Super God Gene - ตอนที่ 3083 ซีดราก้อนวูแมน - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 3083 ซีดราก้อนวูแมน

หานเซิ่นชกหมัดใส่แม่น้ำ ทําให้ภาพสะท้อนแตกสลายทันที แต่ในระหว่างที่ภาพสะท้อนสลายไปนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ยังคงยิ้มให้กับเขา

ในตอนที่ผิวน้ำกลับมาสงบอีกครั้ง หานเซิ่นมองลงไปในแม่น้ำและเห็นภาพสะท้อนของตัวเอง เขาไม่ได้เห็นผู้หญิงคนนั้นอีก

หานเซิ่นรู้ว่ามันยังไม่จบเพียงแค่นี้ เขายังคงฆ่าบิ๊กสกายเดม่อนไม่สําเร็จ แต่เขาไม่รู้ว่าจะฆ่าบิ๊กสกายเดม่อนได้ยังไง

บอลด์กายมองมาที่หานเซิ่นและถาม “เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า?

“เหมือนข้าจะเห็นยีนเรชอยู่ในแม่น้ํา แต่ข้าคงจะคิดไปเอง” หานเซิ่นอธิบายอย่างง่ายๆก่อนที่จะเริ่มเดินต่อไป

ระหว่างที่เดินนั้น หานเซิ่นจะมองลงไปในแม่น้ำเป็นครั้งคราว แต่เขาเห็นเพียงแค่ใบหน้าของตัวเองเท่านั้น บิ๊กสกายเดม่อนไม่ได้ปรากฏตัวออกมาให้เห็นอีก

บอลด์กายตามหานเซิ่นมาและถาม “น้องชาย เจ้ากําลังจะไปที่ไหนอย่างนั้นหรอ?”

หานเซิ่นไม่ตอบ เขาขมวดคิ้วและพูด “ทําไมเจ้าถึงตามข้ามา?”

บอลด์กายยิ้ม “แม่น้ำโฮไลท์เป็นสถานที่ที่อันตราย การอยู่กันหลายๆคนนั้นยังไงก็ดีกว่า เจ้า าลังจะไปล่ายีนเรซหรือขุดไข่ยีนอย่างนั้นหรอ? ข้าจะช่วยเหลือเจ้าเอง”

“ไม่มีความจําเป็น” หานเซิ่นกรอกตาขณะที่เดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ เขาเคยเจ้าคนหน้าไม่อายมาก่อน แต่เขาไม่เคยพบใครที่หน้าไม่อายหนักถึงขนาดนี้ คนหัวโล้นคนนี้เพิ่งจะถูกหานเซิ่นช่วยชีวิต แต่เขากลับพูดแบบนั้นออกมา ความหน้าไม่อายของเขาเป็นอะไรที่หาได้ยาก

“เจ้าไม่ต้องเกรงใจข้าว่าแต่เจ้าชื่ออะไร? ข้าจดจําคนหล่อทุกคนในเมืองกําแพงหยกได้ แต่ข้าไม่เคยเห็นเจ้ามาก่อน”

เห็นได้ชัดว่าชายหัวโล้นคนนี้ไม่รู้จักคําว่าอาย เขาเอาแต่ถามคําถามหานเซิ่นไม่ยอมหยุด

“ถ้าเจ้ายังไม่รีบไปซะตอนนี้ และถ้าเจ้าตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง ข้าจะไม่ช่วยเจ้า” หานเซิ่นพูด

บอลด์กายทุบอกและพูด “ถ้ามันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอย่างบิ๊กสกายเดม่อน มันก็ไม่มีอะไรทําคนอย่างข้าได้ ข้าคือบอลด์กาย! อย่าได้กังวลไป ด้วยการที่มีข้าอยู่ที่นี่ ถึงแม้มันจะมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวซุ่มอยู่รอบๆ ข้าก็รับประกันความปลอดภัยของเจ้าได้”

หานเซิ่นถึงกลับพูดอะไรไม่ออก หลังจากนั้นเขาก็ไม่เสียเวลาพูดกับคนๆนี้อีก เขาเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆอย่างเงียบๆ

สําหรับคนอย่างกงซูจินแล้ว ถ้าเขาต้องการจะฆ่าใครสักคน มันไม่มีความจําเป็นที่เขาต้องลงมือด้วยตัวเอง

มิสเตอร์ของตระกูลกงซูนั้นมีชื่อเสียงโด่งดัง พวกเขาขุดไข่ยีนระดับสูงขึ้นมาได้จํานวนนับไม่ถ้วน พวกเขามีผู้ใช้ยีนเรซที่ทรงพลังมากมายเป็นผู้ติดตาม ภายในคฤหาสน์กงซูจึงมีผู้ใช้ยีนเรซอย่างโหลวจิ่วอยู่หลายคน

แถมมันยังมีขุนนางอีกมากมายที่พยายามจะสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลกงซู พวกเขาแค่ต้องพูดออกมาคําเดียว และเหล่าขุนนางก็จะช่วยเหลือพวกเขา

ความตายของผู้ใช้ยีนเรซไม่กี่คนนั้นถือว่าไม่เท่าไหร่ ตราบใดที่พวกเขาสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับมิสเตอร์ของตระกูลกงซู ขุนนางมากมายต่างก็คิดว่ามันเป็นอะไรที่คุ้มค่า

การที่โหลวจิ่วมาตายต่อหน้ากงซูจินนั้นทําให้เขารู้สึกอับยศอย่างมาก เขาจึงตัดสินใจส่งคนอื่นไปเพื่อฆ่าหานเซิ่น เขาอยากจะเห็นหานเซิ่นตายอย่างช้าๆต่อหน้าของเขา

กงซูจินไม่ใช่คนที่ทําอะไรบู่มบ่าม ถึงแม้เขาจะเกลียดหานเซิ่น แต่เขาก็รู้ว่าต้องไม่ประมาท เขาจึงเชิญผู้ใช้ยีนเรซที่ตระกูลกงซูไว้วางใจที่สุดมาอีกด้วย ชื่อของคนๆนั้นคือฮว่าหนองเยว่

ฮว่าหนองเยว่ถูกตระกูลกงซูช่วยเอาไว้ และเพื่อตอบแทนตระกูลกงซูที่ช่วยชีวิตเขา ฮว่าหนองเยว่จึงเลือกที่จะติดตามตระกูลกงซู ไม่อย่างนั้นด้วยพลังของฮว่าหนองเยว่มันไม่มีทางที่เขาจะลด ตัวลงมารับใช้ตระกูลของเหล่ามิสเตอร์ ถึงแม้กงซูจินจะเป็นคนที่ภาคภูมิใจในตนเอง แต่เขาก็ยังต้องมีมารยาทฮว่าหนองเยว่

ฮว่าหนองเยว่นั้นติดตามพ่อของกงซูจินมาเป็นเวลากว่าห้าสิบปี แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็ยังคงดูเหมือนกับคนอายุราวๆยี่สิบปี เขาดูค่อนข้างหล่อเหลา เขาต้องเป็นหนึ่งในคนที่หล่อที่สุดในเมืองกําแพงหยก

กงซูจินมองที่ฮว่าหนองเยว่และพูดอย่างมีมารยาท “ลุงฮว่า พวกเราระบุตําแหน่งของเด็กคนนั้นได้แล้ว คิดว่าพวกเราควรจะทํายังไงดี?”

ฮว่าหนองเยว่กําลังถือพัดอยู่ในมือ แต่เขาไม่ได้กางมั่นออก เขาวางมันลงในมืออีกข้างหนึ่งและพูดด้วยรอยยิ้ม

“เมื่อดูจากร่องรอยที่ถูกทิ้งเอาไว้ มันยังมีอีกคนหนึ่งติดตามเขาไป ดังนั้นก่อนที่พวกเราจะทําอะไร พวกเราควรสืบให้รู้ก่อนว่าคนๆนั้นเป็นใคร”

“นั่นเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ” กงซูจินหันไปพูดกับชายแก่คนหนึ่ง “เฒ่าเจา เจ้าไปจัดการเรื่องนี้”

“นายน้อยวางใจได้เลย” ชายแก่ตอบรับ เขาเรียกยีนเรซที่ดูเหมือนกับเหยี่ยวออกมา เขารวมร่างกับมันและกลายเป็นมอนสเตอร์หน้าเหยี่ยว เขากางปีกออกและบินตรงไปในทิศทางของหานเซิ่น

กงซูจินยิ้มให้กับฮว่าหนองเยว่และพูด “เฒ่าเจามีสมญานามว่าตาเหยี่ยว ถึงแม้ยีนเรซเหยี่ยวเนตรสปิริตที่เขารวมร่างด้วยจะเป็นแค่ระดับราชัน แต่มันก็ทรงพลังมากๆ มันทําให้เขามองเห็น แม้แต่มดที่อยู่ไกลออกไปเป็นร้อยไมล์ มันจึงมีประโยชน์มากๆต่อการสอดแนม”

อว่าหนองเยว่พยักหน้า เขายิ้มและไม่พูดอะไรอีก

ในระหว่างทางหานเซิ่นยังคงครุ่นคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะไล่ชายหัวโล้นคนหนี้ไปให้พ้นๆ แต่ชายคน นี้เป็นเหมือนกับหมากฝรั่งที่เหนียวหนึบ หานเซิ่นไม่สามารถไล่อีกฝ่ายไปได้

บอลด์กายดึงหานเซิ่นเข้ามาใกล้ๆ เขาชี้ไปที่ภูเขาและพูด “น้องหานอย่าเพิ่งไป ข้าคิดว่าภูเขานี้มีไข่ยีนอยู่”

“เจ้ามีความสามารถในการหาชีพจรพระเจ้าอย่างนั้นหรอ?”

หานเซิ่นมองบอลด์กายด้วยความประหลาดใจ อีกฝ่ายเป็นคนที่มีร่างกายกํายํา จึงดูไม่เหมือนกับคนที่จะเรียนรู้วิธีการหาชีพจรพระเจ้า

บอลด์กายยิ้ม “แน่นอนอยู่แล้ว อาจารย์ของข้าเป็นหนึ่งในสามมิสเตอร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในอาณาจักรฉิน ข้าเก่งมากๆในเรื่องการมองหาชีพจรพระเจ้าและการขุดไข่ยีน ถึงข้าจะไม่เก่งเท่ากับอาจารย์ แต่ข้าก็เก่งกว่ามิสเตอร์ส่วนใหญ่”

“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ขุดไข่ยีนอยู่ที่นี่ มันยังบางสิ่งที่ข้าจําเป็นต้องไปทํา” หลังจากที่พูดเสร็จ หานเขินก็เตรียมตัวจะเดินหน้าต่อ

เนื่องจากมีบอลด์กายติดตามอยู่ หานเซิ่นจึงไม่สามารถใช้คัมภีร์นภาอําพันเพื่อเปลี่ยนยีนเรซให้กลายเป็นไข่ยีนได้ จนถึงตอนนี้เขาพลาดโอกาสที่จะทําแบบนั้นไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว

“น้องหานฟังข้าก่อน ที่นี่เป็นสถานที่ที่แม่น้ำสองสายมาบรรจบกัน ในวิชาการมองหาชีพจรพระเจ้าจะเรียกสถานที่แบบนี้ว่าซีดราก้อนวูแมน ซึ่งตําแหน่งไหนที่มังกรมาบรรจบกัน ตําแหน่งนั้นจะมีไข่ยีนอยู่”

หลังจากนั้นบอลด์กายก็หันไปมองรอบๆและพูดต่อ “แม่น้ำโฮไลท์นั้นเป็นชีพจรพระเจ้าขนาดใหญ่ สนามแม่เหล็กของที่นี่รุนแรงมาก มันมีซีดราก้อนวูแมนอยู่ที่นี่ ดังนั้นไข่ยีนที่นี่ก็ต้องเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ น้องหาน ก่อนหน้านี้เจ้าช่วยชีวิตข้าเอาไว้ ดังนั้นข้าจะตอบแทนเจ้าด้วยไข่ยีนของที่นี่ ข้าจะมอบไข่ยีนทั้งหมดที่หาได้ให้กับเจ้า”

“ที่เจ้าพูดเป็นความจริงอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นมองไปที่บอลด์กายอย่างไม่เชื่อใจ เขาคิดว่าบอลด์กายนั้นดูไม่เหมือนกับมิสเตอร์ที่พึ่งพาได้

บอลด์กายทุบอกอย่างภาคภูมิ “ข้าขอรับปากว่าถ้าข้าขุดไข่ยีนระดับสูงขึ้นมาไม่ได้ ข้าก็ยินดีจะมอบหัวโล้นๆของข้าให้กับเจ้าแทนไข่ยีน”

“ข้าจะเอาหัวเจ้าไปเพื่ออะไร” หานเซิ่นพูด

“นั่นมันก็จริง แต่ถึงมันจะไม่มีไข่ยีนระดับสูงอยู่ที่นี่ อย่างน้อยๆมันก็ต้องมีไข่ยีนระดับราชันอยู่ ถ้าเจ้าโชคดี บางทีเจ้าอาจจะได้ไปยีนระดับเทพเจ้า เชื่อข้าสักครั้งเถอะ น้องหาน” บอลด์กายดูจริงใจ

หานเซิ่นไม่ได้สนใจไข่ยีนอะไรมากนัก แต่เขาอยากดูว่าบอลดกายนั้นจะมีประโยชน์จริงๆ หรือเปล่า ด้วยเหตุนั้นเขาจึงตัดสินใจตามบอลด์กายไปขุดหาไข่ยีน