Super God Gene - ตอนที่ 3430: ต้นเครปไมร์เทิล

“มีเพียงสี่คนเท่านั้นที่สามารถเดินบนเส้นทางนี้และก้าวต่อไปได้ แม้ว่าฉันจะไม่ได้เจอกับฉินซิ่วในรอบนี้ ฉันก็ต้องเจอเขาในที่สุด รอบหน้าฉันอาจจะเจอกับฉินซิ่วก็ได้” หานเซ็นไม่สนใจว่าเขาจะเจอกับคู่ต่อสู้คนไหน

เมื่อเห็นพื้นที่เปิดโล่งอยู่เบื้องหน้า เขาจึงเห็นคนๆ หนึ่งโผล่ออกมาจากก้อนเมฆ หานเซ็นตกใจมากที่รู้ว่าคนๆ นั้นเป็นใคร

ร่างกายของชายผู้นั้นเปล่งประกายแสงแห่งเทพ เขาเปรียบเสมือนดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า เขาคือจิตวิญญาณแห่งเทพ แต่หานเซิ่นไม่สามารถจำจิตวิญญาณแห่งเทพผู้นี้ได้ เขาประหลาดใจไม่น้อย

“แปลกดี ฉันเคยเจอเทพหลักแห่งการทำลายล้างทั้ง 12 องค์และผู้นำห้องโถงเทพแล้ว ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อน” หานเซ็นตรวจสอบวิญญาณเทพ.. สมองของเขาคิดอย่างรวดเร็ว “แม้ว่าวิญญาณเทพระดับการทำลายล้างทั้ง 12 องค์ต้องการมีส่วนร่วมในการต่อสู้บนแผ่นเจโนและสามารถไปถึงสี่อันดับแรกได้ วิญญาณเทพที่ไม่มีชื่อนี้เป็นคนที่พยายามทำเช่นนั้น นี่มันแปลกมาก”

วิญญาณเทพนั้นแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตทั่วไป พวกมันอาศัยวิหารเทพและฐานเทพของตน ระดับและความแข็งแกร่งของวิญญาณเทพนั้นสัมพันธ์กับวิหารเทพและฐานเทพที่พวกมันครอบครอง พลังของพวกมันจะสูงกว่านี้ เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าวิญญาณเทพที่ไม่มีชื่อเช่นนี้จะสามารถเดินมาได้ไกลขนาดนี้

วิญญาณของพระเจ้าองค์นี้เป็นมนุษย์ เขาดูงดงามแต่ร่างกายใหญ่โตมาก เขาสมบูรณ์แบบจนไม่สามารถจับผิดแม้แต่จุดเล็กๆ น้อยๆ ได้ แม้แต่มนุษย์ก็ไม่สามารถหาเรื่องร้ายๆ มาพูดถึงเขาได้เลย

“คุณเป็นเทพวิญญาณจากห้องโถงเจโนใช่ไหม” หานเซ็นสงสัยว่าเทพวิญญาณนั้นเป็นเทพป่าหรือไม่ มิฉะนั้น คงไม่สมเหตุสมผลที่เขาสามารถก้าวข้ามขั้นนี้ได้

วิญญาณพระเจ้าทรงพยักหน้าและตรัสว่า “ใช่”

คำตอบนี้ทำให้ฮันเซ็นแปลกใจ ฮันเซ็นจึงถามว่า “ชื่อเทพของคุณคืออะไร”

“ข้าเป็นเพียงเทพวิญญาณที่ไม่มีใครรู้จักและมีขนาดเล็ก” เทพวิญญาณกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าเป็นเพียงเทพวิญญาณระดับล่างสุด เป็นแค่เทพวิญญาณระดับทำลายล้างขนาดเล็ก หากข้าบอกตำแหน่งข้าแก่เจ้า ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่เคยได้ยินชื่อข้ามาก่อน”

“ถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนหรือเคยได้ยินมาก่อน” หานเซิ่นก็ยิ้มเช่นกัน แต่เขาคิด “แค่เทพวิญญาณระดับทำลายล้าง? ถ้าอย่างนั้น เขาไปถึงสี่อันดับแรกได้ยังไง?”

วิญญาณพระเจ้าหยุดต่อต้านและบอกชื่อของเขา “ฉันชื่อเครปเมอร์เทิล คุณเคยได้ยินเรื่องของฉันมาก่อนไหม มิสเตอร์ดอลลาร์”

หานเซ็นรื้อค้นความทรงจำของเขา แต่เขาจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน เขาไม่เคยได้ยินว่ามีวิญญาณเทพเดินอวดโฉมด้วยชื่อแบบนี้มาก่อน

“จากนี้ไป ฉันจะจดจำชื่อนี้” หานเซ็นตอบ

เครปเมอร์เทิลยิ้ม รอยยิ้มของเขาเปรียบเสมือนแสงแดดอุ่นๆ ในฤดูใบไม้ผลิที่สามารถทำให้ผู้คนจมอยู่ในหมอกที่มึนเมาได้ “ยินดีครับคุณดอลลาร์ การได้ต่อสู้กับคุณถือเป็นความสุขอย่างยิ่งสำหรับผม โปรดสอนผมสักสองสามอย่างในการสู้รบของเราด้วย”

หลังจากที่เครปไมร์เทิลพูด สิ่งมีชีวิตจากทั้งสองจักรวาลก็ถอนหายใจ หลังจากดูการต่อสู้ครั้งสุดท้ายสามครั้งของหานเซ็น และเมื่อเครปไมร์เทิลเรียกเขาว่านาย พวกเขาก็ไม่กังวลอีกต่อไปว่าเครปไมร์เทิลจะยอมแพ้เหมือนกับหวางหยูหางและคนอื่นๆ

“ฉันว่าโชคของฮันเซ็นไม่ได้ดีเสมอไปหรอกใช่ไหม ถึงเวลาแล้วที่เขาจะทำอะไรจริงจังสักที”

“เครปไมร์เทิลเป็นเทพวิญญาณระดับทำลายล้างจริงๆ เหรอ? เทพวิญญาณระดับทำลายล้างคงไม่สามารถแข็งแกร่งพอที่จะไปถึงสี่อันดับแรกได้หรอก เขาแค่โชคดีเหมือนกับหานเซิ่นที่คู่แข่งของเขาทุกคนยอมแพ้งั้นเหรอ?”

ตอนนี้ผู้คนไม่เพียงแต่สนใจแค่ฮันเซ็นเท่านั้น พวกเขายังสนใจต้นเครปไมร์เทิลซึ่งเป็นวิญญาณเทพที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วย

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถสอนคุณได้มากนัก แต่ฉันจะทำให้ดีที่สุด” หานเซ็นแสดงท่าทางชื่นชมและปล่อยให้เครปไมร์เทิลโจมตีก่อน

“ถ้าอย่างนั้น คุณควรระวังตัวไว้ดีกว่า มิสเตอร์ดอลลาร์” เครปเมอร์เทิลพูดขึ้นในขณะที่พลังศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นรอบตัวเขา ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว และมันปกคลุมไปทั่วสนามประลอง

บนท้องฟ้าทั้ง 33 ดวงนั้นไม่มีดวงอาทิตย์ ไม่มีดวงดาว และไม่มีพระจันทร์ ตอนนี้มันกำลังสั่นไหว เมื่อหานเซิ่นมองเข้าไปใกล้ๆ เขาก็ตกตะลึง ดาวดวงนั้นไม่ใช่สิ่งที่หนาทึบซึ่งถูกสร้างขึ้นจากพลังของพระเจ้า แต่เป็นดาวเคราะห์จริงๆ ดาวเคราะห์ดวงนี้มีชีวิตชีวาจนดูเหมือนว่ามีสิ่งมีชีวิตมากมายอาศัยอยู่ที่นั่น

“การใช้พลังของพระเจ้าในการสร้างอวกาศนั้นน่าทึ่งมาก คนคนนี้ไม่สามารถเป็นเพียงเทพวิญญาณระดับทำลายล้างได้” หานเซิ่นคิดอย่างตกใจ

ต้นเครปไมร์เทิลยังไม่โจมตี ดังนั้นพลังของหานเซ็นจึงยังไม่ถูกกระตุ้น เขาไม่สามารถตรวจสอบดาวเคราะห์ได้อย่างเหมาะสม แต่ศัตรูของเขากำลังแผ่พลังที่ยิ่งใหญ่กว่าวิญญาณเทพระดับทำลายล้าง

เครปเมอร์เทิลกล่าว “คุณดอลลาร์ ดูนี่สิ ทักษะของฉันเรียกว่าผ้าหมากรุกดวงดาว” ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเปลี่ยนไปจนกลายเป็นสิ่งมีชีวิต

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงดวงดาวเคลื่อนตัวข้ามกันไปมาและมุ่งตรงไปที่ฮันเซ็น

เมื่อดวงดาวนับพันดวงรวมกัน พลังของหานเซินก็ถูกกระตุ้น เมื่อพลังของเขาถูกกระตุ้น เขาก็รู้สึกประหลาดใจกับดวงตาของเขาเป็นอย่างมาก เขาไม่เห็นข้อบกพร่องของดวงดาวเหล่านั้น

ดาวแต่ละดวงมีองค์ประกอบและประเภทของแสงดาวที่แตกต่างกัน จากดาวเคราะห์นับหมื่นดวง ไม่มีดาวเคราะห์ดวงใดเลยที่มีองค์ประกอบแสงดาวที่เหมือนกัน ดูเหมือนว่าอวกาศทั้งหมดเป็นแสงดาว และรวมเอาองค์ประกอบทั้งหมดในจักรวาลเข้าด้วยกัน

มวลสารจากดวงดาวที่ประกอบด้วยธาตุต่าง ๆ นับหมื่นชนิดรวมกัน เสมือนเป็นกฎเกณฑ์ที่สมบูรณ์ของจักรวาล ไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ และไม่มีอะไรที่ขาดหายไป

“ถ้าไม่มีข้อบกพร่อง พลังก็สามารถทำลายมันได้” ดวงตาของหานเซ็นแข็งค้าง มือของเขารวบรวมพลัง เขาหยิบดาวขึ้นมาและวางแผนที่จะโจมตีแสงดาว

ท่ามกลางแสงดาวที่ไม่มีที่สิ้นสุด แสงดาวได้สัมผัสมือของหานเซิ่นและทำให้เขาตกใจ แสงดาวที่ดูน่ากลัวนั้นไม่มีพลังใดๆ มันตกลงบนมือของเขาเหมือนกับแสงธรรมดาที่ส่องลงบนมือของเขา มันทำให้มือของเขาดูเป็นสีม่วงและแดง แต่ก็ไม่ได้ทำลายล้างอะไร

หานเซ็นตกตะลึงเพราะเขาเพิ่งค้นพบว่าแสงดาวอันน่ากลัวและทรงพลังนั้นไม่มีพลังใดๆ มันไม่สามารถต้านทานร่างกายของเขาได้ แสงดาวไม่มีพลังใดๆ มันเหมือนเงา

ไม่ว่าหานเซิ่นจะรู้หรือไม่ก็ตาม คราวนี้ ร่างกายของเขาถูกหลอกด้วยเงาแห่งแสง พลังของเขาถูกกระตุ้น นี่เป็นครั้งแรกที่สิ่งนี้เกิดขึ้นกับหานเซิ่น

แม้แต่ปีศาจอัลฟ่า อสูร และพวกหัวกะทิอื่นๆ ก็ไม่สามารถหลอกร่างกายของหานเซิ่นได้ แต่เครปไมร์เทิลกลับทำได้ นี่ช่างน่ากลัวจริงๆ

“คุณเป็นใคร” หานเซ็นมองไปที่เครปไมร์เทิล เขาไม่เชื่อว่าเครปไมร์เทิลเป็นเพียงเทพวิญญาณระดับทำลายล้าง จักรวาลไม่สามารถมีเทพวิญญาณระดับทำลายล้างที่ทรงพลังเช่นนั้นได้ แม้ว่าจะมีอยู่ มันก็จะเป็นเทพวิญญาณระดับทำลายล้างระดับหนึ่งไปแล้ว

“คุณดอลลาร์ขี้ลืมจังเลย” เครปเมอร์เทิลพูด “ฉันชื่อเครปเมอร์เทิล” จากนั้นเขาก็ฉายแสงแห่งพระเจ้าออกมาและพูดว่า “ฟังนะคุณดอลลาร์ ทักษะของฉันเรียกว่าการเปลี่ยนดวงดาว”

เมื่อแสงเทพแห่งร่างกายของเครปไมร์เทิลเปลี่ยนไป ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วย ฝนแสงดาวที่ถูกสร้างขึ้นโดยดวงดาวนับพันดวงตกลงมา

หานเซ็นไม่ได้รีบร้อนเพียงเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาด เขาไม่อยากประมาท เขายกมือขึ้นและเอื้อมมือไปหยิบดวงดาว เขาพบว่าดวงดาวไม่มีพลังใดๆ เหลืออยู่เพียงเงาที่ว่างเปล่า

เครปไมร์เทิลใช้ทักษะต่างๆ มากมาย เขาใช้เจ็ดทักษะ ดูเหมือนว่าไม่มีทักษะใดมีพลัง เขาใช้ทักษะเงาเจ็ดทักษะที่ไม่ได้ทำอะไรเลย และพวกมันหลอกร่างกายของหานเซิ่นเจ็ดครั้ง