อย่างนั้นหรอ? ถ้าเจ้าฆ่าข้า เสี่ยวฮวาก็จะตายไปพร้อมๆกัน”

“จริงอย่างนั้นหรอ?” ใบหน้าของหานเซิ่นไม่เปลี่ยนแปลง แสงในดวงตาของเขาเริ่มจะดูแปลกๆ

พลังของศาสตร์ตงเสวียนไหลเวียนภายในร่างกายของหานเซิ่นอย่างเงียบๆ ในดวงตาของหานเซิ่นทั้งจักรวาลถูกแบ่งแยกเป็นสสารที่เล็กที่สุด

ทันใดนั้นมือกึ่งโปร่งใสของเขาที่จับหัวฉินซิวทะลุผ่านหมวกของอีกฝ่ายเข้าไป ขณะที่มืออีกข้างหนึ่งจับตัวของเสี่ยวฮวาเพื่อโยนขึ้นมา

เงาถูกดันออกมาจากร่างกายของเสี่ยวฮวาด้วยมือของหานเซิ่นพร้อมกับถูกกดลึกลงไปบนพื้น พื้นหินของจีโนฮอลล์มีรอยแตกร้าวที่กระจายออกไปในทุกทิศทางเหมือนกับใยแมงมุม มันเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้นที่จุดสูงกลาง ใบหน้าของเงานั้นดูเหมือนกับรูปปั้นของฉินซิว

ร่างกายของเสี่ยวฮวาถูกโยนขึ้นมาอยู่บนพื้น เขาตื่นขึ้นมาและมองไปที่หานเซิ่นด้วยความตกใจ “พ่อ…”

หานเซิ่นยังคงกดฉินซิวเอาไว้ขณะที่ถามขึ้นว่า “ลูกไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

“ผมไม่เป็นอะไร” เสี่ยวฮวาพูดพร้อมกับส่ายหัว

“ลูกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” หานเซิ่นพูดขณะที่จ้องไปที่ฉินซิว

“ลูกควรรีบไปจากที่นี่ ไปรอพ่ออยู่ในสเปชการ์เด้น มันจะมีคนมารับตัวลูกไป พ่อยังจำเป็นต้องจัดการกับเจ้าหมอนี่”

“พ่อระวังตัวด้วย” เสี่ยวฮวารู้ว่าถึงเขาจะอยู่ต่อก็มีแต่จะเป็นตัวถ่วง ดังนั้นหลังจากที่พูดเสร็จ เขาก็บินออกไปจากจีโนฮอลล์ในทันที

“ฉินซิว เจ้าพูดถูก พวกเราเหมือนกัน พวกเราจะทำทุกอย่างเพื่อสิ่งที่พวกเราหวงแหน ด้วยเหตุนั้นเจ้าต้องตาย” หานเซิ่นพูด และทันใดนั้นพลังในมือของเขาก็เพิ่มสูงขึ้น พลังของท่าตบขั้นสุดยอดกำลังจะเปลี่ยนร่างสปิริตของฉินซิวให้กลายเป็นผุยผง

ภายใต้พลังของท่าตบขั้นสุดยอด ร่างสปิริตสีแดงของฉินซิวเริ่มกลายเป็นผุยผงสีแดงก่อนที่ค่อยๆจางหายไป แต่ถึงอย่างนั้นฉินซิวก็ยังคงยิ้ม

“ใช่แล้ว พวกเราน่ะเหมือนกัน ข้าเข้าใจเจ้า”

หลังจากนั้นฉินซิวก็หันไปมองหว่านเอ๋อที่นอนอยู่บนพื้น

“ข้า ฉินซิวไม่เคยขออะไรใครมาก่อน แต่ข้าขอเจ้าอย่างหนึ่งจะได้ไหม?”

“พูดมา” หานเซิ่นพูด พลังในมือของเขายังคงเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ร่างสปิริตแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างรวดเร็ว

“ถ้าข้าชนะ ข้าก็ไม่จำเป็นต้องขออะไรเจ้า” ฉินซิวพูด

“แต่ถ้าข้าแพ้ เจ้าได้โปรดช่วยดูแลหว่านเอ๋อจะได้ไหม? เรื่องทั้งหมดนี้คือความผิดของข้าเพียงคนเดียว หว่านเอ๋อที่ไม่ได้ทำอะไรผิดไม่ควรต้องมารับกรรมที่ข้าก่อเอาไว้ ได้โปรดช่วยดูแลนาง”

“ตราบใดที่นางไม่ได้ทำอะไรใคร ข้าจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายนาง ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่” หานเซิ่นพูด

“ขอบคุณเจ้ามาก” หลังจากนั้นร่างกายของฉินซิวก็เริ่มเกิดความเปลี่ยนแปลง สีหน้าของเขาดูแปลกขณะที่เขาพูดต่อไปว่า

“สำหรับข้าโลกนี้เป็นเหมือนกับนรก แต่นี่คือโลกของหว่านเอ๋อ นางมีครอบครัวและเพื่อนอยู่ที่นี่ นางบอกข้าว่านางไม่อยากเห็นโลกนี้ถูกทำลาย ถึงแม้นางจะต้องตาย”

“แต่ข้าทนเห็นนางตายไม่ได้” ฉินซิวหลับตาลง ทันในนั้นก็มีดวงอาทิตย์ประหลาดโผล่ออกมาจากร่างสปิริตสีแดงของเขา

ตูม!

ในตอนที่พลังในร่างกายของฉินซิวถูกปลดปล่อย รอยร้าวใต้ร่างกายของเขาแพร่กระจายออกและก่อให้เกิดรอยร้าวอวกาศขนาดใหญ่ รอยร้าวอวกาศนี้แตกต่างไปจากรอยร้าวอวกาศทั่วๆไป มันมีออร่าสีเทาออกมาจากรอยร้าว มันเป็นอะไรที่แปลกและมันทำให้หานเซิ่นรู้สึกว่าเขากำลังตกอยู่ในอันตราย

เมื่อเห็นแบบนั้น สีหน้าของพระเจ้าก็เปลี่ยนไป เขามองไปที่หานเซิ่นและรีบพูดขึ้

“รีบฆ่าเขาเร็วเข้า พวกเราจะปล่อยให้เขาเปิดอุโมงค์ตรงกันข้ามไม่ได้”

หานเซิ่นรู้สึกตัวถึงความเลวร้ายของสถานการณ์ ภายใต้พลังที่น่ากลัวที่ออกมาจากรอยแยกอวกาศ แม้แต่พื้นหินที่แข็งแกร่งของจีโนฮอลล์ก็ละลายเหมือนกับหิมะ จากในรอยแยกนั้นออร่าที่น่ากลัวเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มันดูเหมือนกับออร่าของปีศาจจากดินแดนปีศาจ

แต่ทว่าหานเซิ่นคุ้นเคยออร่านี้ดี ในตอนที่เขาตกปลาอยู่ในทะเลสาบของเอาท์เตอร์สกาย เขารู้สึกถึงออร่าที่เหมือนกันนี้ มันเป็นออร่าของโลกปฎิสสาร

ฉินซิวปล่อยเสียงหัวเราะประหลาดออกมา “หานเซิ่นมาชมวิวของนรกด้วยกันกับข้า”

ทันใดนั้นฉินซิวยื่นมือมาจับหานเซิ่นและดึงเขาเข้าไปในรอยแยกอวกาศ