Super God Gene - ตอนที่ 3426: ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้คน

บูม! บูม!

สนามรบทั้ง 16 แห่งมีสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นซึ่งปิดกั้นนักสู้และทำให้พวกเขาถูกจำกัดอยู่ในสนามประลองของตนเอง หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลง สิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นของสนามประลองทั้งสองแห่งก็พังทลายลง ผู้ชนะของสนามประลองทั้งสองแห่งจะต้องต่อสู้ต่อไปเพื่อเข้ารอบแปดอันดับแรก

การต่อสู้บนแผ่นเจโนทั้งหมดก็เป็นเช่นนั้น ไม่มีใครได้รับเวลาพัก เมื่อการต่อสู้ในสนามรบทั้งสองสิ้นสุดลง ก็เกิดการต่อสู้ครั้งใหม่ กระบวนการนี้จะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเหลือคนใดคนหนึ่งที่ยังคงยืนอยู่

หานเซ็นต้องรออยู่สักพักก่อนที่เกราะป้องกันที่มองไม่เห็นของเขาจะพังทลายลงมา แต่สถานที่ที่เขาไม่เห็นก็ไม่ได้ถูกปิดกั้นอีกต่อไป

“คู่ต่อสู้คนที่สองของฉันคือใคร ฉันหวังว่าจะเป็นฉินซิ่ว” หานเซิ่นคิด จากนั้นเขาก็หันไปมองในทิศทางใหม่ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาเห็นตรงนั้นทำให้เขาตกใจไม่น้อย

“หานเซิ่น” เมื่อหวางหยูหางเห็นหานเซิ่น เขาก็ตกใจและหัวเราะออกมาทันที

“นี่มันแย่มาก” หานเซิ่นเดินไปหาหวางหยูหางแล้วยิ้มแห้งๆ ให้เขา

โอกาสของการเผชิญหน้าครั้งนี้ไม่สูงนัก แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ลงเอยด้วยการเป็นคู่แข่งกัน ชัดเจนว่านี่ไม่ใช่เรื่องดีเลย นั่นหมายความว่าหนึ่งในพวกเขาจะต้องพ่ายแพ้

ในสวนอวกาศ หลินเฟิง หวงฟู่จิง และคนอื่นๆ เฝ้าดูหานเซิ่นเผชิญหน้ากับหวางหยูหาง หลังจากที่พวกเขาเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็เสียใจมากที่เห็นมัน เนื่องจากสิ่งนี้เกิดขึ้นแล้ว ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้เพื่อเปลี่ยนแปลงมัน

“มนุษย์สองคนกำลังแข่งขันกัน คงจะสนุกมาก คุณคิดว่าคู่ไหนแข็งแกร่งกว่ากัน”

“แน่นอนว่ามันคือหวาง ยู่หาง ผู้นำโลหะที่เขาโค่นล้มลงต้องการเพียงครึ่งก้าวเพื่อยกระดับอัตราการทำลายโลกให้สูงสุด แต่ก่อนที่หวาง ยู่หางจะยอมคุกเข่าและฆ่าตัวตาย พลังนั้นน่ากลัวแค่ไหนกันนะ หานเซิ่นเล่นตลกในการต่อสู้ครั้งแรกของเขา การต่อสู้ครั้งแรกนั้นไม่มีอะไรนอกจากการหลอกลวง ตอนนี้เขาต้องต่อสู้จริงๆ ฉันพนันได้เลยว่าหวาง ยู่หางจะเป็นคนจัดการเขาพร้อมกับขยะ”

“ฉันไม่รู้ว่าหานเซิ่นแกล้งสู้หรือเปล่า แต่ว่าหวาง ยู่หางนั้นแข็งแกร่งมาก ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนั้น กระป๋องที่เขาหยิบออกมาเป็นหนึ่งในสี่ราชาหลักของพรรคเทพแห่งความโกลาหล เขาทำให้มันบิดหัวตัวเองและตาย ใครในโลกนี้สามารถทำแบบนั้นกับใครได้ มีใครในจักรวาลอื่นทำแบบนั้นได้บ้างไหม”

มนุษย์ส่วนใหญ่ในจักรวาลแห่งอาณาจักรเชื่อว่าหวางหยูหางแข็งแกร่งกว่าหานเซิ่น พวกเขาคิดว่าหวางหยูหางจะชนะ

อย่างไรก็ตาม ผู้คนในจักรวาลเจโนไม่ได้คิดเรื่องต่างๆ ในแบบเดียวกัน พวกเขาเข้าใจถึงความเชื่อมโยงระหว่างหานเซิ่นและหวางหยูหางมากขึ้น

“หวาง ยู่หางได้เจอกับหาน เซินแล้ว! บางทีนี่อาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้ นี่จะทำให้หาน เซินได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ รีเฟรชตัวเอง และเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันในแปดไฟต์แรกในขณะที่เขาอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”

“เป็นเรื่องน่าเสียดายมากที่หวางหยูหางและดอลลาร์ต่างก็แข็งแกร่งมาก พวกเขาไม่ควรได้พบกันเร็วขนาดนี้”

“เป็นเรื่องน่าเสียดายที่หวางหยูหางได้พบกับเขา พลังของเขาช่างน่ากลัวและแปลกประหลาด แต่มิสเตอร์ดอลลาร์อยู่ที่นั่นแล้ว ด้วยความเคารพอย่างเรียบง่าย เขาควรปล่อยให้มิสเตอร์ดอลลาร์ชนะ ฉันคิดว่ามีเพียงมิสเตอร์ดอลลาร์เท่านั้นที่สามารถเอาชนะฉินซิ่วได้”

จักรวาลทั้งสองมีความคิดเห็นที่ตรงกันข้ามเกี่ยวกับเรื่องนี้ และพวกเขาทั้งหมดกำลังดูการต่อสู้บนแผ่นเจโน ไม่มีใครมากนักที่หันมาสนใจการต่อสู้ของฉินซิ่ว

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากเห็นฉินซิ่วต่อสู้ มันไม่มีประโยชน์เลยที่พวกเขาจะดูฉินซิ่วต่อสู้ ไม่มีใครสามารถขวางฝ่ามือของฉินซิ่วได้เลย

ในระหว่างการต่อสู้ หวัง ยู่หาง ถูหน้าของเขาและพูดว่า “ตกลง ฉันสามารถช่วยให้คุณก้าวไปสู่ขั้นต่อไปได้ ฉันได้ปฏิบัติตามภาระหน้าที่ของภารกิจของฉันแล้ว ดังนั้น ฉันจึงปล่อยให้คุณจัดการส่วนที่เหลือ”

หลังจากที่หวางหยูหางพูดเช่นนั้น จักรวาลแห่งอาณาจักรก็ตกอยู่ในภาวะตกตะลึง หวางหยูหางที่พวกเขาทั้งหมดสนับสนุนกำลังจะยอมแพ้และยอมแพ้

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ หวางหยูหางแข็งแกร่งกว่า ทำไมเขาถึงให้โอกาสหานเซิ่นชนะล่ะ”

“พวกเขาต่างก็เป็นมนุษย์ พวกเขาไม่เชื่อในหลักการเอาตัวรอดของผู้แข็งแกร่งที่สุดหรือ? ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าควรเป็นผู้ก้าวหน้า”

“ดูเหมือนว่าฮันเซ็นจะมีเพื่อนดีๆ อยู่บ้าง เขาสามารถเผชิญหน้ากับผู้คนที่เขารู้จักในทั้งสองแมตช์ของเขาได้ แต่ด้วยพลังที่แท้จริง เขาคงไปได้ไม่ไกลนัก ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะเผชิญหน้ากับเพื่อนคนอื่นจากแปดอันดับแรกได้”

ในเจ็ดอาณาจักร ผู้คนจำนวนมากรู้สึกแย่กับหวาง ยู่หาง พวกเขารู้สึกสงสารเขา เมื่อหวาง ยู่หางเอาชนะผู้นำโลหะได้ นับเป็นชัยชนะที่น่าตกตะลึงสำหรับพวกเขาที่ได้เห็น

ในทางกลับกัน สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในจักรวาลเจโนต่างก็คิดว่าสิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ดอลลาร์แข็งแกร่งกว่าทั้งสอง และเขาควรเป็นคนที่ดำเนินการต่อ การตัดสินใจของหวาง ยู่หางนั้นไม่น่าแปลกใจในเรื่องนี้

“อย่าไป” หานเซิ่นดึงหวางหยูหางแล้วพูดว่า “ไม่ต้องรีบหรอก บางทีเราควรคุยกันสักหน่อย”

“แชท?” สิ่งมีชีวิตที่เฝ้าดูการต่อสู้ครั้งนี้ต่างตกตะลึง พวกมันรู้บางอย่าง และพวกมันก็ดูแปลกๆ

ในจักรวาลแห่งอาณาจักร เหล่าขุนนางที่ไม่ชอบหานเซนต่างก็ตะโกน

“หานเซ็นคนนี้เป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง แต่เขากลับเป็นคนเลวทรามมาก! เขายอมให้เพื่อนยอมรับก็ได้ แต่เขาต้องการให้เพื่อนรอก่อนเพื่อจะได้มีเวลาพักบ้าง เขาไร้ยางอายสิ้นดี!”

“เขาไม่ได้แค่ไร้ยางอาย! เขาหยาบคาย! การต่อสู้ครั้งล่าสุดเป็นการหลอกลวง เขาไม่ได้ใช้พลังใดๆ แล้วทำไมเขาต้องพักตอนนี้ด้วย นี่มันหยาบคายมาก”

“อะไรนะ” หวัง ยูฮังมองหาน เซิ่นด้วยความสับสนเล็กน้อย

ในความเป็นจริง เมื่อเขาต่อสู้กับผู้นำโลหะ เขาได้ใช้พลังงานไปมาก เขาไม่อยากสู้ด้วย เป็นเรื่องดีสำหรับเขาที่ได้พบกับฮันเซ็น มันเป็นการพักที่ดีสำหรับพวกเขาทั้งคู่

“ดูแลสเปซการ์เดนแทนฉันด้วย” หานเซิ่นกระซิบที่หูของหวางหยูหาง “ฉันกลัวว่าฉินซิ่วจะมีกลอุบายบางอย่างซ่อนอยู่”

เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับตัวเอง เขากังวลเกี่ยวกับครอบครัวของเขา

“ฉันจะไม่รับประกันว่ามันจะปลอดภัยอย่างแน่นอน แต่หาก Qin Xiu ยังมีกลอุบายเหลือให้เล่นอีก ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ก็จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับผู้คนของ Space Garden”

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง หานเซ็นก็พูดว่า “ตกลง ฉันจะปล่อยให้คุณจัดการเรื่องทั้งหมดนั้นเอง ถ้า… ฉันบอกว่าถ้า… ถ้าคุณทำไม่ได้ บอกลิตเติ้ลโกลด์โกลด์ว่าฉันจะปล่อยให้เขาใช้พลังของเขา

“ผมเข้าใจ ถ้าไม่จำเป็น ผมไม่ปลุกไอ้หมอนั่นหรอก” หวังหยูหางพยักหน้า เขารู้ว่าร่างกายของไอ้หนูทองน้อยมันแปลก ๆ

เมื่อภัยพิบัติจากสัตว์ร้ายแห่ง Break World เกิดขึ้น Little Gold Gold ก็เปิดประตูทองของเขาออกมา Wang Yuhang ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่หลังประตูทองนั้น แต่เขารู้ว่ามันต้องมีอะไรน่ากลัวแน่ๆ

ประตูทองไม่เคยเปิดออกอย่างสมบูรณ์ แต่สัตว์ร้ายแห่ง Break World ยังคงถูกทำลายจนหมดสิ้นโดย Little Gold Gold ทุกอย่างภายในระยะไม่กี่พันไมล์จากประตูที่เปิดแง้มถูกทำลายจนหมดสิ้น

โชคดีที่ลิตเติ้ลโกลด์โกลด์อาศัยอยู่ไกลจากฐานทัพ หากไม่เป็นเช่นนั้น ฐานทัพและผู้คนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ที่นั่นคงถูกทำลายล้าง

ตั้งแต่ฮันเซ็นบอกกับลิตเติ้ลโกลด์โกลด์ว่าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดประตูทองได้อย่างอิสระ การโจมตีแบบลวกๆ ของเขาช่างน่ากลัวเกินไป ลิตเติ้ลโกลด์โกลด์มักจะฟังฮันเซ็นเสมอ ถ้าเขาถูกบอกไม่ให้ใช้ประตูทอง แม้ว่าจะมีคนจะฆ่าเขา เขาก็จะยังไม่ใช้ประตูทองอยู่ดี

หลังจากหานเซิ่นอธิบาย เขาก็ถอยกลับไปและพูดว่า “ตกลง คุณออกไปได้แล้ว”

“ฉันจะปล่อยให้คุณจัดการเรื่องนี้เอง กำจัดไอ้เวรนั่นออกไปซะ ฉินซิ่ว แล้วพาหว่านเอ๋อผมดำกลับมาด้วย” หวัง ยู่หางตบไหล่หานเซิ่น จากนั้นเขาก็ยอมแพ้และออกจากสนามรบไป

หลายคนเห็นว่าฮันเซ็นสามารถเลเวลอัปได้ง่าย ๆ และรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้คนในอาณาจักรทั้งเจ็ด ผู้คนในอาณาจักรนั้นเกลียดฮันเซ็นอยู่แล้ว ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงฟังดูขมขื่นและเย็นชาเป็นพิเศษ