Super God Gene - ตอนที่ 3359 ชะตากรรมของเป่าเอ๋อ

“หากผู้นำคนเก่าของ God Chaos Party เป็นนางฟ้าที่ White King พูดถึง นั่นหมายความว่าเมื่อนานมาแล้ว ผู้นำคนเก่าได้จัดการฝ่าด่านทั้งจักรวาลหลักและจักรวาลย้อนกลับได้แล้ว เธอจัดการเข้าถึงจักรวาลเจโนได้สำเร็จ… เดี๋ยวนะ…” สมองของหานเซิ่นสว่างขึ้นทันใดเมื่อความคิดที่น่ากลัวแวบเข้ามาในใจของเขา

“ถ้าฉันบอกว่าหัวหน้ากลุ่ม God Chaos Party เป็นสิ่งมีชีวิตที่มาจากจักรวาลเจโน…” หานเซ็นคิดว่าความคิดที่เขาเพิ่งคิดขึ้นมานั้นค่อนข้างบ้า แต่ในทางกลับกัน มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ถือว่าเป็นไปไม่ได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีข้อเท็จจริงใดๆ ที่จะยืนยันการคาดเดาของเขา ดังนั้น เขาจึงหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ที่มาของหัวหน้าพรรค God Chaos ดูเหมือนจะไม่สำคัญมากนัก ตอนนี้ หานเซ็นต้องการทราบเพียงว่าเมล็ดฟักทองมีจุดประสงค์อะไรและจะมีประโยชน์ต่อเป่าเอ๋ออย่างไร เขาไม่รู้ว่ามันจะดีหรือร้ายสำหรับเธอ

ปีศาจท้องฟ้าใหญ่เห็นหนังสือเช่นกัน แต่เธอเพียงแค่พลิกหน้าหนังสืออย่างเบามือ สำหรับการคว้าหนังสือนั้นเป็นสิ่งที่เธอไม่กล้าทำ เธอยังคงกลัว แม้ว่ามันจะเป็นเพียงรูปปั้นในห้องนั้น แต่เธอก็ไม่ต้องการแสดงความไม่เคารพใดๆ

ปีศาจท้องฟ้าใหญ่เดินไปรอบๆ เตียงอย่างระมัดระวัง เธอเริ่มค้นหาไปทั่ว เธอไม่ได้ค้นหาอย่างละเอียดมากนัก ปีศาจท้องฟ้าใหญ่ไม่ได้ค้นหาทุกอย่างที่เธอเห็น เธอเพียงแค่สังเกตสิ่งที่เธอทำได้

ในห้องโถงมีของมากมาย มีเตาสำริด หม้อสำริด รูปปั้นสำริด และเครื่องดนตรี มีชั้นหนังสือและม้วนกระดาษไม้ไผ่ มีสิ่งของมากมาย ปีศาจท้องฟ้าใหญ่จ้องมองสิ่งของเหล่านั้นทั้งหมด แต่เธอไม่ได้แตะต้องสิ่งใดเลย

เมื่อปีศาจท้องฟ้าใหญ่เห็นสิ่งหนึ่ง ร่างของเธอก็เริ่มสั่นเทา เธอสูญเสียเสียงขณะที่เธอตะโกนว่า “เตาหัวใจปีศาจ!”

หานเซ็นใช้ออร่าตงซวนของเขาเพื่อแอบดู เขาเหลือบมองวัตถุที่ทำให้ปีศาจท้องฟ้าใหญ่ตกใจและเริ่มสั่นเหมือนคนบ้า มันคือเตาโลหะสีดำกว้างเจ็ดนิ้ว

เตาไฟนี้มีลักษณะเป็นทรงครึ่งวงกลมและตกแต่งด้วยลายดอกไม้ มันเป็นสีดำ ไม่ทราบว่าทำด้วยอะไร มีลวดลายดอกไม้ลึกลับ และยังมีควันสีขาวออกมาด้วย

หานเซ็นไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งนี้มีอะไรดีนัก เมื่อเทียบกันแล้ว ปีศาจท้องฟ้าใหญ่กลับตื่นเต้นกับมันมาก เธอสั่นมากขณะที่เธอค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้วัตถุที่เธอประกาศว่าเป็นเตาหัวใจปีศาจ

เธอดูลังเลมากที่จะเข้าใกล้ มือของเธอค่อย ๆ ยื่นไปข้างหน้า หานเซิ่นรู้ว่าเธอกำลังตัดสินใจที่ยากลำบาก แต่เธอไม่สามารถต่อสู้กับสิ่งยัวยุนั้นได้ เธอถือเตาหัวใจปีศาจ

“ลูกสาวตัวน้อย เจ้ากลับมาแล้ว” เมื่อเตาหัวใจปีศาจถูกยกขึ้น เสียงของผู้หญิงก็ดังขึ้นในห้องโถง เสียงนั้นฟังดูมีชีวิตชีวาและสง่างาม

ตึ๊ง ตึ๊ง!

ปีศาจท้องฟ้าใหญ่ยืนนิ่ง เตาหัวใจปีศาจที่เธอถืออยู่หล่นลงไปที่พื้น เธอมองไปด้านหลังด้วยสายตาไม่เชื่อ เธอหันไปมองรูปปั้นหยก

รูปปั้นหยกวางอยู่ตรงข้ามเตียง แม้จะยังดูเหมือนเป็นหิน แต่ดวงตากลับมีพลังชีวิต ใบหน้าก็มีพลังชีวิตเช่นกัน ราวกับว่ารูปปั้นมีชีวิต กำลังยิ้มให้กับปีศาจบนท้องฟ้า

“ท่าน… ท่านผู้นำ…” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่กระโดดเข้ามาขวางหน้ารูปปั้นหยกและเริ่มคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้นนั้น เธอคว้ามือของรูปปั้นหยกไว้แต่ก็สติฟั่นเฟือนเกินกว่าจะพูดออกมาเป็นคำพูด

“ลูกสาวตัวน้อย อย่าทำแบบนี้ นี่เป็นเศษเสี้ยวสุดท้ายของจิตวิญญาณของฉัน หากเธอตื่นเต้นเกินไปและดับส่วนสุดท้ายของจิตวิญญาณของฉันไป ฉันจะไม่สามารถพูดคุยกับเธอได้” รูปปั้นหยกยกมือขึ้นและลูบผมของปีศาจฟ้าใหญ่ราวกับแม่ที่รักลูกของเธอ

“ท่านชาย ท่านจะไม่กลับมาจริงๆ เหรอ” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่มักจะเจ้าชู้และมีชื่อเสียงในเรื่องการเล่นตลกและทำให้ทุกคนดูโง่เขลา ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เธอเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มองรูปปั้นด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตา ราวกับว่าเธอกำลังภาวนาขอคำตอบ

“บางที ข้าพเจ้าเป็นเพียงเศษเสี้ยวของจิตวิญญาณ ดังนั้นยังมีอีกหลายสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่รู้” รูปปั้นหยกกล่าวพร้อมถอนหายใจ จากนั้นจึงถามปีศาจท้องฟ้าใหญ่ “ลูกสาวตัวน้อย เจ้าเห็นลูกของข้าพเจ้าหรือไม่”

“ฉันเคยเห็นเธอแล้ว” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่กล่าว “เธอช่างยิ่งใหญ่และงดงาม เธอเหมือนกับคุณ เธอมีความสามารถมากมายอย่างเหลือเชื่อและสามารถบรรลุถึงคุณธรรมทั้งหมดได้ ในจักรวาลทั้งหมด ฉันไม่สงสัยเลยว่าไม่มีใครดีไปกว่าเธออีกแล้ว”

“การเป็นคนดีอาจไม่ใช่เรื่องดี ฉันอยากให้เธอเป็นเด็กธรรมดาที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายมากกว่า” เมื่อรูปปั้นหยกได้ยินคำพูดของปีศาจท้องฟ้าใหญ่ เธอก็ดูแปลก ๆ เธอมีความสุขและภูมิใจ แต่เธอก็เป็นกังวลด้วยเช่นกัน

“ท่านชาย ท่านกังวลว่าห้องโถงเกโนจะไม่ยอมรับท่านอาจารย์น้อยของเราหรือ? ไม่ต้องกังวล หากฉันเดาถูก หัวหน้าห้องโถงเทพคนใหม่ก็รู้ตัวตนของอาจารย์เป่าเอ๋อแล้ว เขาไม่ได้พยายามทำอะไรกับอาจารย์เป่าเอ๋อ ดังนั้น ฉันไม่คิดว่าคุณจำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้มากเกินไป”

“ชื่อของเด็กคนนั้นคือเป่าเอ๋อร์” รูปปั้นหยกกล่าวอย่างแผ่วเบา มันเปล่งประกายแสงแห่งความเป็นแม่

“ใช่แล้ว” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่กล่าว “มนุษย์ลูกครึ่งรับเธอเป็นลูกของตัวเองและตั้งชื่อนั้นให้เธอ”

“คนนั้นปฏิบัติต่อเป่าเอ๋อดีหรือเปล่า?” รูปปั้นหยกถาม

“ดี ดีมาก เขาปฏิบัติต่ออาจารย์เป่าเอ๋อเหมือนลูกสาวจริงๆ อาจารย์เป่าเอ๋อก็รักเขามากเช่นกัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่พยายามจะพรากเธอไปจากเขา” คำตอบของปีศาจท้องฟ้าใหญ่ทำให้ฮันเซิ่นรู้สึกดีขึ้นมาก

“ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น” รูปปั้นหยกถอนหายใจ “คงจะดีถ้าอาจารย์เป่าเอ๋อเป็นเหมือนเด็กปกติทั่วไป เราจะไม่ต้องกังวลใจเกี่ยวกับเธอมากเกินไป”

“ท่านหมายความว่าอย่างไร” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่จ้องมองรูปปั้นหยกด้วยความสับสน

รูปปั้นหยกถอนหายใจ “ร่างกายของเป่าเอ๋อมียีนของเขาอยู่ ไม่ว่าวิญญาณเทพแห่งห้องโถงเกโนจะเกลียดฉันมากเพียงใด พวกเขาก็จะไม่ทำอะไรกับเป่าเอ๋อเพื่อเห็นแก่เขา ฉันไม่กังวลเกี่ยวกับพวกเขา”

“ท่านกังวลว่ากลุ่ม God Chaos จะทำร้ายนายน้อยหรือไม่” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่ถาม

รูปปั้นหยกส่ายหัว “พรรค God Chaos มีชนชั้นสูงมากมาย ส่วนใหญ่มีความทะเยอทะยาน แต่ส่วนใหญ่เป็นคนหยิ่งยโสและแก่ชรา แม้แต่ Ancient Devil และ Bury Path God ก็ยังมุ่งเน้นเกินไปที่จะได้ตำแหน่งผู้นำ พวกเขาไม่สนใจลูกของฉันเลย”

หลังจากหยุดชั่วครู่ ใบหน้าของรูปปั้นหยกก็ดูเย่อหยิ่งและภาคภูมิใจ จากนั้นเธอก็พูดว่า “ด้วยยีนที่ลูกสาวของฉันมี ในจักรวาลนี้ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะทำร้ายเธอได้”

“ถ้าอย่างนั้น คุณจะกังวลเรื่องอะไรล่ะ” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่จ้องมองรูปปั้นหยกด้วยความสับสน

นอกจากกลุ่มเทพแห่งความโกลาหลและห้องโถงเกโนแล้ว เธอไม่อาจคิดได้ว่าใครอาจต้องการทำร้ายเป่าเอ๋อร์

“ฉันเป็นห่วงคนคนหนึ่ง” รูปปั้นหยกเงียบไป หลังจากนั้นไม่นาน เธอกล่าวว่า “เฉพาะคนคนนั้นเท่านั้นที่จะทำร้ายเป่าเอ๋อได้ แม้ว่าเขาจะไม่ทำร้ายเป่าเอ๋อก่อน เป่าเอ๋อก็ยังต้องเผชิญหน้ากับเขา นั่นคือชะตากรรมของเป่าเอ๋อ เธอจะไม่สามารถหลีกหนีสิ่งนี้ได้

“แต่ทำไมล่ะ นี่ใครเหรอ” ปีศาจท้องฟ้าใหญ่ถามด้วยความตกใจ นี่ไปไกลเกินกว่าที่เธอคาดไว้มาก

“มนุษย์อัลฟ่า” รูปปั้นหยกพูดคำสองคำนี้ออกมาช้ามาก

ปีศาจท้องฟ้าใหญ่หยุดนิ่ง เธอไม่เคยได้ยินชื่อมนุษย์ที่มีชื่อนั้นมาก่อน เมื่อพิจารณาจากความหมายของชื่อแล้ว มีโอกาสสูงมากที่มนุษย์คนนั้นจะเป็นอัลฟ่าของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ตามความรู้ของปีศาจแห่งท้องฟ้าใหญ่เกี่ยวกับมนุษย์ พวกเขาไม่มีอัลฟ่า ในจักรวาลแห่งอาณาจักร มนุษย์มีบรรพบุรุษของตนเองที่ไม่ใช่คนกลุ่มเดียวกัน

รูปปั้นหยกดูเหมือนจะรู้แล้วว่าอะไรที่ทำให้ปีศาจท้องฟ้าใหญ่กังวลอยู่ตอนนี้ เธอจึงพูดว่า “เขาอาจจะไม่ได้ใช้ชื่อนั้น บางทีเขาอาจจะกลับชาติมาเกิดใหม่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขาชื่ออะไร ไม่ว่าเขาจะกลับชาติมาเกิดใหม่อย่างไรหรือพรสวรรค์ของเขาจะยอดเยี่ยมเพียงใด แข็งแกร่งหรืออ่อนแอ หากบุคคลนั้นสามารถใช้เกราะต้นแบบยีนของฉันได้ นั่นคือบุคคลที่เรากำลังมองหา”

เมื่อหานเซิ่นได้ยินดังนั้น หัวใจของเขาเต้นแรง มีชื่อหนึ่งผุดขึ้นมาในใจของเขา “ฉินซิ่ว!”